Ik begrijp dat een bedrijf iemand niet wilt aannemen als die persoon al zwanger is, wat ik niet begrijp is dat sommige bedrijven vrouwen sowieso al niet aannemen omdat ze misschien wel eens zwanger zouden kunnen worden. Dat is echt belachelijk! Die man die je aanneemt kan ook ineens vader worden, kan ook ineens ouderschapsverlof aanvragen. Nee het is belachelijk dat vrouwen steeds meer gediscrimineerd worden. Rare wereld leven we momenteel in.
In mijn geval zou het mijn baas geen geld hebben gekost. Ze hebben nog steeds geen vervanger aangenomen, dus ze hadden het prima zonder mij kunnen redden. En het is ook niet zo dat ik overbodig was want ze zoeken nog steeds meerdere werknemers. Daarnaast deed ik enkel uitvoerend werk, en had ik geen contact met klanten, dus je argument dat het slecht zou zijn voor de klantcontacten is ook niet van toepassing. En alsof er niet minstens zoveel mannen zijn die misbruik maken van situaties?! Mijns insziens zijn er hopen vrouwen die een betere arbeidsmoraal hebben als hun mannelijke collega's. Maar goed, ik kan hier wel alle vooroordelen tegen gaan spreken... Feit blijft dat het allemaal vooroordelen zijn, en dat je als vrouw dus blijkbaar niet de kans krijgt deze vooroordelen de wereld uit te helpen.
Exact dat. Het is ouderwets en achterhaald om te denken dat het alleen maar problemen oplevert. Juist door die vooroordelen werkte ik harder, langer en vaker dan moest. Allemaal compensatie, om maar voor vol te worden aangezien, omdat ik met verlof ging/was geweest. Te triest eigenlijk.
Wat erg om dit te lezen van een vrouwelijke ondernemer. Mijn mond valt echt open van verbazing. Dan moet je helemaal niemand aannemen, want ziekte kost een werkgever doorgaans veeeeel meer. En gezeik???? Daar kan je het over hebben. Er zijn altijd werknemers met gezeik. Op deze wijze verandert er niets. Gelukkig zijn er ook nog een heleboel werkgevers die in deze eeuw leven.
Sja, van mij mogen de werknemers ook wel eens naar hun eigen aandeel hierin kijken. Ik hoor alleen maar "werkgevers moeten zus, werkgevers moeten zo" - misschien dat de werknemers eens moeten kijken wat zij bij kunnen dragen om de situatie te veranderen??
Waar denk je dan aan? Ik verwacht van werkende vrouwen met kinderen net zoals van mannen met kinderen dat ze zich volledig inzetten. Dat wanneer een kind ziek is, wordt gekeken naar alternatieven voor opvang (familie) en wanneer dit niet kan dat werknemer kijkt wanneer bepaald werk wel kan worden uitgevoerd/eventueel gecompenseerd. Mijn vriend en ik zijn om en om thuis van werk wanneer nodig is vanwege ziekte zoontje. Dan heeft niet een van de twee werkgevers er meer last van. Ik werk parttime en draai eventueel een werkdag om, zodat werkgever geen ´last´ heeft van mijn thuisblijven bij ziek kind. Hetzelfde geldt voor mijn vriend die ook parttime werkt. Als ik kijk naar mijn vriendinnen en vrienden met kinderen doen die dit op dezelfde manier. Wat verwacht jij verder nog?
Ik dacht altijd dat in goed overleg alles mogelijk was. Maar dat moet van twee kanten komen. Een werkgever moet je wel de kans geven. Ik vind zelf dat die ontslag-bescherming voor zwangere vrouwen juist tegen ons werkt. Daardoor word het een werkgever onmogelijk gemaakt kritisch over de zwangerschap van een werknemer te praten. Overleg word onmogelijk gemaakt dus word je ontslagen zonder dat je de kans kreeg je te verdedigen of bewijzen.
Dat weet ik heus wel hoor. Ik sta aan beide kanten als HRM'er. Maar ik vind de reactie van Triskele echt heel erg om in deze tijd te horen. Ik lees namelijk wel de lusten, niiet de lasten. En dat stoort me.
Inderdaad, in overleg moet alles mogelijk zijn, maar als jij als werkgever daarvoor vrouwen hebt gehad die absoluut niet voor discussie opstonden, hun rechten opeisten en gewoon niet op kwamen dagen, dan kan ik me 100% inleven in werkgevers, die er vreselijk huiverig voor zijn. Net zoals het gros van de mensheid vind dat mensen met een uitkering per definitie graaiers zijn, omdat een klein deel ook echt gewoon de boel bedonderd, zo ook met zwangeren. Ik heb geen probleem met mijn werkgever, nooit gehad, in al onze ziekenhuisperikelen, omdat ik altijd in goed overleg dingen deed.
Ja, en zo hoort het ook in mijn optiek. Overleg. Maar er zijn legio vrouwen die vinden dat de werkgever maar moet slikken dat ze niet komt "want hij heeft tenslotte een vrouw aangenomen, hij wist dat dit kon gebeuren. Dat is mijn RECHT". Leuk voor je werkgevers, leuk voor je collega's (NOT) En dan blijkt idd dat de meeste werkgevers er huiverig voor zijn, en vervolgens worden ze zonder enige schaamte met hun kop het hakblok gelegd, want rechten zus en rechten zo. Het komt van twee kanten.
Offtopic: voor de dames die aan het solliciteren zijn, wanneer er tijdens een gesprek gevraagd wordt naar je kinderwens, ben je niet verplicht hierop antwoord te geven. Wettelijk gezien mag dat niet gevraagd worden namelijk. Je kunt dan antwoorden met: "Ik vind deze vraag niet relevant, het zegt niets over mijn functioneren" bijv en dat je dan zelf een ander onderwerp aansnijdt met bijv: "Ik heb gehoord/gelezen dat jullie ook vestigingen in het buitenland hebben (bedenk maar wat).
Denk je niet dat een werkgever bij het weigeren te beantwoorden van zo'n vraag, zijn conclusies ook wel weet te trekken? Dat is net als je op je zwijgplicht beroepen. Dat doe je niet, tenzij je schuldig bent. Als je niets te verbergen hebt kun je gewoon eerlijk zijn. Maar dit is een mentaliteits-kwestie. Een zwangere werknemer met een slechte mentaliteit is gewoon een slechte werknemer. Net zo zeer als iedere andere werknemer. Ik stond bij mijn vorige werkgever juist te kijken van de slechte mentaliteit van mijn mannelijke collega's. Jammer dat mijn baas dat niet doorhad. Maar goed het was gewoon een enorm slechte werkgever. Een werkgever die nu met slecht gemotiveerde werknemers blijft zitten. Je krijgt het personeel wat je verdiend...
Lijkt mij niet meer dan normaal dat overleg plaats vindt en ik kan me ook niet voorstellen dat dit voor de meeste mensen niet de norm is. Jammer en erg kortzichtig wanneer een werkgever op een hele kleine minderheid dan beleid maakt (zoals het niet aannemen van vrouwen). Want zoals iemand ook al schreef of deze vrouwen nou wel of geen kinderen hadden, het betreft werknemers met een slechte mentaliteit, heeft niets met het hebben van kinderen te maken. Ik ben zelf behoorlijk geschrokken van de cijfers en wist wel dat het voorkwam, maar zo vaak?!
Dit mogen ze niet een paar dagen na je einde proeftijd doen. Moet voor het einde van je proeftijd anders heb je gewoon een contract
Ik heb het zelf nog nooit hoeven doen ik weet dus ook niet of het in de praktijk werkt. Maar het is het proberen waard toch
Ik ben het eens met Triskele en heb de zelfde ervaringen. Ik ben geen vrouwelijke onderneemster maar wel een vrouwelijke werkgever. Nu schets ik even het algemene beeld dat ik een paar keer heb meegemaakt. Het is niet aardig, niet politiek correct, maar zorgt er wel voor dat ik tegenwoordig geen jonge vrouwen met een kinderwens zonder een tijdelijk contract aanneem. Ze worden zwanger. Ze beginnen vanaf week 8 al te klagen dat het zo zwaar is en willen aangepast werk en moeten volgens hun VK minder gaan werken. Ze plannen al hun VK afspraken op werkdagen, vaak ook midden op dag 'want daar heb je recht op'. Ze gaan vaak al veel eerder de ziektewet in en van daaruit met verlof. Let op, dit wordt wel vergoed maar het is enorm vervelend om er nieuwe mensen op in te moeten werken, of het door collega's op te laten vangen. Zeker wanneer ze telkens maar een paar uur minder gaan werken, vind maar eens iemand voor 3 uur per dag? Wanneer ze terug komen zijn ze vaker ziek. Onderzoek laat dit ook zien, 12% van de vrouwen die na zwangerschapsverlof terug komt verzuimt langdurig na dit verlof. Dit wordt niet meer vergoed en gaat van de verzekering af, dus de premies van het bedrijf worden weer hoger. Je hebt ook al het gezeur erbij met de Arbo en de reintergratie, dus dat kost ook weer tijd en arbeidsverlies. De kinderen zijn ziek en ze moeten dus op stel en sprong naar huis met calamiteitenverlof 'want daar hebben ze recht op'. Ze willen minder gaan werken dus wordt hun baan een duobaan met al het extra geregel, overdracht en dus arbeidsverlies tot gevolg 'want daar hebben ze ook recht op'. Geef mij eens aan, gezien het bovenstaande, waarom ik dan in vredesnaam nog een risico ga nemen om een zwangere vrouw aan te nemen, of vrouwen die overduidelijk binnen nu en een jaar aan kinderen gaan beginnen? Nu moet ik zeggen dat er ook vrouwen werken die niet zo zijn en wel de schouders er onder zetten, maar dat probeer ik dus eerst uit met een tijdelijk contract. Noem dat maar discriminatie. Volgens mij gaat dit niet tegen zwangere vrouwen maar tegen vrouwen met een bedroevende arbeidsmoraal. Voor mij als werkgever is werken namelijk geen hobby wat je er bij doet maar is het een bedrijf dat de kop boven water moet houden.
Pak dan die arbeidsmoraal aan, en niet alle zwangere vrouwen. Ik ben ook leidinggevende geweest, en verantwoordelijk voor aanname van nieuwe collega's. In een 'vrouwenbedrijf'. Dus ja, veel zwangeren, veel moeders van jonge kinderen. En toch heb ik nooit, nooit, nooit onderscheid gemaakt op de kans dat ze gauw aan kinderen zouden beginnen. En daar heb ik ook nog nooit spijt van gehad. (nou ja, er was een jaar dat het wel erg de spuigaten uitliep, met 5 van de 30 werknemers tegelijk zwanger. Dat deed heel erg zeer in het bedrijfsresultaat. Vooral omdat dit werknemers betrof die bijna allemaal meer verdienden dan het maximum dagloon, en omdat deze werknemers salesverantwoordelijkheid in zakelijke dienstverlening hadden. Dat los je dus niet op door tijdelijke krachten in te huren.) Probeer er met interviews en via referenties achter te komen wat voor vlees je in de kuip hebt. Hoe vaak verzuimen ze, hoe belangrijk is werk voor hen, hoe flexibel stellen zij zich op. Maak prestatieafspraken. Bespreek verwachtingen over werktijden, overwerk, deeltijdwerk. Dat is allemaal relevant voor de functieuitoefening. Het hebben van een kinderwens, of zelfs het zwanger zijn niet. Al dat soort onderwerpen moet je dus met iedereen bespreken, man, vrouw, oud, jong. Iedereen kan wel iets hebben. Straks wordt iedereen geweigerd die ouders heeft van boven de 75, want mantelzorgers verzuimen ook meer. En GA IN GESPREK. Dat is belangrijk voor werknemers, maar ook voor werkgevers. Als je merkt dat iemand haar vk-bezoeken steeds midden op de werkdag plant, ga daarover dan in gesprek. Als iemand al heel vroeg aangeeft het fysiek niet aan te kunnen, ga in gesprek met haar en zet de bedrijfsarts in. Onderzoek hoe het komt dat vrouwen na hun bevallingsverlof zo veel meer verzuimen. Die ervaring heb ik overigens helemaal niet. Ik vind het zó een ontzettend zwaktebod om vrouwen in de vruchtbare leeftijd te weren of anders te behandelen dan andere groepen. Het getuigt doorgaans van gebrek aan kwaliteit op het gebied van personeelsbeleid.
zo bedoel ik het dus precies, alleen jij omschrijft het wat beter er zijn genoeg vrouwen die het tegendeel bewijzen en hun best doen maar helaas voor hun zijn er teveel vrouwen die het "verpest" hebben door overal maar "recht" op te willen hebben en vinden dat de werkgever zich maar steeds moet aanpassen e.d. dus dan word je kritisch / sceptisch als werkgever zijnde en natuurlijk is dat jammer maar wel de praktijk van heel veel bedrijven vooral (denk ik) de wat kleinere bedrijfjes (want ik kan alleen vanuit daar spreken qua ervaring)
Waar baseer je dat op, dat iemand overduidelijk binnen nu en een jaar aan kinderen gaat beginnen? Niet iedere vrouw heeft een kinderwens, niet iedere vrouw kan kinderen krijgen en niet iedere vrouw die wel kinderen wil maar bij wie het niet lukt, gaat een werktijdverslindend MMM-traject in. En ook leeftijd zegt zo weinig. Dan kun je alle vrouwen van tussen de 20 en 45 wel gaan weren. En die van boven de 45 ook, want dikke kans dat zij mantelzorg verlenen aan een naaste. En ongeveer 20% van alle mantelzorgers is zwaar overbelast. Dat is wáchten op langdurige uitval, zonder financieel vangnet. Joh, laten we vrouwen sowieso maar geen vaste contracten meer geven. Daar komt toch niks goeds van terecht.