Hier dus precies hetzelfde eigenlijk, Nescio! Ik heb haar nooit laten huilen, reageerde altijd als je huilend wakker werd, en op een dag was het gewoon klaar; kennelijk begreep ze dat ik er was, had ze geen behoefte meer aan een voeding, en was 't dus gewoon goed. Ze wordt wel wakker nog 's nachts, maar meer dan een diepe zucht, een zoektocht naar een speen/knuffel en weer neerploffen om te slapen, hoor ik niet. En ze heeft dus nooit alleen in bed liggen huilen. Het cb hier sprak ook over dat ze moet leren wie de baas is, alsof zij een hondje is dat afgericht moet worden...
Idd shakes! Je kind heel de nacht laten huilen zonder te gaan kijken dat vind ik ook misdadig! Je weet toch nooit wat er aan de hand is, ze zullen idd maar vast zitten met een armpje, of gespuugd hebben of gewoon niet lekker zijn. Een kind laten huilen is prima, doe ik ook maar een hele nacht en niet gaan kijken nou sorry dat is idd barbaars.
hier een kindje van 17 maanden die noet goed slaapt en ook geregelt snachts wakker wordt.nou kan je zeggen snachts laten huilen en het is dan binnen drie dagen over nou geloof er niet in hier werkt het niet,ben het ook gaan doen afgelopen weken nou ze wordt nog steeds wakker en ze huilt niet zachtjes ze gaat gillen en we hebben een oud huisdus nog erg gehorig wil ook aan me buren denken.ik laat dr nu ff huilen ga dr heen stop dr in en ga weer naar bed.moet wel zeggen dat het een stukje beter gaat maar door slapen nog echt niet.snap dat je er door heen zit zitten wij ook en hier slaapt ze overdag ook erg weinig.hopelijk werkt de aanpak voor jullie al zou ik het niet doen ze is nog zo jong.
Een baby van 7?!!! Maanden een hele nacht of aantal uren laten huilen? Sorry hoor... Ik vind het bizar
Andrea85, ik had al eens eerder je berichten gelezen over dat je dochtertje met 11 maanden opeens begon door te slapen, toen zaten wij nog midden in de gebroken nachten. En begon ik stiekem te denken: ik hoop zo dat mijn dochter dat ook gaat doen Had me al ingesteld op 2 jaar nachtvoedingen, maar dat viel toch alles mee. CB's doen af en toe alsof je kind inderdaad 'getraind' moet worden, en het liefst vanaf dag 1. Alsof ze nooit enig wetenschappelijk artikel over de wereld van een baby hebben gelezen, maar tips geven uit grootmoeders boekje. Schandalig eigenlijk.
Ik vind een beetje jengelen en huilen ook niet erg, en zeker niet na de leeftijd van 6 maanden maar een kind gewoon uuuren laten huilen?? Hier wordt mijn zoontje ook nog wel eens wakker. (17 mnd) Dromen denk ik...en daar kan hij echt even van overstuur van raken en dan paniekerig huilen. Mijn ervaring is juist hoe sneller ik dan naast zijn bedje sta hoe eerder hij weer stil is en weer lekker gaat slapen.
Idd, laten jengelen doen wij ook, maar bij mijn dochter bestaat jengelen pas een paar maandjes, daarvoor was het echt húilen en binnen 2 minuten was het hysterisch huilen. Als ik sommige andere kindjes hoor huilen, snap ik ook wel dat ouders dan eens 5 minuutjes afwachten. (Maar mijn dochter klonk écht angstig of paniekerig, dat was geen 'rustige' inslaaphuil ofzo, dus bij haar nooit afgewacht maar meteen reageren.) Maar een héle nacht, nee, dat vind ik echt heel zielig. Dat moet ook heel beangstigend zijn voor een kind, terwijl je juist wil dat zijn/haar bedje en kamer veilig voelen. Bij mijn dochter hebben we dus wel wat dingen aangepast aan onze nachtelijke aanpak. Dus niet meer bij ons in bed nemen (daar sliep ze eerst heel goed, maar op een gegeven moment ging ze vooral spelen en feesten ipv slapen, dat werkte dus niet), we lieten een nachtlampje aan (zodat ze niet in het pikkedonker wakker zou worden, en ze haar speen + knuffel kon vinden), en van te voren ook een duidelijk ritueel waarin we ook welterusten zeiden tegen knuffels enzo. Overdag deden we wat rustiger aan en we gaven overdag wat meer positieve aandacht, zodat ze overdag absoluut geen aandacht te kort kwam (en ze dat 's nachts niet in hoefde te halen). De eerste week met die aanpak werd ze wel nog wakker voor een voeding, maar sliep ze daarna gewoon verder in haar eigen bed. En toen ineens werden we 's ochtends om 8 uur (!) wakker en lag zij nog te snurken. Dus kennelijk werkte onze aanpak, ook al was hij niet echt gericht op haar te laten doorslapen, het was meer dat we wilden dat ze überhaupt wat meer zou slapen (want het was dus iedere nacht feest, ze zat dan lachend aan m'n haren te plukken terwijl ik wilde slapen ). Bij een volgende kindje ga ik het wel eerder op die manier proberen als het slapen weer een drama is (hier ging ze van nachten van amper 8 uurtjes met daartussen dus nog een feest van aan mijn haren trekken, naar nachten van 12 of 13 uur... en overdag sliep ze eerst 2x 45 minuutjes, daarna werd het 2x 1,5 uur).
Helemaal mee eens, mijn zoontje heeft ook altijd veel aandacht gevraagd 's nachts, terwijl kinderen in mijn omgeving altijd doorsliepen (zo leek het tenminste). Toen mijn zoontje anderhalf was sliep hij oppeens de hele nacht door, heerlijk! Maar veel kinderen in mijn omgeving die als baby snel gingen doorslapen, deden dit later niet meer. Bijv. Door tandjes, maar ook later toen ze al 1,2 of 3 jaar waren. Het zijn allemaal fases en leer je je baby doorslapen, dan kan het heel goed dat het later weer dezelfde problemen krijgt. Als je je kind snachts wel aandacht/voeding geeft leren ze ook echt wel doorslapen op een gegeven moment. Mischien duurt het wel langer, maar mijn gevoel zegt ook dat het een betere manier is voor het kind.
Maar de mamas die dit allemaal roepen weten wel wat het is om j etotaal uitgput te voelen, nergens meer toe te komen, niet fatsoenlijk meer voor huishouden partner en kinderen zorgen vanwege de moeheid? En weten die ook wat het is als je kind continu huilend wakkker word soms al na een kwartier? ga je dan nog vrolijk elke keer kijken en troosten? niet aanvallend bedoeld, maar ik bedoel, op een gegeven moment móet je wat. De theorie is nl altijd het makkelijkst...
Maar wat móet je dan, wel de hele nacht laten huilen? Mijn dochter is er ook een die in een goede nacht "maar" 5 keer wakker werd, en in een slechte nacht om het half uur, en dan urenlang wakkerbleef. Tuurlijk ga je dan niet elke keer vrolijk kijken en alleen maar lieve woordjes prevelen (ik niet tenminste), je gaat er kapot aan. Maar ik ging en ga wel naar haar toe als ze lang huilt ja. Ik ben nl van mening dat je door urenlang te laten huilen alleen maar meer (en misschien wel blijvende) schade aanricht.
Natuurlijk niet de hele nacht, maar termen als 'lekker bij je houden' enzo kan ik met de komst van deze baby niet veel mee.. Niet alle kindjes willen dat. En niet alle mamas zijn het zelfde. Dus vind niet dat de 1 de ander hoeft te veroordelen. doe wat voor jouw werkt, en laat niet op je gevoel spelen door al degenen die zeggen: dit mag niet, dat geeft schade, dit is niet goed, dat geeft onveiligheid, juist daaraan, aan het schuldgevoel wat ik overal bij/van kreeg ging ik kapot. Maar goed, hoop van harte dat het bij TS beter gaat! Hier na 10 minuten weer wakker, erheen geweest, weer schreeuwen na 10 minuten. Mee naar beneden, nog niet tevreden. Beetje rondrijden in huis en afwisselend op de vloer/in de box, beetje met de oudste spelen als daar nog puf voor over is en met een gebroken rug in bed te duiken om 22.30 en in een bocht slapen met een onrustig wurmpie.. De 1 kan daar tegen en de ander minder/niet. Tja, konden ze maar praten
O ja dat weet ik heel goed. Mijn zoontje was tot 14 maanden oud 6x per nacht wakker. Dat was heel heftig en ik zat er ook echt zwaar doorheen. Toch heb ik hem nooit bewust alleen laten huilen! Wat leer je je kind daarmee? Dat hij kan huilen tot hij een ons weegt want er komt toch niemand? Natuurlijk is het dan na drie dagen over. Niet omdat de stress bij je kind weg is, maar omdat hij heeft geleerd dat huilen geen zin heeft. Zeker bij jonge kindjes vind ik dat echt op geen enkele manier goed te praten. Een alternatief voor slaaptraining bij baby's | Kiind Magazine Samenslapen was voor ons de manier om de nachten zo goed mogelijk door te komen. Nu, na 15 maanden, gaat het slapen eindelijk beter. Zoon slaapt 's nachts zes uur achter elkaar op zijn eigen kamertje. Daar is geen enkele 'harde methode' aan te pas gekomen. Topicstarter: heel veel sterkte met jullie situatie! Slaapgebrek is echt zwaar, en voelde soms best eenzaam vond ik. Ik hoop dat jullie een goede oplossing gaan vinden.
Hier wel laten huilen maar dan die 5 -10 -15 minuten regel. Dus eerst na 5 minuten gaan kijken, daarna na 10 minuten en daarna na 15 minuten enz. Maar wel pas nadat mijn zoon ik denk een jaar of misschien zelfs wel ouder was. De eerste avond duurde het soms wel 1,5 uur de tweede nacht nog geen uur en de derde nacht ging hij gewoon slapen. En dit advies kreeg toen we in het buitenland woonden niet hier van het cb. Bij mijn dochter ook gedaan maar die ging vaak na 3 minuten gewoon weer slapen. Wordt overigens nog steeds 1 a 2 x per nacht wakker. Als je kindje wakker wordt vanuit een slaapje zou ik altijd gaan kijken en blijft hij/zij huilen dan pas laten huilen, als natuurlijk blijkt dat er niets aan de hand is. Wat niet altijd even makkelijk is met die kleintjes. Moet zeggen dat ik dit advies vaak via dit forum van het cb langs zie komen. Iemand enig idee waarom veel cb's dit advies geven? Ook in het buitenland, tenminste waar ik woonde (UK) wordt dit advies dus gegeven. Zou er dan iets van waarheid in zitten? Moet wel zeggen dat ik zo'n advies voor jonge baby's niet goed vindt.
Respect voor deze top mamas. dat kan ik niet altijd aan. Ik ben er soms wanhopig/verdrietig onder hoor dan kan ik beter ff weglopen!
Mijn dochter wilde vanaf de geboorte echt niet samen slapen, ook knuffelen was geen optie. Toch huilde ze onwijs veel en was ze steeds overstuur. Slapen deed ze niet en wanneer ik haar weglegde, ging ze keihard huilen. Ik was kapot, wist niet wat ik ermee aan moest maar ik heb haar nooit alleen gelaten. Zij zal zich wel nog rotter hebben gevoeld dan ik. Er zijn meer methodes om een kind in bed te krijgen zonder ze aan hun lot over te laten. Die kosten energie en tijd maar werken vaak erg goed. Hier in ieder geval wel. Ieder kind is anders en ik ben met je eens dat het heel moeilijk is om een manier te vinden om je kind in slaap te krijgen als ze pertinent niet bij je willen liggen/slapen. Ik vind ook dat het niet altijd maar goed is om een kind bij elke kreet uit bed te halen. Verder wordt hier soms op zp gedaan alsof een kind bij een keer laten huilen blijvende schade heeft opgelopen. Daar is wel iets meer voor nodig en niet zo zwart/wit als er beweerd wordt. Wel geloof ik dat je een kind veiligheid moet bieden, ook al ben je zelf kapot. Er zijn meerdere methodes die kunnen helpen bij het doorbreken van bepaalde gewoontes. Het CB gaf al aan dat er een zachtere methode is, kies hier dan voor. Een harde aanpak klinkt toch al niet als iets voor baby's?
Ja, ik denk dat het ook wel werkt in de zin van dat een kind daarna vrij vlot doorslaapt, maar om deze reden: Dat is ook hartstikke logisch hoor! Langdurig slaapgebrek doet gewoon echt wel wat met je.
Als je er wanhopig van wordt op sommige momenten, kun je ook beter even weglopen. Even ademhalen en weer teruggaan. Dat geeft niet en je kindje zal hier geen schade van ondervinden.
nee meen je niet,komt er dus op neer dat je dan maar een halve dag ouder mag zijn. en de andere helft van de dag maar moet laten stikken,wat barbaars zeg
Maar jou kindje is nu 4 maanden zie ik... Daarna gaat het meestal wel wat beter.. (Ik vind 4 maanden en 7 maanden best een verschil) Als je voor een kindje kiest... Dan weet je dat je in het begin slaapgebrek zal hebben, dat hoort er nou eenmaal bij...