Zet een groepje kinderen bij elkaar en ze worden druk. Lijkt mij dat het niet ligt aan waar ze opgevangen worden?
Ik heb niet alle reacties gelezen, alleen het artikel. Ik vind dat ze gelijk heeft. Ik denk idd dat er nogal wat problemen kunnen ontstaan als relaties stranden en dan vooral in een arbeidsmarkt als de huidige. Dan vind je geen baan, je hebt geen rechten opgebouwd. Waar ik me wel aan kan storen is de link naar het betalen van de studie e.d. en dan thuis blijven bij de kinderen. Studie helpt gewoon bij de algemene ontwikkeling en kennis van een land, ongeacht of dat in een baan wordt toegepast. Wij hebben beide een parttime baan. Ik werk 28 uur, man werkt 32 uur. Beide hebben we gewerkt aan carriere, elkaar die ruimte gegeven ook toen de kids er al waren, en nu allebei een goede baan met goede verdiensten. Op de dagen dat we beide werken wordt voor onze kinderen gezorgd door kdv, school en bso. Dat werkt voor ons en de kids helemaal prima. Een nadeel vind ik het logistieke gedoe. Maar het blijven keuzes die iedereen zelf moet maken. Ik zou niet anders willen, mijn man ook niet.
Dus jouw man kan of wil het niet. Dat wil niet zeggen dat anderen dat ook niet kunnen of willen. Zoals ik al schreef, ik ken persoonlijk mensen met een eigen bedrijf die dat wel doen. Ik ken echtparen die allebei een eigen bedrijf hebben (twee bedrijven in een gezin dus) en die dat weten te combineren met hun gezin. Ik ken vaders die een eigen bedrijf hebben, en die toch regelmatig dingen voor school doen. Staat gewoon ingeroosterd in hun agenda. En ja die vaders zijn niet na 36 uur werken klaar, maar ze delen wel hun tijd zo in dat ze niet alleen maar de man zijn die zondags het vlees snijdt. Dat zal niet iedereen zo kunnen, maar onmogelijk is het niet. Kom niet aan met onzin dat ik niets over bedrijven weet, jij weet niets over mij.
haha betrapt LOL!! ik was vroeger al zo, mijn zusje kneep me stiekem ik sloeg haar dan gewoon open terug en kreeg ik straf, totdat mijn moeder doorkreeg hoe het werkelijk zat natuurlijk maar ik ben alles behalve stiekem en inderdaad zoonlief heeft het dan van geen vreemde hahaha
ik weet genoeg als JIJ dit ZO stelt dat je er niets vanaf weet (dat beamen ook de andere onderneemsters hier dus misschien weten wij er toch iets meer vanaf) dat jij toevallig iemand kent die het anders inplant zegt niets over hoe het bij alle andere bedrijven gaat natuurlijk..
dat mag jij vinden, gelukkig weten mijn kinderen dat ik er altijd voor ze ben en dankzij dat hebben ze de kans gekregen om iets te doen wat een werkende ouder niet voor elkaar had gekregen, DAT zegt mij genoeg, mijn persoonlijke ervaring baseer ik dat op, cijfers e.d. zeggen mij niet zoveel, het gaat om mijn ervaring, mijn gezin. PSZ is gewoon een stukje voorbereiding op de basisschool waarbij je kindjes met probleempjes er vroegtijdig bij kan helpen voordat ze naar de basisschool gaan, omdat ze steeds meer en vroeger moeten leren tegenwoordig, ik ben nooit naar een PSZ vroeger geweest en mocht zelfs een klas overslaan dus echt nodig is het in het algemeen niet maar voor kinderen die de NL taal niet goed beheersen of taalproblemen of iets hebben is het een prima uitvinding, KDV kan ook komt op hetzelfde neer maar ik vind verzorging en educatie 2 verschillende dingen, ik ben zijn mama en verzorg hem dat hoeft een KDV niet voor mij te gaan doen, een PSZ is puur voor een stukje educatie 5 uurtjes per week normaal of 10 uur in geval van VVE) en de rest kan ik prima zelf (zelfs beter is wel bewezen in mijn situatie)
Triskele, mijn vriend was volledig kleine ondernemer/ZZP-er. Nee, dus geen miljoenenbedrijf ... Hij heeft ervoor gekozen nog gedeeltelijk ZZP-er te blijven, gedeeltelijk in loondienst en dus ook een gedeelte thuis. Het zou hem momenteel meer geld opleveren door alle opdrachten als ZZP-er aan te nemen, maar dit is dus de komende jaren onze keuze. Op deze wijze hoeft zoontje ´slechts´ 2 dagen naar de opvang en blijf ik ook 3 dagen werken (4 dagen contract, momenteel en komende 2.5 jaar nog 1 dag ouderschapsverlof). Voor ons de ideale situatie, maar hier wel keuzes voor moeten maken. Op deze wijze heb ik ook zeker het idee dat mijn zoontje het gevoel heeft dat ik en zijn vader er altijd voor hem zijn.
Dat is fijn dat dat bij jullie kan, bij ons in de branche gaat dat niet, juist de mensen die dat willen en hebben gedaan zijn nu failliet of hebben het enorm krap en komen erachter dat dat niet werkt, in andere branches gaat dat misschien wat beter maar wat de crisis ons heeft geleerd is dat flexibiliteit en een goede werkethiek (dus niet om 16 uur zeuren dat je naar huis toe wilt) ons staande heeft gehouden en zelfs nu dat we het te druk hebben en andere mensen moeten gaan inhuren omdat we het niet alleen af kunnen en ik ben heel makkelijk als het bedrijf wat wij willen inhuren denkt dat parttime te willen gaan doen dan wordt ie niet ingehuurd.. dat werkt namelijk voor geen meter.... Het is ook maar net waar je mee opgroeit , onze zoon ging op zijn 2e al mee met zijn papa naar het werk, en is nu 5 en kan al shovels besturen, graafmachines, voetbaldoelen in elkaar draaien en schroeven met machine, dat vind ie geweldig, nu kan ie niet meer mee want hij moet naar school toe maar als papa op zaterdag gaat werken gaat ie vaak gewoon mee (net als ik vroeger ging) daar krijg je meteen een goede werkdrive van mee... Ik werkte op mijn 11e ook al fulltime mee in de winkel van mijn moeder, sommige studeren tot hun 31e dan zou ik dus al 20 jaar gewerkt hebben normaal gesproken vind dat ook wel even genoeg dan.. straks kan ik nog zo'n 20-30 jaar mee en dan heb ik genoeg bijgedragen aan de samenleving.
Leuk dat dat lukt voor jullie - het overgrote deel van de ondernemers hebben die luxe niet. Die moeten gewoon erg hard werken voor hun geld, juist omdat ze niet op allerlei vangnetten terug kunnen vallen. Geen werk is geen geld. Heel simpel. Overigens ben ik het eens met dirksmama dat je als ondernemer wel enige flexibiliteit hebt om je eigen tijd in te delen, maar het betekent dus zeker niet dat je om 17.00 achter de piepers zit iedere dag. Zo werkt het gewoon niet. Net wat Triskele zegt, ondernemerschap vereist flexibiliteit op basis van de wensen van je klant. En voor mij geldt ook, als je mijn klus niet in mijn tijd kunt uitvoeren, dan neem ik je dus niet aan. Heel simpel. Overigens gaat de vlieger van minder werken als eigen ondernemer al helemaal niet op als je met werknemers te maken hebt. Die hebben namelijk totaal geen boodschap aan jouw privé leven, als hun salaris dus niet gegarandeerd kan worden. Het vereist gewoon een bepaald soort mens om ondernemer te zijn, en je moet een bepaalde soort mens zijn om met een ondernemer samen te zijn.
ik heb niet alles gelezen, maar Misschien moet de discussie eigenlijk gaan over de opvang in Nederland, die echt zwaar onder de maat is (uitzonderingen daar gelaten)... Voor mij een van de grote redenen om thuis te blijven. Overigens vat ik de link van mw. Bussemaker naar opleiding maar op als een grapje. Of zullen we meisjes op de lagere school vast screnen: wil je huismoeder worden? blijf dan vanaf nu maar lekker thuis. Zitten we weer met het volgende probleem, dat werkende moeders een dochter alleen thuis hebben zitten
Welke kans hebben ze bij jou meer gekregen dan? Ik ken het verhaal van je zoon, wat natuurlijk een uitzondering is. Maar ben wel benieuwd naar die voorsprong die ze kennelijk hebben door jouw opvoeding. Ik zal niet ingaan op je stukje dat je er altijd voor je kinderen bent, want daar zullen we het waarschijnlijk nooit over eens worden. Maar je hebt ook wel eens gezegd dat je man bijna altijd werkt. Zou voor mij weer geen wenselijke situatie zijn.
Maar stel...je hebt genoeg geld ( op de bank...of gewoon in de familie) Mag je dan wel gewoon thuisblijven? Dan zou je namelijk niet arm worden in de situatie die de Minister schetst.
Het lijken idd voornamelijk financiele redenen. Ik denk namelijk dat de sitatuatie die jij schetst voor een paar gelukkigen zijn. Het gaat er natuurlijk om dat je financieel niet afhankelijk bent van de staat. Dat zal voor haar best een hoge prio zijn .
Maar uiteindelijk is toch bijna iedereen afhankelijk van de staat? Ook de werkende ouders? ( denk aan KOT ) Mensen die alleen zijn werkeloos worden WW afloopt en dus in de bijstand komen etc.. Dus als het écht daarom gaat vind ik het helemaal krom..
Ik vind dat niet krom, gelukkig is de overheid er om ons op te vangen als we het zelf niet meer redden. Maar in de eerste plaats moet je jezelf zien te redden, als jezelf keuzes maakt waardoor je in de bijstand komt; bijv. zelf ontslag neemt ipv ontslagen te worden, dan mag (moet) je daar op aangesproken worden. Als je zelf ontslag neemt en zelf nog voldoende financiën of andere inkomsten hebt, dan mag je dat helemaal zelf weten. Iemand die stopt met werken of heel weinig gaat werken en daar voor de rest niets voor regelt en nergens op terug kan vallen, mag daar ook op worden aangesproken, je zet jezelf namelijk op een afgrond. Met geluk val je er niet in, maar met wat pech wel. Terwijl het helemaal niet zo hoeft, ook niet als je stopt met werken (of veel minder gaat werken), als je er maar officiële afspraken over maakt (of op een andere manier zorgt dat je niet aan die rand staat). Ik vind dat een verantwoording die iedereen voor zichzelf heeft en als ze daar niet aan voldoen, mag je daarop worden aangesproken. Het is dus wat anders als het niet anders kan, doordat uren niet uitgebreid kunnen worden, er geen werk is, iemand is ziek of weet ik veel wat.
Nou als je goed leest heb ik het niet alleen over de bijstand. Maar iemand die KOT krijgt is afhankelijk van de staat. Tenminste ik wel want krijg ik geen KOT dan kan ik beter stoppen met werken omdat ik dan de rekening volledig zelf mag betalen en dus werk voor niks. Iemand die zorgtoeslag krijgt is afhankelijk van de staat. Iemand met KGB ook. Mensen met ziektewet uitkering etc ook. Allemaal afhankelijk van de staat. Terwijl een tbm niet afhankelijk hoeft te zijn.
Daardoor kan ik thuis zijn en de nodige zorg geven... Ingaand op bovenstaand ik zeg dat dit ook persoonlijk voor ons geldt, ik kon betere zorg geven dan een KDV mijn zoon kon geven is mij letterlijk verteld door hun en de deskundige, zelfs een medisch kinderdagverblijf had volgens hun eigen woorden niet de resultaten kunnen boeken dan ik thuis heb geboekt met hem, want hij had daar letterlijk gek geworden, thuis kon ik toch heel veel met hem trainen maar toch de nodige rust geven en juist DAT heeft hem veel laten leren waardoor ie toch nog naar een normale school kon gaan, dus DIE kans hebben wij hem gegeven door mij te laten thuisblijven naast het feit om hem een zorgeloze jeugd te geven en waar hij (naar mijn mening) gewoon hoort (thuis dus in zijn eigen vertrouwde omgeving, bij zijn mama) papa speelt hier ook zeker een rol bij maar juist doordat hij veel werkt kan ik thuisblijven en de nodige zorg geven.. (daarnaast heb ik een hekel aan parttimers dus doe dat zelf ook liever niet, het werkt gewoon niet goed als je een zaak probeert te draaien, het is fijn als de persoon die het kantoor draait ook fulltime aanwezig is anders heb je kwaliteitsverlies) Nu nog geeft zijn juf bv toe dat meeste kinderen het veel beter doen als ze even thuis zijn geweest dan de kindjes die overblijven, die krijgen niet genoeg rust, nu is dat wel in het algemeen want je hebt altijd uitzonderlijke situaties, als je 20 minuten moet reizen is overblijven natuurlijk rustiger maar in het algemeen boeken ze hier betere resultaten met de kindjes die NIET zijn overgebleven en zeker in de lagere groepen (in de hogere klassen zie je dat al minder trouwens)
Ik merk dat heel veel mensen eigenlijk helemaal niet voor een sociaal stelsel zijn... Apart, want het kan toch iedereen overkomen...afhankelijk worden van de staat. Word maar eens ziek in Amerika...of verlies daar maar eens je partner. Niks of niemand die naar je omkijkt.