Heb je wel eens EMDR- behandeling gehad voor een post-traumatische stressstoornis? Als ik je verhaal zo lees, denk ik dat je dat misschien goed zou kunnen helpen om met je trauma's om te gaan.
jeetje, ik ben ook niet voor scheiden, maar deze man is een reden van scheiden, dus hup inschrijven voor een huisje, en vertrekken, oke klinkt makkelijk vanachter de computer, maar lees ook even je laatste bericht terug, dat je gewoon opfleurde in de 3 wk dat hij weg was, dat is al een teken, en voor je kids hoef je niet te blijven. want als jij opfleurt voelen de kinderen dat ook (aangezien hij er toch niks mee doet en waarschijnlijk ook op hun tenenn lopen) mijn man kan afentoe ook een hork zijn, maar ik hou me dan niet in of ik wacht ff tot de uk weg is en dan krijgt hij het ook echt wel te horen. ook ik heb een periode gehad waarin hij vond (hij begon de ha te geloven) alles tussen mijn oren zat en ik gewoon wel alles kon doen. nadat ik bijna ben weg gegaan, hebben we erover gepraat en kwam er meer begrip (helemaal toen hij ineens iets had met zijn hand en niks kon doen) kom op, kom voor je zelf op en voor je kids!!
hoi, effe update: heb ook een psych opgezocht die EMDR doet. Dit omdat ik na al die jaren therapie echt het gevoel heb dat ik geen stap verder komt. Heb haar mijn gsm-nr gegeven voor een afspraak te maken. Moeilijk uit te leggen: vooral het feit dat ik steeds maar terug gesmeten wordt naar mijn puberteit bij banale zaken (koekjesverhaal van hierboven) doet mij eerder denken aan PTSS dan aan borderline. Heb me nooit helemaal kunnen vinden in de borderline-beschrijving. Vooral omdat het steeds over die periode gaat (van na moeder's overlijden tot ong mijn 20j). Mijn leven lijkt daar nog steeds in vast te steken. Wacht ook nog steeds op de electromagnetische therapie-intake. Niet leuk; er mankeert iets aan mij, maar ik geraak er maar niet aan uit. En al de rest (psych's)ook niet blijkbaar. En over manlief: probleem ligt ook bij mij, ik laat mij doen, ik kom niet op voor mijzelf en dus is hij het zo gewoon. Ben wel zo slim nog om te snappen dat een andere man geen opl zal zijn. Zou gewoon in hetzelfde bedje ziek zijn en weer een dominante kiezen. En op mijn eentje lijkt mij verschrikkelijk, k zou het trouwens niet kunnen betalen (in belgie hebben ze maar erg weinig voorzieningen, voorgelijk wat trouwens. Psych ziek moet je ook worden tijdens de kantooruren en anders spring je maar in de vaart. Nog artikel gelezen vandaag: suicidaal meisje van 16j wordt na zelfmoordpoging terug naar huis gestuurd en kan op intake komen 3weken later. Moeder moet maar zorgen dat er ondertussen niets gebeurd)
Heleentje, je klinkt eerder als chronisch getraumatiseerd. En je hebt inderdaad ptss-klachten. Ik hoop dat EMDR je kan helpen, het is een verschrikkelijk goed middel maar jij bent niet eenmalig of kortstondig getraumatiseerd, het gaat om een groot gedeelte van je jeugd. Dus mocht EMDR niet helpen, ga eens praten over inzichtgevende therapie. Zo te lezen kun je dat best verdragen, je weet heel goed bepaalde thema´s en valkuilen te benoemen. En het gaat uiteindelijk om je eigen wens. Wil je vooral kijken naar hoe je het NU anders kunt doen (lijkt me niet verkeerd) of wil je dingen uit het verleden nog eens op een rijtje zetten. Soms moet je dat niet doen omdat het bij sommige mensen alleen maar het trauma 'triggert' maar niet oplost. Verwerken is mooi maar je moet er wel toe in staat zijn. Je hebt er niets aan om steeds weer en weer door de ellende te moeten, zonder er beter van te worden. Helaas is je huwelijk nu ook een 'herhaling' en moet je dagelijks weer door de ellende van nu en daarmee ook door die van toen. Ik wens je wijsheid en kracht, je verdient zoveel meer...
Heb niet alle reacties gelezen. Maar sowiezo voor medicatie naar.psych gaan en niet via de huisarts. Psych is er in gespecialiseerd. sowiezo is bij depressie heel.protocol.wat ze moeten volgen qua medicatie. Weet niet of ze alles gedaan hebben? Bij ons is ect (shocktherpie) laatste middel. Heel veel sterkte verder.
+1... Je bent gewoon van de ene relatie gestapt (je gezin vroeger naar je man) In deze relatie wordt je ook verwaarloost en ruikt naar psychische mishandeling.....Wrs omdat je gewoon niet beter weet.... maar je hoeft je niet zo te laten behandelen.... zorg voor een goede therapie en vind je zelf! dan kan je ook achter jezelf gaan staan! heel veel s6 met alles.
Zijn er geen artsen gespecialiseerd op depressie? Daar zou ik heen gaan... desnoods in het buitenland. En als ik het zo lees zou ik behandeling vragen om meer zelfwaarde en zelfvertrouwen te krijgen. Want als dat allemaal ten grondslag ligt aan je depressie kun je op depressie werken tot je een ons weegt... de oorzaak blijft bestaan. Durf naar jezelf te kijken en pak de oorzaak aan meid! Voor jezelf, maar ook voor je kinderen! Neem anders eens contact op met Dr Phil (nee dit is geen grap, ik geloof in zijn kunde)? Wellicht kennen die goede mensen in Europa?
Heel hard gezegd maar zolang jij geen stappen onderneemt (met of zonder hulp...en ik denk dat hier met nodig is) tegen de mishandeling (JA mishandeling) van je man zal je nooit zonder depressie zijn of je depressie onder controle krijgen. Want als je niet vanuit een veilige steunende omgeving aan jezelf kan bouwen dan kom je er niet. Je zit op dit moment in een vicieuze cirkel. En daar kom je niet uit door deze te doorbreken. Jou man zou je moeten steunen maar waarschijnlijk vind hij deze regeling waarin jij de sloof blijft en hem ondersteund een betere regeling als degene waarin hij jou zou moeten ondersteunen zodat jij beter word. Vergt veel minder inspanning van zijn kant en hij word er niet beter van als hij extra werk moet verzetten. Hij zegt het zelf al. Hij wil geen zieke vrouw. HELLO REALITY CALLING!!! HIJ HEEFT EEN ZIEKE VROUW!! En dat komt hem alleen maar goed uit zo te lezen. Zolang jij tenminste niet ziek bent als hij vrij heeft want dan heeft hij er de last van. Meid zoek naast hulp voor je depressie eens hulp in je relatie OF hulp om uit je relatie te stappen als meneer echt niet wil mee helpen. Anders kom je er echt niet uit. En daar worden jij EN je kinderen echt niet beter van. De enige die hier op een gespreid bedje zit op het moment is je man. Als die zo nodig een werkster wil dan betaald hij er ook maar voor. En als jij niet kan voelen dat jij het waard bent dan zie maar dat je kinderen het waard zijn om te leren dat mannen en vrouwen even veel rechten en plichten hebben. Want nu leren ze dat de man alle rechten heeft en de vrouw alleen de plichten. EDIT: En dat jij deze situatie in stand houd door je verleden is nog geen reden voor je man om het zelfde te doen!
thx voor de berichtjes, Heb effe haar op mijn tanden gekregen. Was doodsbenauwd maar scheen te helpen. Heb woensdag een afspraak gekregen voor de intake in het UZ. Deze is over 14dagen. Dus, omdat ik het maar een benauwend gedoe vind (UZ is gigantisch groot en versch paviljoenen ed, echt overweldigend)vroeg ik heel beleefd of hij zou willen meegaan. Maar ging niet, hij heeft echt die dag een vergadering en kan deze niet afzeggen en blablabla. Daar kan ik inkomen, maar dat hij zelf niet lief deed hierover (vb zeggen dat hij echt wel mee wou, maar dat baas dat niet goedvind ofzo, maar dat hij ging bellen oid. Dan toont hij toch beetje gevoelens) dat was hard. T ging direct ove rdat hij van die "zever" niks wist en wat "moest" hij daar doen, en wat gaan ze daar dan doen met u?(op zo'n lachend toontje). Dus ik giga huilbui, hij mij troosten. Wil ik overigens niet, want de dag nadien loopt hij pokkeambetant. Maar ja, t was te laat om te stoppen met huilen. Dus volgende ochtend hou ik mijn hart al vast. Maar was niet tegen mij, maar tegen nr1 dat hij begon. T arm ventje was helemaal overstuur. Toen heb ik ook eens geroepen (echt verschrikkelijk gevoel) ik was echt bang en voelde mij echt slecht hierover. Maar ik bedacht dat ik maar eens sterk moest zijn voor nr1. T ventje is altijd al de kop van jut. Dacht dat het die avond als hij terugkwam nog veel erger ging zijn. Maar plost stond hij s middags thuis (ik had dag vrij om living te schilderen) en hij kwam zich nog verontschuldigen ook. Ik moest mss eens meer roepen. PS: k had hie reen tip gekregen over het boek "niemandskinderen" en dat heeft mijn ogen wel doen opengaan. Fantastisch boek (nu ja, als zoiets fantastisch kan zijn). Pfff lucht op
Goed gedaan meid!!!!!!!!! Goed onthouden hoe het voelt om je zo sterk te voelen! Daar kun je de volgende keer weer uit putten.
Goed gedaan meid!! En gelijk een succeservaring! Echt super hoor! Je komt er wel hoor! Hoop dat de behandelingen die gaan komen je echt een eind op weg mogen helpen.