Ze heeft zeker een punt. Alhoewel ik 'teren op de zak van je man' echt te zot voor woorden vind. Beledigend zelfs voor vrouwen die thuis hard werken om het gezin draaiende te houden.
Beledigend ja. Ik zit momenteel ongewild thuis, helaas werkeloos. Maar ik heb het drukker nu dan toen ik nog werkte. Het is eigenlijk heel simpel: nu zorg ik alle dagen zelf voor mijn kind. Straks betaal ik kinderopvang om voor mijn kind te zorgen.
Iedereen moet zelf weten wat ze doet toch? Ik kies bewust voir werken. Ten eerste is het financieel noodzakelijk en ten tweede vind ik het heel belangrijk om ook mijzelf te blijven ontwikkelen en onafhankelijk te zijn. Ik ben al eens na een relatie van 7 jaar uit elkaar gegaan en weet hoe moeilijk het is om dan alleen je boontjes te doppen ineens. Laat staan met een kind erbij nu. Dus ook juist voor mijn zoontje werk ik.
Dat was toch ook haar punt? Dat vrouwen zich schuldig voelen als ze werken... Ik vind wel dat ze een punt heeft. En helemaal niet zo verkeerd dat vrouwen hier eens over nadenken. Je staat er normaal niet zo bij stil dat als er wat gebeurt je echt een probleem hebt wanneer je zelf helemaal geen inkomen hebt. Ieder moet die keuze voor zichzelf maken, maar dan wel als je de voor en nadelen van thuisblijven/werken weet. Ze verwoord het wel lullig, dat had wel anders gekund. Ik vind het trouwens ook wel eens jammer van vrouwen die gestudeerd hebben, maar na de studie thuisblijf moeder worden (mijn vriendin bv, die heeft gestudeerd maar nooit gewerkt. En dat is ze ook niet van plan) Waarom heb je dan gestudeerd? Beetje zonde van het geld dan ook
Ik snap wat Bussemaker bedoelt, maar ze verwoord het nogal ongelukkig, dat had best anders gekund. Ik studeer en werk ook naast het moeder zijn. Ik vind het belangrijk om onafhankelijk te zijn en voor mezelf en mijn gezin te kunnen zorgen, mocht dat nodig zijn. Maar ik wil ook iets voor mezelf hebben, mezelf kunnen ontwikkelen. Ik wil dit ook aan onze zoon meegeven, wees onafhankelijk en zorg ervoor dat je voor jezelf kan zorgen. Ik heb overegins niets tegen thuisblijfmoeders, ieder zijn eigen keuze.
Het zal mij aan mijn bevallige achterwerk oxideren wat die nare mevrouw met die geweldige wallen van mij als thuisblijfmoeder vindt. Ik hoop niet dat haar dochter van nu 13 straks met verwijten gaat gooien dat haar moeder er nooit voor haar was. Ik vind haar een doorgeslagen workaholic en omhoog gevallen PvdA-coryfee.
Is ook omdat mijn man ruim boven modaal verdient krijgen we echt bijster weinig terug van de bd komt er op neer dat als ik zou gaan werken ik voor niets zou werken omdat mijn gehele loon naar het kdv gaat. Als ik dan moet kiezen lekker bij mijn kids zijn of voor niets wwerken en hebben,zijn kids naar het kdv brengen is de keuze makkelijk.
Ik vind dat je als vrouw best wel voor financiële zekerheid mag zorgen. Niet persee om je partner te helpen maar vooral voor jezelf. Door lang uit de arbeidsmarkt ze zijn wordt het steeds moeilijker om er een plekje in te vinden. wat als partner overlijdt als je gaat scheiden. Heb je dan alles goed geregeld en wil je in het 2e geval afhankelijk blijven van je ex door bijv partner allimentatie. Ik zou bijv partner allimentatie echt niet willen als ik en mijn partner zoude scheiden. Ik zou dan dan financieel niet afhankelijk willen zij van uitkering of ex maar zelf mijn boontjes willen doppen. Ik zou dus altijd partime blijven werken om in de arbeidsmarkt te blijven, sociale zekerheid en minder afhankelijkheid. Nu momenteel ben ik ziek thuis. Al ruim 2 jaar werken/ niet werken. Nu wordt ik juli geopereerd en stroom dan de wia in tot april 2014. Ben mij vaste baan kwijt waar ik altijd met plezier werkte en nu de kinderb na de zomer bijde naar school gaan weet ik zeker dat ik me dood ga vervelen. Ik wil me zo snel mogelijk omscholen om de kans op een nieuwe baan te vergroten. Ik wil werken maar kan het nu niet helaas
Bijde fultime werken als het niet nodig is vind ik weer het uiterste. Als je er niet voor je kind kunt zijn omdat je bijde 5 dagen wilt werken en je kind afhankelijk is van de opvang ( 5 dg per week van 7 tot 7) mOet je overwegen of je wel kinderen wilt. samen eten Savonds en dat er iemand thuis is vanuit school vind ik belangrijk
Schuldig voelen vind ik héél verkeerd gekozen in deze context. Het klinkt zo onnodig patronizing (sorry weet geen goed Nls woord hiervoor), alsof zij iedereen wel even zal opvoeden ... Maar ik vind het idd wel een punt dat je een risico loopt als je financieel volledig afhankelijk bent van je man. Ik zou dat zelf ook nooit aandurven, ook niet voor m'n dochter. Maar dat betekent niet dat alle vrouwen nu ineens fulltime moeten gaan werken natuurlijk.
Gezien haar mening over thuisblijfmoeders zal haar man dan wel geen thuisblijfvader zijn. Ik vraag mij ook af dat als je je werk zo belangrijk vindt en boven alles stelt waarom je dan zo nodig een kind wil. Status? Genen doorgeven? Let wel: ik heb NIKS tegen moeders die werken, maar mevrouw Bussemaker werkt wel heel veel. Altijd gedaan ook. Ze nam ook geen verlof en ging twee weken na haar bevalling weer aan het werk. Van mij geen applaus, vind er niks knaps aan, integendeel.
Kritiek en lof voor emancipatiepleidooi Bussemaker | nu.nl/politiek | Het laatste nieuws het eerst op nu.nl
Mijn ouders hebben altijd fulltime gewerkt, ik mijn broertje hebben daar geen last van ondervonden, ik voelde me niet minder geliefd. We moesten altijd tussen de middag overblijven op school, en na school werden we ook opgevangen. Vanaf m'n 10e vond ik het wel welletjes en zei ik tegen m'n ouders dat ik zelf wel tussen de middag thuis kan eten en dat ik na school ook wel naar huis kan. M'n broertje ging nog wel overblijven en na school naar de oppasmoeder. M'n dochter heeft ook fulltime op de kinderopvang gezeten, en daar voelde ik me niet rouwig over. Ik wist dat ze het leuk vond daar en dat het goed ging met haar. Sinds kort heb ik een parttime baan, met 2,5 uur reistijd op een dag, en zal dochter ook op school moeten worden opgevangen. Als er niet zo'n lange wachtrij was voor de buitenschoolse opvang, dan zou ik een fulltime baan hebben gekozen. Thuis blijven is helemaal niets voor mij, dat heb ik in m'n werkloze periode ondervonden. Ik voelde me nutteloos, het was niet voldoende, m'n wereldje werd te klein, en vond het inderdaad zonde van mijn 3 afgeronde opleidingen. Ik snap de mening van Bussemaker wel, geen haar op mijn hoofd die zich afhankelijk van een man wil maken. Maar het moet toch niet de bedoeling zijn dat bijna al het salaris dan op gaat aan kinderopvang? Ik woon in België en ik verbaasde me erover hoe veel goedkoper de opvang hier kan zijn ten opzichte van Nederland. We hebben bedragen betaald die varieren van 25 euro per dag (zelfstandige gastouder) tot 16 euro per dag (inkomensafhankelijk tarief op creche), waarvan dan maximaal 11 euro per dag aftrekbaar is. Is er iemand werkzaam in de kinderopvang die mij kan uitleggen waarom het in Nederland zo veel meer moet kosten?
4 jaar geleden ben ik werkloos geraakt. Heb toen via UWV een omscholingstraject gehad. Gesolliciteerd "van hier tot Tokyo" maar niks gevonden. Denkt mevr. Bussemaker nou echt dat werkgevers op een starter van 33 jaar zitten te wachten, terwijl ze ook een starter van een jaar of 20 kunnen aannemen? In mijn oude functie, keukenassistent in de ouderenzorg, is ook nagenoeg geen werk meer te krijgen aangezien die sector ook kapot wordt bezuinigd.
Dit is natuurlijk ook wel een beetje onzin, je brengt nooit je hele inkomen weg aan opvangkosten... Vind dit altijd een beetje een 'smoesje' van moeders die niet willen werken... Je kan ook gewoon zeggen 'ik wil niet werken want ik wil er zijn voor mijn kids'... maar waarom zou je eigenlijk uberhaupt een reden moeten hebben? Ieder zijn of haar eigen keuze. Al zou ik de godganse dag op mijn luie kont willen zitten en uit me neus vr.eten wat dan nog Denk niet dat m'n vent er blij mee zou zijn maar hij is de enige die er wat van mag zeggen aangezien ik dan op zijn 'zak' teer
Ja dat omscholen dat doen ze tegenwoordig al niet eens meer. Ze laten je nu gewoon je ww opknabbelen en dan kan je oprotten. Daarom ga ik nu een opleiding hondentrimmen beginnen. Neem het heft nu in eigen handen door voor mezelf te beginnen. Grote gok maar niet geschoten is altijd mis. Huisvrouw prima maar na een jaar wil ik echt weer eens mijn vleugels strekken .
Helaas werkt het wel zo, heb zelfs berekend dat als ik meer ga werken het zelf geld gaat kosten ipv van verdienen. Ik bracht één kind naar het kdv en dat kostte me 60 % van mijn inkomen. Nu we twee naar het kdv gaan brengen werk ik nog voor 90 euro per maand. En als ik fulltime zou gaan werken kost het me 100 euro wat ik BIJ moet betalen. Krom als een hoepel. Het is nog krommer dat ik ontslag heb gehad vanwege de crisis, ik nu sinds een maand ww heb en ik gemerkt heb dat ik met die ww 100 euro erop vooruit ga per maand. Ik wil dolgraag weer aan het werk maar kan me indenken dat er moeders zijn doe het wel gezegend vinden. Als je als vrouw niet zo n hoog inkomen hebt en je partner wel draag je als vrouw enorm veel af en dan kan het voorkomen dat nagenoeg het hele salaris naar het kdv gaat.