Of natuurlijk voor de vierde, vroeg me af wat de ervaringen zijn en waren. Was het moeilijk en zwaar, heb je spijt? Hoe reageerde de omgeving erop. Sliepen de kleintjes samen of juist niet, kortom graag ervaringen.
Wat wil je weten? Practische dingen, fysiek.... Er is zo veel over te vertellen. Hier iets meer dan 1,5 jaar ertussen, maar ging zonder gedoe.
Hier 1 maandje na de bevalling ervoor gegaan, helaas alleen nog steeds geen 2de. Dus ik kan je er verder niks over vertellen, maar had het heel graag gewild!
Eerlijk? Mijn oudste is 4 en jongste 2 maanden en vind dit zoveel beter. De oudste kan zelfstandig spelen en dingen doen als ik met haar bezig ben. Tussen mijn oudste en jongste zit nog een dreumes en hij scheelt 1,5 jaar met de oudste. Vond het enorm zwaar, ook omdat hij een huilbaby was. Als ik zie hoe makkelijk het nu gaat, had ik als ik mocht kiezen het anders gedaan en gewacht. De oudste 2 snappen nu dingen veel beter en kan ze dus even alleen laten als ik even naar boven moet. Ik zou genieten van wat je nu hebt, hoor van vele dat ze de overgang van 1 naar 2 ook zwaar vonden
Spijt vind ik een te groot woord omdat ik geen spijt heb dat hij is er alleen achteraf had ik het wel anders gedaan ja.
TS, was echt van plan om het zelfde te gaan schrijven! We zijn bijna 4 maanden geleden ouders geworden van een prachtig mannetje, helaas met de nodige "opstart"-problemen: Koemelkallergie, reflux & een huilbaby... Natuurlijk kost dit ons erg veel energie maargoed het is een prachtig mannetje en nu we op de goede voeding zitten een heeeeerlijk mannetje dat vrolijk is en van alles geniet.... Manlief en ik hebben het eigenlijk altijd gehad over twee kindjes, als ons dat natuurlijk lukt... Zelf scheel ik 4 jaar met mijn broer en dat vind ik zelf echt veel verschil. Ik zou zelf het liefste zo als de kleine man een half jaar/1 jaar is weer beginnen, je weet natuurlijk nooit hoe lang het kan duren. Ik ben dus ook razend benieuwd! Kan me namelijk ook wel voorstellen dat het begin zwaar is, maar je zit dan wel nog in de luiersflow enzo haha!
Ik denk (spreek niet uit ervaring) dat het in het begin heel erg zwaar is maar uiteindelijk harstikke leuk. Ik heb 3 oppaskindje met tussen elk kind krap aan 1,5 / 2 jaar tussen.. Het is even zwaar maar ze hebben het zo leuk met zijn 3en... Ik zou ook eigenlijk wel graag willen
Hier een kindje van 2 een van bijns 1 en zie banner ... De eerste weken waren best wel wennen maar vind het niet zwaar ofzo is eigenlijk leuk zo ... Al hebbe we in begin gesukkeld met de jongste zen gezondheid en is hij geopereerd dat was moeilijk omdat ik bij hem bleef en men dochtertje maar een uurtje per dag zag . Zou het zo opnieuw doen. Ze slapen samen . Dezelfde tijden . Eten samen . Spelen ook echt samen . ... Kortom ik vind het geweldig
Onze meiden schelen 15,5 maand. Fantastisch vind ik het Ja, en zwaar. Maar jongste is nu 14 maanden en ze spelen nog niet echt samen, hopelijk komt dat snel en dan lijkt het me ook minder zwaar. Ook wisselen ze de slaapjes af, das ook pittig...
Mijn 1e was 8 maanden toen ik zwanger werd van nummer 2. Er zal straks ongeveer 16 mnd leeftijdsverschil tussen zitten. Zwaar zal t vast worden, maar denk dat de meiden straks over een paar jaar ook veel aan elkaar zullen hebben! Hier is t echt een bewuste keuze geweest overigens om 2 kids dicht op elkaar te willen, en zijn erg dankbaar dat dit ook gelukt is.
Mijn kinderen schelen 14 maanden (dochter was 6 maanden toen ik weer zwanger was) en alhoewel ik natuurlijk superveel van mijn kinderen houd en ze niet meer zou kunnen en willen missen zou ik er nooit nog een keer bewust voor kiezen om 2 kinderen zo dicht op elkaar te krijgen. Vooral in het begin was het echt zo zwaar. Mijn zoontje huilde veel en daar raakte mijn dochter erg van overstuur. Bovendien was zij natuurlijk ook nog volledig afhankelijk van mij. Nu zijn ze 3 en bijna 2 en wordt het steeds makkelijker. Maar ik zou het niemand aanraden...
Zo is het ook voor mij. Hier was onze jongste overigens een verrassing. We wilden eigenlijk wachten met een 3e tot de tweeling naar school zou gaan.
Maar mag ik aan de meiden vragen die snel een tweede kindje hebben gekregen, hadden jullie verwacht dat het begin zo zwaar zou zijn? Ik stel me er gewoon op in dat de eerste maanden bikkelen zijn en dat het gewoon erg zwaar word, maargoed dat weten we en daar stellen manlief en ik ons echt op in... Maarja daarnaast denk ik wat heerlijk dat er maar weinig tussenzit, voor hun maar ook voor ons. Ik bedoel je zit toch nog in de luierflow toch , lijkt mij juist veel moeilijker om bijv een kindje van 4 te hebben en dan weer een baby...
Oei, ik krijg geen moed als ik dit lees. Wij willen er binnen twee maanden terug aan beginnen. Dan zullen ze 14 tot 16 maanden schelen. Het is via icsi, nog vier cryo's. We zien wel, zal zwaar zijn, maar dat betert toch ook weer? Of ben ik te optimistisch?
Hier is broer 16 mnd en broertje twee weken. Tot nu toe valt alles mee. Broertje doet het onwijs goed. Slaapt veel, komt om de 3, 5 uur voor een voeding. Grote broer is erg lief. En als hij slaapt, ga ik ook naar bed. Zo heb ik tot nu toe nog geen energie tekort gehad. Hier had ik me ingesteld op twee huilende kinderen, die elkaar in het huilen zouden aansteken, met name snachts. maar tot nu toe nog niet gebeurt. Maar wat nog niet is, kan nog komen. Hier een bewuste keuze om ze snel achter elkaar te krijgen. We zijn ook erg blij dat we het gekregen hebben. Ookal denken andere mensen in onze omgeving er anders over. De vonden dat we langer van onze oudste zoon hadden moeten geniet. Veel negatieve reacties gehad toen we vertelde dat ik weer zwanger was
Niet fijn dat jouw omgeving zich ermee bemoeit blauwe speen, Wij hebben ook al zo een aantal reacties gekregen. Uiteindelijk ben je nu wel lekker thuis metje twee kids.tochook leukvoorde oudste, beter dan dat je werken moet. Zeker nu hij zo klein nog is.