Hmm.... Maakt mevrouw zich er ook zo druk over dat er ik weet niet hoe veel geschoolde mensen thuis zitten (waar de overheid dus ook ingeinvesteerd heeft), die wel willen werken, maar niet kunnen omdat er gewoonweg geen banen zijn? Laat mij lekker bij mijn kinderen zijn, daar hebben wij nl. bewust voor gekozen, en laat een ander die wel wil de kans krijgen een baan te bemachtigen! Hoeveel mensen werken er eigenlijk wel niet onder hun nivo? Omdat er geen banen zijn, worden veel studies ook 'voor niets' gedaan... Pff....ik vind haar erg gefrustreerd over komen. De overheid hoeft voor mij niet te bepalen hoe ik mijn gezinsleven indeel, en hoeft mij al helemaal niet te vertellen waar ik mij wel of niet schuldig over zou moeten voelen.
Even wat beter lezen, svp Voor de zekerheid zal ik het even herhalen: als alle vrouwen die niet hoeven te werken stoppen met werken, blijft er meer werk over voor de mensen die het financieel wél echt nodig hebben. Waardoor er weer minder mensen aanspraak hoeven te maken op de WW enzo...
Ik vind die redenatie van dat mens ook zo krom als een banaan. Niemand weet toch hoe zijn toekomst gaat verlopen?! Dus als je niet 100% zeker bent dat je de rest van je leven blijft werken, mag je volgens haar eigenlijk niet aan een studie beginnen (of moet je jezelf doodschamen dat je zo'n misbruik maakt van de staat)
zou best willen werken, maar hou er weinig van over en me toeslagen gaan dan zodanig naar beneden dat ik zelfs inlever. Leuke uitspraak hoor, is alleen mogelijk als je een goede baan hebt. En anders moet je werken leuker vinden dan voor je kind te zorgen. Daarbij moet ik er niet aan denken dat als de 2e er is, die na 6 weken gelijk weg te brengen naar het kdv. Dubbele kosten zelfde inkomen nee nee gaat niet werken. Wil ook niet dat mn ouders vaak op mn kind passen. Ik zorg gewoon graag voor mn eigen kind. Ze is nu 14 maanden en nooit bij een oppas geweest.
Ik vind ook zeker dat de wijze van uiten te ver gaat van de minister, laat ik dat vooropstellen. Maar ik zou het zelf verschrikkelijk vinden om financieel geheel afhankelijk te zijn van mijn partner financieel gezien. Bij ons dus 50/50. We werken beiden parttime. Zorgen beiden voor onze zoon en blijven ons beiden ontwikkelen op de arbeidsmarkt. Zoon gaat 2 dagen per weer naar de kinderopvang. Ik vind het zeker een persoonlijke keuze om thuisblijfmoeder te zijn en ieder heeft dit recht (wanneer financieel mogelijk). Tegelijkertijd zie ik de cijfers wat betreft scheiding en heb ik het in de praktijk ook al meerdere keren gezien. Een scheiding, vrouw financieel grote achteruitgang en haak dan nog maar eens aan op de arbeidsmarkt, zeker op de huidige. Dan klink ik misschien hard, maar de gevolgen in de toekomst zijn dat ook onderdeel van de keuze om nu thuis te blijven. Ik kan dan nogal geïrriteerd raken wanneer, dit gebeurde dus in mijn omgeving, na een scheiding wordt geklaagd over deze (financ) achteruitgang/moeilijkheden arbeidsmarkt etc. Dat vind ik dan dus ook niet op zijn plaats ...
er moet iemand vrijwilligerswerk doen of zijn/ haar familie verzorgen natuurlijk, niet iedereen wil dit aan andere mensen overlaten, lekker belangrijk het arbeidsproces mijn gezin staat daar ver boven, net als andere familie maar ook vrijwilligerswerk doen en dingen voor de school e.d.
Wat teleurstellend dat je er zo over denkt. Dat is precies hetzelfde als mensen met een uitkering die niet willen werken, omdat ze minder zullen verdienen dan hun uitkering. Is ook mogelijk met minder goede banen, je bestedingsruimte verandert alleen, en daar moet je bereid zijn naar te willen leven. Sommige mensen, zoals alleenstaande ouders, hebben simpelweg geen keuze en moeten gewoon aan de bak, of ze dat nou leuk vinden of niet. Je weet dat het verlof na de bevalling langer dan 6 weken is toch? Opnieuw vind ik dit een teleurstellende denkwijze, een stap terug in de emancipatie. Ik verwelkom de dag dat vrouwen met kinderen niet meer zo denken over werken.
Mevrouw doelt hierbij niet op basis- en middelbaar onderwijs, maar op de vervolgopleidingen. Vervolgopleidingen kosten een stuk meer, de overheid draagt het merendeel van de kosten. Dat doet de overheid, om de toekomst van het land veilig te stellen, dat het door kan blijven draaien, dat de mensen die met pensioen gaan altijd worden vervangen. Als iemand een opleiding doet zonder de intentie om het beoogde beroep uit te oefenen, zonder allerlei belastingen te betalen, zonder bij te dragen aan het voortbestaan van het land, dan is dat inderdaad een verspilling van geld. De overheid investeert in mensen om puur die reden, niet om persoonlijke ontwikkeling. Als je jezelf persoonlijk wil ontwikkelen, dan financieer je dat zelf door middel van cursussen volgen en een lidmaatschap van de bibliotheek.
@Alamea: hear hear wat betreft je steentje bijdragen aan onze samenleving. Natuurlijk moet er ook voor kinderen gezorgd worden (en dat doe ik ook), alleen onze maatschappij zou er echt niet zo voorstaan als maar 50% van de beroepsbevolking zou werken. (Wie moe anders al die toeslagen betalen?)
Uhm.. Volgens mij denk jij ook een beetje krom.. 'Zonder bij te dragen aan het voortbestaan van dit land'?! Sorry?! Mijn kinderen dragen mede bij aan het voortbestaan van dit land, mijn vrijwilligerswerk bij de sportclub, de mantelzorg etc: dat draagt niets bij?! Nee zijn genoeg mensen in NL die voor niets hun steentje bijdragen én daarbij ervoor kiezen (tijdelijk!) thuis te blijven voor hun kinderen. Nee draag echt niets bij aan het voortbestaan van dit land.. Hoe kortzichtig! Gelukkig weet ik beter en waardeer ik een ieder op zijn eigen manier. Of dit nu is door te werken in loondienst (parttime, fulltime), niet (meer) te kunnen werken en wel te willen of bewust tijdelijk niet te werken, maar wel andere dingen te doen waar genoeg vraag naar is. Want wie gaat dan de kinderen (toekomst van dit land!) begeleiden bij het sporten, wie gaat er dan een ommetje maken met mensen die dat nodig hebben (als maatje bijv) etc etc? Nee draagt niets bij aan het voortbestaan van dit land want je doet (tijdelijk) niets met het behaalde diploma..
Precies. Wat ik wel leuk vind om te zien is hoe er op dit bericht van de minister wordt gereageerd op verschillende fora en nieuwswebsites. Hier is het grootste deel het oneens met haar, maar op een andere site is het compleet andersom
@Abri: helemaal mee eens. Natuurlijk moet er ook iemand voorleesmoeder zijn, en voetbalmoeder en mantelzorgster en buddy. Maar ik denk toch dat er heel veel TBM's zijn die dit soort dingen niet doen en werkende moeders die het wel doen. Het een sluit het ander niet uit.
De manier hoe deze mevrouw het brengt is wel een beetje krom. Prima als je er voor kiest om thuis te blijven, vervelend als je graag wilt werken en het gaat niet om wat voor reden dan ook. Ook vervelend als je eigenlijk niet wil werken maar door financiële redenen wel moet. Maar ik moet er niet aan denken om niet te werken, ik vond het al vreselijk om onder mijn denk niveau te moeten werken en zou dan ook helemaal gek worden als ik thuis zou blijven. Ik heb een mooie carrière met doorgroeimogelijkheden waarin ik uitdaging heb. Ik zou er zelfs voor kiezen dat als een van ons 2 minder zou moeten werken of zou moeten stoppen dat mijn man dat maar moet doen dan. En ik las ook ergens dat je als vrijwillig werkende vrouw dan maar liever werkt dan voor je kindje zorgt, dat vind ik helemaal onzin je kan best een carrière hebben en voor je kind of kinderen willen en kunnen zorgen. Iedereen moet doen wat het beste voelt voor zichzelf en voor het gezin of dat nou thuisblijven of werken is.
Heb je gelijk in hoor.. En daarom kan je ook gewoonweg niet zeggen 'schaam je' of 'je draagt niet bij aan het voortbestaan van dit land' etc of 'je zou het beter doen als dit of als dat' etc. Want iedere situatie is anders en iedere persoon is anders.
Nee, ik vind inderdaad dat vrijwilligerswerk en mantelzorg niets bijdragen aan het voortbestaan van het land. Mantelzorg en vrijwilligerswerk dragen wel bij aan de kwaliteit van het leven van zorgbehoevenden en verenigingen/instanties die geen aanspraak kunnen maken op steun van de overheid. Ligt het land op zijn gat als er geen vrijwilligers meer zijn? Het leven wordt voor sommigen minder aangenaam, een sportclub dreigt misschien op te houden met bestaan, maar het is geen ramp voor het land. Uiteraard is het noodzakelijk dat er nieuwe kinderen worden geboren, en dat het geboortecijfer voldoende is om de vergrijzing tegen te gaan. Maar wat als alledrie je meiden gaan studeren zonder intentie om te werken? Dat zijn dan 3 nieuwe gezonde burgers waarin door de overheid is geïnvesteerd, maar die feitelijk gezien niets teruggeven in het voortbestaan van het land.
Het Viva forum bijvoorbeeld. De doelgroep daar is natuurlijk wat ruimer en gevarieerder dan hier, en daardoor vind ik het zo leuk om te zien hoe dat verschilt
Ik vind gewoon dat je een heel bekrompen beeld hebt van wat iets 'toevoegt' en wat 'niet'. Daarnaast wie zegt dat je helemaal de intentie niet hebt om te gaan werken als je een paar jaar voor je kinderen zorgt? Daarnaast blijf je niet de rest van je leven thuis op de bank zitten als TBM en gaat vrijwel iedere moeder vroeger of later weer aan de slag. Jammer dat je in jouw ogen alleen iets kunt 'teruggeven' aan dit land door iets te gaan doen met je studie.. Dit terwijl je als afgestudeerde ook helemaal niet zo makkelijk meer aan een baan komt. Van mijn mede-klasgenoten op het vwo die vrijwel allemaal afgestudeerd zijn op de universiteit heeft maar 1/4 een passende baan gevonden. Het merendeel heeft nu of geen volwaardige baan of een baan die totaal niet bij hun opleidingsniveau past (in de supermarkt aan de slag, kledingzaak, manager mij McD) of gewoonweg werkeloos. Laat er eerst maar eens wat aan de werkloosheid gebeuren, want er zijn meer dan genoeg mensen die voor de volle 100% willen werken (of dat nu is voor zelfontwikkeling, plezier of omdat het noodzakelijk is dat doet er niet toe), maar waar geen baan voor is. Moet ik met nog honderden anderen op dezelfde baan reageren (terwijl het hier niet direct financieel noodzakelijk is!) omdat ik zo iets terug kan doen voor dit land? Gelukkig denk ik en voel ik het niet zo en kan ik wel het nut en belang inzien van het vele vrijwilligerswerk dat er te doen is. Want nee het is geen ramp als er 0,0 vrijwilligers zouden zijn, maar voor het welzijn van kinderen (sportclubs), culturele ontwikkeling (muziekles bijv), sociale contacten van zowel ouderen, tieners als jongeren (bijv buurthuis met activiteiten) blijft dit land wel mede-leefbaar en is het in mijn ogen iets dat een land goed draaiende houdt voor een ieder. Mijn tijd als betaalde(!) werkende komt nog wel en ik ga mij echt niet schuldig voelen dat ik in de ogen van sommigen niet genoeg bijdraag aan/voor/in dit land. Zolang ik me er goed bij voel en het nut er wel van zie ben ik gelukkig en kunnen vele andere weer profijt hebben van mijn instelling.
Ik ga zo eens even kijken op het Viva forum Maar denk niet dat het grootste deel het hier oneens is met haar, maar wel dat het grootste deel van mening is dat het op z'n zachtst gezegd niet zo handig geformuleerd is. Zelf zou ik het ook erg zonde vinden van mijn opleiding als ik er niets mee was gaan doen, maar.. misschien zijn er dan ook wel opleidingen die we gewoon moeten schrappen, of in elk geval een numerus fixus op moeten zetten omdat er zeer weinig banen in dat vakgebied te vinden zijn. En bovendien gaan we met het leenstelsel ook steeds meer richting "zelf betalen", dus dat argument vind ik minder relevant. Ik vind het wel zorgelijk dat er nog steeds gesproken wordt over "mijn inkomen gaat naar het kdv". Zoals iemand anders ook al zei, je betaalt samen. De reden dat het lijkt alsof er zo'n groot deel van het salaris van de vrouw naar het kdv gaat is omdat de partner een erg goedbetaalde baan heeft en de vrouw zelf (helaas) niet. Eigenlijk vind ik niet dat je daarover mag klagen.. tja, over je eigen salaris misschien, maar ik hoop eigenlijk dat we ons werk leuk allemaal leuk genoeg vinden om daarmee te kunnen leven. Hier heeft mijn man een erg wisselend inkomen, eigen boerenbedrijf. Denk je dat er ook maar één haar op mijn hoofd was om te zeggen "schat misschien moet je stoppen met werken, op mijn salaris gaat het prima"... natuurlijk niet. Mijn man werkt met passie en ik ook! Natuurlijk komt ONS kind op de eerste plaats, maar we zijn allebei erg blij dat we daarnaast ook nog gaan werken. Dus vanuit mijn kant juist ook respect voor vrouwen die vrijwillig TBM zijn, ik geloof serieus dat ik gillend gek zou worden..
Sowieso draagt werken ook meer bij aan het gezin dan alleen het inkomen. Werken biedt weer hele andere uitdagingen dan kinderen opvoeden. Wanneer je dus werkende ouder bent heb je het beste uit twee werelden. Daarnaast biedt je je kinderen de mogelijkheid om in een uitdagende omgeving ervaringen op te doen en kinderen te leren kennen. Wat wil je nog meer? Ik zeg ook heel bewust ouder, ik word erg moe van het feit dat iedereen er maar vanuit gaat dat moeders thuis zouden moeten zijn of minder zouden moeten werken. Weet je hoe vaak ik de laatste tijd mezelf heb moeten verantwoorden voor het feit dat ik straks weer 32 uur ga werken? En dat terwijl mijn man nu (ongewenst) thuis is bij de kinderen. Geloof mij, mijn zwager krijgt die vraag nooit terwijl hij een stuk meer werkt, maar ja bij hun is het de vrouw die ongewenst thuiszit. Op alle plekken wordt mij gevraagd hoeveel ik straks ga werken, of ik nog extra verlof ga opnemen enz. Dat terwijl de mannen in onze samenleving moeten strijden om verlof op te kunnen nemen, omdat het wordt gezien als minderwaardig.