Dat vind ik best wel aso ja! Mijn vorige buren hadden drie kleine kinderen en soms was ik het gerusie ook wel zat, maar heb er nooit iets van gezegd! Nu heb ik een buurvrouw met kinderen van 16, 12 en 10 die de hele dag staan te springen op een trampoline, opzich geen probleem, irritant, maar goed, jammer voor mij! Maar ze schieten ook keihard met ballen op dat ding waardoor ik vaak 6 keer per dag een bal in mijn tuin heb liggen! Ik was het vorig jaar wel zat dat er om de klipklap aangebeld werd voor die bal en mijn zoontje dan elke keer wakker was, plus de homd die gepest werd als ik niet snel genoeg open deed, en die toendertijd nog ballen stukbeet als hij eerder was als ik! Dus heb gezegd dat ik er helemaal klaar mee was en dat de volgende bal voor de hond was! Daarbij heb ik een kind in de tuin spelen en die bal kwam loeihard de tuin in elke keer! Vind het ook niet nodig dat hij er 1 voor zijn hoofd krijgt! En nu ben ik een heks van een buurvrouw! Het was een tijdje minder, maar inmiddels gebeurd het weer heel vaak! Laatst zag mijn zoontje die bal eerder als ik, heb ik hem er lekker de rest van de dag mee laten spelen, want ze durven inmiddels pas aan de deur te komen als mijn man thuis is! Alhoewel... Na gisteren ook niet meer denk ik! Toen er een bal (derde keer in 10 minuten) loeihard aankwam terwijl wij visite hadden met een kindje, en die bal bijna in ons eten belandde is mijn man tekeer gegaan! Haha Ik vind dat je in je eigen tuin je kind moet kunnen aanspreken zinder commentaar van de hele buurt, maar tegenwoordig is dat vrijwel onmogelijk, reden waarom ik met driftbuien maar naar binnen vertrek met de deur dicht! Maar eigenlijk is dat natuurlijk belachelijk!
Same here! Een kind heeft zich te gedragen of het nu die van mezelf is of een ander kind... heb wat grotere kinderen ook wel eens aangesproken op met de fiets voor op de stoep staan en dan even lekker op de grond gaan zitten roggelen... mijn kind speelt daar! Dat doe je maar lekker bij je eigen moeder voor de deur!
Als Lizzy een ander kindje op het hoofd slaat ofzo in de speeltuin of iets dergelijks en ik zie het toevallig niet mag de andere moeder daar best iets van zeggen. Zou ik ook doen als mijn dochter klappen krijgt. Ik noem maar wat. En over te streng gevonden worden... ik doe het toch op mijn manier. lov23 jij doet toch hetzelfde dan? Anderen vinden jou te 'moeilijk' en jij de ander te makkelijk.
Hihi Same here... Dezelfde dingen ook Plus dat ze zich gewoon heeft te gedragen ook nog. Weleens commentaar gehad dat mijn kind ook op vakantie geen 2 dagen op rij patat hoeft te eten. Vooral niet.. (We zaten in ene hotel en dan kon je uit 2 of 3 hoofdgerechten kiezen) het andere gerecht forel was met gekookte aardappels. En laat vis nou eens heel gezond zijn en mijn dochter gek op gekookte aardappels. Dan zie ik echt niet in waarom ze perse friet zou moeten eten. Laat d'r gewoon lekker met d'r aardappeltjes en vis waar ze notabene hartstikke blij mee was! Natuurlijk is het lekker... Maar dat hoeft toch niet elke dag? (En het is toch ook niet alsof ze wat te kort komt tijdens zo'n vakantie... )
@Bossi333 & Saskia78, Ik weet niet waarom jullie denken dat ik zulk gedrag zou tolereren. Er staat nergens dat ik mijn dochter een ander kind laat benadelen of pijndoen. Ik ben hier vrij streng in zelfs. Over lange teentjes gesproken..
Heb je topic niet helemaal gelezen. Even jouw reactie naar je zoontje toe buiten gelaten, maar hoe is je contact met deze buren verder? Want om jou om die reden een rotwijf te noemen en dit zo overdreven duidelijk zodat jij het kan horen, vind ik behoorlijk aso... Of dachten ze dat je nog binnen was? Dan nog aso. Weet je tenminste nu wat voor mensen het zijn en hoe ze over je denken. Zou voor mij een reden zijn om ze voortaan te negeren. Vinden ze me een 'rotwijf' dan wordt ik er echt 1..
niet hele topic gelezen, maar niet van aantrekken hoor. Ze krijgen vaak maar een klein gedeelte mee, en dan is het aan hun wat er mee te doen. Dat hun het aso vinden..so be it, jij weet beter namelijk dat je opvoedkundig bezig bent. Hier ook eens gehad, groepje mama's aan het kletsen voor de winkel. Ik dochter aan de hand, wil fiets van slot halen...en zeg tegen haar, blijven staan! Ineens ziet ze aan de andere kant een hondje en wil ze zo de weg op lopen! Er kwam ook een auto aan, dus ik gil...staaaaan blijven! Nu!! En gooi me fiets op de grond om haar hardhandig bij de arm te pakken en mee te sleuren....Ja sleuren, want ze liep dus al op straat en die auto was heel dichtbij! Stond al op de rem ook.......... Zag de paniekerige blik in de ogen van de bestuurder! Maar die mama's dus achteraf toen ik tegen haar stond te mopperen, luisteren naar mama! Ik was best wel overstuur, geef ik toe.... Maar hoorde ze zeggen, nou nou dat kan wel wat minder (tegen elkaar, niet tegen mij) en waarom laat ze dat kind dan ook los (nou om mijn boodschappen op de fiets te hangen en mijn fiets van slot te halen!) enz enz enz...kwamen nog wel wat kwetsende dingen uit, ik heb toen direct naar ze gekeken.....ze keken ook allemaal weg van mij!! En toen ik er langs liep zei ik even, heeft u kinderen? Ja was het antwoord....toen vroeg ik heeft u een auto? Ja was het antwoord...toen zei ik, dan heeft u het makkelijker als met 1 kind op de fiets boodschappen halen he, ik heb maar 2 handen en laat liever alles vallen dan dat mijn kind word over reden door een auto....weet niet hoe jullie daar over denken maar ik kan dan best wel boos worden op mijn dochter als ze niet luistert in zo een situatie. Ze keken me echt aan met een blik van de kaken op de grond.......... Ach ja...:0)
Ja hoor, dat doe ik wel, als ouders zelf niet ingrijpen, terwijl hun kind een ander steeds pijn doet of bijv. dingen kapot maakt, dan zeg ik er wel wat van. Kan me niet zoveel schelen of ze daarom boos worden, dan had je je kind maar eerder op je eigen manier tot de orde moeten roepen.
Ik snap dit wel... Ik heb ook liever niet dat anderen mij aanspreken over hoe ik mn kids opvoed . Ik ben nl prima in staat om dat zelf te beoordelen. Als mijn kinderen iets zouden uitspoken wat ik op dat moment niet zie, of waar ik niet bij ben (bijv. school), dan vind ik dat prima als een ander mijn kind aanspreekt op zijn gedrag. Ts, als ik jou was, zou ik alsnog je buuf aanspreken over gisteren. Ik zou hier nl enorm mee in mn maag blijven zitten. Ik zou dan vragen waarom ze je een rotwijf vind, waar ze dat op baseert.
Familie of vrienden die onze situatie goed kennen, mogen me best aanspreken op dingen. Dat gebeurt ook wel eens en soms terecht en soms niet. Ik vind dat niet altijd leuk (duh), maar het scherpt mij wel in hoe ik omga met mijn (stief)kids en daar word ik dus een betere (stief)moeder van. Vreemden die iets over m'n kinderen te zeggen hebben: alleen als zij persoonlijk last hebben van iets wat mijn kinderen (zouden) doen. Dus als de oudste, nogal gek op bloemen, ergens de tuin leegplukt ofzo: ja, daar mogen mensen me dan op aanspreken. Maar vreemden die gewoon hun mening ventileren over mij en mijn kinderen, daar ben ik niet van gediend. Of mensen die menen de situatie te kennen en dan een oordeel klaar hebben, (regelmatig bijv over dat we onze meiden niet lieten/laten huilen, vanwege fysieke klachten. Waren natuurlijk altijd weer mensen die meenden dat we gewoon te soft waren enzo... ). Die dien ik dan ook wel van repliek. Dat ze een weekje mogen komen logeren en we dan nog eens verder praten of zij het nou echt beter weten dan ik.... Ik spreek anderen ook alleen aan over hun kinderen als ik er last van heb, of als ik dingen zie die echt niet OK zijn. Heb op straat wel eens een opmerking geplaatst bij een vrouw die haar kind echt een enorme pets om z'n hoofd gaf. Dat kan ik dan echt niet velen. Hoe enorm je kind mogelijk ook het bloed onder je nagels vandaan haalt: slaan is echt not done, en zeker de manier waarop zij het deed, (ze was overduidelijk alle zelfbeheersing kwijt). En heb binnen de familie wel eens iemand aangesproken op de opvoeding. Diens kind molde hier al het speelgoed als het hier speelde (en dan bedoel ik doelbewust mollen, niet per ongeluk bij te hardhandig spelen ofzo) en daar hadden we dus last van. Werd niet ter harte genomen en kind is hier dus een tijd niet welkom geweest. Maar een ander echt aanspreken op opvoedstrategie waar ik een mening over heb? Nee. Zie in m'n omgeving genoeg dingen waarvan ik denk: dat zou ik anders doen. Maar dat denkt diegene ws omgekeerd net zo hard over mijn manier van opvoeden, dus: leven en laten leven dan
Het zijn twee verschillende dingen, aangesproken worden op hoe wij hier opvoeden, en kind aanspreken als het iets doet wat niet mag en jij ziet het niet als ouder. Dat eerste hoeft niemand zich mee te bemoeien, zoals wij het doen, vinden wij de beste opvoeding... Dat tweede, tsja, als mijn kind ruzie maakt, iemand slaat of wat dan ook, mag iemand anders daar wel iets van zeggen, mits op een normale manier! Een zus wilt graag tante genoemd worden en met u aangesproken worden, prima, doen ze dat, maar ze wilt ook dat nichtjes en neefjes dat tegen anderen zeggen, daar heeft ze zich dan weer niet mee te bemoeien, want dat leert ze haar eigen kinderen maar...
Ja ik spreek andere kinderen aan op hun gedrag. Vorige week nog. Kids waren op de schuurtjes geklommen en zo renden ze over ieders schuur heen. Bij de buurman klommen ze via de schutting omhoog. Nu blijkt de buurman het goed te vinden, dus dat moeten ze dan maar blijven doen, alleen willen wij niet dat ze over het dak van onze schuur heen rennen. Ouders waren in de buurt en die zeiden niks. Wij waren best verbaasd dat de ouders dat goedkeurden. Wat jouw buurvrouw doet is idd ronduit aso vind ik. Ik zou verhaal gaan halen.
Dit dus! En voor de rest, mensen hoeven zich niet te bemoeien met onze opvoeding, doe ik ook niet bij andere. Ook al is het familie of zijn het vriendinnen, ik vind dat niet aan mij om over zoiets te beoordelen.
Heb niet heel het topic gelezen.. maar ik snap je reactie best hoor. Ik heb soms ook wel dat mijn dochter iets doet, daar schrik ik van en dan kan ik op dat moment een beetje roepen van; Nee niet doen!! En dat je buurvrouw jou een kutwijf noemde omdat je uit schrik ietsje te hardhandig reageerde?! vind ik ook niet kunnen.. als je hem nou had geslagen oke.. maar das niet het geval. Ik zou als mn kindjes op een speelplek speelden en vervelend deden naar andere kindjes terwijl ik het niet doorheb, mogen ze er wel wat van zeggen, maar dan ook naar mij toekomen.. en meer deze dingen. zou dat ook zeker bij een ander kind doen. maar over de opvoeding zelf niet hoor , ik ben de moeder en ik doe het zoals ik denk dat het het beste is. Als directe familie het ergens niet mee eens is, mogen ze het best zeggen.. maar dan zie ik zelf wel wat ik ermee doe. En idd er word niet van omas opas of tantes, ooms wat anders 'aangeleerd' dan dat ik zou doen.
Had al geregeerd maar ik spreek andere kinderen ook aan op hun gedrag. Vorige week reed ik met dochter lief terug naar huis ( brommer) zag ik van af het einde van de straat drie kinderen vechten. Dus ik er na toe en zeg ga eens uit elkaar. Blijken het broertjes van elkaar te zijn. Prima jongste kind had tranen in zijn ogen maar omdat ik mij er mee bemoeide juist voor hem hij delfde het onderspit moest hij zich groot houden tegen over zijn broer en vriendje krijg ik me toch een grote bek. Ik zeg van hou oud ben jij hij zegt ik ben 9 ik zeg ik had je moeder kunnen zijn let jij eens heel gauw op je woorden hij was hondsbrutaal. Als zijn moeder in de buurt was geweest had ik haar aangesproken van het gedrag van haar kind. Dat hij het niet leuk vond snapte ik dat hij stoer wilde doen snapte ik nog meer maar dan dat grote mondje er bij daar heb ik echt wat van gezegd ben geen vriendin op school haha. Was echt boos.
Ja hoor dat doe ik. Hier was laatst een vriendje (5 jr) van zoonlief spelen. Die zei toen 'houd je b*k'. Toen mocht vriendje van mij toch echt 5 min op de trap... Natuurlijk bij t ophalen aan zijn moeder verteld dat ik dit gedaan heb..