Nou van zo'n dagindeling zou ik persoonlijk niet vrolijk worden, ik haat schoonmaken, huishouden etc. Maar als jij het leuk vind, ga je gang.
Als een afgestudeerde moeder netjes haar studie zelf betaald heeft mag ze de rest van haar leven thuis bij de kinderen zitten.
Mijn ervaring is, zowel als juf als als helpende moeder op school, dat het juist de moeders met parttime banen en de parttime werkende vaders zijn die het meeste hun handen uitsteken als er op school geholpen moet worden, of het nou kinderen rijden is, in de klas helpen of allerlei klusjes doen. Juist de fulltime thuismussen hebben het vaak 'te druk' of 'nu even niet, volgende keer OK?'...
Maar mist je man dan niet heel veel van de kinderen doordat hij fulltime werkt? Volgens mij blijft de ideale verhouding twee ouders die allebei minstens een dag per week bij de kinderen zijn.
Als jij als echtgenote meewerkt in het bedrijf van je man, leg dat dan alsjeblieft ook via jullie boekhouder allemaal heel goed op papier vast. Juist in een eigen bedrijf ligt een ongeluk in een heel klein hoekje, mocht jij wegvallen en er staat niets op papier, dan kan je man nergens aanspraak op maken. Nu je geen baan meer hebt, maar wel voor je man werkt kun je beter je huwelijkse voorwaarden ook herzien, anders zou je in geval van onvoorziene omstandigheden gek kunnen komen te kijken.
Dit mis ik ook altijd in dit soort verhalen. Ik vind het juist heel belangrijk dat kinderen een net zo sterke hechting met hun vader hebben als met hun moeder, net zoveel tijd met beide ouders mogen doorbrengen, en een sterk aanwezige vaderfiguur in hun leven hebben. Als het belangrijk is dat moeder er thuis is voor kinderen, dan moet dat net zo belangrijk zijn voor de vader. wij hebben onze werkverdeling juist hierop toegespitst. We werken beide parttime. Ik ben doordeweeks 2 dagen thuis, man werkt elke dag een paar uur minder, waardoor hij elke werkdag een halve dag met kinderen doorbrengt + heel weekend. ik ben dan 4 hele dagen thuis en 3 overige dagen van 17 tot 20 uur (dan gaan ze naar bed)
ik vraag me toch echt af in welk land/ sector jij leeft? Een baan op autocad? Ben nu echt nieuwsgierig wat voor banen jij ooit hebt gehad en waarom zou je je kinderen bij tieners achterlaten??
Hahaha dat vroeg ik me ook af Mijn zoontje gaat naar het kdv en de leidsters zijn daar echt geen tieners die onderbetaald zijn hoor. Zijn allemaal volwassen vrouwen die met liefde hun baan uit gekozen hebben en de zorg voor mijn zoontje 1 dag in de week over willen nemen. En heb de volste vertrouwen in hun!
Oooo op school denken ze daar toch echt anders over. Ze zijn blij met tbm-ers die heel veel op school kunnen betekenen. En dat laten ze blijken ook! Kijk en daar word ik dan weer blij van, dat ik een hele klas zo blij heb kunnen maken. En zonder zulke moeders zouden kinderen veel minder kunnen doen op school, omdat daar gewoon te weinig personeel voor is. ( wat ook weer door de overheid komt)
Even een vraag in het algemeen: hoe lang moet je werken eer je mag stoppen na een hbo-universiteit studie vinden jullie?
Hier op school niet hoor. Hier zijn het veelal de tbm-ers. Hoewel die er niet veel zijn. Dus wij zijn altijd gezellig met hetzelfde club-je
Hier gaat dit absoluut niet op hoor... 'k Weet niet in welk land jij woont, maar hier hoor ik totaal andere verhalen...
Dat is hier de zaterdag en de zondag. Dan zijn we allebei thuis. Van maandag tot vrijdag werkt mijn man en ben ik thuis. Volgens mij is er niets mis met deze indeling toch? Mijn man mist door de week misschien wat van de kinderen. Maar de 3 oudsten zijn vaak druk met school en vriendjes/vriendinnetjes na schooltijd. Die zitten echt niet op hun vader te wachten die allerlei leuke/leerzame dingen met hen wil doen. Gelukkig is mijn man wel thuis rond etens/bad/bedtijd, dan maakt hij ze in ieder geval nog wel een tijdje mee..
Ik ben gisteren na een halfjaar verlof weer aan het werk gegaan. Ik zal jullie zeggen: ik vond het heerlijk om terug te zijn op het werk! Ik vind het veel vervelender als de vaders bijna nooit thuis zijn. Als ik in een ander topic lees dat de kinderen hun vader alleen in het weekend zien enzo...en je man elke dag pas laat in de avond thuis komt... Nou dan ben ik echt blij dat ons zoontje 2 daagjes naar een lieve gastouder gaat en ook een boel daagjes met mama, papa of allebei samen heeft. Mijn vriend is er veel voor hem. Dat vind ik echt fijn. Zoals gisteren haalt mijn vriend ons zoontje op tijd op bij de gastouder. Ligt hij daar dolblij te trappelen dat papa hem komt halen. Ik vind het hartstikke leuk om dat zo te combineren! Snap dat dat niet voor iedereen haalbaar is. Maar de vaders worden nog al weleens vergeten als het gaat om het thuisblijven.
Dit argument werp ik altijd op, iedere keer als deze discussie zich voordoet. Maar daar wordt helaas meestal niet op ingegaan. (Nu zie ik ook weer dat er weinig aandacht aan wordt besteed.) Wij doen het ook 50/50, juist ook om deze reden. Ik ben ook door beide ouders (werkten allebei parttime) opgevoed, en was daar heel erg blij mee. Ik zie niet in waarom een moeder meer 'recht' zou hebben thuis te zijn bij de kinderen, dan de vader. Ook niet als zij minder verdient. Uiteindelijk draait het echt niet alleen om de centen, maar ook om een goede opvoeding van de kinderen. En wat mij betreft doe je dat samen. Een bijkomend argument vind ik dat je toch heel duidelijk ziet dat de rolpatronen overgaan van generatie op generatie: was je moeder thuis, dan ben jij dat ook, etc. Ik vrees dan ook dat er weinig zal veranderen in de toekomst. En wat betreft het niet parttime kunnen werken door de man: ik snap echt dat dit in sommige bedrijfstakken moeilijk is, maar in het merendeel van de organisaties kan het echt. Vrouwen kunnen toch ook meestal parttime werken? Waarom de man dan niet? Ik ken eerlijk gezegd geen mannen in mijn omgeving die niet parttime kunnen werken, al is het 36 uur in vier dagen. Mijn ouders deden het bovendien al in de vroege jaren '80... Natuurlijk is het heel moeilijk met een eigen bedrijf, maar ook daarbij denk ik dat er misschien wel een mouw aan te passen is. Als je het nou echt samen doet, en de leiding ziet als een duobaan waarbij je ook twee dagen samen in de zaak staat, dan denk ik dat vader echt wel een dag bij de kinderen zou moeten kunnen zijn.
Bij ons zijn het toch echt de parttimers die na werktijd nog langskomen om de klas te poetsen, de school te versieren met sinterklaas, de pakjes in pakken etc etc. Altijd dezelfden! En op mijn vrije dagen kan ik ook niet, want ik heb er nog 1 rondlopen. Dat is vaker de reden dat ik "nee" moet zeggen dan mijn werk. Ik ga namelijk geen oppas regelen voor de een, zodat ik de ander op school kan helpen. Het is niet allemaal zwart-wit. Gister was er bij P&W ook een discussie over en was er een vrouw (ben de naam kwijt...) en die zei het volgende, waar ik het mee eens ben: Als je een studie hebt gedaan en je doet er vervolgens niks mee (je werkt helemaal niet), is dat kapitaal vernietiging. Want vaak is er wel gebruik gemaakt van studiefinanciering en als je niet werkt, hoef je het niet terug te betalen. En vaak is het gewoon zo, dat de vrouw thuisblijft. Daarbij moet iedereen voor zichzelf de keuze maken: Ik werk 3 dagen en de andere 4 dagen ben ik bij mijn gezin. Ik heb de keuze gemaakt om geen carriere te maken op mijn werk, omdat het niet mogelijk is met 24 uur. Maar op deze manier beweeg ik me wel op de arbeidsmarkt en ben ik thuis bij mijn kinderen. Wanneer de nood aan de man is, ben ik in een gunstiger positie om meer te werken en dus kostwinnaar te worden dan een moeder die NIET Werkt. Dat is waar het om draait!