Hier 3 kindjes. 2 of meer kinderen is wel wat anders dan 1 kindje heb ik gemerkt. De overgang van 1 naar 2 vond ik erg zwaar maarde de derde vind ik juist heel makkelijk. Lees dat sommige een tweeling willen. Snap wel dat het leuk lijkt maar volgens mij is dat enorm zwaar. Vriendinnen die ik ken met tweelingen zitten altijd met 1 van de 2 die vaak ziek is. En zoals ik al zei de overgang van 1 naar 2 vond ik erg zwaar, laat staan als je een tweeling krijgt. Denk serieus niet dat je dat moet hopen. Mijn zwager is er een van een tweeling (tweede en derde kind) en hun moeder verteld vaak hoe zwaar het was. Er zullen ook veel positieve verhalen zijn hoor maar ook kwa zwangerschap lijkt me niet dat je dat moet hopen
Heb er 3, had wel 3 in mn hoofd maar ging vrij snel achter elkaar allemaal. De laatste was een verrassing. Nu al 5 jaar constant in de luiers en ben er echt echt echt klaar mee. Mijn man zou denk ik nog wel voor een 4de willen maar ik wil nu echt weer terug naar wat meer tijd voor mezelf. Tweeling zou ik ook niet aan moeten denken trouwens haha.
Hier een tweeling en ik moet zeggen ik vond dat makkerlijker dan nu 1 en er zit toch 4 jaar tussen............ zou de 2ling zwangerschap zo weer overdoen,....................Het is fantastisch om een 2ling te krijgen en te hebben, denk wel dat een 2e en 3e zwaarder zou zijn dan zoals wij het hebben.............
Dat denk ik ook ja. Zei al wel dat er ook goede verhalen zijn maar er zijn toch meer risico's met een tweeling zwangerschap. Bijzonder is het zeker maar of je het moet hopen vraag ik me af
Als deze zwangerschap tot een goed einde gebracht wordt (lees: beeb komt niet veel te vroeg zoals mijn eerste) zou ik in de toekomst graag nog een derde willen (als de jongste 4 is en ook naar school gaat). Denk dat dat wel mijn max is. Maar misschien vind ik het met 2 kinderen al zwaar zat en houden we het hierbij. Ik ben gelukkig nog jong dus zou in principe ook over 10 jaar nog kunnen (mocht het lukken dan he).
Wij hebben drie kids. Zou best een vierde willen, maar daarvoor is ons huis niet groot genoeg en manlief zit met 3 aan zijn tax. Maar voor nu is het echt prima! Dus als het gewoon bij 3 blijft, blijf ik ook dolgelukkig
Wilde eerst geen kinderen. Toen eentje, en vooruit twee, das leuker. Toen een derde. Wilde manlief niet, ik vond het ook wel fijn dat die twee iets zelfredzamer werden. En toen opeens: zwanger! En dat is echt zo'n mooie! Drie kindjes hebben zo'n mooie interactie. Baby is idolaat van d'r broer van drie, en zusje van vijf is een surrogaatmoeder van de baby. En vier lijkt me ook leuk
Wij hebben 1 meisje van 17 maanden en ik zou er heel graag nog een tweede kindje bij willen. Een aantal maanden geleden zei mijn vriend nog dat er absoluut geen tweede zou komen maar nu begint hij al te twijfelen en lijkt het hem toch wel leuk.. Hij maakt zich druk om financiën en de drukte maar begint nu ook de voordelen te zien.
Wij zouden er graag 2 willen. Is ook het max wat nu past in ons appartement. Als ik meer zou kunnen gaan verdienen in de toekomst kunnen we misschien verhuizen naar een huisje en dan zou ik er wel 3 willen, maar we zijn nu nog net zwanger van nummer 1 dus eerst aankijken. Ben wel gek op kinderen hoor
In ieder geval 2 en misschien wel 3. Nu hebben we er 1tje en nu nog niet voor een tweede gaan, volgend jaar wel als de situatie het toelaat
Bij mij kriebelt het ook al. Maar ik heb het boekje gelezen van Aaf Brandt Cortsius, het jaar dat ik (2×)moeder werd. Hilarisch boekje maar deed me wel beseffen dat ik niet na 3 maanden alweer zwanger wilde zijn. Wij gaan er na de zomer voor als het financieel allemaal goed gaat. Maar het lijkt idd heel lang te duren
Ik wil heel graag 3, mijn vriend sowieso 2, 3 heel misschien. Sowieso is Emma net 14½ maand, en de tweede gaan we pas voor als Emma sowieso 2 of 3 is geweest(eigenlijk het liefst als ze wat zelfstandiger is geworden ook, zindelijk etc) en het financieel wat lekkerder loopt allemaal.
Mijn vriend wil er wel 5! Ik niet, we hebben een dochter en dat vind ik eigenlijk wel genoeg. We hebben het erover gehad en over een jaartje ofzo komen we er nog op terug. Als ik het niet wil, dan legt hij zich erbij neer.
Als het aan mij zou liggen, dan 4 kindjes. We hebben nu 3 gezonde knullen en het is goed zo. Wie weet, over 10 jaar of zo? Maar voor nu zijn we compleet. Mijn keus voor een of meer kindjes laat ik ook echt niet afhangen in of ik ze kan voorzien van (dure) materiële zaken. Gelukkig draait het hier, in dit huishouden, niet om "wie het beste en wie het mooiste" heeft. Ik vind het nu makkelijk. Eén kindje na een tweeling. Andersom zou ik, denk ik, niet helemaal tof hebben gevonden. De tweeling-zwangerschap vond ik ook wel bijzonder, maar ik ben zo iemand die het echt niet over zou willen doen. Bewust kiezen voor een tweeling zou ik ook nooit gedaan hebben. Ik ben dol op mijn ventjes hoor.. maar pff, ik vind een eenling toch wel wat rustiger!
Heb er twee en het blijven er twee. Toen ik nog geen kinderen had droomde ik van drie kinderen. Geen wens ook meer voor een derde. Het is goed zo.