Het is weer heerlijk weer dus de kinderen die ik opvang kunnen weer heerlijk in de tuin spelen. Echter is er 1 'probleem'. Een van de kinderen (2,5 jaar) schrikt ontzettend van 'harde' geluiden. Als er bijvoorbeeld een grasmaaier, vrachtauto of blaffende hond in de buurt is dan begint ze gelijk ontzettend te huilen. Ik til haar op om te laten zien waar het geluid vandaan komt, zeg dat datgene niet de tuin in kan komen en probeer haar af te leiden. Het is echter telkens weer hetzelfde liedje wat het buitenspelen er nou niet echt gezelliger op maakt. Ik heb geen idee waar de angst vandaan kan komen, ik zal het vanmiddag er eens met de ouders over hebben. Maar heeft iemand misschien tips om haar te helpen weer plezier te krijgen in het buitenspelen?
Hmm hier een dochter die dat ook heeft... Geen tips helaas Het wordt beter als ze ouder wordt... Maar daar heb je nu weinig aan.
Wat raar zeg... MIsschien vanuit het huis helemaal niet gewend aan hardere geluiden.. Zoontje van een vriendin kan ook niet tegen boorgeluiden, gillende of huilende kinderen, harde wind enz. Heel zielig, maar ook belastend als ze bij ons op visite komen. We moeten onze kinderen bijna de mond dichtsnoeren omdat hij helemaal panisch wordt als iemand even gilt. Ik zou het idd met de ouders bespreken.
Geen idee wat ze vanuit huis gewend is. De moeder is nogal betuttelend, de vader valt reuze mee daarin. Binnenshuis merk ik het ook eigenlijk niet op, er wordt hier genoeg gegild en gehuild maar daar kan ze prima tegen. Ik heb het ook nooit opgemerkt met buiten wandelen. Het is echt nu met buitenspelen dat het een 'probleem' is. Gelukkig durft ze nog wel gewoon naar buiten, het zal schelen dat de andere kinderen wel zonder problemen aan het spelen zijn.
Lastig zeg.. ik zou haar denk ik niet optillen. Ben misschien nogal hard erin maar zou haar gehuil niet constant beantwoorden en juist door normaal verder te gaan met je ding dat ze wellicht door krijgt dat het het huilen niet waard is. Vind dat dat op deze leeftijd ook wel moet kunnen.
Waarschijnlijk schrikt ze enkel van onverwachts geluid... Dat is hier ook zo. Kdv, school... Geen probleem. Want daar hoort gillen en lawaai bij. Maar iemand die op straat ineens toetert.. Schrikt ze van. Kermis? Geen probleem... Sinterklaasintocht.. Geen probleem. (Overigens is ze na kermis of sinterklaasintocht wel altijd heel erg moe.. Blijkbaar kost het evengoed wel energie) Een scooter die hard voorbij scheurt en ze schrikt zich rot. Een hond die ineens begint te blaffen... Zo'n veegwagentje over de stoep.. Etc altijd schrik. Toen ze kleiner was huilde ze dan.. Nu schrikt ze vooral flink. Probleem is.. dat je dat dus niet kunt oefenen of iets dergelijks.
@Umm85, misschien inderdaad maar niet meer optillen. Vandaag ook niet gedaan, maar gewoon uitgelegd waar het geluid vandaan komt. Hoop dat ze er gewoon aan went, want van de zomer zal er nog wel meer herrie komen buiten.
Ken ook een jongetje die dat heeft,de ouders hebben een koptelfoon geluidsdemper bij het speelgoed liggen.Laats samen met mijn zoontje zitten timmeren maar hij zet dan gewoon zijn koptelefoon op,probleem opgelost.Sommige kinderen (en volwassen) zijn gewoon overgevoelig voor bepaalde harde geluiden ik had/heb dit zelf ook.Vind het echt een slimme oplossing! Bekijk bijlage 323217
@ Gijsje; als ze inderdaad overgevoelig is voor bepaalde geluiden zou ze er dan niet altijd last van moeten hebben? Als we op straat wandelen en er is een hard geluid dan is er niks aan de hand. Binnenshuis ook niet, terwijl de geluiden van buiten toch aardig doorklinken vooral als het raam openstaat. Soms schrikt ze dan wel een beetje, maar dat is op zich niet zo raar lijkt me, dat heb ik zelf nog wel Hopelijk maar gewoon een fase waar ze even doorheen moet.
Vanmiddag nog even bij de moeder aangegeven dat het kindje zo schrikt van 'harde' geluiden. De moeder herkende het volgens mij wel, maar ik heb het gevoel dat zij de angst van het kindje juist voedt zogezegd. Ze begon heel betuttelend tegen haar te praten. (Ik kon het niet zo goed volgen, moeder is Française en spreekt met haar dochter dus alleen maar Frans.) Maar de moeder is nogal overbezorgd in alles. Als het kindje is gevallen bijvoorbeeld dan is ze al helemaal zo van oh nee, wat erg enzo. Terwijl ik daar zelf helemaal niet zo moeilijk in ben. Kinderen vallen nu eenmaal en ja, daar houden ze weleens kapotte knietjes aan over. Ik ga ook niet continu het handje vasthouden als ze ergens op willen klimmen. Kinderen moeten zelf dingen leren en ondervinden wat ze kunnen. Maar goed, dit is nogal offtopic haha.
Wij zitten ook te denken aan oorkleppen. Mijn zoontje heeft ook bepaalde geluiden waar hij niet tegen kan en dan drukt hij ook echt zijn handen op zijn oren (ongeacht wat hij aan het doen is, dus best wel eens lastig). Laatst op de fiets toen er een scooter voorbij kwam, liet zo zijn stuur los. Niet handig op twee wielen.
Lastige is dat juist op de fiets.. Geluidsdempers niet zo handig zijn @TS: let er nou maar op.. Het gaat om onverwachte geluiden... Niet om logische geluiden zoals gillende kinderen op een peutergroep
Ik ga er nog eens extra op letten. We gaan vandaag ook nog wel wandelen, dus dan kan ik eens zien hoe ze dan reageert. Want ik heb toch echt het idee dat het alleen in de tuin is en niet met wandelen Terwijl je dan gewoon dezelfde geluiden hoort... Ze houdt verder niet de handjes voor de oren oid, maar goed, dat hoeft natuurlijk niet bij ieder kind zo te zijn