Ze hadden tegen mijn gezegd, als je denkt dat je dood gaat dan komt ze. Ik had een uur weeen en ik riep al dat ik dood ging
Ohja, ik ging staan en op dat moment braken mn vliezen. Waarop ik vroeg is dat poep? Vk zei: als jij altijd uit je vagina poept..... Haha
Haha dit topic is echt geniaal! Thuis heb ik de verloskundige verteld dat ze 'eigenlijk best een tr*t is'. Dat wij toen ze tijdens een wee ging toucheren. Ik moest met 5cm ontsluiting en weeen alsnog naar het ziekenhuis. De weg naar de spoedeisende hulp is een klinkerweg, kreeg ik dus precies op die weg een flinke wee. We reden ongeveer 10km per uur, en ik maar schelden tegen mijn vriend; 'langzamer, pff, pff, pff, auw auww, langzamer! Eenmaal binnen in het ziekenhuis kwamen we langs plastische chirugie. 'Komen we op de terug weg ook weer hier langs...?' Kom je in de verloskamer, meteen infuus met weeenopwekkers, band om de weeen te meten, sticker op het hoofd van onze dochter om haar hardslag te meten, enz enz. En ik wilde perse op een stoel zitten om de weeen op te vangen... Ze hebben me met 3 man weer op bed moeten drukken De verloskundige in het ziekenhuis heb ik vriendelijk verzocht haar vingers uit mijn vagina te halen, ook toucheren tijdens een wee. 'Je haalt NU die vingers eruit. Nee mevrouw, dit moet even. Haal NU die vingers eruit! Ik ga weer naar huis hoor!' Dit was het wel zo'n beetje Groetjes!
Geweldig die verhalen hier altijd Zo'n 2 maanden geleden geen genant, maar wel memorabele bevalling gehad! Vanaf een uur of 1 's nachts had ik krampjes, maar nog geen weeën en ook niet regelmatig. Een paar uur later verloor ik wel de slijmprop, dus wist dat het begonnen was. De hele nacht beneden op de bank rustig gezeten/gelegen maar niet meer geslapen. Manlief 's morgens gewoon naar het werk gestuurd, was namelijk niks regelmatig nog steeds; half uur ertussen, drie kwartier er tussen...en kon ze makkelijk wegzuchten, hoefde niet eens echt te puffen. Om 2 uur 's middags tegen mn dochter die thuis was gezegd dat ze even moest wachten als ze iets aan me vroeg en ik niets terug zei, dat mama dan ff pijn had...deed ze dus ook super lief <3 Rond een uur of half 3 merkte ik dat er toch wel regelmaat in kwam en ze snel heftiger werden, en om 3 uur toch maar SNEL de vk en mn man gebeld dat hij naar huis moest komen. Man hier aangekomen 15:15, vk 5 minuten later..dochter was inmiddels opgehaald door mn schoonzus. Vk gaat checken of ik bezig ben, want ze dacht dat het nog wel ff kon duren (vorige bevalling 20 uur en na een uur of 13 pas 3cm...) en ik heb al 5cm! Vk verbaasde zich er ook over, want bij een wee hoefde ik alleen maar stil te staan en rustig in mezelf gekeerd te zuchten tot hij weg was. De vorige bevalling was ik totaal in paniek hahaha. Dus op naar het ziekenhuis, ivm verwachten grote baby (>95 percentiel.) In het ziekenhuis aangekomen nog ff bij de wastafel op de verloskamer rondgehangen, vk haar spullen klaargelegd en ging fijn met haar iPad spelen. Ze zei dat ik moest melden als ik dacht dat het niet meer ging..dus om 16:30 maar eens gezegd dat ik druk had, zij checken; dat mag ook wel met 9cm zei ze! LOL! Dus vliezen doorgeprikt en ik mocht persen om 16:45. 10 minuten later is Evi geboren om 16:55 na maar 1 uur en 45 minuten zo ongeveer haha En ik heb me al die tijd TOP gevoeld, ook in mn kraambed. Nergens last van als van enorme naweeën, grote baby & turbobevalling dus dat was een hel...maar toch, ik kan oprecht zeggen dat ik heb genoten van mn bevalling hahaha
Even een upje voor dit geweldige topic!! Ik ben bij blz. 90 inmiddels en ga zeker de rest van de pagina's ook doorlezen! Over ruim 7 mnd kom ik hier ook mn verhaal doen Over mn eerste bevalling weinig te vertellen, ik heb me keurig gedragen
Ook mijn verhaal maar. Niet echt gênant, maar wel memorabel vanwege het tempo!!! Ik werd ingeleid, omdat ons mannetje te klein werd geschat. Om 8.00 uur kreeg ik de eerste vaginale creme en daarbij gebeurde helemaal niks. Om 12.00 uur de 2e portie en toen kreeg ik lichte krampjes (stelde nog niks voor). Toen ben ik gaan douchen, omdat dat volgens de vk de weeën zou helpen als het echte weeën waren. Onder de douche werden ze iets sterker, maar nog steeds makkelijk te doen (even stoppen met praten tijdens de wee en daarna weer gezellig kletsen met mn vriend). Om 13.30 uur waren de weeën inmiddels best sterk, en ging de vk weer even kijken: 4 cm ontsluiting. Ze heeft de vliezen gebroken en daarop volgde een enorme weeënstorm. Ik dacht echt dat ik het niet zou gaan redden . Ik heb meteen om pijnstilling gevraagd, maar dat wilden ze nog niet geven (we kijken eerst de ctg een half uur aan, daarna douchen en dan kijken we voor pijnstilling). Ik was inmiddels aan het huilen, want de pijnstilling leek me nog zo ver weg. Uiteindelijk kreeg ik persdrang en had ik 10 cm. Om 15.04 was Nathan er. Ik ben dus is 1,5 uur van 4 cm naar de geboorte van mijn kind gegaan. Pijnstilling was dus niet eens tijd voor, haha. Uiteindelijk naar de ok, omdat mijn placenta niet loskwam, maar dat maakte me niks meer uit. De hele nacht heb ik alleen maar naar mijn mannetje naast me gekeken en de volgende ochtend mocht ik naar huis als ik geplast had (ik had een katheter de hele nacht). Ik heb wel 3 liter water gedronken, voor me dat lukte, haha.
volgens manlief heb ik heel veel dingen geroepen maar hij wil het niet vertellen.. Het ergste vond ik bij de eerste dat ik moest poepen ( persweeen dus) en riep constant ik moet poepen ik wil NU naar de wc.. Bij de 2e wist ik dus dat ik persweeen had en riep maar ik moet poepen want dan mocht ik misschien wel gaan persen ( supersnelle bevalling dus ze geloofde me niet dat ik persweeen had zucht.. )
Oja heb ook geroepen dat ik doodging bij de eerste en heb lopen gillen als een speenvarken.. en toch toen netjes in 10 uurtjes bevallen dus opzich niet eens zo lang en slecht..
Hihi, ik bedenk net wel iets. Niet genant voor ons ofzo, maar wel grappig. Hoewel... op dat moment kon ik haar wel iets doén. De kraamverzorgster bleef steeds tegen mijn man praten, en dan noemde ze hem 'papa' *kippenvel* "Is dit pakje voor nu bedoeld, papa?"
Het enige memorbele aan de laatste bevalling was dat de dag tevoren voor het plaatsen van de ballon voor de inleiding er uit de verloskamer naast mij echt een doodskreet klonk. Alsof er een varken werd geslacht. En de arts assistent stond net bij de balie te overleggen hoe ze de uitdrijving zouden gaan aanpakken want de vrouw in kwestie had nog geen volledige ontsluiting........ Maar wel 1 minuut later een kind in haar armen. Later kwamen verschillende mensen van de verloskamers vertellen Dat er dus een baby gelanceerd was en dat zo' n kreet niet heel gebruikelijk was
Na twee dagen bevallen waarbij mijn ontsluiting bleef hangen op 8-9 cm en ik al 2 uur persweeen moest wegpuffen kon ik niet meer Ik heb om de wee op de knop voor de zuster gedrukt en gezegd dat ik echt echt echt moest poepen! Nee zei de zuster dat is het hoofje wat drukt op je anus: ehm neeeee ik moet poepen mag ik aub poepen??? Ik was woest!!! Dus toen kwam de gyn; ik zei de eerstvolgende keer dat ik mag poepen ga ik nnfeestje vieren en huilen van geluk! Toen ik eindelijk mocht persen dacht ik: euhhh hoe dan? Hoe krijg ik n kind uit n gat waar ik geen spieren heb om te persen? Dus deze madam heeft gepoept voor t leven hahaha te vies!
Nou, als m'n kinderen hem papa noemen dan vinden we dat allebei heel schattig, maar als een volwassen vrouw dat doet... Nee.
De laatste van mij was het aparts: 1e tot 10 cm thuis, alleen met m'n man, vk gebeld, Owh mevrouw u heeft volledige ontsluiting, ga maar, 8 minuten later een zoon. Beetje overweldigend. 2e, gezien geschiedenis eerste vk vliezen geprikt en gebleven, handig, na 41 minuten was ie er. 3e, gezien vorige 2 snelle bevallingen op alles voorbereid. Ik mocht na een controle in het ziekenhuis blijven (moest ziekenhuis ivm hellp na bevalling nummer 2). Vk brak vliezen en ik verwachte hel, maar niks van dat alles. Het bleef rustig. Wel wat weeen, maar eitje. Zo bleef het een paar uurtjes. Vk zegt; je bent niet aan het bevallen, je lacht nog teveel. Maar inmiddels wel 6 cm. Na uurtje nog 6 cm, dit was wel beetje vreemd met mijn bevallingen. Dus ze zegt, echootje om te kijken hoe hij ligt. Daar zat het 'em dus in, hij lag scheef, ze zegt draai maar. Dit was om 21:45, met 6 cm, 21:51 is hij geboren. Aaghgh, geen aanrader! Maar ach, eigenlijk maar 10 minuutjes pijn gehad, bevalling nummer 3.
Ook nog memorabel aan mijn laatste bevalling was dat de loodgieters in mijn verloskamer aan het werk waren en daamee een waterval veroorzaakten op de gang De afdeling was nog in verbouwing en er was gevraagd of de mannen een kwartiertje in de badkamer een klusje mochten doen. Dat mocht wel want het inleiden was nog maar net begonnen en we zaten er nog relaxed bij. De verpleging was minder relaxed toen het water over de vloer stroomde Het klusje duurde toen ook nog langer dan een kwartiertje. Een half uur later werden de mannen weggejaagd door de verpleging. Manliefen ik lagen us in een deuk om deze soap
Bij de eerste heb ik m'n weeën op de wc opgevangen. Manlief moest plassen. Nu eigenlijk nog geen idee waar hij dat gedaan heeft. Ik bleef zitten waar ik zat. Vk zou om 13.00 nog even kijken hoe het ervoor stond. Om 11.15 begaf ik me maar naar het bad. Toen ik in de gaten had dat het nog zo vroeg was raakte ik in paniek. Dit ging ik echt nog geen 2 uur volhouden! Breng me weg! spuit me plat! Dit hou ik niet vol! 10 min later persdrang. Vk was net op tijd. 12.09 geboren. Bij de tweede ging de Vk mee masseren voor de laatste cm. Heb toen tegen haar gezegd dat ik haar echt enorm irritant vond. Mocht me op m'n zij draaien en heb toen geroepen dat ik dit stukje over wilde slaan! Wee daarop was ie geboren. Bij de derde braken Savonds m'n vliezen. Manlief werd enorm zenuwachtig. Bij elke wee vroeg ie of het al heftiger werd... Heb m maar meegedeeld dat ie mocht gaan slapen. Zelf naar beneden gegaan. Rond 01.00 m'n moeder gebeld dat ze moest komen. Toen zij er was hing ik over de stoel de weeën te timen. ML ook naar beneden. Die vond t wel gezellig dat ze er was. Bij elke wee als hij aan het praten was heb ik als een school juf in m'n vingers staan knippen. Met andere woorden; hou je kop! Dat ie dat na 2 bevallingen nog niet wist... Uiteindelijk maar in bad gaan zitten. Toen ik weer een druk gevoel kreeg mocht ik van de Vk uit bad. Heb m'n moeder opzij geduwd. 1 been op de badmat gezet en geroepen; kut! Kut! Kut! Hij komt! Kon nog net m'n hand tussen m'n benen doen om het hoofdje op te vangen. Moeder uit de badkamer, Vk erin. Wee daarop werd ie geboren. M'n man heeft het er nog over dat t zo'n gek gezicht was. Ik met m'n kont naar achter, hoofdje wat eruit hing. En de kleine maar huilen terwijl z'n lijfje nog geboren moest worden. Vk vroeg nadat ze de kleine had afgedroogd en tussen m'n benen door aan mij had gegeven of ik mee ging naar de slaapkamer om het daar af te maken. Ik wilde wel. Maar dan moest ik wel even geholpen worden om m'n andere been nog uit bad te halen. :-D