moeilijk... denk het niet. draagmoeder met iemands ander zaad en ei eerder denk. maar ik heb sowieso ook geen zin meer om zwanger te zijn vrees ik
Dat dus. Er zou ergens een kind van mij rondlopen (biologisch gezien). Ik zou me steeds af blijven vragen, hoe het met hem/haar zou zijn, of wat voor persoon het is, etc. Voor vrienden/bekenden zou ik het helemaal niet doen, want ik weet van mijzelf, dat ik nooit zou los kunnen laten, dat het MIJN kind is. Ik zou dan waarschijnlijk vinden, dat ik wat te zeggen heb over het leven van het kind. En dat zou de relatie helemaal kunnen verpesten. Wat ik dan wel heb gedaan, is met Moeders voor Moeders mee doen (Ik zie de reclame net hier bovenaan de pagina staan )
Ja ik zou dat wel willen maar heb me er nog niet in verdiept. Ik zou dan niet willen weten naar wie mijn ei gaat en het moet niet zo zijn dat ik er labiel van word. Zou graag iemand willen helpen en mijn eitjes zijn volgens mij best wel goed. Maar eerst dus even verdiepen in het hele proces.
Toevallig had ik het daar laatst met een vriendin over. Ik raak makkelijk zwanger en heb probleemloze zwangerschappen en bevallingen tot nu toe. Zij vroeg of ik haar zou helpen als het bij haar niet zou lukken. Draagmoeder zijn zou ik wel willen, een eicel afstaan niet. Dan zou het voor mijn gevoel echt mijn kind zijn denk ik. Een kindje dragen dat biologisch gezien niet van mij is zou ik wel kunnen handelen.
Ik zie een eicel niet als een deel van mijn en ik ben er zeker geen moeder van. Een moeder of vader zijn geeft niks met gene of bloedverband te maken. Een moeder of vader is de geen die met liefde voor een kind zorgt en in dit geval het kind ook draagt. Ik heb altijd geroepen mocht ik in een traject raken en wij houden eicellen of embryo's over zou ik ze zeker afgestaan hebben. Gelukkig is dit mijn gespaard gebleven. Ik vind het niet iets wat je zomaar even doet voor een vreemde. Niet dat ik het ze niet gun maar de hormonen en rotzooi die je inneemt/spuit is niet zomaar iets als het niet nodig is voor om eigen kind te creëren. voor een kleine vergoeding denk ik dat veel meer vrouwen het zouden doen. Voor een van mijn zusjes zou ik er geen seconde over twijfelen. Sperma donor is kwakje afleveren naar geen hormonen en andere rotzooi waardoor dit aanbod veel groter is Een kind dragen en dan afstaan zou ik denk ik niet kunnen maar enkel Voor mijn zus zou ik het wel overwegen met haar embryo. Anders komt het te dichtbij. Mijn eicel en ook zelf dragen en dan afstaan is toch weer iets heel anders.
Hmm ik heb er uverhauppt nooit over nagedacht eerlijk gezegd. Ik zou in ieder geval geen moeite hebben met het idee dat er uit mijn eicel een kindje geboren zal worden dat ik verder niet ken. Met m'n kind heb ik een emotionele band... Maar met losse eicellen niet echt hoor.