Interessant topic! Ik denk dat het sowieso erg afhangt van het karakter van je kind en je woonsituatie. Ons straatje is overzichtelijk en er komt alleen bestemmingsverkeer. Vanuit het raam heb ik aardig zicht op zoonlief. Maar eigenlijk wil hij alleen buitenspelen als er een bepaald buurmeisje buiten is. En dat vind ik wel prima eigenlijk. Ze is een jaartje ouder en komt vaan bij de buurvrouw dus ik ken haar. Ik geef hem wel instructies mee dat hij niet de straat uit mag. Verder komt hij zelf geregeld terug om een ander speeltje uit de tuin te pakken of om te vragen of hij een snoepje van het buurmeisje aan mag nemen. Top!
Het zal idd liggen aan de woonomgeving, want ik vind toch wel dat veel kinderen nog niet mogen. Hier dus al een tijdje. Zoals vanmiddag dus ook. Dan is ze rustig een half uurtje weg zonder dat ze tussentijds langs komt. Soms zie ik haar voorbij fietsen, dan weer even voor spelen. Soms hoor ik haar gillen/ praten etc,.. Goh ik maak me dus helemaal niet druk over kinderdieven ofzo. Jeetje ik zou geen minuut meer stil zitten als ik over al die dingen nadenk.
Hier net zo hoor Ik vind het ook wel erg leuk om te zien hoe groot ze wordt! Vriendjes aan de deur, in de tuin en gezamenlijk naar de speeltuin. Ze houd zich super aan de afspraken en gaat bij niemand naar binnen of in de tuin voordat ze dit gemeld heeft. Het gaat dus goed en ga regelmatig even kijken in de speeltuin wat ze doet.
Thanks. Dan snap ik je gevoel. Overigens zijn meisjes over het algemeen wat voorzichtiger dan jongens. Dus als je kijkt naar 'lichamelijk gevaar' in de zin van kneuzingen, botbreuken, altijd een kist vol pleisters klaar moeten hebben staan... Al weet mijn dochter het op de 1 of andere manier altijd weer voor elkaar te krijgen om met kapotte knieën thuis te komen...
Ehm... krijg eerder het gevoel dat jij je koffie nog niet op had . Met de opmerking 'geen haar op mijn hoofd' kan ik niet zo heel veell eigenlijk. Al laat je overduidelijk merken dat jij jouw kid(s) momenteel nog thuis laat. Ik wil echter graag weten waarom. Is het puur dat je een leeftijdsgrens in je hoofd hebt of let je ook op de omgeving waar je woont, hoe je kid(s) zich gedragen etc? "Geen haar op mijn hoofd" komt een beetje kort af over. Althans zo ervaar ik dat zo even vanaf mijn scherm bekeken . x
Kan niet iedereen gaan quoten hier maar echt leuk alle verschillende reacties. Wat betreft het spelen bij klasgenootjes. Geloof dat dat ook een 'loslaat' puntje is. Inderdaad, je wisselt telefoonnummers af en je spreekt af hoe laat zoon of dochterlief weer wordt opgehaald / thuis gebracht. En als er bijzonderheden zijn worden die neem ik aan ook wel even gemeld. Voorlopig nog even op de woensdag of vrijdag of niet en dan dus op het veld. Misschien morgen weer al wilden we het eerst beperken tot het weekend. Laat ik denk maar afhangen van haar vriendinnetjes, of die er dan ook zijn. Wat er allemaal zou kunnen gebeuren, daar sta ik ook niet zo veel bij stil. Dan komt ze namelijk het huis NOOIT uit! xxx
@kweenie: dank Overigens.. Hier in het begin kon spelen enkel op maandag en donderdag omdat ik dan 's middags vrij was. En ik vnd het niet zo leuk als ik dan elke keer naar school liep en dan alleen naar huis. Dus ik probeerde het bij iemand anders spelen toch meestal wel te beperken tot1x per week. Iemand anders bij ons vind ik zelden tot nooit een probleem. Nu al maanden zonder werk... Maar in de praktijk speelt ze alsnog misschien 1x per week bij iemand anders en 1x per week iemand bij ons. Meeste kindjes hebben werkende ouders, bso, oppasomas.... Dus dat is lastig last minute afspreken. En op woensdag is het dansles-dag dus dan wordt er sowieso niks afgesproken.
Ben het met jou eens maar dat komt omdat waar ik woon! Drie hoog ik mijn kind nog niet alleen kan laten spelen wel ga ik er bij zitten met mooi weer( toekomst en mag ze op de galerij spelen wel weinig kinderen van haar leeftijd maar met galerij blijf je er langer bij. Om het klimmen dan).. Met zoon had ik een grote tuin en daar kon hij lekker is spelen en zie andere topic ging ik vaker weg. Maar alleen spelen hier nou nee. Krijgt mijn oma toch nog gelijk je gaat je tuin missen tja ze heeft gelijk. Alleen die tuin gebruik je vaak in de zomer met mooi weer en niet in de winter oma!! Zou ik aan een erf wonen met een speeltuin er bij dan zou ik denk mijn beide kinderen eerder los gelaten hebben en gaan los laten! Toch maar eens gaan schrijven als nog voor een andere woning in een kind vriendelijke buurt, Hier alleen maar flats. Wel veel speeltuintjes maar ja drie hoog he!!!
Ben wel blij als dochter straks in feb 2014 naar school gaat dan hoop ik echt meer contacten op te kunnen doen en zo dat mijn dochter meer met leeftijdsgenootjes kan gaan spelen ect.. Weinig directe kinderen van haar leeftijd alles is groter dan dat zij is. Ze gaat buiten het kdv te veel om met grote kinderen( denk aan broer neven).
Ja, een mening over andere ouders is zo gevormd op het schoolplein Maar zal hier ook geen belemmering zijn om ergens te gaan spelen. Wel of niet kunnen/mogen afspreken is inderdaad vooral afhankelijk van of het praktisch gezien uitkomt. Vaak genoeg zijn het ook de andere kinderen die niet kunnen. Maud kan op donderdagen en vrijdagen afspreken, maar vooral op donderdag hebben de andere kinderen vaak wel iets anders (bso, bij oma/opa, zwemles, dansles, ....) Waar er dan afgesproken wordt ligt er maar net helemaal aan waar het op dat moment uitkomt en wat de kinderen zelf willen. Hier wordt trouwens wel meestal pas aan het eind van de schooldag wat afgesproken, dus gebeurt geregeld dat ik "voor niets" op het schoolplein sta. Nu de kleuters allemaal wat ouder worden, merk je wel dat de ouders (wij ook) wat meer proberen aan te sturen om 's morgens al gelijk af te spreken, maar dat gaat nog niet echt vlekkeloos Heb daar niet zo'n moeite mee, maar goed, ik ben met 5 minuten lopen op school en met de fiets nog wat sneller. Als ik 20 minuten van school zou wonen, zou ik het ook zo leuk niet meer vinden...
Hier dus inderdaad de omgeving... Het is nog niet eens dat ze absoluut niet (alleen) naar buiten zou mogen van me. Maud is een tamelijk voorzichtig meisje, ik vertrouw haar wel om niet zomaar de straat op te rennen bijvoorbeeld. Dus ze zou opzich nog best op de stoep kunnen spelen. Maar ja, stoepkrijten is ook maar zo lang leuk (en kan ook in de tuin), fietsen vindt ze niet veel aan (en al helemaal niet alleen) en rolschaatsen ofzo is ze nog helemaal niet mee bezig. Tel daarbij op dat er verder ook gewoon niemand buiten is (zeker niet van haar leeftijd)... Ze heeft dus ook helemaal niet de behoefte om alleen buiten te gaan spelen, er is domweg niets te beleven voor haar. Onze tuin is dan wel weer net een mini speeltuin (Je moet wat als er geen speelveldjes in de buurt zijn...)
Ik woon buiten aan een gevaarlijke weg waar ze rijden als idioten! Onlangs is de snelheid teruggebracht tot 30km/u alleen wordt daar nog weinig aan gehouden. Als zoon buiten speelt, is dat of in de tuin of bij de buren op het erf, maar ook dan zit ik erbij omdat er tractors keren daar. Dus daarom is er geen haar op mijn hoofd die eraan denkt mijn zoon alleen buiten te laten spelen.
Hier mag ze nu sinds vorige week hier op straat spelen. Wonen in een hele rustige straat met alleen bestemmingsverkeer. Ze mag hier bij een jongentje 5 huizen verderop komen en aan de andere kant 4 huizen verder. En niet de weg oversteken. Dat gaat heel goed. Het begon hier toen ik voor met haar bezig was in de tuin en er 2 jongentjes van de psz met haar wilden spelen. Nu gaat ze zelf even kijken met haar loopfietsje als ze thuis zijn en anders komt ze weer terug naar huis. Tegen de moeder van het jongentje had ze verteld dat ze niet mocht oversteken dus blijkbaar is dat ook goed overgekomen.
Mja ik loop dus inderdaad 15-20 minuten.. En als je dan ook speciaal 2 middagen thuis bent voor je kind.. Is het leuk als ze er ook af en toe is Vandaar dat ik bij ons spelen vaak ook geen punt vind. Maar ook hier is vantevoren afspelen erg lastig. Niet enkel voor de kinderen overigens.. Ook de ouders vergeten het weleens. Wat wel altijd leuk is als ze bij iemand mag lunchen. Omdat we te ver wonen om tijdens de lunch op en neer te lopen is dat voor haar natuurlijk echt een feestje.
Bij ons spelen is meestal sowieso geen punt, al kiest Maud er vaak voor om ergens anders te spelen (het speelgoed van andere kindjes is natuurlijk veeeeeeeel interessanter ) Lunchen doet de hele klas op school, dus dat speelt hier niet. Al gaat ze op vrijdagmiddag wel vaak gelijk met een vriendinnetje mee vanuit school en dan is school om 12 uur uit, dus wordt er wel gelunchd bij het vriendinnetje. Al hoor ik haar daar verder nooit zo over, dus ze zal het wel niet zo bijzonder vinden. (Maar kan me voorstellen dat het anders is als je 1 van de weinige kinderen in de klas bent die normaal altijd moet overblijven)
@jvtje: ik denk dat meer dan de helft dagelijks overblijft.. En bij ons is vrijdag ook een hele schooldag Maar ze had vorig jaar vriendinnetje dat tijdens de lunchpauze altijd met d'r moeder naar de speeltuin ging. Nouja dat is wel leuk natuurlijk. Typisch genoeg gaat ze met school OOK naar de speeltuin tijdens de overblijf.. Maar dat is toch anders
Qua spelen vind ik het persoonlijk helemaal niet handig om s'ochtends af te spreken, vaak veranderen ze zo vaak van gedachten dat ze aan het eind van een dag helemaal niet met elkaar willen spelen. Ik woon op 5 min fietsafstand, dus vind het niet erg om 'voor niks' te komen. Waar ik wel even aan moest wennen is dat ze hier wo en vrij gelijk uit school meekwamen dus ook eten en niet alle kinderen eten zo goed als die van mij... Ik vind het grappig om te zien dat A nu al een beste vriendin heeft ze zijn echt onafscheidelijk en ze heeft al verkering haha begint dat nu al... Ze is helemaal verliefd. Ik kan me niet voorstellen dat dat bij ons vroeger al zo ging. Verder ben ik van wat ik hier lees 1 van de weinigen die bang is dat haar kind meegenomen word door 1 of andere viezerik Ik kan het gewoon niet over mijn hart verkrijgen dat ik er niet bij ben geweest en ze meegenomen is... Op de camping wil ze deze vrijheid wel afgelopen zomer mocht ze zelf naar de speeltuin lopen een veldje verder, wel eerst geoefend of ze de weg terug weet, maar dan nog ga ik heel veel kijken wel zo dat ze mij niet ziet. Afgelopen pinksteren waren we ook op de camping en heeft ze de hele dag met speelgenootjes gespeeld, maar als ik haar niet zie bekruipt mij een vreemd gevoel en moet ik haar zoeken
Ik herken dat vreemde gevoel wel en dat je dr in de gaten moet houden. Als we in de (omsloten/grote) speeltuin zijn, dan ga ik er niet meer constant achterna en dan raak ik dr wel eens uit het oog. Om de zoveel tijd moet ik dr dan wel even zoeken en zien dat het goed is. En ik ben niet zo zeer bang dat ze is meegenomen, maar meer dat ze is gevallen of dat ze is weggelopen. Ze is heel lang een wegloper geweest en soms kan ze die neiging van 'de wijde wereld in willen' nog wel hebben.. (Al is ze 'gelukkig' tegenwoordig ook wel zo dat ze zowat in paniek raakt als ze me niet kan vinden en wel 'weet' waar ze op moet letten) Mijn vader schijnt vroeger ook zo'n ontdekkingsreiziger geweest te zijn. Mijn oma vertelt nog vaak over die keer toen ie 6 was dat ie 3 dorpen verderop was geweest met zijn step. Leuk, in de 50's, maar dat kan tegenwoordig dus echt niet meer .
Als er 's ochtends afgesproken is, met de ouders van het andere kind erbij (en dus ook met die ouders dat zij mijn kind meenemen, danwel dat ik hun kind meeneem), dan kunnen ze van gedachten veranderen wat ze willen, maar geldt toch heel simpel afspraak = afspraak. Mijn ervaring is trouwens dat als het 's morgens al zo duidelijk afgesproken wordt, beide kinderen zich daar ook echt wel van bewust zijn en er ook helemaal geen discussies komen 's middags over dat ze misschien toch liever bij die-en-die gaan spelen. Hooguit dat ze gaan proberen of er wellicht nog een 3e vriendinnetje mee kan komen Als er 's morgens niet zulke concrete afspraken gemaakt worden, ja, dan kan het wel een stuk wisselvalliger zijn. Maar dan heb ik er ook geen moeite mee, er was immers nog niks echt afgesproken.