Er lopen inderdaad een hele hoop asociale types rond. Ik snap ook soms niet dat mensen het volhouden om daarmee te blijven werken - degene die dat blijven opbrengen, en nog steeds van hun werk in de winkel houden hebben heel duidelijk precies het goede beroep gekozen (en die zou ik alleen maar leuke klanten gunnen, echt waar). TS, ik bedoelde mijn tekstje niet naar jou persoonlijk. Ik heb het nog eens terug gelezen en snap wel dat het zo overkwam. Sorry daarvoor. Ik bedoelde het meer in het algemeen, naar winkelpersoneel dat aan het eind van hun werkdag wel chagrijnig doet naar de klanten die dan binnenkomen. Ik ga ook nog wel eens in het laatste half uur voor sluitingstijd naar een winkel toe en vind het een beetje jammer dat de einde-dag-vermoeidheid dan naar mij toe wordt geventileerd. Ik kan er toch ook niets aan doen dat de mensen voor mij er een zootje van hebben gemaakt? Of ik nou je eerste klant van de dag ben of je laatste, ik verwacht dat er gewoon vriendelijk tegen me gedaan wordt. Al snap ik best dat iemand na een dag hard werken gewoon moe is, dat ben ik ook. Mijn eigen winkelervaring is van heel wat jaren geleden, toen ik nog op school zat werkte ik op koopavonden, zaterdagen en vakanties bij de V&D. Meestal leuk, en soms niet. Vooral dat gerommel door nette stapels kleding heen was irritant. Ik heb er in elk geval als tic aan overgehouden, dat ik meestal nog even een stapeltje opvouw, als ik zie dat het overhoop is getrokken.
Geeft niks, kan gebeuren Ik zou ook absoluut niet geschikt zijn voor kledingwinkels of ketens als kruidvat of v&d . Ik denk dat je me dan kan opvegen haha. Onze winkel is ook groot maar trekken denk ik iets ander publiek. En het scheelt dat ik een vd leidinggevende ben en dus niet meer zo vaak kassa draai. Meer styling en aanstuurwerk. Een half uur voor sluitingstijd vind ik zo gek nog niet. Je bent dan gewoon open vind ik. Ik zeg altijd tegen de meisjes aan de kassa ' behandel je laatste klant ook zoals je eerste klant'. Dus geen vermoeide blikken of geklets aan de toonbank. Wat we wel heel vervelend vinden is als er NA sluitingstikd nog net iemand binnen komt. We attenderen er dan altijd op dat we sluiten/gesloten zijn en of we misschien nog kunnen helpen met iets. Vervolgens moeten er dan nog uitgebreid kadootjes worden uitgezocht. Eenmaal bij de kassa wordt dan verwacht dat we al deze pakjes nog gaan inpakken voor ze. Dat vind ik toch wel een beetje ver gaan dan. We doen het wel hoor, maar leuk is anders
De ervaringen die ik op heb genoemd, zijn eigenlijk van verschillende winkelketens en op verschillende plaatsen in Zuid-Holland. Ik heb eigenlijk overal wel gewerkt: Rotterdam, Capelle, Spijkenisse, Ridderkerk, Dordrecht, Oud-Beijerland... Maar de meeste ervaringen zijn toch wel van Dordtse klanten en tsja, dat is nu eenmaal een volk an sich (ik ben er zelf ook een van, dus ik spreek uit ervaring) En ja, ondanks de rotte appels die er wel eens tussendoor duiken, vind ik winkelwerk gewoon leuk en gevarieerd. De leuke klanten maken gewoon een hoop goed en het is altijd fijn als ik het voor elkaar krijg klanten tevreden naar buiten te laten gaan. Contact met mensen vind ik gewoon leuk Maar ja, wat het ook is: klagen gaat altijd een stuk makkelijker. Negatieve verhalen hoor je altijd een stuk sneller en meer dan de positieve kant. En dat is wel jammer. Maar goed, het is niet anders...
Mijn ouders hebben een sportschool (o.a., ze hebben meerdere zaken) en ik ben daar een vaste dag van de week om te helpen achter de bar terwijl mijn moeder met haar kleinzoon speelt. Overdag komen er vaak damesclubs gebruikmaken van de zaal, daar gaan ze dan samen gymen. En die kunnen zeuren...! Elke week is er eentje die zegt: "Hoeveel kost de koffie ook alweer?" .... "Echt zoveel?" terwijl de prijs al ruim anderhalf jaar 1,20 is. Ze willen een koekje bij de koffie terwijl we die nooit hebben aangeboden. Als ik ze dat vriendelijk vertel krijg ik de OPDRACHT om die volgende week gewoon in huis te halen. (doe ik nooit) Ze vinden dat ik hun bestelling moet komen brengen terwijl het geen bediening is (het is een sportkantine, ik sta in mijn eentje achter de receptie/bar: camera's in de gaten houden, telefoon opnemen etc.) en schreeuwen hun bestelling door de kantine heen ipv dat ze gewoon naar de bar komen lopen zoals alle andere klanten. Iedere dag worden de toiletten schoongemaakt, maar volgens hen zijn ze altijd vies (en zij zijn vaak de eerste van de dag die ze gebruiken). Er was er zelfs eentje die vond dat we maar goedkoop WC-papier hadden. Of dat niet wat zachter kon. Pff... ik kan er soms moe van worden. Maar ik weet dat we toch iets goed doen met die sportschool, want van de andere klanten geen klachten
Op zich wel logisch aangezien er bij de Action 100 van die grote ijzeren karren van 1,90 hoog aan spullen doorheen gaan per filiaal
Wij hebben wel es een luier of een aangeknaagde frikandel gevonden in een kopje of lade van een kastje... Doe je toch niet! Of iets laten vallen zonder melding te maken... Ergste vind ik nog, dat als ze hun zin niet krijgen contact opnemen met een hoofdkantoor...
Kan ik me voorstellen. Bij mijn ouders in het dorp (klein dorp met vrij grote supermarkt) kwam er zo'n vrouw die elke week besloot om haar boodschappen te gaan doen om 19.55 uur. De winkel sluit om 20.00 uur. En die mevrouw moest niet nog even snel koffie halen, neeeee, gewoon een hele kar vol, de grote boodschappen voor de week zeg maar. Ze hebben het een paar keer toegelaten en er er een aantal keren wat van gezegd maar daar trok ze zich niks van aan. Want het was zo lekker rustig om die tijd (nee, echt?!) en de winkel was toch open? Op een gegeven moment hebben ze haar de toegang geweigerd. Want alles liep daardoor vertraging op. Kassa kan niet dicht (geld kan er nog niet uit en kassa's worden elke dag schoongemaakt). Personeel staat dan gewoon een halfuur te wachten op 1 mevrouw. Vind ik niet kunnen hoor. Als je zo nodig rustig wil winkelen dan ga je maar achter je pc zitten of sta er om 8.00 uur.
in het andere topic over personeel al een reactie achtergelaten maar wilde toch even de opmerking die ik vandaag naar mijn kop geslingerd kreeg mededelen. (overigens is EXACT deze opmerking reden geweest tot verplaatsing naar de kantine, mijn relaas doen bij de baas, een winkelverbod voor de klant en een extra rookpauze voor mij...) "als je toch al zoveel bukt om geld te verdienen, kun je ook wel even bij mij thuis langskomen. Werd tijd dat je er echt eens iets voor ging doen". En dat heeft dan zes creditcards, een dikke villa en een Landrover waarvan ie niet eens de draaicircel kent. Nee, ik sta niet in Amsterdam, Rotterdam of Maaskantje te werken. Ik werk in een chique buurt waar je om je oren geslingerd wordt met Loewie Fieton, Sjaanel, Koetsjie etc. Vandaag ook mijn collega van de kaas-afdeling gesproken. Die had ook een leuk voorbeeld van aso-mentaliteit. Proeverij op de balie, klant vraagt 'mag ik dat proeven?' haar antwoord was heel beleefd "ja natuurlijk, daar staat het voor!". 'heeft u toevallig een zakje voor mij?' "euh, ja hoor". Drie keer raden wat er gebeurde....... de proeverij ging volledig in dat zakje onder het mom 'maar ik mag het toch proeven?'. Tsja. Het moet ergens vandaan komen he?
Ik heb als 16jarige ooit m'n eerste bijbaantje bij de McDonald's gehad, was ook vreselijk, vooral als ik laat moest werken! Grote troepen scholieren die continu kwamen zeuren dat er te weinig ijs in hun mcflurry zat terwijl ze eerst al de helft haddne opgegeten Trouwens mensen sowieso niet altijd meer even beleefd... kom ik vanochtend aanlopen bij de bushalte (niet eens inde stad, gewoon een dorpje) , zeg vriendelijk : goedemorgen! tegen de 2 mensen die er al staan. Ze gapen me een beetej aan en zeggen NIKS terug! Pffff
Lees even mee. Heb in het verleden voor stage in 2 verschillende dierenwinkels gewerkt, gelukkig over het algemeen erg leuk, maar soms... Tijdens het boodschappen doen zie ik ook veel gedrag wat hierboven allemaal word genoemd, ik sta soms echt ook zo te kijken. Zelf zeg ik altijd goeiedag, en wens de kassamedewerker altijd een prettig weekend als het vrijdag of zaterdag is. Ook bedank ik als ze hebben geholpen, een kadootje leuk in hebben gepakt of als ik "gewoon" heb afgerekend. Het geeft jezelf gewoon een goed gevoel en het personeel voelt zich gerespecteerd. Ik zelf ben geen type om met mensen te werken. Ben niet assertief genoeg. Ik werk dan dus ook met dieren(we hebben een melkveebedrijf). Daar voel ik me prettiger bij, hoewel je die beesten soms ook niet over je heen moet laten lopen(letterlijk). Maar dieren hebben ten alle tijde respect voor je. Het is niet zo dat ik mensenschuw ben ofzo, in een winkel maak ik graag een praatje bij de kassa en bij ons op het bedrijf komt ook veel volk over de vloer(van vertegenwoordigers, vrachtwagenchauffeurs die voer komen brengen tot loonwerkers). Ik maak altijd wel een praatje, hartstikke gezellig. Vaak krijg je ook mensen op de koffie(boekhouder, bank-adviseur, dierenarts etc.), dan ben ik heel erg gastvrij, vind ik gewoon belangrijk, dat iemand zich welkom voelt. Zo moeilijk is het toch niet om je normaal te gedragen tegen over een ander?
Ik vind het een beetje dubbel. Als ik laat binnenkom probeer ik wel zo snel mogelijk klaar te zijn, maar als ik daar voor tig euro aan spullen koop zou ik toch denken dat iemand blij is met de handel. Ik zou zeggen sorry dat ik zo laat pas kom, maar ik heb echt nog dit, dit en dit nodig, heb je dat? Inpakken, daar zou ik niet om durven vragen. Als het zou worden aangeboden zou ik zeggen: ja graag. In elk geval is de kans veel groter dat ik hier nog eens terug kom als ik iets zoek, dan bij een winkel die om kwart voor sluiting de rolluiken al half omlaag zet. Ik kom niet voor een uitgebreid adviesgesprek wat nergens toe leidt, ik kom daar om iets te kopen. Het is ook echt wel een van mijn grootste ergernissen (en verbazingen) bij winkels. Dat je soms zelfs voor sluitingstijd al wordt weggekeken. Dan denk ik: ik kan wel merken dat je hier niet de ondernemer bent, maar in loondienst en het je dus geen klap uitmaakt of je nog wat omzet kunt maken. NA sluitingstijd, prima, dan ben je dicht. Maar dat je zelfs om tien voor niet meer naar binnen kunt om nog iets te kopen dat snap ik gewoon niet. (wat mij betreft betekent sluitingstijd niet: dat is het tijdstip waarop wij de deur in het slot willen draaien om naar huis te gaan. Maar: dat is het tijdstip waarop we geen nieuwe klanten meer binnenlaten. Desnoods: dat is het tijdstip waarop we geen kassa-aanslagen meer doen. Maar ga nou niet de kassa opmaken voor sluitingstijd, of spullen zo wegzetten dat je ze met geen mogelijkheid meer kunt kopen. Zeg dan dat je om half zes sluit, als je per se om zes uur weg wilt kunnen. Is ook wel iets heeeeel typisch voor Nederlandse winkels, in andere landen kom je dat eigenlijk niet tegen.) Ik had het pas nog, bij een soort pop up store. Die hadden overal geadverteerd dat ze tot 17 uur open zouden zijn op zaterdag. Ik kwam net voor half vijf binnen en zag dat ze al aan het inladen waren. Nou ja, ik zag ook nog wat rekken met meisjeskleding en ging wat uitzoeken. Toen dacht ik: toch even vragen waar de jongenskleding is, dan maak ik m'n zoon ook blij. Zegt ze: we gaan dicht om half vijf, dus het staat al in de bus. Tegelijk met mij draaien er nog 3 klanten naar die dame toe, en zeggen haast in koor: echt joh, in jullie advertenties stond vijf uur sluit. Eén iemand had zelfs een flyertje bij zich waar dat op stond. Nee hoor, half vijf gaan we dicht. Geen excuus, geen o jee hoe kan dat nou en het spijt me heel erg maar ik heb een afspraak waar ik echt niet te laat mag komen, niks. Toen zakte mijn broek wel af. Staan daar minstens 4 koopgrage klanten in je zaak die ook nog een punt hebben dat zij verwachtten dat je nog open zou zijn, en dan vind je het belangrijker om op tijd weer thuis te zijn dan nog iets te verkopen. Die mensen hebben wat mij betreft niets begrepen van wat detailhandel is: spullen uit jouw winkel verkopen aan mensen die je daarvoor betalen. Heeeeel verhaal, maar je ziet ook wel dat het me heel hoog zit. Of eigenlijk: ik snap het écht niet. Vinden die winkeliers het gek dat het slecht gaat met de omzet?
Oké, dat vind ik ook wel heel erg extreem. Die mevrouw ben ik niet hoor, voor de duidelijkheid! Die mag je van mij rustig zeggen: sorry mevrouw, we sluiten de kassa's om acht uur. Zet u nog wel even de spullen uit uw wagen terug..? (not, vrees ik, zit je daar weer mee)
hmm ik werk op de kls van een behoorlijk grote keten, en ja wat je soms naar je hoofd geslingerd krijgt.... ik houd me in maar soms lukt dat niet. Sommige mensen komen al aanlopen met een houding van ik lust je rauw hahaha.
En idd bij ons ook mensen die om 5 voor 6 binnen komen wandelen voor nog uitgebreide boodschappen of zelfs een uitgebreide klacht. Wij hebben weleens gehad dat we er om 7 uur nog stonden met 15 man personeel voor 1 klant die moeilijk deed. Niemand mag naar huis want de kluis en de kassa's zijn nog niet klaar. Nou kan je vertellen dat je dan zo een graag naar buiten kijkt
Ik sta ook al 5 jaar in een winkel, in verschillende filialen. Nou moet ik zeggen dat het in de stad veel erger is dan in het dorp. Maar bellers aan de toonbank hielpen wij niet, mijn collega had het motto ''eerst bellen,dan bestellen'', echt aso idd zoals mensen doen. Maar dat geld op de toonbank smijten terwijl jij je hand al op houdt, vind ik zóóóóóó herkenbaar!! Ik heb altijd de neiging om het wisselgeld ook expres naast de uitgestoken hand neer te gooien, maar doe dat uiteraard niet. Leve de klantvriendelijkheid he. Maar inderdaad hoor, heel veel mensen zeggen totaal geen gedag meer... jammer.
Ik snap dat ook niet hoor, dat afsluiten voor sluitingstijd. Hier gaat de deur nooit eerder dicht. En de kassa's dus ook niet. En dan hebben wij nog niet eens last van de crisis. Gaat nog altijd elk jaar beter. Maar is gewoon een principe kwestie.
Hier bij ons in het winkelcentrum is een winkel waar een bordje op de toonbank staat met de tekst: ''Wij willen niet onbeleefd zijn en u storen, dus we wachten met u te helpen tot u klaar bent met uw telefoongesprek'. Vind 'm geweldig!!
Ik heb een keer zo'n asociale vrouw gehad die haar spullen op de toonbank smeet al bellend, alles van mij negerend en maar gebaren ondertussen naar me. Heel neerbuigend. Toen heb ik alles aan de kant geschoven en gezegd ' sorry mevrouw, ik zie dat u zo druk bent. Ik help eerst die klant achter u wel'. Er zijn op een gegeven moment grenzen.