Vanmiddag is onze bijna 3 jarige peuter van de glijbaan naar beneden gevallen. Ik was op dat moment even met de jongste bezig en heb het niet zien gebeuren. Nu heeft hij een behoorlijke smakker gemaakt, maar dat is verder niet aan de orde. Dat ik een kwartier later de was aan de lijn aan het hangen was, kwam onze zoon van 7 naar me toe en kwam me eerlijk vertellen dat hij het "per ongeluk" gedaan had. Het ging hem blijkbaar niet snel genoeg en toen heeft hij hem een duw gegeven zodat hij sneller zou glijden, alleen pakte dat uit in een val, vanaf halverwege de glijbaan. Meestal liegt hij en ik ben dus heel blij dat hij het een keer eerlijk verteld heeft. Op dat moment vroeg hij of ik boos was, ik was niet boos, was al blij dat hij het verteld had en hem hem wel duidelijk uitgelegd dat hij dat nooit meer mag doen. Hij heeft verder geen straf gehad, maar ik vraag me nu af heb ik het wel juist gedaan? Wat zouden jullie in zo'n situatie doen? Net als ik nu gedaan heb duidelijk uitleggen dat hij dat nooit, maar dan ook nooit meer mag doen en het daar bij laten zitten of toch straf gegeven voor hetgeen gebeurd is? Zelf ben ik bang dat hij de volgende keer weer de boel verdraaid of niet zegt wat er gebeurd is, terwijl hij er nu zelf mee kwam. Het is niet de bedoeling dat hij nu nog straf krijgt, maar ben benieuwd wat jullie zouden doen, omdat ik het een lastige situatie vind, al heeft hij natuurlijk echt wel wat gedaan wat hij niet mag doen.
Ik had nu geen straf gegeven. Ik denk dat hij zelf heel erg geschrokken is en daarom ook naar je toe kwam. Ik zou precies hetzelfde hebben gehandeld.
Zoiezo kun je hem er nu niet meer voor straffen, dat zou te verwarrend zijn denk ik. Het waarschuwen heb je goed aangepakt, hij moet weten dat het nooit meer mag gebeuren... ook aangeven dat je het fijn vind dat hij wel eerlijk is geweest. Gebeurt het nog een keer dat hij duwt, zou ik hem wel straffen
Je hebt het goed gedaan en ik zou hetzelfde hebben gedaan.Ik heb ook 2 grotere kinderen van 7 en 9 jaar en ik vind het stoer van hem dat hij het eerlijk komt vertellen.Is een goed teken en geeft aan dat de sociale ontwikkeling van daad en gevolg steeds meer een rol gaat spelen en ze hier hun verantwoordelijkheid nemen.
Same here... Plus dat als je hem nu alsnog straf zou geven... Hij het volgende keer waarschijnlijk gewoon niet meer zegt. (Wat zou jij doen als je hem was?) Wellicht dat hij het juist tegen je ging vertellen omdat hij het echt heel erg vind. En natuurlijk.. Beetje op z'n kop lijkt me wel een goed idee. Maar ik vermoed dat ie zich toch wel schuldig voelde... (Zeker als hij normaal weinig problemen heeft met liegen... En je er duidelijk nu uit jezelf echt niet meer achter zou komen)
Dank jullie wel, ik ging ineens twijfelen of ik het wel goed gedaan had, maar op dat moment was dit voor mij de manier om het op te lossen en leek het mij de het beste om hem niet te straffen, omdat hij zelf kwam met het feit dat hij geduwd had. Vond het heel stoer van hem en ik heb zoiets van het is toch een stukje vertrouwen wat hij heeft naar ons toe.
Prima aangepakt, hij is het eerlijk komen vertellen en door zo te handelen weet hij dat het eerlijk vertellen niet gelijk staat aan straf krijgen. Hier laat ik hem dan ook nog even zijn verontschuldigingen aan het slachtoffer aanbieden.
Ik zou het ook zo hebben opgelost. En inderdaad erg duidelijk uitgelegd dat dit nooit meer mag gebeuren
Je hebt goed gehandeld nu. Zo laat je zien dat hij altijd eerlijk kan zijn tegen je zonder gestraft te worden. Ook een volgende keer zou ik geen a straf geven als je het immers niet hebt gezien. Ik vind het veel belangrijker dat mijn kind eerlijk alles tegen mij kan zeggen en dan zich ook verontschuldigd naar het slachtoffer dan dan hij gaat liegen. Kinderen voelen zich er dan toch vaak schuldig genoeg over wat ze hebben gedaan.
Wij stimuleren eerlijkheid ook. Ik had uitgelegd dat hetvwel gevaarlijk is en hij dit echt nooit meer mag doen maar dat ik blij ben dat hij het eerlijk gezegd heeft en hij daarom geen straf krijgt. Hij had van mij wel sorry tegen zijn broertje moeten zeggen. De schrik van wat er gebeurd is en het sorry moeten zeggen vind ik in deze (zeker als hij het eerlijk gezegd heeft) voldoende straf.