Dan heb jij een ontzettend lieve vriend en het is ook een overweging die jullie alleen kunnen maken. En niemand anders.
We hebben een heerlijk mannetje en gezien mijn leeftijd en lichamelijke conditie blijft het bij dat ene heerlijke mannetje...
Onze eerste dochter is helaas een *, nu hebben we een dochter die net 2 is als de volgende geboren wordt ( als alles goed gaat). Als we daarna voor nog een kindje gaan dan gaat er iig iets meer dan 2 jaar tussen zitten. De wens is er nu wel iig, maar eerst eens zien hoe het met 2 thuis gaat.
We hebben een mooie dochter gekregen na vier icsi behandelingen, een slechte zwangerschap, een helse bevalling en HELLP... Ons hart staat open voor een tweede, maar ik durf het denk ik niet. Maar ik kom zelf uit een gezin van vijf-en-een-half kinderen en vind één kindje ook zo alleen... Dus, de beslissing is een half jaar uitgesteld, maar de droom is twee, maar de werkelijkheid blijft waarschijnlijk bij één.
Hier 3 kindjes. Een tweeling van 4 jaar en onze jongste is net 4 maanden. Het blijft wel bij 3 kindjes..........
Ik heb 6 jaar in de MMM gezeten en gelukkig 2 jongetjes gekregen. Word volgende maand 41 jaar dus vind ik het wel goed zo. Als ik 5 jaar jonger was geweest dan waren we nog wel voor een 3e gegaan. Gelukkig is mijn schoonzusje zwanger van haar 3e waar ik peettante van wordt dus dan wordt het toch nog heel erg genieten van een klein wondertje.
Wij hebben 1 kindje en als het ons gegunt is dan zouden we heel graag 3 kinderen willen. Stiekem hoop ik dat de volgende zwangerschaps een tweeling is. Vraag me niet waarom maar in mijn zwangerschap had ik die wens/gevoel en dat gevoel is er nog steeds. We zullen zien wat de tijd ons brengt. We zijn in ieder geval al super blij met een gezond kindje!
Wij hebben nu 1 dochter. Na de zomer gaan we voor een 2e. Wij willen wel 3 kinderen. Misschien zelfs 4 al lijkt me dat wel erg zwaar,maar laten we eerst maar eens die 2e afwachten en kijken hoe dat gaat.
Heb dat gevoel ook. Ik zou ook graag een tweeling willen. Wel dubbel zo zwaar maar lijkt mij echt zo mooi.
we hebben nu 1 zoontje, over een jaar of 2,3 wil ik nog wel een kindje. nu nog niet, eerst genieten van dylan en als er nu al eentje zou komen zou ik me schuldig voelen tegenover dylan want dan heb ik het gevoel dat ik hem niet de aandacht kan geven die hij verdiend en dan kan hij niet meer op mijn buik staan
Wij hebben nu 1 prachtig mannetje en daar genieten we met volle teugen van. Ivm keizersnede mogen we tot november 2013 sowieso nog niet zwanger raken, maar de intentie voor (in ieder geval) een 2e is er zeker!
Ben super blij met mijn wondertje maar zou er ook nog graag 1tje bij willen. Echter is het ons niet zo makkelijk gegeven... sowieso de mmm weer in en ik had een vreselijke zwangerschap (veel zh. ivm uitdroging)... dat laatste houdt me vooral tegen. Ik had er altijd graag 3 gewild... nu sowieso niet meer dan 2. En door de HG zwangerschap zal t ook zeker niet binnen 1,5 jaar gaan gebeuren dat we beginnen... Ik wil eerst van mijn mannetje genieten! Zou er niet aan moeten denken om nu in het zh te liggen (en hem te moeten missen!)
Ik wilde graag drie kinderen, totdat we in de mmm terecht kwamen en erachter kwamen dat we niks te willen hadden maar dat we moesten hopen dat moeder natuur ons een kindje gunde.. Inmiddels hebben we 1 wonder in ons leven en hopelijk gaat deze zwangerschap goed en mogen we een tweede wonder erbij krijgen, daarna is het klaar..
Mij ook! Nou wie weet hihi Begint echt te kriebelen voor een twee. Maar we denken echt dat het te snel is. Willen voor een tweede gaan als zoontje ongeveer 1 is. Maar dat lijkt nog zooo lang te duren.
Wij hebben een zoon, en willen heel graag een 2e kind. Daar zijn we sinds begin dit jaar mee begonnen. Ik denk dat het daar bij blijft, maar wie weet komt er nog een derde. Eerst maar zien of het ons nog eens gegeven is.
Ik vind dit een moeilijk topic maar toch mijn eerlijke verhaal. Ik wilde altijd 3 kinderen. Mijn vriend wist het een tijdlang niet of hij kinderen wilde uberhaupt. Totdat we bij vrienden kwamen met een heel leuk jongetje. Dit heeft hem ahw over de streep getrokken. Uiteindelijk na een jaar proberen zijn we voor het eerst zwanger geraakt, dat werd een hele nare miskraam (bbz). Het was kantje boord. Toen hebben we het idee van 'kinderen krijgen' los gelaten. Ik dacht dat het ons niet gegeven was. Ook was ik al 35. Toen, vrij onverwacht raakten we binnen 4 maanden weer zwanger. Dit keer was het goed. Mijn vriend vond het al met al een zware periode en zegt continu 'het blijft echt bij 1 hoor' en dan hoor ik de angst in zijn stem. hij is zelf ook enigskind. Ik koester stiekem de wens voor nog een kindje maar begin een beetje afscheid te nemen van dit idee, om verschillende redenen, nl: We zijn niet meer de jongste (37) en vriendlief (43). Het is niet heel makkelijk gegaan het zwanger raken (wel de zwangerschap en bevalling, die zou ik zo overdoen beiden). Ook zou ik er het liefst 2 a 3 jaar tussen willen, dan ben ik rond de 40. Vind ik nog te doen maar was niet wat ik voor ogen had. Ik heb een iets hogere kans op een herhaling van een bbz en vind dat een heel eng idee. Ik denk dat mijn vriend een 2e niet aankan. Hij vind 1 kindje al zwaar (is geen babytype). Lang verhaal kort. Het moet gek lopen wil er nog 1 bij komen. Hoe dan ook prijs ik me gelukkig met 1 gezonde prachtdochter!