Het gaat inderdaad op de manier waarop ze het heeft gebracht, en dat vind ik wel een beetje tactloos. Maar als ze nou echt zwanger was geweest dan kan haar zus toch niet boos worden? Ik zou het liefst ook niks horen over de kindjes in de familie die wel in maart zijn geboren terwijl ons zoontje is overleden na een vroeggeboorte. Maar ik kan toch niet boos worden als ik het wel hoor?
Nou dames wachten tot zes uur dan maar ben ook rete benieuwd naar haar reactie en of misschien heeeeel misschien een zwangerschap. Nou gun ik iedereen een kindje hoor maar ik geloof er vrij weinig van.
Hoe kan je eigenlijk vier weken en drie dagen zijn als je vandaag je nod hebt? En het je eerste echte ongi is? (Na de ontrekkingsbloeding) Nogal onmogelijk hihi
Tja.. Van denken dat je zwanger bent heeft nog nooit iemand een baby gekregen.. Maar ik snap je zus wel een beetje.. Het doet zo vreselijk zeer om een miskraam te krijgen. Moet bijna weer huilen als ik daar aan denk. Dat gevoel van euforie bij een positieve test.. In je dromen en gedachten zie je je kindje al in de wieg liggen.. Druk je een kusje op dat kleine gezichtje en snuif je de babygeur op. En dan ineens is daar het bloedverlies.. En moet je rouwen om het verlies van een kindje dat je niet eens hebt mogen kennen... Geloof me.. Dat snijdt dwars door je ziel
Ik vind het niet erg tactisch om te zeggen dat jullie bezig zijn voor een kindje, terwijl jouw zus net een miskraam heeft gehad. Ik kan mij heel goed voorstellen, dat dit hard aan komt. Vergelijkbaar met een situatie die bij ons is voorgevallen. Wij waren al 2,5 jaar bezig en twee miskramen gehad. Toen mijn stiefmoeder op een dag belde voelde ik dat ze zwanger was en dit nieuws wilde vertellen. Mede om het feit dat ook zij op dit forum zit. Ik heb bewust niet opgenomen. Ik vond dit te moeilijk. Daarna heeft ze mij een prive bericht gestuurd met het nieuws en dat ze het erg verdrietig vindt voor ons. Dit waardeerde ik erg. Doordat het niet persoonlijk wordt verteld kun je even de boel laten zinken en nadenken. Telefonisch of persoonlijk kun je je gekwetst voelen en daardoor anders reageren. Nu weten we niet HOE je het hebt gezegd. De manier waarop kan ook hard overkomen. Daarbij je bent net gestopt met de pil. Persoonlijk zie ik de toegevoegde waarde niet om direct te vertelllen dat je bezig bent met kindjes. Bij ons is het ter sprake gekomen naar de eerste miskraam. Over jouw negatieve test, maar wel kwaaltjes is al genoeg over gezegd. Een test is zwanger. Zonder positieve test kun je niet zeggen dat je zwanger bent.
Ach, ze is nog een kind zelf eigenlijk, pubers staan niet bekend om hun inlevingsvermogen, vandaar dat ze niet begrijpt waarom haar zus zo reageert. 18 jaar, vriend van 26, en dan bewust voor een "wondertje" gaan. Ik weet dat het leven niet stil staat bij het krijgen van kinderen, maar op zo'n leeftijd maak je het jezelf wel verrekte moeilijk.