Mijn peuter zegt nog geen woord! Bij wie ook?

Heel mooi gezegd!

 

ik heb soms ook verdriet, maar dat komt vooral uit ontwetendheid. bij mij heerst ook de angst dat mijn zoontje nooit gaat praten. mijn man komt uit een boeren dorp waar kinderen met een beperking niet worden geaccepteerd. kinderen met een beperking worden alleen maar in huis gehouden zodat de buiten wereld er niets van weet. de famillie van mijn man ontkend dan ook dat mijn zoontje iets heeft en praten alles goed. dit werkt allemaal extra emotie bij ons op. ook ken ik niemand met autisme en weet dus eigenlijk niet wat het allemaal inhoud.

 

Nee gelukkig niet hetzelfde als zijn familie. Hij vind het soms wel moeilijk maar sluit zijn ogen er niet voor. Hij houd enorm van ons zoontje en accepteerde hem zoals hij is.

 

Hier ook nooit verdrietig geweest. Niet dat ik nooit gehuild heb hoor. Toen de diagnose kwam vlak voor zijn derde verjaardag heb ik tranen met tuiten gejankt. Niet omdat ik bang was voor wat voor beperkingen dan ook, ik was juist opgelucht dat het echt in hem zat en niet aan ons lag. Want op den duur ga je overal aan twijfelen.
Mijn zoontje is wie die is. Met al zijn talenten. Want die heeft hij net zo goed als ieder ander kind. Het duurt alleen soms wat langer om daar te komen, maar geloof me, met andere dingen is hij juist een stuk sneller .
Nu heeft hij op de psz ook een superplek! Leuke leidsters die de VVE echt laten gelden. Het gaat daar onwijs goed! Ik maak me wel eens zorgen om school en hoe dat straks zal gaan, maar we hebben heel bewust gekozen na allerlei gesprekken op praktisch alle scholen in de buurt. Maar weet je, wie zegt dat mijn andere twee kids geen problemen zullen krijgen op school? Dat zij overal zomaar in mee gaan, het programma moeiteloos doorlopen? Wat de toekomst brengt weet niemand. Maar voor nu zijn we gelukkig, en mijn zoontje ook vooral. En dat is wel eens anders geweest. Hartverscheurend om je kind van 2 stok ongelukkig te zien.

 

Dat rondjes om de eigen as draaien..doen jullie kinderen dat "zomaar"?
Mijn zoontje doet dit nl. ook, maar voor hem is dit dansen. Dacht ik..Hij doet het alleen als er muziek opstaat die hij leuk vindt en dan kijkt hij er ook vrolijk bij. Ik had geen idee dat dit ook een typisch kenmerk van autisme is.
Schrik er een beetje van, want mijn dochter doet dit ook. En zij praat ook nog niet, al is dat natuurlijk niet zo gek met 15 maanden, maar ik zou er wel geruster op zijn als zij binnenkort begint met woordjes.

 

volgens mij is rondjes draaien op muziek normaal tot een bepaalde leeftijd. Dat hoort er dan bij
met 3 jaar ofzo geloof ik dan gaan ze echt 'dansen' .

Mijn oudste is 6 jaar en draait nog steeds als er muziek op staat.

Mijn kids draaien ook gewoon zo maar. Voor de fun, of als ze iets intensiefs hebben gedaan. De oudste ook als ie moet wachten in de winkel zeg maar.
Dus autisten die draaien om verschillende reden ; plezier, zomaar, ontlading, omdat het rustgevend is. Ook op muziek. Maar als je kind alleen maar op muziek doet en hij/zij is nog jong dan is er niks aan de hand

 

Dank je voor je bericht. Mijn zoontje heeft dus waarschijnlijk wel ass, maar dat draaien is daar dan geen uiting van bij hem denk ik. Dan ga ik me voorlopig maar geen zorgen maken om mijn jongste

 

Wat mijn zoontje trouwens ook doet is veel herhalen. Is ook een kenmerk.

Zitten we in de bus, dan kan hij wel 20 x achter elkaar zeggen: we zitten in de bus. En dat geld voor veel dingen.
Ook als we hem iets vragen of vertellen herhaalt hij altijd de laatste woorden van de zin.

Bv: wat wil je op je boterham.
En Sven zegt dan: op je boterham.

Of: je bent al een grote jongen Sven.
Hij zegt dan: grote jongen Sven.

En zo gaat dat met alles.
Ach het is nooit stil iig

 

Je jongste ziet dit natuurlijk ook van d'r broer en doet waarschijnlijk gezellig mee.