Net tijdens de maaltijd heb ik even hartelijk om mezelf moeten lachen: Toen ik nog geen kinderen had dacht ik altijd ik ga het allemaal anders doen. Een van mijn belangrijkste standpunten daarin was dat ze eten wat de pot schaft en zo niet dan maar geen eten, want dan gaan ze snel genoeg wel eten. Vanaf dat mijn zoon kon eten is hij gek op aardappelen, groente, fruit en rauwkost. Alleen vlees/ vis, pasta en rijst daar wilde hij nog niet aan. Dus ik dacht ach hij eet verder goed dan krijgt hij toch gewoon een potje als we dat eten het komt vanzelf goed. Uiteraard bood ik hem het bij iedere maaltijd aan, maar als hij niet wilde nou ja dan maar een potje want hij moet toch eten... Nu is onze oudste bijna 20 maanden en weigert hij bovenstaande nog steeds pertinent. Hij schuift demonstratief zijn bord weg en zegt Nee mama Nee. Na een gesprek met het CB vandaag besloten om hem dus geen potje meer aan te bieden als hij niet wil eten wat de pot schaft. En Oohw Oohw wat vind ik het vreselijk dat hij nog niet heeft gegeten. En ineens moest ik vreselijk lachen daar ga je dan met je principes en voornemens. Kan er zo nog een tal opnoemen waarvan ik vroeger riep: Dat ga ik nooit doen Nu vraag ik me af waarvan riepen jullie vroeger dat ga ik nooit doen terwijl je stiekem toch eraan hebt toegegeven
Tot nu toe heb ik nog nergens aan toe gegeven en doe ik nog alles waarvan ik voor ik kinderen kreeg ook zei dat doe ik echt niet ( of wel ).
Tot heden nog niet in 'doen'. Wel hoor ik mezelf zeggen 'waar zitten jou oren?' En dan hoor ik toch mijn moeder praten
Ik riep altijd '' Als ik later kinderen heb ga ik echt nooit naar Centerparcs, dat is zo duur, ik ga wel naar Landal '' Inmiddels 6 jaar trotse mama en al 6 jaar zitten we ieder jaar wel minimaal 1x op een Centerparcs park hahaha.
Ik wilde nooit dat mijn tuin een grote speel plaats zou worden. Maar we hebben nu toch echt een trampoline gekocht vandaag....vreselijk haha
Hahaha! Herkenbaar! Ik koop mijn dochter schaamteloos om af en toe! Als ik echt even geen gedonder wil dan maak ik een 'afspraak' met haar dat ze als ze zich gedraagd snoep krijgt of tv mag kijken, erg hè? Zeker als ik moet werken of telefoneren voor mijn werk en echt stilte nodig heb, ben ik geneigd om het zo op te lossen Ze kan ook wel gewoon luisteren hoor maar soms is dit toch heel makkelijk
Ik zou nooit boos worden zou altijd mijn geduld bewaren. Zou nooit straf geven. Zal ik even door gaan hahaha, Zal nooit gedacht hebben ( waar ben ik aan begonnen) Ach van af het moment dat ik zoon lief in mijn arme had. Dat komt nooit meer goed. En ik kreeg gelijk. Omkopen ben moeder om koop geworden( grapje) Zal altijd voorlezen( grrr mmmlll) Zal heel goed tanden poetsen( lukt meestal aardig maar soms vergeet ik het) Zal nooit met het vingertje wijzen.( ben mevrouw vinger geworden) Zal ik even door gaan.
Haha grappig! Ik zei altijd dat ik nooit mijn vinger nat zou likken en dan een vlek van kinds wang zou afpoetsen, betrapte ik mezelf er laatst op dat ik het zomaar een keer deed! Whaa En ik zei altijd ik geef mijn jonge kind geen 'slecht' eten. Maar als ik nu frietjes of chips oid eet mag hij best een hapje...
ik dacht van mezelf dat ik zo'n nuchtere moeder zou zijn.....idd zoals TS schrijft...eet je niet, dan niet...je eet vanzelf wel als je honger krijgt. maar oh wat kon ik er zeker in het begin bij mn oudste slecht tegen als ze niet wilde eten...... uiteindelijk wilde ze alleen nog maar warm eten voor de tv, dus dat een hele tijd lang gedaan zodat ze in ieder geval wat eten binnen kreeg en nu nog.....meiden zijn soms beide lastige eters en dat bevordert de sfeer aan tafel niet altijd ten positieve.....dus soms lekker laptop met filmpje aan en gezellig met zn allen eten. Kunnen wij ook nog wat praten Ach, ik realiseer me nu dat er wel ergere dingen op de wereld zijn!!hahahaha
Nou dames ik moet al heel erg lachen om de berichten die ik voorbij zie komen. Zo herkenbaar hihihi. En inderdaad nooit met je natte vinger iets van je kinds gezicht vegen, dat zei ik ook altijd tegen mijn moeder vroeger dat ga ik noooooit doen hihi !! Soms mag je toch best eens flink om jezelf lachen.
Moest vorige week om mezelf lachen toen ik tegen mijn zoon zei dat hij deo en parfum op moest doen, voordat hij de deur uitging. Zei mijn moeder ook altijd die vond het heel belangrijk dat we er netjes uitzagen en lekker roken. Mijn zoon boeit dat totaal niet! Hoorde echt mijn moeder praten toen ik dat zei.
Ik zou nooit kastjes afsluiten want ze moesten maar overal vanaf blijven. inmiddels haakjes op het dressoir en de keukenkasten werd helemaal gek van 20x per dag 'Nee,mag niet' en het kastje weer inruimen
Nou ja... Er waren niet zoveel dingen waarvan ik van tevoren zei 'dat ga ik nooooit doen', omdat ik wel wist dat het heel anders is als het om je eigen kind gaat Het enige wat ik echt altijd vre-se-lijk vond is het schoonpoetsen met spuug inderdaad En dat probéér ik ook echt niet te doen (alleen is het alternatief soms nog veel vreselijker...). Over het algemeen valt het me trouwens wel mee: de dingen waarvan we van tevoren zeiden dat we daar waarde aan zouden hechten dat klopt ook wel. Zo sla ik het voorlezen echt geen dag over en eten we eigenlijk altijd aan tafel (er zijn uitzonderingen natuurlijk, maar die zijn zo zeldzaam dat onze dochter dan zegt: 'he? waarom eten we niet aan tafel?!' ). Dat soort dingen. En er zijn dingen waar ik niet zo moeilijk over doe inderdaad, precies zoals verwacht
Ik heb altijd geroepen dat mijn kinderen er ALTIJD spik en span bij zouden lopen.. Je moet ze es in de speeltuin zien hahhaa Ze kopen me niet om met dikke tranen.. Nou soms gebeurd dat wel Als ze niet willen eten dan niet... Mn haren vallen nog net niet uit van de mn kinderen willen niet eten stress.
Mijn ouders riepen vroeger constant "Jij bent de oudste, dus jij bent de wijste" of "Jij moet het goede voorbeeld geven". Bloedirritant vond ik het! Hoor ik het mezelf gewoon vanmiddag tegen onze dochter zeggen Ik dacht meteen Neeeeeee! Niet meer doen, de irritatie van vroeger kwam gelijk weer naar boven
Hahahah wat bekend: Mijn vader zei altijd "haal die bitterballen eens uit je oren!, wanneer ik weer eens niet luisterde, tegen mijn oudste zeg ik dat dus regelmatig (hij is 16, dus een echte puber) en ik zeg het tegenwoordig ook steeds vaker tegen mijn 3 jarige peuterpuber! En ik vond het altijd zo'n vreselijke uitspraak
Als ik lekkende ijsjes zag in kinderhandjes waarna vader of moeder die afgekweilde ijsjes stopte met laten druppelen door er zelf een keer aan te likken dacht ik enkel, kots, jak bah dat zou ik nooit doen. En nu haha doe ik dat zelf ook En omkopen met snoep of even voor de tv. ook erg leuk. Handig als je even moet bellen en de kinderen zijn niet stil te krijgen. Kinderen voor de tv vond ik altijd zo onnodig.
Mijn zoontje eet geen fruit maar wel van die kuipjes fruitprak ( olvarit 4 kuipjes ik een pak) en zij altijd dat het belagelijk was die grote kinderen aan de potjes en kuipjes fruit. Nu denk ik beter iets van fruit dan geen fruit. En mijn dochter tot 4 jaar snachts een speen kon echt niet toen ik nog zelf geen kinderen had. Zoontje was er wel al met 1 jaar vanaf.
Ik zou nooit poezeliglief (mama's poepeschetedrolletje met piepstemmetje) tegen mn kind praten, want vond het altijd vreselijk als mensen dat deden. Ook het feit dat mn moeder vanaf het moment dat ik mn bed uit kwam tegen me begon te praten zou ik nooooit doen. En gezonder eten na de bevalling zou mij ook niet gebeuren. Uhm tja, moet mezelf soms echt een halt toeroepen, want ik ben soms een poezelige kletskous die eigenlijk alleen nog maar de meeste tijd groenten en fruit wil eten haha. Achja beter dan een stuk chagerijn die elke dag tegen zijn/haar kind schreeuwt.