Ik zou een Co.-sleeper proberen. Je kindje ligt dan gewoon bij je, maar toch op eigen stuk. Je kunt eerst bij je baby half erin kruipen tot het slaapt en dan draai jezelf weer terug naar je eigen helft. Een baby van 4 weken zo laten huilen zou ik echt niet doen. En zodra het dan stil is dan komt dat alleen omdat het kindje zo uitgeput is. Dat wil je neem ik aan je baby niet aan doen? Het heeft jou liefde en warmte nodig.
Nog steeds af en toe en mocht je dat echt te eng vinden is misschien een co sleeper wat voor jullie? Hier Sliep ze bij mij op schoot tot we naar bed gingen, daarna in de wieg of bij ons. En na een voedingdus of terug of nog bij ons, maar net wat ze wilde. En ze slaapt sinds ze 4 maanden is haar slaapjes iverdag in bed of in de doek. Zonder huilen. En dit ging toen ook savonds goed. En nog steeds.
hier niet maar dit is omdat ik op dat gebied en gemakkelijk boefje heb, hij heeft ook momentjes gehad dat hij niet wou slapen in de box of wiegje, dan lege ik hem bij mij op de bank of bij mn vriend, in bed durfde ik dat niet we hebben dan ook 2 matrassen veel ouders doen dit wel en dat komt ook helemaal in orde wel geloof ik er persoonlijk in dat als je je baby altijd maar dan ook altijd bij jou laat slapen dat dat een hele sterke gewoonte kan worden die moeilijk af te leren is dus ik zou je wel aanraden het te blijven proberen/oefenen maar dit is dan mijn persoonlijke mening en die sterke gewoonte geld niet alleen voor de baby maar ook voor de mama doe hebben het er denk ik nog moeilijker mee om het af te leren
ga altijd op jou gevoel af en op die van je kleintje natuurlijk had mijn uitleg trouwens de doorslag gegeven? dan maak ik er een ctrl c-tje van
nee hij heeft nooit bij ons in bed geslapen, dat durf ik niet, wel in de wieg naast ons bed 4 maanden. Na de laatste fles (23.00) sliep hij altijd meteen, maar na de fles van 19.00 uur niet, dan wiegde ik hem dus ook altijd op de arm in slaap en legde hem slapend weg. Ging ook vanzelf weer over.
Haar wiegje staat ook bij ons, maar die weigert ze ook. (Inc t shirt, knuffelen, slapend wegleggen etc) Dus vandaar ons bed! Maar wie weet het ledikantje op haar eigen kamertje..
Hier ging mijn dochter rond 3/4 maanden in haar eigen bedje goed slapen, dat ging eigenlijk vanzelf. En toen begon ze ook door te slapen, volg je gevoel en neem je meisje lekker bij je!
Jup, onze dochter weigerde ook haar eigen bed haha, nu weigert ze ons bed en wil ze alleen maar haar bed! Komt echt vanzelf, ze is nog zoooo klein
Bedankt voor de reacties, waarschijnlijk is ons CB abnormaal Hier wordt haast niks gevraagd. Alleen kijken of ze al ets doen, en anders komt dat de volgende keer. Hier vragen ze nooit naar doorslapen, omdat mijn dochter door KMA wel veel huilde hebben ze me goed geholpen met dieet, maar verder geen adviezen.. Sla soms stijl achterover hier..
ik moet eerlijk toegeven dat ik ook een tegenstaander WAS. zo'n klein dutske helemaal alleen in dat grote bed Tot 6 maanden sliep onze zoon bij ons in bed maar omdat die veel groter wordt en ik soms ook wel plaats en privacy wil laat ik hem sinds kort in zijn eigen bed slapen. (bedje staat wel nog op onze kamer dicht tegen de onze) De eerste dagen waren echt een hel!! huilen, krijsen, hysterisch enz. Ik bleef naast hem zitten zodat hij toch niet het gevoel had dat hij in de steek werd gelaten. Nu een paar weken verder slaapt meneer in zijn eigen bedje. Alleen net als hij erin wordt gelegd is het max 5min zeuren en dan valt hij in slaap. Enkel als hij 's morgens wakker wordt mag hij mee in bed en voor nachtelijke voeding (BV) daarna terug in zijn bed. Hij slaapt ook veel vaster en langer. Ik ben wel eerst begonnen met het middagslaapje en daarna pas in de avond.
ik kreeg ook die bizarre advies, niet doen!!! vind het vreselijk onnatuurlijk en wat moet dàt akelig zijn voor een baby!! Bij ons werkte dit geweldig: Elke keer voor het slapen gaan dezelfde ritueel van liedje, beetje wiegen, inbakeren (gewoon ouderwets met n doek) en in t wiegje leggen. In de tussentijd wat zingen, misschien nog wiegen en het speentje erin. Al gauw wist hij zodra ik hem inbakerde dat hij zo ging slapen (altijd na zo'n 2 uur wakker te zijn). Dan wanneer ik.hem in bed lig terwijl hij nog wakker is, draait hij zijn hoofdje om en doet zn oogjes dicht. Laten huilen vind ik zo naar, gewoon barbaars nog op zo'n leeftijd.
Maar 6 maanden of 4 weken is nogal een verschil zeg... (Al zou ik t bij 6 maanden nog niet doen, maar dat ben ik)
Ik heb niet alles gelezen maar er zijn meerdere topics hierover en heeeel veel mensen zijn dan heel fel in hun reacties. Mijn mening: iedereen moet doen wat goed voelt voor hem of haar, heel simpel! Ik persoonlijk vind het onzin om een baby van zo jong te laten huilen omdat ze zich nog niet bewust zijn van: huilen = mama komt. Ik hebbhetndus nooit gedaan. Op oudere leftijd vind ik het anders ( maar goed dan nog heb ik er moeite mee) maar ieder zn ding dus doe ajb wat voor jou goed voelt!!!!
Ik vind hem ook nog heel jong. maar het is zeker een herkenbaar advies, tegen ons werd dit ook gezegd toen hij 6 weken was. We hebben het toen 1x gedaan en daarna nooit meer want het voelde zo verkeerd. Maar.. je hoeft hem toch niet meteen alleen te laten als je hem in zijn eigen bedje wil leren slapen? Eerst in een eigen bedje bij jullie op de kamer en over zijn bol/buikje aaien tot hij slaapt. over een paar maandjes hoeft hij pas naar een eigen kamertje hoor. lekker de tijd voor nemen.
Wakker in bed leggen vind ik erg logisch hier ook altijd gedaan. Maar krampjes zijn er inderdaad nu nog gewoon. En als jij je niet prettig voelt bij een advies dan doe je dat gewoon niet.
Oei, ik vind 1mnd wel héél erg jong. Zoals iedereen zegt, je kindje heeft gewoon behoefte aan jou en is nog te jong om echt te leren. Ja, als je het maar genoeg laat huilen dan stopt het uiteindelijk, maar dit is meer omdat het het opgeeft en er niet meer vanuit gaat dat je komt. En dat is toch een heel verdrietig idee voor zo'n klein hompie. Laat je kindje lekker zo dicht mogelijk bij je slapen. Als niet in je bed dan net naast je bed, zodat je het handje kunt vast houden/ over het bolletje kan aaien. Dit verpest je kindje echt niet hoor. Als het ouder is is het veel makkelijker om het om een eigen kamertje te leggen. Bij het CB geven ze dit advies (laten huilen op een eigen kamer) volgens mij ook vrij snel, omdat overspannen ouders tot problematische situaties kunnen leiden en zij niet altijd goed kunnen inschatten hoe zwaar iets voor je is. Maar zolang je er zelf nog redelijk mee om kan gaan, zou ik dit advies nooit opvolgen.
Tsja een baby van die leeftijd huilt niet om je te stangen, maar omdat huilen ervoor zorgt dat hij krijgt wat hij nodig heeft (schone luier, flesje, knuffel). Ik vind het dus maar een raar advies eigenlijk. Ik ga hier op dus niet zeggen; doe lekker wat je goeddunkt. Ik vind dat namelijk wel gewoon zielig. Persoonlijk KON ik hem ook niet laten liggen als hij huilde. Dat ging dwars tegen elke instinct van mij in. Mijn baby huilde, dus ik moest hem troosten. Punt. Er is een verschil tussen een kind van zes maanden of een kind van 1! maand oud hoor en zelfs die doen het niet om te zieken, maar omdat ze bang zijn of iets dergelijks.
Ooo weet je wat bij mij trouwens wel goed hielp tegen de nachtdrama's. Het hoofdeinde iets omhoog! (Ik weet niet of iemand hier uberhaupt iets aan heeft hoor ), maar mijn zoon had er kennelijk een ROThekel aan om plat te liggen. Maakte niet uit waar, of het nu in de reiswieg was, bed of box. Plat was geen goed idee.