Strijkkraal en emmarijn: ik snap wel wat jullie bedoelen, en het moet ook gewoon kunnen. maar het is meestal zo dat die persoon ook wel weet dat hij zwaarder wordt alleen niet lukt om het weer eraf te krijgen. bij mij is het zo en ik weet dat het bij veel mensen met echt gewichtsproblemen zo is dat je er alleen maar meer onzeker wordt/ meer druk voelt/ meer emotie gaat eten.
Nee natuurlijk ga je daar niet op wachten, maar meer als voorbeeld, dat je ziet dat iemand zijn gezondheid schaad en klachten krijgt. Dan moet je erg voorzichtig zijn, want zeuren en hameren op gewicht werkt niet. Heel erg ondermijnend werkt dat, en dan kun je beter samen met je partner op je voeding letten en bewegen. Of met je kind...
Ik ben erg veel afgevallen voor ik zwanger werd van onze eerste. Na de bevalling zijn de zwangerschapskilo's en 5 kilo extra eraf gegaan. Nu ben ik weer zwanger en al 10 kilo aangekomen. Weet dus niet hoeveel ik overhoud na de bevalling. Ik maak me er niet zo druk om maar mijn vriend is bang dat ik weer aankom buiten de zwangerschap om en ik kan het hem blijkbaar niet aan het verstand brengen..We zien het wel na de bevalling en anders ga ik iets extra lijnen niet voor hem hoor maar voor mezelf. Ik wilde er nog wat af hebben voor de zwangerschap...
In een relatie moet je het wel kunnen zeggen trouwens, je zegt het dan omdat je van iemand houdt en je zorgen maakt.
Dat geloof ik zomaar, maar dan nog vind ik dat een persoon waarbij er vertrouwen moet zijn, dat soort dingen best kan zeggen. MITS respectvol. Er zit een wereld van verschil in "Jeetje, wat jij dik zeg" en "Schat, je bent de laatste tijd best weer wat aangekomen". Meestal als mijn man iets over mijn gewicht zegt, dan is dat voor mij meestal wel een teken dat het echt te gortig wordt. Natuurlijk weet ik dat ik overgewicht heb, maar hoe stom het ook is, ik "merk" daar doorgaans niets van. Ik voel me goed in mijn lijf dus dat zal ook schelen.
Ik heb geen overgewicht, dus het is hier niet aan de orde. Mijn man is in het verleden dik geweest, ik geloof 107 kilo......Ik vond dat best moeilijk, ik vond hem niet aantrekkelijk en heb weleens gezegd dat het beter zou zijn af te vallen. Zijn familie, vrienden en voetbalteam waren er ook mee bezig.... Op een gegeven moment was hij er klaar mee. Hij is naar de sportschool gegaan en heeft dit 2 1/2 jaar volgehouden en woog 79 kilo. Inmiddels is hij gestopt met de sportschool en loopt hij 4 keer per week hard en heeft hij gewichten waarmee hij zijn armen traint. Ik ben heel trots op hem!
Mijn man zei toen ik op het eind van mn zwangerschap 20 kg was aangekomen nog steeds ; nee hoor lieverd, je bent helemaal niet dik! En ik maar roepen ik voel me net een walvis :'( haha. Ik denk dat ie me ook wel wat aan de grote kant vond toen maar als hij er wat over had gezegd dan had ik me echt verrot gevoeld denk ik. Maargoed! Nu ben ik zelfs 4 kg lichter dan voor mn zwangerschap en ben mn eetpatroon een beetje aan het veranderen en wat meer beweging. Nu zegt mn man.. doe je wel rustig aan?? Je moet echt niet te dun worden hoor! Ik voel me door hem echt mooi.. en hij weet ook altijd de juiste dingen te zeggen als ik weer eens niet tevreden ben over mezelf. Hij heeft jaren fanatiek gesport en op zijn eten gelet, dus ik denk dat hij bang is dat ik dat hier ook weer wil invoeren, haha
Vorig jaar maakte mijn man er voor het eerst een opmerking over. Ik woog toen 112 kilo en wist dat ik veel te zwaar was, maar toch deed het pijn. Hij heeft uitgebreid en welgemeend zijn excuses aangeboden, maar het heeft me ook tot actie over doen gaan. Inmiddels ben ik 22 kilo kwijt en is hij super trots op me! Net als ik zelf trouwens. Ik vind het wel goed dat hij er iets van gezegd heeft. Ik hield mezelf ook voor de gek wat mijn gewicht betreft. Ik dacht: zo ben ik nou eenmaal, ik heb er vrede mee. Maar dat is eigenlijk flauwekul. Het was gewoon niet mooi en bovendien heel ongezond. Nu heb ik nog steeds overgewicht, maar ik ben ook nog steeds op dieet totdat ik een gezonde 75 kilo weeg
De mijne heeft het vanaf begin af aan al gezegd: het zou fijn zijn als je wat kilootjes afvalt. En dan blijft hij ook zeggen. Voornamelijk omdat ik écht heel veel overgewicht heb, dus ik vind het ook niet erg dat hij het zegt. Ik wil het namelijk na de zwangerschap ook direct kwijt (het gaat echt om 40 kilo of meer, dus het is niet gezond). Soms word ik daar boos van en dan brul ik wel keihard dattie maar een andere vriendin uit had moeten kiezen en moet opbokken, maar dan heeft hij het niet zo bedoelt, blabla Ik zou het erg vinden als hij niet genoeg om me zou geven om er iets van te zeggen - want ik heb straks zijn motivatie hard nodig!
Als ik in korte tijd heel veel aan zou komen en hij zou daar wat van zeggen op een inderdaad respectvolle manier (als in: ik maak me zorgen om je) dan zou ik dat niet erg vinden. Maar een paar kilo... nee hoor, dat vind ik in ons geval niet het benoemen waard.
Ja ben ik helemaal met je eens. Maar samen opletten en bewegen vereist wel een eerste stap, een eerste opmerking. Natuurlijk moet je niet gaan zeuren en hameren.
Op dit moment nog niet want het is ook (nog niet echt) nodig. Maar hij heeft al wel vaak genoeg gezegd dat mocht ik erg veel aankomen, zonder dat er een baby in mn buik zit, hij het wel zal gaan zeggen!
Laatste ex zei als ik een koekje at "pas op voor uw poep hé!" Even verduidelijken: ben 1m69 en weer een 57 - 58kg zoiets (weet niet precies) Slank lijntje dus en hij liep zelf met een buik rond en at zelf te veel en zou beter zelf wat afvallen. Sommige mannen hebben echt totaal geen respect
Nou nee hoor, daar zeg ik wel wat van. Maar probeer het respectvol te doen en inderdaad bijv aansporen om samen gezonder te gaan leven.
Nope.. wel dat ik wat minder mag gaan trainen.. krijg te veel spieren. Soms snap ik het wel.. je wordt verliefd op iemand en tuurlijk kun je biet altijd maatje houden wat je ooit had.. maar als iemand denk zo buit binnen en groeit drie maten door alles wat in het mondje wordt gegooit.. kan ik me wel voorstellen dat een man kan zeggen joh zal je niet eens....
Oh jawel hoor. Toen ik 1.5 jaar geleden op mijn zwaarst was, was ik zeer ontevreden over mezelf. En hij zei dat er inderdaad wel wat kilo´s vanaf mochten. Mijn buik is mijn probleemzone, en dat heeft hij ook gezegd. Vind ik niks kwetsend aan, want het was gewoon zo. Zo zei ik laatst dat zijn tieten wat gaan hangen En nu is hij die weer goed aan het trainen. Ik voel me niet zo snel beledigd, en als het gewoon zo is.... tsjah.