Wat een eikels.. Zei heeft verder toch niks te doen, zeker zelf geen kids.. En ten tweede hebben ze er geen moer mee te maken, ook al zit je de hele dag op je reet.. Lekker zelf weten. Als ik jou was zal ik het ook nog een keer een gesprek aangaan met je leidinggevende. Je bent niet voor niks minder gaan werken. Kan hij je geen contract geven van bijv. 20 uur in de week ? 2 dagen vast en die 4 uur om af en toe in te vallen ? (die ook vast worden gezet, maar af en toe ziekte kan natuurlijk!) Succes meid!
hij heeft een zoon maar die is al volwassen en woont niet meer thuis. wij hebben of alleen fulltime of nul uren, we hebben geen parttime daarom ben ik naar 0 uren gegaan.
ik zou een gesprek met je leidinggevende aan gaan en duidelijke afspraken maken. Je geeft zelf steeds toe, logisch dat ze jou dan elke keer bellen. Zolang jij het probleem oplost zal het niet veranderen.
Het ligt echt aan jezelf... Als je niet kan/wil gewoon nee zeggen? Je hebt een 0-uren contract je hebt aan niemand verantwoording af te leggen.
ohh veel sterkte , ik ken het toen ik werkte bij een supermarkt gewoon fulltime, had ik een keer een dagje vrij, werd ik tig x gebeld soms nam ik express nie op belden ze mijn moeder . Ik was het echt zat
Dat zijn altijd vervelende dingen ja. Maar toch echt aan jezelf gaan denken. Je hebt afspraken gemaakt en je leidinggevende is er mee akkoord gegaan. Doen je collega's er lullig over dan verwijs je ze toch door naar de leidinggevende? Jij kan indd niet alles alleen oplossen. Dus probeer dat ook niet. Laat het maar eens lekker in de soep lopen, misschien dat er dan bij hogere hand een lampje gaat branden dat er miss personeel bij moet komen. Is heel lastig en moeilijk om te doen, maar wel de beste manier.
Dit inderdaad! Het komt me heel bekend voor dit verhaal, heb het zelf ook gehad op mijn werk, elke keer kwam ik weer braaf opdagen en zat ik in de rats, terwijl de rest fluitend met hun eigen leventje doorging.. Op den duur was ik het zat en dacht ik; ja dag! Ik ben aan het hollen en vliegen en mijzelf voorbij aan het lopen, terwijl de rest rustig met hun leventje verder gaan, ik doe dit niet meer! Het liep eerst volledig in de soep natuurlijk op werk, maar uiteindelijk kwam er nieuw personeel bij.. Ik dacht echt bij mijzelf; PFFF heb ik daar nu al die tijd zo voor zitten haasten en vliegen!! Conclusie: Je snijdt alleen jezelf in je vingers, dus voortaan doe ik gewoon wat zelf goed voelt, de rest helpt zichzelf wel, en zo niet, mogen ze mijn contract wel ophogen, haha, tot leidinggevende, want ik vind dat daar de verantwoordelijkheid toch ligt in deze situaties.. Stop met oplossen van iemand anders zijn problemen en kies voor jezelf.
Zomaar inroosteren zou ik niet mee instemmen. Je hebt vaste dagen afgesproken en als ze je op een andere dag nodig hebben kunnen ze het overleggen op een dag dat je aan het werk bent. Ik zei ook altijd ja en amen tot ik minder wilde gaan werken na de geboorte van de oudste en ik daarvoor van team moest wisselen. Vanaf dat moment gaat het zoals het mij uitkomt (wel tot in het redelijke natuurlijk).
Gewoon de telefoon oppakken en zeggen dat het niet kan. Je hoeft niet eens een reden te geven waarom niet. Ik was er ook nooit een kei in, in het nee zeggen, maar oefening baart kunst..
nou ik ga maar eens met lood in mn schoenen richting werk. ik hoor daar wel waarom ik steeds gebeld werd. ik laat het wel weten
Wie zijn die collega's om te bepalen of jij het wel of niet druk hebt, daarover hoef jij echt geen verantwoording naar hun af te leggen. Al zou jij in je vrije tijd heel de dag op je kont zitten, moet jij weten. Ik zou als eerste de tel al niet meer opnemen en ten tweede aangeven bij je leiding dat je er niet van gediend bent gebeld te worden in je vrije tijd voor werk. Je hebt er niet voor niets voor gekozen om dat aantal dagen te werken. Werk je toevallig in de zorg? Dat heb ik nl ook een tijd gedaan als ziekenverzorgende en weet van de leidinggevende toen dat er werd gezegd (door de leidinggevende vaak) 't valt wel mee met de drukte, en zelf absoluut niet gebeld willen worden op haar vrije dag, laat staan dat ze op een zon- of feestdag eens in kwam vallen als je met 2 personen op bijna 50 bewoners liep waar je er veel van uit bed moest halen en ook nog de medicijnen delen. Pff, ben zoooo blij dat ik dat werk niet meer doe. Sorry voor een ieder die wel met veel plezier in de zorg werkt, maar ik was de werkdruk en het eeuwige personeelstekort daar spuugzat. Succes, en naar je leiding ermee!!! Groetjes Elles