Oh krissiej, wat een verhaal! Rug weeen zijn inderdaad niet fijn.. Mijn mannetje heeft vijf uur bijna non stop op mijn onderrug lopen drukken! (die had spierpijn later!!) Maar ik had wel de luxe dat het "maar" vijf uur duurde.. Die kraamtranen en twijfels zijn volgens mij heel normaal hoor!! Ik had (heb) in elk geval ook veel van die gevoelens die je net beschrijft.. Twijfelen of we het wel aan kunnen, of het niet veel te vroeg was, of het allemaal ooit weer normaal (en fijn) gaat worden, of de moeheid ooit weer af gaat nemen (JA! Na twee weken begon die echt al minder te worden.. al zijn de ochtenden na een gebroken nachtje nog steeds niet fijn). En de eerste anderhalve week betrapte ik mezelf er zelfs op dat ik dacht in "de baby" ipv mijn zoon of jarno ofzo. Wat ik echt verschrikkelijk vond want "de baby" klinkt zo alsof het iemand van buitenaf was die er niet echt bij hoorde, en zo voelde het eigenlijk ook een beetje. Ik weet dat dit heel erg slecht klinkt! Heb hier ook echt slapeloze nachten van gehad.. Maar nu is het echt mn ventje aan het worden en begin ik steeds meer echt het gevoel te krijgen dat hij mijn kindje is en niet zomaar een baby die even bij ons logeert. Het is gewoon allemaal best heftig! Je hebt belachelijk weinig slaap, er is opeens een kindje die volledig van jou afhankelijk is voor werkelijk alles zo'n beetje (een gigantische verantwoordelijkheid) je lichaam doet soms nog aan alle kanten pijn en je zit onder de rot hormonen!!! Maar met een week of twee begon het bij mij allemaal een stuk beter te gaan en het gaat nu echt elke dag weer een beetje beter. We krijgen een soort ritme, ik krijg weer wat meer energie, het voeden gaat steeds meer ontspannen, de pijn van onder is zo goed als verdwenen enz. enz. En ik kan echt tijden naar mn kleintje kijken en me verwonderen over hoe mooi hij is en dat hij echt mijn kindje is Dus probeer niet aan jezelf te twijfelen en je vast te houden aan het idee dat dit allemaal weer weg trekt en dat het eigenlijk allemaal steeds beter en fijner gaat. DA, fijn om te lezen dat het met jou ook een beetje beter gaat. Baby steps.. Wel heerlijk dat je al zo van je meisje kan genieten. Het is ook echt zo'n plaatje!!! Hopelijk blijft het elke dag een beetje beter gaan en voel je je snel weer redelijk oké. Zonzon: balen van de bedrust joh! De vk zei wel tegen mij dat als de bevalling eraan komt dat je bloeddruk dan altijd wat omhoog schiet, dus misschien is het ook wel een heel gunstig teken Ik hoop in elk geval voor je dat het allemaal onder de ziekenhuis grens blijft en dat het vanzelf op gang komt binnenkort! Alle andere dames ook heel veel succes (enne.. Mir, doe je af en toe een beetje rustig aan?? Ik lees echt zulke wilde klus verhalen!! Vraag me af waar je de energie vandaan haalt)
Oh haha zie dat je nu klaar bent! Fijn Is mooi geworden zeg! Helemaal niet zo'n typische baby kamer, maar wel heel leuk Nou, mag je kleintje dan nu komen? Of moet ie nog even een weekje blijven zitten zodat je weer een beetje op adem kan komen van al het geklus?
Da wat een mooie meid heb je! Mir81: Zoooo wat heb jij lekker veel geklust zeg... leuk dat je zoveel zelf hebt gedaan! En erg mooi geworden. indy.. ow wat is het fijn om jou verhaal te lezen zeg! ik heb precies hetzelfde. ik voel me inderdaad ook zo verschrikkelijk schuldig. ik merk aan mezelf dat ik tegen de avond aan ook echt een verschrikkelijke dip krijg.. als de kraamzorg weg is.. en de avond/nacht aanbreekt.. terwijl ik me s middags toch redelijk goed voel. Kleine Nick heeft nu een speen omdat hij een enorme zuigbehoefte heeft en dat werkt in principe goed. En neemt al een hoop gehuil en stress weg aan beide kanten. Ik ben nu aan het kijken voor een goede borstkolf zodat mijn man af en toe ook een flesje kan geven en niet alles op mij neer komt. Geen idee of het kolven überhaupt gaat bevallen.. maar voel me nu soms een melkfabriek die altijd maar garant moet staan. *zucht* Maar dat neemt niet weg dat ik echt wel van hem hou hoor.. maar soms kan ik nog niet overal van genieten... Maar fijn om te horen dat jij en je mannetje eindelijk je draai hebben gevonden en steeds meer vinden uiteindelijk! Hoop dat dit bij mij ook zo gaat...
Haha nee Indy rustig aan doen was er niet bij... Ja ik ben ook erg blij met het resultaat, wilde inderdaad geen standaard babykamer en dat is gelukt . Maar nu alles voor de baby af is, begin ik een beetje rust in m'n hoofd te krijgen. En alsof Krum het aanvoelt want hij is de hele dag al zo druk... Volgens mij is ie het zat en wil ie eruit . Zaterdag komen mijn schoonouders, schoonmoeder gaat al het bouwstof doen verdwijnen, poesten kan ik echt niet meer, ben te moe en de kleine zit vast ingedaald, dus kan zo en zo niet zoveel meer, dat voelt niet fijn. Schoonvader gaat wat in de tuin prutsen om het ergste onkruid even weg te halen. Dus ik hoop dat hij nog even blijft zitten, zodra m'n schoonouders weg zijn kunnen wel los, hahaha! Krissie ik ga met 4-6 wkn straks ook beginnen met kolven omdat ik straks toch ook weer aan het werk ga en voorlopig bv wil gaan geven als het allemaal lukt. En zo kan manlief idd ook een flesje geven.
@Mir; Leuk kamertje geworden zeg! Erg leuk behang ook! Moe maar voldaan? @Indy&krissiej; weten jullie dat ik er ook een beetje bang voor ben dat ik dat ga krijgen? Ik heb nu al als ik er aan denk dat ik het helemaal benauwd krijg of ik het wel kan, of het leuk is, en hoe anders het leven gaat worden, of het inderdaad niet te vroeg is.. Het rare is dat de zwangerschap bij ons toch echt een hele bewuste keuze was.. Ik denk dat het bij mij er vooral mee te maken heeft dat ik nu 23 ben, en vriendinnen om mij heen in zo'n ander leven nog zitten.. Ik ben gewoon een beetje bang voor het onbekende denk ik! Al lees ik alleen maar verhalen dat kinderen het mooiste zijn wat je kan overkomen, dus ik weet zeker dat het vast wel goed gaat komen @Indy; mijn bloeddruk schommelt nu tussen de 85/130 en 95/140, en zeker omdat mijn bloeddruk normaal 55/110 is is het wel erg hoog voor mijn doen.. Hopelijk klopt het dat de bevalling nu begonnen is Zou wel fijn zijn! Want als dinsdag mijn bloeddruk nog zo hoog is, of er eerder klachten ontwikkelen dan moet ik toch naar het ziekenhuis voor onderzoek, en ik wil zo graag thuis bevallen..
Dus het idee dat je van beneden in me kaar geslagen kan voelen is toch een redelijk normale gedachtegang op wat ik kan verwachten?
krissie wat een verhaal! en dat t toch nog spontaan gebeurde! maar meid wat een mooi wondertje hebben jullie! En die kraamtranen die heb ik ook gehad! Om alles huilen en zelfde angsten en indd zodra kraamzorg weg was smiddags was het helemaal drama.. + De pijn aan de onderkant was jackpot.. Nu 2 weken verder ben ook ik enorm aan t genieten. Kan uren verliefd kijken naar mijn mannetje, zeg nu 100x per dag dat ik zoveel van hem hou en twijfel soms ook echt aan dingen maar niet meer zo erg als in de 1e week. Pijn aan de onderkant gaat nu redelijk maar nog niet wat t moet zijn, morgen voor naar de vk. En zonzon ik ben net 24 en eerste van alle kennisen met een kind dus ik begrijp je gevoel helemaal En bah die bloeddruk moet gewoon normaal blijven doen. Thuisbevallen is zo zeldzaam, de mensen die dat nog willen moeten dat dan ook wel kunnen doen Dus niet stressen jij maar lekker loungen Da: Blij dat je stapje voor stapje vooruit gaat en heerlijk geniet van je kleine meisje! Frannie en linneke ben benieuwd hoe het met jullie gaat? Mir: Wauw wat een gaaf kamertje! En wat tof dat je het allemaal gered hebt met je man! Nu een last van je schouders? Fijn ook dat je schoonfamilie komt! Hier: Morgen word t zijn tongetje gesneden ohhhh vind zo eng! Ben ook bang voor erna want nu kan die op zijn manier drinken met speciale fles en speciale speen en straks is dat ineens anders en ben bang dat die t dan niet meer zo goed kan zeg maar.. Maarja wachten het af! Vind het trouwens wel weer tijd voor baby nieuws hier! Enne ytest hoe is het met jou en de kleine inmiddels?
Ik heb bij ons eerste kindje ook heel erg last gehad van het gevoel 'oh help wat doe ik nu'. dat hoort er zeker bij; evenals kraamtranen, heftige ups en downs, en een wolk die zeker niet altijd roze is. Maar pas op dat het niet pnd wordt - de lijn tussen baby blues en pnd is super moeilijk vast te leggen, maar als je zelf of je omgeving het idee heeft dat het allemaal te heftig blijft, trek alsjeblieft op tijd aan de bel (bij huisarts, VK bij 6 weken controle of anderen in de omgeving). Bij mij is gelukkig heel snel pnd vastgesteld, en wat een opluchting toen ik daar meegeholpen ben. Binnen een paar dagen voelde ik geen achtbaan meer, en kwam er rust in mijn hoofd en daardoor ook in de routine met de baby. Enne, het hoeft natuurlijk niet tot pnd te zijn of ertoe te leiden, dus dit is absoluut niet bedoeld als schrik bericht of wat ook, maar meer om te zeggen - heb je hulp nodig, zoek die!
Morgen is het zover! Niemand (zelfs gyna) had gedacht dat ze zo lang bij haar mama ging blijven maar jawel hoor! 30 weekjes WoOp woOp! Als ze nog 1-2 weekjes blijft zitten zal ze sowieso meer wegen dan haar mama bij de geboorte Vanaf week 4-5 was het super zwaar/moeilijk maar whatever! This het allemaal waard Momenteel zit ze wel in mijn heup en mijn ribben te stampen.. don't like it! Doet best wel pijn eigenlijk :/ Mijn vriend zegt dat ik niet moet overdrijven ... maar ik roep het soms uit van de pijn als ze zo hard stampt
Goede avond dames, ik kom jullie even melden dat wij gisteravond om 23:55 troste ouders zijn geworden van onze zoon Ivan . Na een zware en lange bevalling doet hij het erg goed! Hier dan ook gelijk mijn verhaal: 22 mei om 4:30 werd ik wakker omdat ik moest plassen, toen ik weer ging liggen kreeg ik last van ''krampjes'' ze kwamen gelijk al om de 10 min zo'n beetje. Omdat ze door de rug heen trokken ben ik maar uit bed gegaan en heb ik eerst even een filmpje gekeken op de bank. Om 5:30 uur kwamen ze al rond de 5 min. Om 9:00 uur werd ML wakker en ben ik eventjes gaan douchen, weeën bleven om de zelfde tijd komen dus om 10:00 uur het ziekenhuis gebeld, we mochten wel even langskomen voor een CTG. Zo gezegd zo gedaan.. daar lag ik dan, na een uur er weer af en toen inwendig onderzoek gehad, 3-4cm ontsluiting! Dat ging mooi vlot dacht ik nog Ondertussen nog dikke lol met de verloskundigen en verpleegkundigen op de afdeling. Om 1 uur zouden ze weer komen kijken, de weeën kwamen nog net zo vaak en werden nog actiever. Om 13:30 uur weer controle gehad 4-5cm ontsluiting. Alles ging nog erg voorspoedig en dacht bij mezelf nog: Als dit het is kan ik er wel 10 baren . Om 17:30 uur weer controle gehad, weeën werden niet actiever en geen centimeters erbij dus besloten om in te gaan leiden . Nou dat heb ik geweten! Het was maar even en daar kwamen de (rug)weeën. Rond een uur of 22:00 hield ik het niet meer en werd het voor mij steeds moeilijk om de rugweeën op te vangen dus besloten om toch maar voor pijnstilling te gaan, kreeg een pompje.. Pfff wat was dat fijn heb mij nog nooit zo relaxt gevoeld. 22:30 kreeg ik persweeën en om 22:45 ontsluiting weer gecontroleerd. Ik mocht mee gaan persen. Na een uurtje nog niks. Hartslag van de kleine begon te dalen en er werd besloten om de gyn er bij te halen. De kleine bleef zitten met zijn schouders achter het schaambeen dus eerst een knip en toen de vacuüm pomp erbij . Wat deed dat zeer zeg! die kleine moest en zou er direct uitgehaald worden. 1 persoon trekken aan de pomp de ander een slag op mijn buik en daar was hij dan eindelijk om 23:55 uur. En ik kom maar niet geloven dat er toch echt een baby uit was gekomen . Wat was ik kapot!!! heb wel 1000x geroepen dat er nooit een 2e bij komt . Omdat Ivan met de schouders klem lag waren zijn schouders scheef en tilde hij 1 bovenarm niet goed op. Daarom de nacht in het ziekenhuis moeten blijven en vanochtend zou dan de kinderarts komen te bekijken of hij misschien zijn sleutelbeentje had gebroken en of hij fysio zou moeten hebben voor zijn arm. Gelukkig was alles vanochtend goed en mochten we rond 11:00 uur lekker naar huis toe! Nu doet hij het super goed, het is een rustig en tevreden ventje. Edit: Daar hoort natuurlijk ook een fotootje bij
Mam1991: Gefeliciteerd! En wat een dotje! En wat een bevalling zeg! Gelukkig is alles goed met kleine I.van! Nu lekker genieten!
Mam: gefeliciteerd! Hier morgen nog een ochtendje kraamzorg.. vind echt niet leuk dat t dan is afgelopen en ze gaat. Denk dat ik wel wat traantjes moet laten dan.
Wow mam1991!! Wat een verhaal Nu wil ik hem graag nog in het echt zien Gefeliciteerd met Ivan, moge hij net zo knap worden als zijn mama en papa!! Tot snel meisje, dikke kus vanaf hier<3
Wil even melden dat vanavond om 19:23 onze zoon Draco Otis geboren is. Hij woog 3370gram en heb er 2,5 uur over gedaan waarvan 7 minuten persen. Wij maken het goed en zijn dolblij dat hij er is! Wij zijn lekker thuis en genieten van elkaar nu nog een kop thee en dan maar lekker naar bed. Heb alleen een beurs gevoel maar geen schade daar beneden!