Inderdaad een goede gedragstherapeut erbij halen. Als ik het zo even bekijk is er waarschijnlijk een probleem in de rangorde tussen jullie en de hond. Hij mag erg veel vind ik (op bed, helemaal dol worden als er visite komt) Dat jullie er voor kiezen om de hond een paar dagen weg te doen omdat hij anders zo druk doet bij de visite zegt in mijn ogen al genoeg. Als jullie willen dat hij zich rustig gedraagt, dan moet hij zich gewoon rustig gedragen, klaar... Waarschijnlijk komt het beschermende voort uit een soort bezitterigheid. Bovendien mist hij nu het vertrouwen in jullie. Het kindje is jullie "pup" en daar kunnen jullie zelf prima bescherming aan bieden, dat hoeft hij niet te doen. Door jullie losse opvoeding mist hij het vertrouwen daarin. Een kind krijgt een "afhankelijke rang" dat wil zeggen dat het kind hoger in rang is dan de hond op het moment dat jij erbij bent. (mits je zelf dus ranghogere bent dan je hond) Dit valt weg zodra je de kamer verlaat en op dat moment is de hond altijd ranghoger. vandaar ook het advies om kinderen nooit met de hond alleen te laten. De hond "mag" dan in principe het kind corrigeren. Zoek een goed therapeut dus en waarschijnlijk haal je er nog veel meer uit dan dat alleen het bijten stopt!
Iemand die een hond begroet nooit over de hond heen buigen hoe goed je de hond ook kent. Bij 1 van mijn teefjes triggert dit altijd het grom gedrag aan. Het is een teken van dominantie (iemand die over de hond buigt), de hond ervaart dit als negatief. Mijn 2 honden zijn wel op hun hoede sinds de kleine er is, vooral buiten als iemand bij de kleine in de buurt komt of aandaht op de kleine vestigt. Succes meid! Ik had me ook een hoedje geschrokken.
En iid zoals hier boven beschreven, rangorde probleem, een hond die op bed/bank mag, eerst door de deur etc ziet zichzelf hoger in rang, hij mag nou eenmaal alles wat baasje ook mag.
Bedankt voor het goed neerzetten van de rangorde Ik wil er nog graag aan toevoegen dat je je hond wel overal bij moet betrekken, maar op jouw manier. Bij ons was dat bijvoorbeeld dat de hond wel bij mij mocht zijn tijdens het voeden, maar niet net zo hoog als N. Dus aan mijn voeten, op de grond. Ik voedde dan op bed of de bank. De hond eet bij ons als laatste, dus rond etenstijd altijd na het voeden van N. Ligt de baby op de bank, ligt de hond op de grond of op zijn plaats. Doe hem niet weg en straf hem niet, betrek hem erbij, maar wel als laatste in de rij. Dan accepteert hij ook dat de baby deel van het gezin is en dat hij er ook bij hoort. En inderdaad, een gedragstherapeut kan wonderen doen en je in laten zien waar jouw gedrag faalt. Succes!
Inderdaad, de hond staat boven de baby in rang, omdanks dat vele mensen het hier niet mee eens zijn! Ook bij ons werden eerst wij begroet, dan de hond en dan de baby. Dat was ook makkelijk, de hond staat al bij de voordeur als er wordt open gedaan! Het is bij jou ook duidelijk een combinatie... De hond is in de war, want waarom wordt de baby eerder begroet als hij, want de baby is in rang lager dan dat hij is, plus dat hij de baby wil beschermen! Ook hier is dat gebeurd, alleen drukt (ja nog steeds) de hond andere honden of mensen gewoon weg door er zelf tussen te gaan staan. Het is vervelend wat er gebeurd is, en je zult er inderdaad iets mee moeten, maar het is wel logisch gedrag! Ook vind ik het zelf niet handig van je dat je de hond de eerste dagen weg hebt gedaan, ook al was het naar je ouders waar hij waarschijnlijk gewend is! Dit zal inderdaad extra stimulans hebben gegeven voor dit gedrag! Als allereerst zou ik bezoek nu duidelijk maken dat de hond eerder wordt begroet als de baby! Verder de hond duidelijk maken dat als hij aandacht heeft gehad en hij gewend is aan het bezoek, dus rustig is, de baby aan de beurt is, en dan dus de hond op zijn plaats en de baby eventueel bij het bezoek. Verder, hoe moeilijk ook, de tijd dat de baby slaapt, de hond even extra aandacht geven, maar ook als de baby wakker is! Uit je verhaal begrijp ik dat hij de baby niets doet, wij gingen vaak met zijn allen op de bank zitten. Wij twee, baby op schoot en hond erbij! (Mega witte herder met een kop zo groot als de baby) En nderdaad een gedragstherapeut inschakelen aks het dan nog niet minder wordt! Maar... Stuur de hond nooit naar een andere ruimte, tenzij het natuurlijk echt de spuigaten uit loopt. Laat hem het liefste zien wat er gebeurd, anders maak je dit gedrag alleen maar erger! Succes!
Dat eten is een goede, dat hebben we hier ook gedaan! En ik spreek nu al in verleden tijd omdat al een aantal keren is gebleken dat onze hond zijn lagere rang bij kindjes al vroeg accepteerd! Hij neemt bevelen aan van kinderen die groter zijn als hij! Hij is schofthoogte 81 cm en dus laat hij kindjes van rond de twee al hem op zijn plaats wijzen!
Heb niet alles gelezen. Niet meer op de bank laten! Zo voelt hij zich gelijk met jou of zelfs hoger in rang, hij moet lager staan veel lager! Toen die vriend jou 3 kussen gaf boog hij toen ook over de hond heen? Zo ja dan kan het zijn dat hij zich bedreigd voelde omdat hij ingesloten werd net als de buurvrouw deed. Succes!
bij onder mag de hond op de bank. word altijd helemaal gek bij visite. Maar we hebben hem nooit! maar dan ook nooit! bij de baby weg gehouden. het eerste wat ik heb gedaan toen ik thuis kwam is de baby op de grond gezet en mijn hond laten ruiken. ze ging er naar toe is gaan ruiken. kwam naar mij en ging daarna naast haar liggen. mijn vriendin (hondengedragstherapeut) was erbij en ze was trots hoe ik het heb aangepakt. want ik heb het niet met haar besproken wat ik zou gaan doen. ik zie het zovaak fout gaan bij mensen die dus zeggen dat honden altijd onderaan de rangorde staan. en wat mensen ook zeggen, als ik bij iemang kom met een hond En een baby aai ik eerst de hond. ik ben mijn hele leven opgegroeid met hele grote honden (70cm schofthoogte was nog niks) en altijd de hond hoger in rang laten zijn dan wij als kinderen. als pa en ma stoeide deden ze niks. als pa en ik stoeide sprongen ze ertussen om mij als ranglagere te beschermen. als broer en ik stoeide deden ze ook niks. niet dat ze pa dan hard beten maar gewoon ff laten weten dat ze voor het kind kiezen. niks mis mee zo gaat dat nou eenmaal in een roedel. en ja ik vertrouw mijn hond 100%. ik laat ze al vanaf de geboorte geregelt alleen. niks in de box doen als ik naar de wc moet. maar je moet je hond goed kennen. een echte no no is een hond aanschaffen als je nog een baby hebt. daarom hebben wij bewust gekozen voor eerst een hond. allemaal cursussen gedaan om je hond goed te leren kennen en een goede band op te bouwen. en als mijn hond 14 mag worden zou pas de rangorde veranderen omdat mijn kind dan 12 is en de jongste 10. ik verwacht alleen niet dat ze 14 zal worden en daarom zal ze tot haar dood hoger staan dan de kinderen. de kinderen mogen haar niet uitlaten, anders zou de hond lager staan. de kinderen mogen haar geen koekjes of eten uit de hand of in de bak geven, anders zou de hond ook lager staan. en ze mogen de hond NOOIT aanraken als de hond in de mand ligt. en ze mogen de mand ook niet aanraken of de hond erin zit of niet. als je hond voor je zwanger was al zeer dominant was of agresief dan moet je je achter de oren krabben en heel snel een therapeut inschakelen. ik heb gezien bij iemand die de hond lager zette dan het kind terwijl het een dominante hond was en dus fout ging.
Lijkt me niet slim. Misschien vertrouw je je hond wel 100% en misschien IS je hond ook wel te vertrouwen, maar je kinderen? Mijn mening: Het blijft een hond en het blijven kinderen. Die combinatie is nóóit te vertrouwen, hoe lief en opgevoed ze normaal ook zijn.
ik heb dat vaker gehoord. maar ik heb nooit getwijfeld aan mijn hond terwijl er andere honden zijn geweest waar ik haar nooit bij in de buurt zou houden. een goed begin is het halve werk. en blijven investeren is de tweede helft
Pff wat lastig! Wij deden altijd; eerst de hond, dan de baby. Ook bij alles de hond toegelaten, verschonen, voeden, knuffelen etc.
Wat je ook doet, ga je hond niet buiten sluiten! Hij hoort toch ook bij de familie. Een hond hoort niet te wijken voor een kind vindt ik maar juist overal bij betrokken te worden. Onze hond mag straks gelijk aan de kleine ruiken op het moment dat wij weer thuis komen uit het ziekenhuis. De maxi cosi gaat op de grond en de hond mag er gewoon bij. In mijn ogen heb je het in het begin al verknald door je hond een paar dagen weg te doen. Ik zou zeggen, ga hulp zoeken
ik zou een gedragdsdeskundige raadplegen. die mensen kunnen jou precies vertellen wat er in je hond omgaat. hij heeft nu 'pas' 1 keer gebeten, dus ik zou er nu direct passende hulp inschakelen.. Succes meid
Maar het hoeft ook niet perse om de hond te gaan he.. Kinderen zijn in dat opzicht minder betrouwbaar dan honden...
Aangezien je een hond en een kind normaal gesproken nooit alleen laat, staat het kind hoger in de rang dan de hond. (dat is afhankelijke rang)
Over dat verknallen de eerste dagen : Wij hebben onze hond in de kraamweek ook bij mijn ouders gelaten. En toen de rust in huis was wedergekeerd kwam hij terug. Ging echt perfect! Leek me juist stresserig voor hem met al die visite en kraamhulp. (overigens : wij hebben een Cavalier King Charles Spanniel, sowieso hele makkelijke vriendelijke hondjes..) Ik weet niet wat voor ras het is dat Zara heeft? Het kan met jaloezie te maken hebben maar ook de manier van benadering. Als ik mijn hond van bovenaf banader dan kan hij zich ook rot schrikken.
En verder wordt er hier een hoop onzin geschreven... een hond die pas bevallen is laat echt geen andere honden meteen bij het nest komen... die mogen onder toeziend oog van moeders misschien in een later stadium "meehelpen" maar als je naar normaal hondengedrag kijkt mag je gerust je baby "claimen " i.pv dat je hem aan je hond geeft door de maxi-cosi op de grond te zetten waarna de hond hem kan gaan "claimen" zoals ik hierboven lees. Heel leuk ook als er later vriendjes komen spelen en ze ruzie krijgen of gaan stoeien. En dan ook nog je hond met je kinderen alleen laten.... gewoon geen woorden voor... ts: het staat op valt met de relatie die je zelf hebt met je hond... zolang jij de baas bent over je hond en je kinderen er niet mee alleen laat komt het meestal vanzelf goed.