Als ik eerlijk ben, vind ik een aantal reacties iets te aanvallend. TS wilde iets delen met haar zus, wat heel begrijpelijk is. Ook begrijpelijk is het dat het bericht voor haar zus te vroeg kwam. Maar er zullen geen kwade bedoelingen bij hebben gezeten, dus om nou te zeggen dat TS gevoelloos is? Dat kun je niet zeggen over iemand die je irl niet kent. TS, ik denk dat je inderdaad nog niet kunt weten of je zwanger bent. Hopelijk heb je snel meer duidelijkheid en trekt je zus snel weer bij.
Nou, inderdaad.... En als er 1 dat weet, ben jij het wel, meid. Helaas, want als ik het iemand gun, ben jij het wel. (ik zie je berichtjes wel eens, vandaar, al zeg ik nooit wat)
Ik ben wel van mening dat je 18 jarigen hebt die nog niet serieus genoeg zijn en 18 jarigen die weten wat zij aan het doen zijn. Moest dit wel even tussendoor zeggen want was zelf eind 17 toen wij de pil wegdeden. Waar TS bij hoort mag zij zelf invullen Denk niet dat er een reactie komt aangezien zij vanmiddag wel in een ander topic reageerde.
..... nu weet ik niks meer te zeggen Behalve dan dat je niet moet huilen en je onderschrift moet lezen, meis! En je daar aan vasthouden! hoe moeilijk ook
Gevoelloos weet ik niet, maar wel gewoon heel erg sociaal onnadenkend. Net zo goed als je tegen iemand die in de schulden zit niet uitgebreid gaat zitten vertellen hoeveel jij verdient en wat voor decandente levensstijl je aanhoudt... Net zoals je tegen iemand die net haar moeder is verloren niet gaat vertellen wat een geweldig moeder-dochter-weekend je gepland hebt.... Zo ga je ook niet tegen je zus die net een mk heeft gehad enthousiast vertellen over je eigen kinderwens. De stijl waarin de berichten van TS geschreven zijn geven wel enigzins een beeld van haar communicatiestijl en de stelligheid waarmee ze praat. Ik ga ervan uit dat ze ook zo tegen haar zus heel stellig heeft gebracht dat ze binnenkort wel zwanger zal zijn... Tsja, daar zit die zus niet echt op te wachten nu. Dat had ze (lijkt mij) wel kunnen weten, zeker als ze zulke goede vriendinnen zijn...
idem hier met mijn zus, wij zijn met zn 5en en de oudste heeft een miskraam gehad. Mijn broer en schoonzus kregen een kind en zij kon er niet blij om zijn, het deed haar zoveel verdriet omdat zij het eerste kleinkind wilde aandragen en dat zij daarin gefaald heeft. Mijn broer kreeg een tweede, dat was het andere geslacht en ook daar reageerde ze wat bot op. Zij wilde dat recht, zij wilde de eerst kleinkinderen, want zij is eerst geborene. Nu heb ik ondertussen een kleine meid en dat vindt mijn zus geweldig. Ze heeft zich er (na jaren) bij neergelegd dat ze niet de eerste kleinkinderen zal schenken. Daarnaast is ze nu 10 jaar aan het proberen zwanger te worden, maar het lukt niet meer. Ze is nu alles aan het doen met de nichtjes en neefje, maar die eerste tijd kan ze niet meer terug nemen. Al zou ze dat nu heel graag willen. Ze was verblind door eigen frustratie, boosheid, verdriet en falen, want zo zag ze het. Ik kan de reactie van je zus goed voorstellen. Ze trekt ook wel bij. Geef haar ook even een kans om het een plekje te geven. Het zit er in als eerstgeborene dat je als eerste ook een kleinkind aan zal dragen en dat misschien die kans haar ontnomen wordt, kan zwaarder wegen dan je denkt. Heb je dat al aan haar gevraagd of het daar aan ligt?? Dat kan naast die miskraam namelijk ook nog het probleem zijn. Dan heeft ze het gevoel dat ze dubbel faalt en er nog voor gestraft wordt ook.
Meijtje, wat een droevig verhaal voor je zus. En als MMM meisje heb ik heel veel bewondering voor haar dat ze nu zo'n goede tante is. Hartstikke goed!
Zo, ik kreeg hier helemaal kippenvel van. Wat moeilijk voor je zus zeg! Helemaal dat ze nu dus al 10 jaar probeert zwanger te worden en dat het gewoon dus niet lukt. Echt moeilijk lijkt me dat! Ontopic: 1) Eerst afwachten of je zwanger bent. 2) Naar je zus toe om het proberen goed te maken en een gesprek met haar te hebben. 3) Haar de tijd geven om dit allemaal te laten inwerken. 4) Leren van de fouten waarvan jij vind dat je ze gemaakt hebt. (Ik hou van een planmatige aanpak)
Dank je, ja het is hard en pas na een tijd heeft het een plekje gekregen.Alleen het verdriet van een miskraam kent ze. Ik heb aangedragen draagmoeder voor haar te zijn, maar dat idee vindt ze nog wel raar. Maar als ze wil dan doe ik het en dat weet ze. @TS als jouw zwanger worden wens nog niet heel groot is, overleg het dan met je zus, (mocht je niet zwanger zijn) of zij daar zoveel waarde aan hecht om het eerste kind te schenken. Dan heb je het wel gehoord van je zus en zij weet dat jij er al dan niet rekening mee gaat houden. Het is aan jou de keuze om het wel of niet te wachten dan. Daarnaast doet een miskraam zoveel met je. ik vind het niet raar dat ze even rust wil.
Ik dénk dat die zus gewoon even radiostilte wil... ik heb dat in 2010 ook gedaan met mijn schoonzusje. Maar wél van tevoren even aangegeven dat ik even rust wilde en dat ik vanzelf wel weer zou bellen. 2 weken later heb ik dat weer gedaan. Szus en ik waren ongeveer even ver maar ik had een bbz en bij haar ging alles goed. We weten natuurlijk niet hoe de zus van ts heeft gereageerd... misschien niet op een b*thy manier als dat ts schrijft?
Dat vind ik echt onzin... De ene 18 jarige is de ander niet. En die vriend van 26? Zo jong is die jongen nou ook weer niet ik ben jonger en heb straks 2 kindjes
Nou ts is er inmiddels al wat meer bekend? Over het algemeen betekend nega testen ook geen zwangerschap! Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Je bent ook nog maar een maand gestopt met de pil en dan kan heel je cyclus van slag zijn. Het kan zomaar dat je een paar maanden niet ongesteld wordt. Je lichaam moet dat weer oppakken. Je kan vanalles voelen maar dat is niet altijd een zwangerschap, de eerste zwangerschapskwaaltjes en 1ste ongesteldheidskwaaltjes kunnen erg veel op elkaar lijken. Ook vind ik het ongevoelig naar je zus toe. Ze heeft net een miskraam voor haar kiezen gehad en is waarschijnlijk nog vollop bezig die te verwerken. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Ik had persoonlijk niks verteld, pas voorzichtig als je uberhaupt zwanger bent daadwerkelijk. Ik zou een bloemetje voor haar kopen en zeggen dat je ongevoelig bezig was en even niet er bij stil gestaan had wat voor groot verdriet ze nu doormaakt.
Ben het wel een beetje eens met pregnantje. Als je wat jonger bent, en dat zijn we allemaal geweest ben je gewoon wat naiever, en daar mag best wel wat begrip voor op gebracht worden. En ja een miskraam krijgen en meemaken is een hele nare ervaring maar dat betekend niet dat iedereen het moet ontgelden. En dat een kinderwenswens toevallig een samenloop is, dan is dat gewoon zo. Ik heb er meerdere gehad, en toevallig in die tijd meerdere zwanger,.. tja was ik ook even jaloers, maar gunde het iedereen. Iedereen is anders. En een verhaal heeft altijd twee kanten.
Zit ik hier vol spanning mee te lezen, maar nog geen reactie van ts op het eind... Nou, nou, ben benieuwd . Persoonlijk vind ik het allemaal wat naïef overkomen, zowel de mededeling dat je zwanger bent en hoe je dat aan je zus hebt verteld. Zij heeft waarschijnlijk veel verdriet omdat zij net haar kindje verloren is. Het krijgen van een kindje is iets dat je leven verandert. Wanneer je daar bewust voor kiest, lijkt mij enige voorbereiding niet overbodig zodat je weet waar je aan begint en ook begrijpt dat niet ongesteld worden niet automatisch betekent dat je zwanger bent. Mocht je dat wel zijn, dan ben je eerder de uitzondering dan de regel . Anywho, da's mijn mening .
In een of ander topic vroeg ze al over kgb ivm hun financiën. Tja, en dan denk ik.... spaar eerst eens, zoek een goede baan én over een paar jaartjes verdien je meestal ook wat meer als het minimum. En kindje leeft nou eenmaal niet op water, lucht en liefde.... laten we reëel blijven