Wij zijn thuis christelijk gereformeerd . Wij proberen zoveel mogelijk te leven volgens de bijbel. Ik vind dat homoseksualiteit niet hoort, een foutje van de natuur. Als het niet tegen de natuur in was, dan konden twee mannen of twee vrouwen wel samen kinderen krijgen via de natuurlijke weg. Ik vind ook dat het huwelijk iets is voor een man en vrouw. Als onze zoon homo zou zijn zou ik daar veel moeite mee hebben en het er wel moeilijk mee hebben. Maar het geluk van onze zoon staat voor ons op nummer 1. Als hij als homo het gelukkigst is dan zal ik het moeilijk vinden en niet mee eens zijn, maar het is en blijft onze zoon waar we ontzettend veel van houden en dat zal altijd zo blijven.
Ik word er ook vooral erg verdrietig van. Je zult toch thuis tegen zo veel onbegrip aan lopen, bij je eigen vader en moeder nota bene. Ik zou haast gaan hopen dat onze zoon homo is, of onze dochter lesbisch. Dan is het er in elk geval één die in een gezin geboren is, waar hij/zij volledig en onvoorwaardelijk zichzelf mag zijn. Overigens wel veel respect voor degenen die er moeite mee hebben, maar toch hun kind onvoorwaardelijk op 1 blijven zetten. Ik hoop dat je dat grote hart ook kunt openen voor andermans homokind...
Dankje... En zo bedoelde ik t al vanaf t begin. snap best dat anderen er anders over denken en respect daar voor.
Nou ja, een foutje van de natuur zijn we allemaal wel. Nobody's perfect, toch? Echt, ik hoop dat homoseksualiteit ooit als een volkomen normale variant van het menselijk bestaan gezien zal worden.
Nu zal ik het ook wel over mij heen krijgen, maar ik vraag het toch. Wat ik mij afvraag voor degene die homosexualiteit als foutje van de natuur ziet. Hoe denken jullie dan over kinderen die geschapen worden met een handicap? Is dat ook tegen gods wil in en iets duivels? Gewoon oprecht een vraag hoor.
Je leest het verkeerd ik zie mijn zoon zelf niet als een foutje. Maar zijn geaardheid. Als hij homo blijkt te zijn. Ik zal nooit een homoseksueeel discrimineren of achterstellen ik ben ook tegen gaybashing etc. Een van mijn beste vrienden is homo. Hij weet hoe ik over dingen denk, en hij respecteert mijn mening en ik die van hem. Hij heeft een vriend en hij gaat trouwen. Ben ik het er mee eens? Nee. Maar ik zie dat mijn beste vriend gelukkig is en dat vind ik het belangrijkst. Ik zet mijn mening dan opzij voor zijn geluk en dat heb ik voor hem over.
mooi gezegd! mij maakt het ook helemaal niks uit, ik lig regelmatig dubbel van het lachen om Lucas(GTST), heerlijk zo'n jongen! Ik ben wel een klein beetje bang dat mijn schoonfamilie (die uit heel veel macho hetero voetballende kerels bestaat) er even aan moet wennen. Ik zal tijdens de opvoeding iig laten merken dat mijn kids mogen zijn wie ze willen zijn, en dat ze zich gelukkig en geliefd mogen voelen en hopelijk dat dit een drempel verlaagt om er voor uit te komen als blijkt dat ze homo zijn.
Vast niet. Ik ben ook zeker niet perfect, maar mijn moeder ziet me toch gelukkig niet als 'foutje van de natuur'! Ik denk dat ik, als ze dat zou vinden en wat de reden daar ook van zou zijn, helemaal kapot zou zijn van verdriet. Dat je ouders iets in of aan jou zo ontzettend afkeuren dat ze je een 'foutje van de natuur' vinden. Dat klinkt bijna alsof ze liever hadden gewild dat je er niet was.
Als je de voortplanting ziet als het allerbelangrijkste doel van het leven (en in biologische termen is dat misschien ook wel zo), dan is homoseksualiteit een 'foutje'. Want dat zal niet leiden tot nageslacht. Dat kun je dan ook zeggen over aangeboren onvruchtbaarheid, aseksualiteit, of afwezigheid van enige wens om zich voort te planten. Dat zijn dan ook allemaal foutjes van de natuur. Dat wil helemaal niet zeggen dat mensen met dat 'foutje' er niet zouden mogen zijn, toch? Ik zou het vooral niet te zwaar opvatten, die opmerking. Volgens mij is het niet zo rot bedoeld als het kan overkomen.
Een handicap... Mijn man werkt met mensen die zowel lichamelijk als verstandelijk beperkt zijn. K denk niet dat t Gods wil is... Maar een fout van de natuur ja... Betekend niet dat de persoon fout is. Ik vind die mensen vaak bijzonder... En heel mooi om mee te mogen werken. Heb ook een tante met het down syndroom... Ben stapel gek op der geweest...helaas is ze nu heel ziek en oud... Hier een mooi filmpje van... Een man die geen benen en armen heeft, maar super gelukkig. No Arms No Legs No Worries - YouTube
Achja mijn kromme teen is ook een foutje van de natuur zo erg is het niet hoor. Alleen vervelend met schoenen kopen en de homoseksuele verkoper help mij er altijd super bij.
Ik werkte een tijdje geleden in de kiosk van mijn broer( nog in Polen ) en daar hadden wij krantje voor homoseksuele. Nou die werden meestal gekocht door getrouwde mannen... En wat denk je van homobosjes hier in Nederland? Ik wil niet weten hoeveel homoseksuele mensen moeten trouwen met iemand op wie ze niet vallen alleen omdat het door hun geloof als ziekte gezien word. Nou als mijn meid op vrouwen valt dan is het zo en ik zou het echt accepteren en iedereen op zijn bakkes slaan die haar zou pesten of ziek/niet normaal noemen
Oke duidelijk! En ja mensen met een handicap zijn vaak de gelukkigste mensen op aarde. Vind deze mensen ook erg bijzonder!
Vragen staat vrij toch ? Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit een lastige vraag vind. Ik zelf denk dat gehandicapten mensen de wereld heel anders zien. Ergens denk ik dat god ook de bedoeling heeft dat we van elkaar leren en dat ieder mens uniek is. Ik denk zeker niet dat gehandicapt zijn iets duivels is.
Ja idd... Ze lachen veel... En ze maken jou zelfs aan t lachen. Terwijl zij zijn de gene met een beperking. Das toch een geschenk! T leert je maar weer dat je blij moet zijn met wat je hebt en wat je allemaal kan.
Zelfs eentje die helemaal niks kan op t werk van mijn man... Letterlijk alles moet gedaan worden.. Kan niet praten alleen geluiden maken en klanken... Ja leuk is anders en toch is hij gelukkig, t is net hoe je er mee omgaat. Ik vind t een wonder... Zo'n grote vent van 40... Niks kunnen en toch genieten van de kleinste dingen! Srry op me iphone... Maare t is wel weer erg offtopic
O en ik vind ook niet dat dat homoseksualiteit een ziekte is. Wij hebben trouwens ook een homo in de kerk. Merendeel accepteren en respecteren hem gewoon. Een heel klein deel niet. Dat vind ik wel jammer.