Ik heb een superlieve poes, echt een schat van een beest maar sinds ik zwanger ben irriteer ik me mateloos aan haar. Ze spint de hele dag, draait de hele dag om me heen, zeurt, mauwt etc echt constant. Ook wil ze mn handen constant likken en als ik op de bank zit springt ze steeds op mn buik. Ik word echt schijtziek van haar terwijl ze het goed bedoeld. Ik kan haar soms echt villen als ze me weer aanvalt met liefde. Het is zo scheef en ik voel me zo schuldig maar weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Ze is normaal heel zelfstandig en dat vind ik ideaal maar nu. Ze loopt nu ook weer te jammeren en als ik opsta dan springt ze me achterna en danst continu voor mn voeten :x Iemand tips?
Volhouden hihi. Ik had er ook vreselijk veel last van terwijl ik voor de zwangerschap haar altijd zelf opzocht. Als je soms even geen zin in haar hebt ga je eventjes in je slaapkamer liggen met de deur dicht met een boek. Dat is wat ik deed. Het is een lief diertje die jouw pijn ook voelt en je wilt troosten drm wilt ze naar je toe.. Beter dan dat ze je aanvalt toch, dit is een fase kom je vast overheen
haha, ik kon het verhaal wel getypt hebben. maar waar ik me dan nog mateloos aan irriteer is het constante gelik op zichzelf.. brrrr Ik kreeg dit gevoel in de zwangerschap van mijn zoon en heb het nu nog, is ook nog niet weg geweest
Sinds mijn oudste irriteer ik me ook aan vooral 1 van de katten... Helaas hier ook blijvende irritatie Terwijl ze hiervoor mijn schatjes waren...
Herkenbaar Ik prop er bij haar wat kattensnoepjes in, in de hoop dat ze even opkrast. Ze is toch niet dik ofzo, het mag en kan.
Hier ook erg veel last van gehad! Het is nu weer een beetje ' normaal' aan het worden. Wel sneu, want het waren echt mijn schatjes. Zij eisen meer negatieve aandacht en ik heb minder tijd, slechte combi... Maarrr het gaat steeds beter!
geen tip maar heb dat ook met mijn hond soms wil ik hem echt de deur uitzetten nu al haha vooral het uitlaten is een ramp snuffel hier en daar tis een reu en lopen heel veel loopse teefjes hier gek word je er van het liefst laat ik de riem los en loop ik zo naar huis maar ja dan denk ik ook weer hij kan er niks doen en dan komen we thuis na een hoop gemekker en irriatties dan kijkt me aan alsof hij wil zeggen ik doe toch niks en komt ie echt bij me slijmen dan vind ik hem ook wel weer zo lief grrr hormonen :x
Hier zijn onze katten in de ochtend irritant als ik ze eten geef haha. Mauwen en voor mijn voeten lopen.. Als ze eenmaal eten hebben gehad dan zijn ze rustig en komen ze lekker bij mij liggen. 1 kat likt ook steeds aan mijn hand, ik vind het wel schattig
Dieren voelen nu eenmaal alles aan en willen er voor je zijn, snap dat dat misschien wel irritant kan zijn maar eigenlijk is het gewoon heel erg lief dat ze er zo voor je willen zijn.
Ja hier ook zo, en ik heb 2 katten!! dubbel zoveel liefde. Bij mij is het inmiddels ietsje minder geworden maar ze knuffelen nog heel graag met mijn buik (als ik lekker in een stoel zit, gaat de ene aan de linkerkant liggen en de ander aan de rechterkant). Ik zit nooit meer alleen. Ach het komt uit 2 goede hartjes en gelukkig vind ik het niet vervelend.
Ja het is ook heel lief haha ik probeer haar ook veel te knuffelen en niet steeds weg te sturen maar het is blijkbaar dus wel heel normaal dat ze zo doet.