Ik vind het een belangrijke dag en heb ook respect voor die dag. Ik wil ook dat mijn kinderen dit leren. Er zijn zoveel mensen omgekomen tijdens die oorlog en mede dankzij die mensen leven wij nu in vrijheid. Dan heb ik het nog niet eens over de slachtoffers die er gevallen zijn. Ik vind uit respect voor die mensen dat ik echt even stil moet zijn en daaraan moet denken want we leven elke dag zoals we nu leven dankzij hun. Als Hitler zijn zin had gekregen leefde we nu echt niet zo happy en hadden waarschijnlijk een hoop van onze kindjes niet eens bestaan.
De 4 mei is voor ons het "hoogte punt" in het jaar als familie. Wij komen op de dag bij elkaar en herdenken de familieleden die vermoord zijn door de Nazi's. Mijn opa en oma hebben geluk gehad (lang vrijgesteld en daarna 'vergeten') Maar andere familieleden waren minder gelukkig en zijn afgevoerd naar Auschwitz, Bergen Belsen, Mauthausen en Theresienstad. Niemand is teruggekomen. 's avonds herdenken wij hen die gevochten hebben voor onze vrijheid. Giateren en vandaag en daarnaast natuurlijk de burgerslachtoffers. Mijn man is jarig op de 4e en dat maakt alles weer een beetje anders. Vanavond zijn we op de Dam. Herdenken doe je zodat je niet, nooit vergeet en weet wat je nu hebt. Vanzelfsprekend worden de kinderen in onze traditie opgevoed.
Dank je, het doet mijzelf inderdaad ook heel erg veel, waarschijnlijk ben ik er daarom ook al twee jaar mee bezig. Telkens kom ik nieuwe feiten tegen die ik dan wil nachecken en verifiëren voor zover dat kan. Waar ik erg bij blijf steken is dat het jongetje alleen is afgevoerd. In veel verhalen zie je of lees je over kinderen die bij hun moeder zijn. Dit kind had dat niet. De moeder die hij "kende" (mijn oma) was niet bij hem , in de schouwburg...in de trein... in westerbork....in .. Ik wil hem in het verhaal iemand geven aan wie hij zich had kunnen vastklampen maar dat is niet de waarheid. de waarheid is dat hij moederziel alleen dit meemaakte en dat kan ik heel moeilijk wegslikken. Zit vaak met tranen in mijn ogen en dan duurt het vaak weer een paar dagen voordat ik verder kan. Als ik eens zover ben dat ik een gedeelte klaar heb zal ik weleens een topic openen zodat ik eerlijke meningen kan krijgen. ben echt een amateur en doe het uit respect en liefde voor mijn overgrootmoeder.
Natuurlijk herdenken wij, daar is geen discussie over mogelijk, 1x gehad jaren terug dat ik onderweg was, kwam erg beroerd uit, maar om 7.50 parkeerplaats opgezocht en toch de stilte mee gedaan en toen verder gereden. Het is een kleine moeite om stil te staan bij de gruwelijkheden in het verleden en die vandaag de dag nog,plaats vinden.
Ik vind het allemaal heel erg wat er toen gebeurd is, laat ik dat voorop stellen. Maar welke gruwelijkheden zijn er in de tijd hierna nog gebeurd in en buiten oorlogen? Genoeg! Dodenherdenking gebeurt hier nog wel (mits ze wakker zijn) om mijn kinderen normen en waarden bij te brengen, maar voor mij hoeft het echt niet meer. Of er nou 200 in een keer vergast worden of 200 apart doodgeschoten worden vind ik niet van toepassing. Oorlog brengt allerlei gruwelijkheden met zich mee, voor jong en oud, voor volwassenen of kind etc..., maar waarom dan alleen de oorlogsslachtoffers van de WII oorlog herdenken? Er zijn véél meer slachtoffers dan alleen hun! Zowel in het verleden als in het heden!
Het gaat al jaren niet meer om alleen de WO2 slachtoffers. Ze herdenken alle slachtoffers die door oorlogsgeweld om het leven gekomen zijn. En ja dat is begonnen met WO2 ( de herdenking) Maar tegenwoordig worden dus alle oorlogslachtoffers herdacht. Zie website nationaal comité 4&5 mei: Het Nationaal Comité 4 en 5 mei dat belast is met de landelijke uitvoering van de herdenking op de Dam in Amsterdam hanteert de volgende definitie: Tijdens de Nationale Herdenking herdenken we allen burgers en militairen die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog (men gaat hierbij uit van 10 mei 1940), in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.
Officieel gezien gaat het wel echt enkel om WII echter steeds meer mensen geven hier hun eigen geloof, ervaring, gevoel en denkwijze aan. Wat natuurlijk enkel maar goed is! Maar officieel gezien worden enkel de slachtoffers van WII herdacht. Zo is er in Tilburg ophef ontstaan om immigranten deel te laten uit maken van de dodenherdenking en hun eigen verhaal uit hun eigen tijd en oorlog aan te geven: Ophef over Dodenherdenking Tilburg geluwd
4 mei is al sinds 1961 voor de herdenking van alle Nederlandse slachtoffers van oorlogen én vredesmissies sinds WOII. Luister vanavond maar eens goed wat er wordt gezegd bij de nationale herdenking. En dat lijkt me ook wel terecht. Uiteindelijk herdenkt iedereen wat hij/zij zelf belangrijk vindt. Maar officieel gaat het om alle Nederlandse doden ten gevolge van oorlogen en vredesmissies.
De rijksoverheid zegt idd dat het alleen om WO2 gaat. Nationaal comité echter niet. Die herdenken alle Nederlandse oorlogsslachtoffers die sinds WO2 zijn gevallen waar ook ter wereld.
Voor mij mag dit wijzigen naar een wereldwijde herdenking voor alle slachtoffers van alle oorlogen, (gewelds)misdrijven, terreur, verkrachtingen, genocides, hinderlagen etc.. etc.. etc...
Er worden inderdaad ook andere (Nederlandse) slachtoffers van oorlogsgeweld herdacht. Wij zijn weer stil vanavond. Tot nu toe kijken we altijd op tv. Het ene jaar Waalsdorpervlakte, het andere jaar Dam. Ik denk nu toch de Dam, omdat het de eerste keer is dat Willem-Alexander er al koning staat. Tegen de tijd dat onze zoon wat ouder is (ik denk groep 6) gaan we zeker naar de herdenking in onze eigen woonplaats. Ik vind het goed dat hij duidelijk meekrijgt wat er toen is gebeurd. Deels uit respect, maar ook vanwege 'een gewaarschuwd mens, telt voor twee'. Wat betreft mensen die niet willen herdenken: dat is ook prima. Ik hoop dat ze zich beseffen hoe kostbaar hun vrijheid is, dat ze dit zelf mogen kiezen. Ik vind het wel asociaal als je net tijdens die twee minuten menen te moeten grasmaaien, boren, zagen, muziek draaien, buiten staan schreeuwen e.d. Meedoen is niet (gelukkig) niet verplicht. Maar ik vind het echt iets zeggen over je eigen 'mens-zijn' als je niet bereid bent om rekening te houden met andere mensen bij iets wat voor zovelen zo belangrijk is en zo gevoelig ligt.
Ik vergeet het praktisch altijd, die 2 minuten stilte. Vind ook niet dat ik dat perse op dat moment hoef te doen. Maar.... Ik denk er heel vaak aan, aan hoe het geweest moet zijn. Sta er vaak bij stil, misschien wel vaker dan sommige mensen die wel op die datum 2 minuten stil zijn. Dus nee, ik voel me er ook niet schuldig over dat ik dat niet op precies DAT moment doe.
Ja wij houden stilte en kijken naar de tv. Bij mijn man (militair) lopen elk jaar weer de trainen over zijn wangen, maar hij zal geen spier bewegen. Wij staan stil bij alle Nederlandse oorlogsslachtoffers
Hmm wat mij opvalt is hoe weinig mensen het Wilhelmus meezongen. Kennen jullie het Wilhelmus nog? Ik leerde dat op school vroeger.. Mijn dochter tot nu toe niet.