Ja dat is (lijkt mij) een nachtmerrie! Miranda, wat heftig dat je ook zoiets mee hebt moeten maken en er over praten hoeft ook helemaal niet. Ja, ik heb ook wel een tijdje met een soort paniekgevoel terug gedacht aan de bevalling. Waarom precies weet ik eigenlijk niet?! Want als ik het zo terug lees/haal klinkt het toch best als een droombevalling. Maar toch voelde het zo. Inmiddels heb ik dat gevoel heelmaal niet meer... En wil ik het juist heel erg graag nog een x mee maken. Vond het zo bijzonder! Kirasese, owwww jou verhaal is ook heftig. Die uitputting en al dat harde werk en dna uiteindelijke en keizersnede... heel pitttig!
@Rianne, Ik heb dat nu ook niet meer hoor dat ik er nog mee zit met de bevalling heb er ook wel weer zin in.. en indd als ik t zo ook terug lees en ook andere verhalen hoor denk ik nou nou ik heb toch de perfecte bevalling gehad dus moet niet klagen nja dat vond ik op t moment en de weken erna echt niet.. Lief van jullie meiden.. word er een beetje emo van.. lief !
En wat willen jullie evt anders met evt volgende bevalling? Andere bevallingsplan of juist dingen zelfde of achteraf dingen wat je nu wel of niet wil... Ik ga slapen... hij heeft fles op en komt rond 3u weer... En dan half 6 met poepluier... pfff Tot morgennnn Knufff Miran... zoiets gun je niemand...
Miranda, Je mag er hier (wat mij betreft) ook gewoon over praten als je wilt!! het leven heeft nou eenmaal zijn slechte kanten en die kun je niet altijd voor je houden, soms helpt het om te praten als je dit natuurlijk zelf wilt!!! **digi knuff**
Aaaah Miranda, ook vanuit hier een dikke knuff! Fijnd at ook jij er niet meer zo tegen aan kijkt en dus niet daardoor enorm tegen de bevalling opziet aangezien je nu zwanger bent Ik kan ook helemaal weg zwijmelen bij het idee dat we dan voor het eerst met zijn 4-tjes zijn (mocht het ons gegund zijn natuurlijk) en dat L. zijn kleine brusje vast houdt, aaaah ben geloof ik aan het dagdromen...
Ja erover praten helpt wel alleen doe ik dat eigenlijk bijna nooit.. wil niet dat andere mij zielig vinden ofzo heel stom misschien hoor.. misschien morgen..
Wat ik anders wil, extra (groei) echo Meer vertrouwen hebben in mezelf en me niet laten afwimpelen door VK als ik denk dat het serieus is wil ik serieus genomen worden
dit is de avond geweest dat ik bevallen was.. ah wat was ik aan t genieten maar ook zo onwerkelijk kon alleen maar naar hem kijken en denken kom jij uit mij?? ik vond t zo vreemd..
Je mag me altijd PBtje sturen hoor, ik kan goed luisteren/lezen, daarom ook mijn beroepskeuze heb zelf ook veel meegemaakt dus steun ook graag andere
Anders willen; ik hoop meer te kunnen genieten van de zwangerschap. Ik ben bij L. erg onzeker geweest, met name door het bleodverlies tot 16 week (onverklaarbaar) en de 2 cyste's in zijn hoofdje die bij de 20 weken echo te zien waren. Uiteindelijk was er met 28 week niks meer van te zien hoor, maar die tussen tijd was erg spannend. Vooral het idee dat het in zijn hoofdje zat. Qua bevalling, ik wil heel graag in bad bevallen, hopelijk gaat dat lukken. Verder eigenlijk niet echt iets wat ik me zo 123 kan bedenken. Miranda, gewoon doen als jij je er goed bij voelt. Het kan idd erg opuchten en zielig (op die manier zoals jij het bedoeld) vinden we je niet hoor!
Miranda, waauuwww wat kijk je daar ook ontzettend gelukkig! Prachtige foto. Wij zeiden ook alleen maar tegen elkaar; wat is ie mooi he? hahaha
wat een mooie foto.. en zo dacht ik ook steeds: HEUH ?! dat dat heeft gepast als ik nu fotos terug kijk van Jaylin word ik altijd emo..pff sinds ik bevallen ben ben ik echt een emo wrak geworden
Het volgende is niet lullig bedoeld maaar ik kan zo griezelen bij badbevallingen!! mijn hele lichaam gaat in protest bij het ideee iets met verdrinkingsangst.....
jaa lijkt mij ook niets hoor Miffy !! lijkt me eng! deze foto is heel speciaal voor me.. *EMO* haha ( En is ziet ml er agressief uit ? )
Nja zal proberen beetje korte versie te vertellen.. Ik was 17 ik was nog niet bij me huidige man ik had een vriend die mij bedroog als ik gek maar goed daar kwam ik pas erg laat achter.. Een vriendin van mij dacht dat ze zwanger was.. dus wij liepen lollig in de stad en deden allebei een cb test.. op de wc in de mac.. (waarom ik een test deed ik weet t niet, maar vriendin wou dat en misschien een voorgevoel?) dus wij testen.. en ik hoor me vriendin nog zeggen yess pff niet zwanger.. maar ik! zwanger 3+.. ik schrok want ik was gewoon nog ongesteld enz (Dacht ik) ik wist niet wat k moest doen.. ja want 3+ ja en? hoever 5 weken of meer?? Ik me toen vriend opgebeld.. hij meteen rot op hoor ik moet dat niet en je haalt t weg! ik wou dat echt niet.. Volgende dag ging ik naar de huisarts.. hij voelde aan me buik ja ik denk tussen de 15 en 20 weken zwanger.. WTF?! nee dat kan niet dacht ik bij mezelf.. ik kon diezelfde middag nog voor een echo.. tja mijn toen vriend wou niet mee.. dus ik ging alleen.. 19 weken en 3 dagen zwanger.. een jongen.. verder is er niet veel besproken en ze zei ik hoor t wel wanneer je komt voor de officiele 20 weken echo.. nou oke prima.. Mijn toen vriend moest er niks van weten terwijl ik blij was dat t een jongen was want dan wou die t misschien wel want hij wou als die kinderen kreeg een zoon.. ik was beetje blij.. diezelfde avond vertelde ik t tegen mijn moeder.. die zei wat je vriend ook doet of wilt wat wil jij.. ik wou er voor gaan dit is mijn kindje compleet en wel.. van mij.. me moeder steunde me en zou me met alles helpen en we gingen er voor de volle 100% voor.. Familie en vriend wouden niks meer met me te maken hebben omdat de zus van me ex al 5 jaar bezig was om kinderen te krijgen en nee dit moest geheim blijven ikm moest maar zeggen dat t van iemand anders was.. ex sloeg me in me buik etc.. ga niet verder in details treden.. paar weken later had ik de 20 weken echo.. mijn moeder ging mee.. ik verheugde me erop.. want ja ik ging me kindje weer zien.. maar t mocht niet zo zijn.. het was helemaal niet goed kindje was niet goed gegroeid en had geen kans om buiten mij te overleven zeg maar.. toen de beslissing genomen om afscheid te nemen.. mocht kiezen of ik wou bevallen zeg maar of dat hij bij een kliniek weggehaald werd .. maar heb natuurlijk voor bevallen gekozen.. heeft veel indruk op me gemaakt.. ik weet achteraf wel dat het het beste is geweest en dat t lot t zo bepaald heeft.. maar nja weet t niet zo goed hoe ik t gevoel uit moet leggen.. en misschien zou t nog erger zijn geweest als ik vanaf t begin ervan genoten had.. dus ik vind t eigenlijk voor vrouwen die ten eerste verder in de zw zijn en echt genoten hebben erger dan van mij.. maar toch blijft een impact houden zeg maar.. Sorry is niet echt kort gebleven.. Maar nu heb ik een heerlijke man en een mooi huisje en word t mij wel gegund