Ow sorry dat ik het vroeg hoor..pfff In dat geval vind ik dat niet gezond....maar goed iedereen doet het anders.
Ik vind het ook niet gezond hoor, een kind heeft regelmaat nodig, dus niet slapen waar het hem of haar uitkomt, maar gewoon in een eigen bedje, Ik moet er echt niet aan denken elke nacht weer met mijn kind in bed te slapen, ik zou geen oog dichtdoen, en ja ik kan ook slecht slapen met mijn man naast me, die licht ook vaak op het andere bed, mijn nachtrust is me heilig, Maar ik vind wel leven en laten leven, en zou nooit commentaar hebben op hoe een ander het doet, dat ik iets niet gezond vind betekend niet dat het fout is, dat is uur mijn mening die ik dan meedeel, gelukkig leven we met heel veel mensen op de wereld met iedereen een eigen inzicht en mening, Een aantal verkondingen hun mening als waarheid, helaas want dat gaat gewoon voor niemand op. uit onderzoeken is gebleken dat beiden wel en niet goed zijn, dus laat iedereen doen waar hij zich goed bij voelt.
Doe waar je je goed bij voelt en waar je ook voor kiest, ik neem aan dat je dan als ouder ook aan de veiligheid van je kind denkt. Ik denk zeker niet dat het slecht is om je kind bij je op de kamer te houden, bij je in bed vind ik zelf dan niet nodig. Maar ook dan denk ik bij mezelf; als ouder ben je je echt wel bewust van de gevaren en zul je dus echt wel opletten. Hier heeft de oudste nooit bij ons op de kamer gelegen, hij sliep binnen 2 weken al volledig door en sliep heerlijk op zijn eigen kamertje. De jongste heeft bijna 2 weken bij ons gelegen, in een bedje naast ons bed, en ik werd gek van hem. Hij ook van mij. Bij elk geluidje van de ander werden we wakker en ml had nergens last van Dus we kwamen echt beiden niet aan onze slaap toe. Toen hebben we hem in zijn eigen kamertje in zijn ledikant gelegd en binnen de kortste keren sliep hij zelfs volledig door. Nu nog wordt de jongste snel wakker als je nog even bij hem gaat kijken als je zelf naar bed gaat. Hij heeft echt rust nodig. Zo ook de oudste, anders wordt het een speelfestijn haha.
Onze baby is prematuur,toen ze naar huis mocht legde wij haar in de wieg maar dat was drama. Daarna tussen ons in en ze sliep zo onrustig zeg, wij waren kapot. Ze slaapt nu rond een maand ingebakerd. Op haar eigen kamer en ze slaapt heerlijk en wij ook
Jij geeft toch ook uitdrukkelijk steeds jouw mening....ik ook...en IK vind het ongezond. Zeker als kinderen ouder zijn...Maar nogmaals als jullie dit prettig vinden is er toch geen probleem?
Mijn mening he...: 1. Stel je voor dat je op je kind gaat liggen ( je zal niet de eerste zijn)/ zuurstof verhaal. Ik ben som in slaap gevallen met baby op borst wel eens wakker zoekend onder de dekens en had manlief haar l in wieg gelegd...ook hij is zo een paar keer wakker geschrokken. 2. Volgens mij slapen beide rustiger in eigen bed/ kamer 3. Je relatie.....sorry maar als je kinderen een paar jaar bij jullie in bed ligt vind ik dit niet goed voor je relatie man/ vrouw....
Ons kindje lag met 2,5 maand op zijn eigen kamer en ik slaap weer heerlijk! Eerste 2 maand gingen oke naast ons in de wieg. Hij heeft wel tussen ons in gelegen maar denk dat ik het met een tweede 's nachts niet zou doen. Nu is alles nog zo nieuw denk dat het met een tweede echt vanzelfsprekender is. Al was ik zeker niet angstig toen hij tussen ons in lag. Hij lag namelijk ook boven ons met eigen dekentjes
dat het slecht is voor de relatie vind ik zo'n dom argument. Liggen jullie allemaal hele nachten te seksen dan? En kan je geen zoen en knuffel geven waar je kids bij zijn? En ik wist ook niet dat een relatie alleen maar om seks draaide. Voor je naar bed gaat zit je toch samen tegen elkaar aan op de bank te knuffelen, praten en misschien wel meer? Ik had buiten mijn bed ook een relatie hoor. Nou heeft mijn dochter wel die prikkelvrije omgeving van haar kamertje nodig, dus die slaapt niet bij mij, maar als ze dat wel fijn had gevonden, hadden we dat af en toe wel gedaan. Niet elke nacht nee, alleen bijvoorbeeld op de uitslaap-dagen, of als ze niet lekker is. Ze slaapt nu ook niet elke nacht in haar eigen kamer, want ze heeft bij 1 vaste oppas en bij papa ook een eigen kamer. En dat is dus dan ook niet heel gestructureerd, vergeleken met soms samen en soms op de eigen kamer slapen. Heeft ze totaal geen last van hoor!
Ik zou wel willen dat de jongste nog lekker bij ons ging slapen....helaas staat ze alleen nog maar te springen in bed: Jakke, jakke, jakke! Neejee! Neejee! (wakker, wakker, wakker! Beneden, beneden).
Ik vind eigenlijk als je over gezond/ongezond praat, dat je al best veroordelend bezig bent. Want dan heb je het namelijk automatisch over goed en slecht, waarom kan iets gewoon niet bij je passen, zonder dat de andere optie direct slecht is (of ongezond dus)?
1. als je kind in een cosleep ligt moet je aardig acrobatisch zijn voor je op je kind gaat liggen. Is je kind groter dan moet je zo'n beetje alpinist zijn voor je er op ligt 2. uit meerdere onderzoeken is gebleken dat zowel ouders als kinderen die samenslapen zowel beter als langer slapen en minder moe zijn (sleep laboratories dr. James McKenna in Canada). Let wel, de meeste, jij zou zomaar een van de uitzonderingen kunnen zijn. Ik zeg ook niet wat voor jou werkt, ik vertel wat voor ons werkt. 3. ik vind het een beetje zielig als je relatie afhangt van hoe je in bed slaapt. Wij zien ons bed vooral als de plek waar we slapen namelijk. Jij hebt nu uitgelegd waarom jij niet wilt samenslapen. Prima, moet je ook niet doen als je het niet wilt. Maar ik snap nog steeds niet wat er nou ongezond zou zijn aan een familiebed.
Een heel sterk cultureel bepaalde mening. Prima, maar hoeft geen evangelie te zijn. Niet elk kind heeft behoefte aan regelmaat alleen maar in eigen bed. Je kunt even goed stellen dat een kind behoefte heeft aan voorspelbaarheid, dat het weet 'als ik slaap heb dan ga ik slapen'. Als je bijvoorbeeld hoort hoe Japanse moeders voorgelicht worden over slapen...dat gaat diametraal tegen de Nederlandse opvattingen in. Pak voor jezelf wat werkt. En werkt het niet ideaal, sta dan open voor andere manieren. Assut niet ken zoals het mot dan mot het maar zoals het ken...
Werkelijk, dat zeg jij?? Alles wat jij doet met jouw kinderen breng je als zijnde de enige juiste wijze, de waarheid. (Of dit nou gaat over slapen, BV of Rapley) Tuurlijk mag een ander het doen zoals zij wil, maar het is natuurlijk fout. Voel je je werkelijk beter als je anderen overtuigd van jouw manieren? Als een ander met tegenargumenten komt is het per definitie onjuist en 'dan moet de ander het zelf maar weten' Dat het voor jou werkt om te zorgen, verzorgen en opvoeden aan de hand van door jezelf zorgvuldig geselecteerde gepubliceerde onderzoeken is hartstikke fijn, maar zegt niets over de waarheid.
Tja ik had geen andere reactie verwacht van jou. mijn relatie hangt daar niet van samen maar wij vinden het prettig om in ons bed lekker te praten, knuffelen en tja ook sex gebeurd er. dit zie ik niet gebeuren met een kind tussen je in.....jullie blijkbaar wel Een co sleeper vind ik niet in bed slapen maar goed....je gaat het toch niet snappen en in jouw wereld is jouw mening de enige.....succes ermee! Grappig bij woonplaats staat er: meestal in de wolken.....zegt genoeg!
Dat is ook iemands mening. Dat HOEF je ook niet altijd te snappen. Ik snap het wel. Natuurlijk kun je op andere plaatsen seks hebben. Maar in bed is ook wel eens fijn hoor. En ook in bed knuffelen is wel eens fijn, en dat kan niet met een frummel (en in ons geval 2 frummels) steeds tussen je in. Plus, tot wanneer laat je ze bij je slapen? Lijkt me nou niet echt gezond, een tiener tussen jullie in slapen. Daar zal de toekomstige relatie blij mee zijn. Maar, wederom, ieder moet lekker doen wat hun zelf goed vinden. Ik krijg een beetje de kriebels van alle "studies" bla bla. Onze frummels liggen zelfs liever in hun eigen bedje. Ze slapen perfect, en wij ook. Wel zo prettig. Geen studie die mij daar bij hoeft te helpen.