Nee hoor, ik denk dat je het een beetje verkeerd begrepen hebt.. Een forum is om je mening te delen met andere mensen of die mening nou overeenkomt of niet. (als je elkaar daarmee ondersteunt is dat natuurlijk altijd fijn.) Ik begrijp wel dat TO zich een beetje teleurgesteld voelt, alleen als je er even nuchter over nadenkt kun je van een man die over het algemeen al niet heel attent is niet verwachten dat hij dat dan net op die datum wel is, vooral als jij er niet duidelijk over bent geweest.
Maar waar komt die verwachting dan vandaan? Ja in ieder geval al van hallmark . Ik vind het zo oneerlijk om zulke verwachtingen te hebben naar mannen. En met andere dagen, als ik wat aan onze trouwdag wil doen, regel ik dat, aangezien ik het belangrijk vind. Koop dan zelf een cadeautje/knutsel iets met je kind. Snappen doen ze het toch nog niet. Overigens hoop ik ook dat mijn dochter wat voor anderen wil doen, en daar geef ik dan ook het goede voorbeeld in. Maar het zal toch echt uit haar moeten komen.
Volgens mij vroeg TS niet om een mening maar wilde ze van zich afschrijven en zocht ze naar steun. Volgens mij wordt er niet gevraagd of ze zich aanstelt of dat ze nou zo'n zeurkous is! Niet iedereen hoeft dezelfde mening te hebben, maar volgens mij hoef je iemand niet als een zeur neer te zetten als zij haar gevoel hier van zich af schrijft. Zeker als je kijkt maar haar achtergrond, zou een beetje begrip en inlevingsvermogen wel gepast zijn. Mijn opmerking is idd ook niet netjes, wellicht dat hier ook mijn eigen gevoel in meespeelde.
Mannen denken idd wel echt anders. Ik heb mijn man ook wel eens proberen uit te leggen dat als hij zich beseft dat ik dat leuk zou vinden of er moeite voor zou doen dat dat voor mij een teken is dat ik voor hem ook belangrijk ben. (belangrijk genoeg om moeite voor te doen). En als hij dan niet attent is dat dan gelijk staat voor " niet belangrijk genoeg". En natuuuuuurlijk denkt mijn man dat niet maar we zitten nu eenmaal echt anders in elkaar. En ik begrijp ook wel dat het geen kwade opzet van zijn kant is. Maar kan TS toch wel begrijpen, zeker gezien haar geschiedenis!
Hier een man die nooit iets spontaans doet en dat vind ik eerlijk gezegd best jammer en dat weet hij ook. Bij ons beiden thuis geeft/gaf de vader altijd een kleinigheidje aan de moeder dus dacht dat het er wel in zat maar nee. Heb gister wel een ontbijt op bed gehad, lekker en goed bedoeld maar we doen in het weekend altijd koffie drinken op bed dus zo speciaal was het ook weer niet. Heel eerlijk gezegd hoopte ik nog op een bloemetje beneden maar nee, zelfs op 'speciale' dagen niet. Het is niet het eind van de wereld maar als je weet dat je vrouw zoiets erg waardeert snap ik niet dat iemand dat niet kan/wil opbrengen... Volgend jaar gaat zoon naar de psz dus dan het eerste echte moederdagknutselwerkje, het ultieme moederdagcadeautje
Hè wat rot voor je...ik weet precies hoe je je voelt. ´T gaat niet om een cadeautje/kaartje of wat dan ook, maar een klein beetje waardering zou toch leuk geweest zijn. Maar goed ..vaderdag komt eraan....en ik hoop voor jou zijn verjaardag ook nog..
Het gaat idd om de waardering en niet om het cadeau op zich. Mijn man dacht ook nooit aan dagen als valentijnsdag en voor mijn verjaardag zou ie ook niks kopen als ik hem er niet aan help herinneren... Nou hadden we het er een paar dagen voor moederdag over gehad dat een vrouw het vaak leuk vind als haar man spontaan iets voor haar koopt, gewoon om het gebaar. Mijn man heeft het toen waarschijnlijk pas 'gesnapt' want ik kreeg met moederdag een groot bos bloemen en een heerlijk geurtje Was helemaal blij! Voor het eerst dat hij dit uit zichzelf gedaan heeft en hij was er zelf ook helemaal trots op Ik zou zeggen: praat erover, op een gewone manier (dus niet snibbig of eisend) Vertel waarom je het zo leuk zou vinden.
Helemaal mee eens. Mijn moeder is 10 jaar geleden overleden. Ik heb het geluk dat ik haar 20 jaar in mijn leven heb gehad. Moederdag blijft een moeilijke dag, je mist 1 van de belangrijkste personen in je leven. En ik vind dat ook juist als je kinderen hebt, dit extra bevestigd word.
Ik heb geluk want mijn man verrast me wel. Ik kreeg voor Moederdag ontbijt op bed, tekening van mijn zoon, en een geslachtsbepaling. Ik ben ook nuchter en van mij hoeft het ook niet maar ik kan me wel voorstellen dat het voor TS een teleurstelling is geweest. Zij heeft waarschijnlijk nooit geen Moederdag kunnen vieren met haar eigen moeder en had gehoopt nu ze zelf moeder is dit wel te kunnen doen. Wij zijn van thuis uit opgegroeid om met Moederdag m'n moeder in het zonnetje te zetten. Niet me grote kado's maar we gingen wel altijd met m'n vader ontbijtje maken en iets knutselen. Met vaderdag net zo goed natuurlijk.
Het maakt toch niet uit waar die verwachtingen vandaan komen? Is gewoon cultuurafhankelijk en zal heus met de paplepel/tv/reclame worden ingegoten. Dat neemt niet weg dat die verwachtingen er zijn. Iedereen heeft verwachtingen en ideeën over alles. Ik vind moederdag belangrijk, dus regel ik het. Ik regel dat mijn man iets doet met de kinderen Op onze trouwdag regel ik zelf de oppas wel en reserveer ik een restaurantje. Maar ontbijtje maken voor moeder, dat is nu net iets wat ik niet zelf wil doen. En jezelf laten uitslapen?? Hoe doe je dat?
Mee eens! dat winkels er een enorme hype van maken is waar.. Maar dat haalt niet weg dat er bij ons thuis gewoon een traditie is ontstaan en ik vond dat altijd ontzettend leuk, dat is iets wat ik mijn kinderen ook mee wil geven. Hype, commercie of niet , kan me niks schelen, ik vond het nog steeds een leuke dag ! Ts ik snap je ! Heb het er met je man over en geef duidelijk aan hoe je het zou willen volgend jaar.. Hier ook gewoon duidelijk over gehad.. Eerst doen wij als ouders het en hopelijk neemt onze zoon dan de traditie over
Ik kan je helemaal begrijpen. Mijn eerste moederdag was ook een grote teleurstelling! Ik ben al zeker 3 weken aan het verkondigen dat het bijna moederdag is. "Subtiele hint" zullen we maar zeggen... Hij reageerde hier vaak op met opmerkingen zoals wat een flauwekul en ik ga echt geen kado halen. Ik dacht altijd dat hij grapjes maakte maar schijnbaar meende hij het serieus. Ik kreeg om klokslag 12 uur snachts van een vriendin een facebook berichtje om mij te feliciteren met mijn eerste moederdag. Zelf heb ik ook een berichtje op facebook gezet met: "mijn eerste moederdag <3" Mijn vriend heeft wel vind ik leuk aangeklikt maar mij gisteren geen een keer een fijne moederdag gewenst. Ik mocht om 06.00 uur zelf opstaan om mijn zoon de fles te geven en rond 11.30 heb ik maar mijn eigen ontbijt staan smeren. Ik ben echt zeer zwaar teleurgesteld in mijn vriend. Hij weet hoe belangrijk de eerste moederdag voor mij was en dan doet hij me nog niet eens een fijne moederdag wensen. Toen we smiddags bij oma waren en ik dus zei dat hij niets voor mij had gedaan durfde hij ook nog te zeggen dat het niet zijn taak is aangezien het MOEDERdag is en onze zoon dat zelf moet doen zodra hij oud genoeg is. Heb hem toen duidelijk gemaakt dat onze zoon nog niets zelf kan (3 maanden oud) en dat hij als papa zich best de moeite mag doen. Het gaat mij niet om een cadeau maar gewoon een beetje extra aandacht op die dag zoals bijvoorbeeld een ontbijtje. Bah voel me er nogsteeds rot over en kan me er nogsteeds kwaad om maken :x
Wauw, wat een ontzettend stomme actie! Zou em es even heel snel duidelijk maken dat dit niet kan! Tis kei belangrijk voor je, dus dan mag ie er best wat moeite voor doen.
He wat rot! Moederdag is gewoon speciaal! Zeker je eerste en zeker omdat jij het zo gemist hebt omdat je je eigen moeder altijd al hebt moeten missen. En anderen die reageren van je bent zijn moeder toch niet....nee niet zijn moeder. Maar wel de moeder van zijn kind. De vrouw die zijn kind heeft gebaard. De vrouw die iedere dag alles voor zijn kind doet. Dat mag gewaardeerd worden! En commercieel? Het gaat inderdaad niet om het cadeau, maar om het gebaar. Ik weet dat mijn vriend slecht met data is, dus heb hem er zelf ook op geattendeerd. Kreeg een lief ontbijtje op bed en een speech hoe trots hij op me is, hoe goede moeder en vrouw hij me vind. Dat hij het zo waardeert wat ik allemaal voor hem en de kleine doe. Daar gaat het om, dat ze laten voelen dat ze je waarderen. En Moederdag is daar de uitgelezen kans voor. Het normale leven gaat al zo snel. Je moet er gewoon een gelegenheid/moment voor hebben om er stil bij te staan! Heb je het er nog met je vriend over gehad? En hoe sta je nu tegenover vaderdag?
Nou lekker dan, weet je in ieder geval wel wat je dit jaar voor vaderdag en zijn verjaardag moet halen NIETS.
Euhm ja, je bent zijn moeder toch niet? Even een paar jaar wachten tot je kleintje wat ouder is....Ik krijg ook niets van mijn man voor moederdag, ik geef hem ook niets voor vaderdag, lijkt me logisch? Maar ik zal wel gek zijn . Maak er geen drama van, zou ik zeggen.
Ik vind het echt heel naar voor je dat je nu (weer) een rotmederdag hebt gehad. Alleen denk ik dat je, om dit soort teleurstellingen inde toekomst te voorkomen, toch echt met je vriend in gesprek moet. Kan het zijn dat hij niet echt iets 'durfde' te doen, omdat hij weet dat het gevoelig ligt? Wij spreken dit soort dingen af. Zo is bij ons vanaf het begin de afspraak geweest, dat we met vader- en moederdag alleen zelf gemaakte cadeautjes van ons kind willen. Dus dat betekent het eerste jaar gewoon niks. Hooguit een keertje uitslapen omdat de ander de ochtenddienst even draait. Spreek je verwachtingen uit om teleurstelling en irritatie richtingnje partner te voorkomen, is het meest wijze realtie-advies dat ik je kan geven. Dat betekent niet per se alles voorkauwen. Maar wel even aangeven dat je 'iets' verwacht in de vorm van kleinigheidje / luierdagje / groot cadeau / aanwezigheid partner etc.
Ik vind het ook logisch dat je elkaar geen cadeau geeft, of althans dat kan ik begrijpen. Maar het gaat niet om een cadeau. Het gaat om het stilstaan bij. Dat je man je bijv. laat uitslapen, samen met je kindje een ontbijtje maakt, een leuk moment uitkiest zodat je kind zijn knutsels kan geven. Zo ook vaderdag. Voor veel mensen zijn deze dagen bijzonder.