Heel veel gemeentes stoppen met het betalen van schoolzwemmen. Overigens was dat hier in groep 4, naar mijn idee veel te laat. Overigens was dat een half uur per werk een schooljaar lang. Er waren maar weinig kinderen die met schoolzwemmen een diploma haalden. Tegenwoordig mag je zonder diploma's niet zonder vleugeltjes het zwembad in.
Maar mijn oudste heeft geen zwemles en zwemt overal. Die hebben we gelijk watervrij gemaakt en met neef1 jaar met zwemvleugels laten zwemmen. Nu met 4 zonder bandjes aan het zwemmen. Snel en gewoon netjes de slagen.
Mijn man heeft ook nooit geen zwemles gehad, maar vind het wel belangrijk dat zijn kinderen het leren. Hij kan overigens wel zwemmen, maar een goede vriend van hem vroeger kon niet zwemmen en die heeft hij moeten redden toen ze een keer bij de nijl aan het spelen waren.Daarom is zwemmen onder ander ook hier prioriteit.
Mijn moeder zwemt gewoon zonder die dingen hoor. Volgens mij hebben ze er ook nooit om gevraagd bij haar. Beetje raar ook om dat aan een 62-jarige te vragen natuurlijk.
Ik heb ook geen diploma en heb nog nooit de vraag gehad mag ik uw diploma zien anders mag u niet zwemmen.
In zwembaden staat tegenwoordig duidelijk aangegeven dat bij kinderen zonder diploma zwemvleugels verplicht zijn. Maargoed, ik vind het gewoon heel belangrijk dat mijn kinderen gewoon goed kunnen zwemmen. Je weer nooit wat ze later willen doen of wanneer het nodig is goed te kunnen zwemmen. En tussen kunnen zwemmen doordat het ze zelf hebt geleerd of zwemmen wat ze op zwemles leren is wel degelijk een verschil!
Maar hoe willen ze na gaan bij een 8 jarige of hij een diploma heeft of niet? Ouder kan toch zeggen ja die heeft ie?!
Ik vind dat je gelijk hebt hoor Twinkle star...je zet toch geen kind op de wereld met de gedachte dat ie niet op zwemles kan?? Zwemmen is superbelangrijk! Schoolzwemmen wordt hier al in heel de wijde omtrek al jaaaaren niet meer gegeven. En ik vind ook dat een kind recht heeft op een (sport) club. En als je het geluk hebt dat je kind een beetje goed kan sporten dan leg ze maar klaar hoor! Twinkle star ik lees dat jouw zoon goed kan voetballen. Mijn zoon van 11 ook. Hij voetbalt op het hoogste niveau van zijn leeftijd. Als je het eens allemaal optelt per jaar aan benzine, voetbalschoenen, contributie, kledinggeld etc dat praten we niet meer over een paar tientjes, toch? Ik vind dat je daar heel goed over moet nadenken, voordat je aan een evt derde kindje denkt. En ook materiele dingen zijn echt wel belangrijk! Natuurlijk staat liefde voorop,maar als ze groter worden, krijgen ze ook meer wensen als de gratis kinderboerderij en een wandelingetje maken! Bij ons geheel onverwacht een 4de kind! En dat terwijl we financieel bergafwaarts gingen. Ik kan je 1 ding zeggen: dat is niet leuk. We leven nu geheel primitief, en hebben nu nog 1 klein oud autootje voor noodgevallen en zoon zn voetbal. Met zn allen (dus met 4 kinderen) zijn we nog nooit weggeweest. Nooit kunnen we eens met zn allen weg. Altijd maar rondom huis. Dat is op zich niet zo erg, maar vanwege het grote leeftijdsverschil, is het moeilijk hier in het dorp om wat leuks te vinden wat we allemaal leuk vinden. En begin nou niet over OV want dat is helemaal reteduur met zo'n groot gezin. Dat is maar een voorbeeldje. Ik ben helemaal niet ontevreden, maar ik geef toe dat er af en toe wel eens iets knaagt...zoals nu in de vakantie. Ik vind het iig af en toe best wel eens moeilijk. En mn 2de dochter die lkan heel goed leren. Die doet Cambridge gymnasium. Nou geloof maar dat je qua kosten dat echt niet kan vergelijken met het VMBO-t wat mn oudste dochter doet. Die gaan elk jaar naar een engelstalig land voor de taal. Dat is verplicht. Daarom moet je al deze zaken goed afwegen hoor. Allemaal leuk, dat kleine grut, maar owee als ze allemaal groter worden.
Al dat gedoe over sport en clubjes. Hier bieden ze sport BSO aan. Kost niets extra's en heb je keuze uit heel veel sporten. Alleen zwemles moet je extra betalen. Maar ze regelen verder wel het brengen en halen. Lost dat mooi al een probleem op.
Het is waar dat een kind vooral een warm nest nodig heeft met acceptatie en liefde als basis, maar een kind kan niet op lucht leven. Er zijn nu eenmaal meerdere behoeften die een kind heeft, kleding, schoenen, eten, af en toe eens wegkunnen. En ja, ik vind dat dus wel een behoefte. Misschien geen basis, maar wel degelijk een behoefte waarin ik als ouder graag wil voldoen. Ik wil ze kunnen laten zwemmen, ik wil ze op een clubje kunnen hebben omdat dat voor hun ontwikkeling en leren van samenspel, groepsverband. Het lijkt mij heel erg om niet als gezin een dagje weg te kunnen gaan, dat zijn voor ons nu net de fijnste momenten. Thuis is het ook fijn, maar af en toe kunnen gaan zwemmen, naar een speeltuin e.d. moet ook kunnen. Dus zonder auto? Nee echt niet! Dan zouden we onze familie niet eens meer kunnen zien (wonen in Nederland, Duitsland en België...dus met OV wordt dat heeeeeeel lastig en duur. Mijn ouders hadden het ook niet breed, mijn grootste wens was een eigen paard. Dat ging helaas niet, maar ik mocht wel op paardrijden, mijn vader bracht en haalde me iedere week en ik genoot er zo van. Ze hebben ons altijd gesteund, ook financieel, met bijvoorbeeld onze studie. We kregen niet altijd merkkleding en als we dat wel wilden moesten we zelf bijbetalen. Tot op de dag van vandaag ben ik ze dankbaar dat ze met weinig middelen toch dingen mogelijk hebben kunnen maken en dat wil ik ook voor mijn kinderen kunnen.
Ik vind zwemles heel erg belangrijk! een vriendinnetje van oudste is 2 jaar gelden hier achter in de (brede!) sloot gevallen en een 8 jarig jongetje heeft haar er met veel moeite uit getrokken, persoonlijk vind ik het ook belangrijk dat ze goed leren zwemmen, slagen goed aangeleerd, duiken en met flink wat kleding aan (voor C o.a. regenpak). Waarom? omdat je je ook moet leren redden zwemmend met dikke schoenen en winterjas. Ik heb makkelijk praten qua zwemkosten, ik werk in een zwembad, maar als ik dat niet had gehad, dan hadden ze ook op zwemles gemoeten, niet meteen met 4 als dat niet werkt, maar wel rond de 6. De oudste is begonnen toen ze ruim 5.5. was en de jongste is meteen meegegaan toen, met 4 jaar net. Beiden vinden ze het leuk! Daarnaast zit de oudste op turnen. De jongste weet niet wat ze wil, hoeft ook niet! Dit topic heeft me wel aan het denken gezet en ik schuif het idee 3e kind toch nog even op de lange baan. Vooral de kdv kosten gaan ons zwaar vallen ben ik bang (uitgerekend 250 euro ongeveer zelf betalen..., voor 1 dag). Ik vind de kids die ik nu heb toch belangrijker, ik probeer mijn hormonen gewoon flink in te dammen nu Soms moet je echt goed nadenken over zulke beslissingen. Ik ben net in de 30 en geef mezelf nog wel een jaar of 4, als we er nu voor zouden gaan, zou het verschil met de jongste ook al bijna 6 jaar zijn, ach, als dat 8 jaar is, ook prima. En misschien houden we het uiteindelijk toch hierbij.
Precies. Het is ontzettend naïef vind ikzelf en ook best egoïstisch om bij hoog en laag te beweren dat een kind "alleen maar liefde" nodig heeft om gelukkig op te groeien. Niets is minder waar, er komt nog heel wat meer bij kijken. Ik zou gevoelsmatig wel tien kinderen willen, maar we houden het bij twee simpelweg omdat we hen een leuke onbezorgde jeugd willen geven en ook alle kansen en mogelijkheden voor een goede toekomst. Wij hebben hen op de wereld gezet en ze verdienen gewoon de best mogelijke start in hun leven.....
Dagje uit zijn leuk maar voor veel mensen met of zonder kinderen. Nu al onbetaalbaar. Een dagje efteling 32 euro pp dat is met 2 volwassenen en een kind van 4 96 euro. En dan moet er nog op het park het het een en ander gegeten en gedronken worden. Al met al kost het je zo 150 voor een dagje weg. Er zijn veel mensen die dat gewoon weg niet kunnen missen. Tuurlijk het is leuk maar een behoefte vind ik een groot woord. De kinderboerderij bos speeltuin is gratis en voor veel minder geld kun je ook een dagje ballorig oid doen. En kinderen gaan natuurlijk ook ieder jaar op schoolreisje. Een auto ja het is makkelijk maar er zijn zat gezinnen die het zonder doen die redden het ook. Wij hebben een poos de auto kapot gehad. We konden een nieuwe kopen maar het was echt niet nodig man had een brommer voor het werk en ik doe alles lopend. Ja mijn familie woont op 250 km tot 800 km maar die komen dan maar hier heen en anders maar niet. Luxe dingen en geen eerste levensbehoefte.
Geld is zeker niet het belangrijkste maar telt wel mee. Hier nu drie kinderen waarvan een op paardrijden en de andere twee op judo. Ik vind sporten wel belangrijk, in die zin dat als mijn kinderen dat graag willen, ik ze dat ook kan bieden. Ik wil niet constant nee moeten zeggen omdat er geen geld is. Nu is het zeker niet zo dat ze alles maar krijgen hoor echt niet. Nummer vier is een verrassing, welkom maar dat betekent wel aanpassen en nu al meer sparen en nadenken over later. Drie is super leuk en gezellig maar denk er niet te makkelijk over. Liefde en aandacht zal geen probleem zijn en dat is zeker belangrijk, maar hoe groter de kinderen hoe duurder.
Ik begrijp je punt maar mijn zoon van 11 wil toch echt niet meer mee naar de kinderboerderij of ballorig. Kinderen worden groter en krijgen andere behoeftes. Ik vind de opmerking van, een dagje uit is voor veel mensen nu al niet te betalen (dus een extra kind maakt niet uit) dan een beetje een vreemde opmerking. Ik ben van mening als je 150 euro voor een dagje weg niet kunt betalen, dit niet eens in verhouding staat tot wat een kind in een jaar kost. Een extra kindje kost veel meer dan dat. Wij hebben het niet slecht, maar ook een dagje efteling hakt er voor ons flink in hoor met 5 mensen. Maar tegenwoordig heb je altijd wel een kortingsactie zoals bij de AH. Wij eten niks op het park, nemen broodjes en drinken mee en avond eten, doen we op de weg terug bij de mac, dat scheelt al meer dan de helft! Voor ons is een auto onmisbaar, wij wonen vrij afgelegen en hebben hem echt nodig om op het werk, bij de voetbal, zwembad, vriendjes en familie te komen. Als ik alles met het openbaar veroer moet doen ben ik heel veel extra tijd kwijt en met 5 personen kost dat een godvermogen wat weer niet in verhouding staat tot wat onze auto kost. Natuurlijk is eten en liefde het balngrijkste, maar ik leef maar 1 keer en wil ook wel kwaliteit uit het leven halen. Dat houdt in dat ik daarvoor moet werken en dat doe ik met veel plezier. Als ik om die reden het bij 2 ipv 3 kindjes moet houden dan is die keuze voor mij snel gemaakt. Ik leef liever wat prettiger met 2 dan heel krap met 3 kindjes. Maar daarin maakt iedereen een eigen keuze, geen van allen is verkeerd.
Overigens hebben het niet krap hier gelukkig maar snap ook wel wat twinkle star zegt.. wanneer ze ouder worden willen ze ook wel meer. Nu bewust nog niet naar de Efteling geweest trouwens, ze genieten nu op deze leeftijd nog wel van de kinderboerderij of speeltuin dus vind het niet nodig om zo'n klap geld uit te geven voor de Efteling.
Maar dat is toch ook helemaal niet nodig op deze leeftijd. Onze kinderen zijn 10, (bijna 11), 7 (bijna 8) en 4,5. Voor de jongste had zoiets ook niet gehoeven maar de oudste 2 genieten er toch echt van. Niet dat kinderen die niet hierheen kunnen het slechter hebben. Ik vind het alleen erg belangrijk in een tijd waar iedereen het druk heeft, werk, school sporten en huishouden enz. Af en toe ook veel plezier als gezin te beleven. Dit kan uitwaaien op het strand of wandelen in het bos zijn (dat doen we ook) maar een dagje gillen in de achtbanen met je ouders is toch ook geweldig? Mijn ouders vonden zulke dingen minder belangrijk. Sporten deden we wel maar ik kon niet de sport doen die ik heel graag wilde, een dagje pretpark...mijn ouders hielden er niet van en vonden het zonde daar geld aan uit te geven dus gebeurde het niet. Als we dan met schoolreisje gingen was dat natuurlijk heel leuk maar zoiets vind ik ook heel leuk het met mijn kinderen te doen en zij omgekeerd. Ik heb zulke dingengewoon echt gemist vroeger en misschien hecht ik er daarom wel veel waarde aan. Ik leg er in elk geval graag elke maand wat geld voor opzij.
Even een aanvulling op het geldissue: uit mijn eigen ervaring weet ik dat het er niet eens zozeer om gaat of je dingen wel of niet kunt betalen, maar je ouder(s) voortdurend zien piekeren over geld, dát hakt erin. Als er iets aan je fiets kapot is en je dat bijna niet durft te zeggen omdat er dan geld uitgegeven moet worden, als je uit je broeken bent gegroeid en je weet dat er eigenlijk geen geld is voor nieuwe kleren, bijna niet meekunnen met het schoolreisje omdat je ouders dat niet kunnen betalen, dat vond ik als kind erg belastend. Niet het feit dat ik geen merkkleding kreeg en geen muziekinstrument kon spelen. Dat vond ik wel jammer, maar meer ook niet.