Hoi meiden, Vandaag was het dan zo ver, mijn zoontje gaat op vakantie met zijn papa...12 dagen naar Frankrijk! Vind het echt verschrikkelijk en kan alleen maar huilen....hoe kom ik die 12 dagen door???? Ga extra werken en heb me vrije dagen vol gepland, maar zie er zo ontzettend tegen op!! Ik weet dat mijn zoontje het heerlijk zal hebben, maar poeh zeg wat is dit zwaar. Hoe hebben andere alleenstaande mama's dat dit beleeft?? Hoe kwamen jullie deze dagen door??
Ik werk in die periodes ook extra veel Verder ga ik een keer een avondje naar een vriendin (wat niet kan als ze thuis is), ga wat extra sporten en eigenlijk doe ik weinig bijzonders. En tel de dagen af tot ze thuis is Al 4 jaar gescheiden intussen, het went wel hoor, maar ik blijf het knudde vinden. (maar andersom...ik moet haar 2x een weekje missen, haar vader moet haar 4 weken missen, dat lijkt me echt hell) Sterkte de komende dagen!!
Met anderhalf jaar al 12 dagen laten gaan? Dat deed ik echt niet...pas toen ze 6 en 8 waren. Anderhalf zou ik ook echt wel moeilijk vinden (jongste is 1,5)..
Ja inderdaad anderhalf jaar. Mijn zoontje weet helaas niet beter. Toen mijn zoontje 5 maanden was, kwam ex ermee dat hij niet meer gelukkig was. En hoe zwaar en moeilijk ik het ook vind, vind ik wel dat mijn ex net zoveel recht heeft op vakantie met zijn zoontje als ik. Mijn zoontje is niet alleen om het weekend bij zijn papa maar ook doordeweeks dus hij is vaker bij zijn papa. Ook hebben dit zo besproken in een ouderschapsplan dus dacht eigenlijk dat de vakantie delen heel normaal is....
Dat is best lang! Succes! Hier pas net uit elkaar, vind het ook lastig om het weekend zonder kind te zijn, was altijd met zoontje namelijk al vanaf zijn geboorte dus dit is echt wennen. In vakanties zal die ook meet bij zijn papa zijn, papa mist hem ook namelijk doordeweeks! Vind ook dat papa recht heeft om zijn kind te zien. Maar lastig is het wel idd.
Bloemetjes, hoe moeilijk ook voor jou nu, vind dat jullie het goed geregeld hebben! En het blijft moeilijk maar het went wel, probeer te genieten van het even niet hoeven zorgen en dat je energie lekker oplaad. Vraag of je ex hem wil laten bellen of eens een foto doorstuurt, zo doen we dat hier en dat maakt het dragelijk. Hoewel nog jong, je zoon is bij zijn vader, zou er zelf niet om denken om het vanwege de leeftijd korter te doen, toen wij uit elkaar gingen was onze dochter bijna 2. Dat eerste jaar was de vakantie 1,5 week bij haar vader en 1,5 bij mij. Dit omdat we toen nog samen de vakantie hadden gepland. We gingen toen beide niet weg en hebben onze dochter in de week dat ze bij de andere ouder was dagelijks gebeld en een keer bezocht. Het jaar daarna was ze 3 weken bij haar vader. En ja dat is lang, maar het is idd haar vader en die heeft net zoveel recht op haar als ik dat heb. Begrijp niet dat er moeders zijn die het te lang vinden en de kinderen die periode niet naar de vader laten gaan... Of het moet zo zijn dat ze zelf ook niet 3 weken met hun kind weg gaan, anders is het meten met 2 maten, maar dat is mijn mening....
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die vind dat de papa's net zoveel recht hebben als ons. Het is een goede vader en mijn zoontje heeft het er super!! Heb een berichtje gekregen dat ze veilig aangekomen waren dus ben er nu wel wat rustiger onder.... Bedankt voor de lieve reactie's
Nee vind het echt heel moeilijk! Ook omdat mijn ex gewoon weigerd te reageren op mijn sms...kreeg net dan eindelijk een sms dat hij niet elke keer wil reageren omdat hij op vakantie is. Het is toch heel normaal dat ik om de 2 dagen iets wil horen? Wil horen hoe het met mijn zoontje gaat? Het valt me zwaar, heb erge last van hoofdpijn en een zenuwachtig gevoel.... Moet nog even doorzetten zit niks anders op helaas.........
hebben jullie afspraken gemaakt over het contact tijdens vakantie? Kan me jouw redenatie goed voorstellen want wat is nu een sms aan tijdsinvestering? aan de andere kant kan ik me je ex ook wel voorstellen, weet niet hoe jullie uit elkaar zijn gegaan, maar op deze manier 'moet' hij toch elke keer aan je denken en met je bezig zijn... Wij hebben hier afgesproken de dagen dat we onze dochter bellen en dat we tussendoor sms sturen en/of foto en/of mailtje. Wanneer dat dan is is aan de ouder bij wie ze is. In de praktijk idd om de 2/3 dagen. Maar dan kan je wel zelf kijken wat je het beste uitkomt. Mijn ex belde eens tijdens vakantie buiten het belmoment van onze dochter om, vervolgens kreeg ik hem niet te pakken, paniek dus want ik dacht gelijk het ergste. Bleek vervolgens dat ze van haar oogpleister de huid wat kapot had en ex belde voor overleg maar lag vervolgens in het zwembad en hoorde de telefoon dus niet. Toen wel afgesproken dat hij in elk geval inspreekt dan...
Tja wat is normaal? Elk gezin is anders en elke situatie ook. Ik vind het iig niet normaal.. Ik hoop dat je je intussen wat beter voelt.
Sandrav bedankt voor je reactie, we hadden afgesproken om de 2 dagen...en dat lijkt me vrij redelijk. Bellen met mijn zoontje gaat nog niet daar is hij nog te klein voor helaas. En wat je zegt hij zal wel helemaal klaar met me zijn, en dat kan maar dat had hij eerder moeten bedenken. Zijn 4 jaar bezig geweest om ons zoontje te krijgen en na een half jaar ging hij vreemd. Dus hij zal inderdaad klaar met mij zijn, maar ben en blijf de moeder van zijn zoon, en wat ik zo graag had gewild was een normale band te krijgen en dan vooral voor ons zoontje. Maar blijkbaar denkt hij daar anders over. Ik tel echt de dagen af en wat ben ik blij als ik mijn zoontje veilig in mijn armen kan sluiten....
Tjessia, ik vind het geen normale situatie en blijkt wel dag hij totaal geen rekening met mij houd..en alleen maar aanzich zelf denkt...
Het eerste jaar stond mijn ex er ook totaal niet bij stil om mij te bellen of sms'en ofzo. Het jaar erna ging het al beter. En nu vertelt m'n dochter gewoon zelf dat ze me wil bellen (wat ze vervolgens zo'n beetje elke dag doet, mama'skindje haha) Sterkte meid, ik weet wat je meemaakt, ik zette nog net geen streepjes op de muren maar telde wel af
Vind het moeilijk, heb het hem aan geven voor dat ze weg gingen en ook aangeven dat ik daardoor meer rust heb en hij zegt ja is goed maar doet het uiteindelijk niet. Voelt nu alsof hij het doet om mij te treiteren anders snap ik niet waarom het zoveel moeite is... Haha nog een weekje..! En lijkt me heerlijk dat je met ze kan bellen al zal het altijd moeilijk blijven!
Ik ken jouw ex niet, dus kan alleen voor de mijne spreken Ik had dat gevoel ook, jee waarom niet hij die moeite niet, hij treitert me etc. Maar ik weet nu dat hij het écht niet expres deed, hij stond er gewoon niet bij stil. Hij was samen met de kleine en deed z'n eigen dingen en het kwam niet bij hem op dat ik thuis haar miste en graag wat wilde horen. Dat was dus geen onwil, maar gewoon het echt niet beseffen. Ik heb intussen wel door dat veel mannen daar gewoon anders in zijn, het zit niet in zijn belevingswereld zeg maar
Kijk als hij het met je af heeft gesproken vind ik het echt niet kunnen dat hij niks laat horen, dan had ie dat maar meteen moeten zeggen dat ie dat niet wilde. Volgend jaar is jullie manneke groter dan kunnen jullie lekker bellen! Hoeveel dagen moet je nog aftellen?