Hallo, mamma's en pappa's Ik heb een zoontje van één jaar. Die heel graag ondeugend is, wat natuurlijk mag! Maar er zijn natuurlijk ook dingen die absolute niet mogen zoals: aan de knoppen van het gasfornuis, stopcontacten (beveiligt), tv en zo nog wel wat. hoe doen jullie ouders dat, NEE zeggen?
Wij zeiden meestal 'uhuh' of 'foei' Wij wilden niet dat het woord 'nee' gelijk zo'n negatieve lading zou krijgen. Ik weet trouwens niet of dat echt gewerkt heeft trouwens, haha. Meestal krijgen we nu alsnog een waar peuter-puber-drama-festijn als we toch eens nee zeggen.
Moeilijk is dat. Ze is nog maar klein maar nu zeg ik "nee" en probeer haar af te leiden. Ben benieuwd hoe dat gaat als ze ouder wordt.
Meestal iets als "nee/uhuh daar mag je niet aan zitten, dat is gevaarlijk/vies" en dan er bij weghalen. Ik leg altijd uit, al is het maar heel kort, waarom iets niet mag. Vooral nu ze ouder is merk ik dat het een driftbui kan tegen gaan. Vind het dus handig dat het uitleggen al in m'n systeem zit
Bij echt linke dingen, zoals de ovenknoppen of de houtkachel ze ik heel duidelijk NEE, en haal hem onmiddelijk weg en breng hem naar zijn speelgoed/puzzel/boekje. Bij minder gevaarlijke dingen, zoals kaarsenstandaards, plantjes, dvd speler zeg ik altijd: zachtjes hè!
Ik zeg ook uh uh of nee dat mag niet.. Ik zeg ook weleens 'van wie is dat?' En dan zegt hij 'papa / mama' en reageer ik met 'dus niet van ....' En dan zet ik hem bij zijn speelgoed weg. Hou klein hij is, hij weet donders goed wat van wie is
ik zeg eigenlijk nooit nee!! Ik zeg op die leeftijd altijd: ik wil niet dat je daaraan zit, want..... de reden is juist op die leeftijd heel belangrijk, omdat ze zo gaan snappen waarom iets niet mag. En ik voeg er bv aan toe: kijk, jij mag wel met je auto's spelen. Hou er op deze leeftijd ook rekening mee dat het verbod verbonden is met de persoon die het verbod geeft. Dus als jij aangeeft dat iets niet mag en je loopt de kamer uit, kan hij het rustig nog eens doen met papa erbij. Dat is nu nog niet bedoeld als uitdagen, maar zo werkt dat breintje. Over 2 jaar wordt dat andere koek natuurlijk
Ik zeg nee, en haal hem er vandaan. Of t ook echt aan komt weet ik niet precies.mwel valt t me op dat als hij iets wil doen wat niet mag hij gaat lachen, zo van hihi ik ga iets doen wat niet mag, dus hij heeft door dat mama reageert op t geen hij doet maar hij heeft nog totaal geen besef dat nee betekend dat het niet mag... Rond welke leeftijd gaan ze dat door krijgen, weet iemand dat?
Ik zeg gewoon 'Nee D.anique, laat dat maar staan' (of, blijf daar maar vanaf, leg maar terug etc etc). En dan leg ik kort uit waarom het niet mag (met glas spelen is gevaarlijk, dit is van mama, dat is heet blabla). En als ze dan niet 'luistert' dan pak ik het van haar af en zeg ik het nog een keer en leidt haar direct af met iets anders ('maar hier mag je wel mee spelen' en dan geef ik haar iets anders. Ok...dat is dus op dagen dat we allebei uitgeslapen en vrolijk en goedgehumeurd zijn en ik niet druk bezig met koken, huishouden of whatever. Als de omstandigheden iets anders zijn kan ik ook gewoon nee zeggen zonder uitleg, het afpakken en haar ergens anders zetten met een diepe zucht (ach slechte moeder ben ik toch!).
"Nee", "Nee nee", "Laat dat", "[naam baby]!", "Dat mag niet", "Dat is van Mama, niet van jou", "Apekop", etc... Volgens mij is de toon waarop je het zegt het belangrijkst. Wij zijn ermee begonnen toen hij ging tijgeren met 7,5 maand. Eerst waarschuwen, als hij niet luistert weghalen, en bij derde keer weghalen even in de box. Niet eens echt als straf, maar anders bleef je bezig - hij vondt het een prachtspel Het viel me laatst op dat hij tegenwoordig vaak luistert als je 'nee' zegt en dat hij het kattenvoer ook met rust laat als je je hielen even licht. Hij is nu 12,5 maand en ik denk dat hij vanaf ongeveer 11 maanden aardig ging luisteren. Een paar maanden volhouden dus! Vanzelf, bij ziekte of vermoeidheid krijgt hij vaak een terugval
Ik zeg altijd Nee dat mag niet, of uhuh dat mag toch niet. Maar ook waarom dat niet mag. Als ze het nog een keer doet haal ik haar weg.
''Maurits, Nee!'' en dan een uitleg in de trend van: ''dat doet au'' of ''dan gaat het kapot'' of ''dat is vies, bah''. veel effect heeft het niet. Meestal gaat hij er erg om lachen.. vooral als ik mijn stem verhef...
Hier heeft "foei" juist een zwaardere lading. Als ik, nee dat mag niet zeg dan heeft dat gemiddeld effect, zeg ik foei gaat hij heel hard huilen. Geen idee waarom Maar om antwoord te geven op de vraag van ts; ik zeg: Nee dat mag niet want dat is heel warm. Kijk kom maar met je blokjes spelen. Dus eigenlijk ook Nee, gevolgd door waarom en een alternatief aanbieden. Wat ik wel heb geleerd op mijn werk (ben pm-er) is dat wat je zegt kort houden, anders is hun aandacht halverwege al weer weg. Maar het alternatief aanbieden vind ik vooral heel belangrijk, zeggen wat wel mag.
bedankt, heb al heel wat fijne tips zien staan! Ik denk dat geduld erg belangrijk is op deze leeftijd. Ik betrap me zelf alleen regelmatig op het geen geduld hebben. Het is voor mij af en toe echt even tot tien tellen.