Hallo, wij hebben een dochter van 4,5 jaar! gaat sinds sep naar school en heeft vanaf juni een zusje gekregen, dus veel veranderingen voor haar in 2012. Wij maken ons zorgen over haar gedrag, zal eens benoemen wat ze toont; 1. woedeuitbarstingen 2. Heel opstandig 3. wil de hele dag door eten(niet normaal) 4. wil de hele dag door hetzelfde spelletje spelen, dat eigenlijk alle buurtkinderen niet meer met haar wille spelen(zielig) 5. ze praat een 1 stuk door 6.ze kan geen keuzes maken 7.kan zich niet concentreren 8. kan/wil niet alleen spelen 9. echt niet luisteren 10. op school vertoont ze te gewenst gedrag( maakt op school geen enkele fout) over nr 10 heb ik volgende week gesprek met juf, want juf had hier haar zorgen ook over. ze is gewoon bang om een fout te maken. en wij snappen wel als er zoveel veranderingen zijn, dat dat jouw ook wat anders maakt en als ze de hele dag goed luisterd op school dat ze dan thuis wat stoom kwijt moet maar... we herkennen ons meisje niet weer en dat vinden we heel erg. We hebben al plakkaten gemaakt voor het luisteren en eten, time-outs, enz...s avonds in bed heeft ze veel spijt en huilt ze en zegt ze dat ze volg dag wel gaat luisteren maar begint elke dag weer van voor af aan... ik ben gewoon bang dat haar iets dwars zit, wat weet ik niet en zegt ze ook niet, maar het eten maakt haar gelukkig en dat zint me ook niks... misschien zie ik teveel beren hoor maar weet even niet meer hoe met haar om te gaan...
Ik denk dat het inderdaad de vele veranderingen zijn die het zwaar maken voor haar. Ik herken het wel een beetje, zo'n eerste jaar naar school is echt wel zwaar voor kinderen en dan nog een babietje erbij. Is het een idee om af en toe een mama-dochter activiteitje te gaan doen? Alleen aandacht voor haar? Misschien werkt dat beter dan al die beloningsstickers?
Heeft onze zoon wel last van. Hij is van augustus 2008, dus misschien is het ook wel de leeftijd! Ik hoor het van meer moeders. Hij vraagt heel veel aandacht, pest heel geniepig zijn broertje van 2, woedeaanvallen, dat soort dingen! Erg vermoeiend is het wel, maar ik maak me niet al te veel zorgen.
Die nooit fouten en aangepast gedrag... Veroorzaken bij ins ongeveer alle punten die erboven staan. Behalve dan dat ene spelletje dus.
Deels herkenbaar. Ik sluit me aan bij het advies van SuusW. Ga ook alleen met je dochtertje iets doen en benadruk dat het jullie 'feestje' is. Ik begrijp dat je je zorgen maakt, maar een deel van de punten die je noemt, horen gewoon bij de leeftijd, vrees ik. Het gedrag op school is een aandachtspunt voor de juf, maar thuis kan je natuurlijk ook stimuleren dat de inspanning belangrijker is dan het resultaat. Wat ik zelf regelmatig doe als mijn dochter lastig is, is haar op schoot nemen, plat knuffelen en zeggen dat hoe stout ze ook is dat ik altijd haar van haar blijf houden.
Hier niet herkenbaar, althans niet alle dingen. Sommige dingen wel eens. Maar vooral het feit dat alles bij elkaar voorkomt lijkt me dat je je zorgen maakt. Heb je het er al eens met iemand over gehad ? De juf op school of iemand in je omgeving ? er is ook wel veel veranderd in haar leventje als ik het zo lees . Nieuw zusje naar school dat lijkt me voor veel spanning zorgen wat natuurlijk niet zo gek is. Ze is ineens groter geworden. Grote zus .. grote school.. misschien benadrukken dat ze nog wel ook jullie kleine meisje is En als je je echt zorgen maakt eens met de huisarts overleggen dat kan natuurlijk nooit kwaad. Maar ik zou haar proberen de tijd te geven om te wennen aan alles. Straks zomervakantie. Dat helpt misschien ook al.. ! Sterkte in ieder geval het lijkt me lastig
Hmm Nou doordat mijn dochter op school zich heel de dag anders voordoet dan ze zich voelt... (Op school doet ze alsof ze het allemaal heel leuk vind, kijkt bi klasgenoten af wat ze moet doen zodat ze niet doorhebben dat ze anders is dan zij.. Past dus ook haar niveau aan. Tekent bijv op school koppoters en thuis halve schilderijen... Dat kost heel veel energie) Daardoor barst thuis regelmatig de bom. En dat gaat vooraf door niet kunnen spelen, continu zeuren en snaaien en eigenlijk op alle mogelijke manieren aandacht trekken. Doet ze dat niet... Dan kan ze gewoon lekker zelfstandig spelen en hoor je d'r nauwelijks. Het is niet echt een advies maar wellicht wel herkenning