jawel hoor. bij de vorige zwangerschap heeft mn HA ook dit advies gegeven. weliswaar niet bindend maar de arbo mocht ze gewoon opbellen en desnoods zette ze het op papier. niet gebeurd, leidinggevende en arbo hebben dit advies gewoon aangenomen... en nu bij deze zwangerschap bekkenproblemen. fysio heeft geadviseerd te stoppen met mn werk. is ook niet bindend maar leidinggevende heeft dit advies overgenomen. arbo is er helemaal niet bij aan te pas gekomen. uwv heeft mij gebeld en heeft het advies ook over genomen. helemaal niet naar fysio of wat dan ook gebeld maar ze had haar advies zo op papier gezet voor ze.
hier bij de eerste ook erg misselijk geweest. in het begin at ik nauwelijks wat. werd van alles misselijk. totdat ik te horen kreeg dat ik mn maag gevuld moest houden en ik merkte dat dit ook hielp tegen de misselijkheid. was zoals iemand al zei, een twijfel geval tussen honger en moeten eten en misselijkheid. en inderdaad, het waren echt niet de verantwoorde dingen waar ik trek in had. juist vette dingen. chips, koekjes, patat en snacks. stom genoeg bleven die wel binnen. van de rest ging ik echt over mn nek.... mn familie heeft me ook wel eens raar aangekeken. misselijk maar wel een bord patat...
Zooooo bekend! Elke paar uur wat eten en patat en chips blijven het makkelijkste binnen. Voortdurend twijfel of ik van een hapje eten me beter voel of juist slechter. En ik ga bij over me nek bij de gedachte aan brood! Morgen wil ik wat rauwe groenten zoals paprika en komkommer proberen, kijken of het helpt. Maar als jouw collega in hetzelfde schuitje zit als ik, dan snap ik het heel goed. Iemand vroeg naar hoe ze hiervoor was, wat ik een hele goeie vraag vond. Als ze altijd al de kantjes er af liep heb je inderdaad eerder reden om de situatie te wantrouwen. En ik sluit me aan bij de andere vraag, hoe is het nu?
Hoi, Je zou aan haar kunnen vragen hoe haar eten haar misselijkheid beinvloed. Maar ik kan je vertellen. Ik ben zelf ook misselijk. Maar hoe meer ik eet hoe minder last ik ervan heb. Zou bij haar oko zo kunnen zijn. Dus... Gewoon vragen. Niet confronteren, want dan moet ze in de verdediging en krijg je geen goede informatie.
Ik zie dat je post al even geleden is, misschien heb je inmiddels niets meer aan onze reacties Ikzelf ben ook verpleegkundige. Ik ben morgen 10 weken zwanger, maar loop soms ook tegen bepaalde zaken aan. Echt heel erg misselijk ben ik niet, maar alle containers met inco's zijn even een no-go. Ik heb het vooral met tillen (afdeling passieve liften etc), dat ik denk, nou, als dit met de week erger wordt, ga ik dit niet volhouden tot eind november. Misschien is het ook even wennen, maar door de onregelmatigheid heb ik het idee dat ik er niet fitter op wordt (werk 36 uur). Het is wellicht een combinatie van onzekerheid, zwaar werk, diverse geuren en de onregelmatigheid. Hoop dat je er bent uitgekomen met haar.
wat een manager ben jij. Zeggen dat ze misbruik maakt van de situatie. Volgens mij heb je argwaan. En dat is echt niet goed voor jouw manager positie. Weet je wat manager betekent? Dat je mensen moet managen zodat ze fijn elke dag naar hun werk kunnen. En als ze echt misbruik maakt volgens jouw, dan zou je toch maatregelen moeten nemen met de oppersnavels. Wat voor antwoorden denk jij wat je krijgt met alle hormonen zwangeren vrouwen? Juist. Jij kan haar niet vooroordelen en vergelijken met jouw zwangerschap. Iedereen is anders en heeft zijn eigen wensen, en dat zou jij moeten weten, manager. Pfff... Ik zou bezorgd zijn met haar situatie, doorvragen en anders haar doorverwijzen naar een arbo arts.
Zo - om maar even met vooroordelen te komen zeg ... Om te beginnen is ze manager van meer mensen dan alleen de zwangere. Je hebt dus te maken met meer inzichten, gevoelens e.d. Ik vind het juist goed en hoe een manager moet handelen dat ze inzicht vraagt over zoiets. Om dan dus ook te vragen of het uberhaupt kan. En ja, je moet ze eens de kost geven van die zwangeren die misbruik maken van zulke situaties. Ik zeg ook niet dat dat hier het geval is, TS kwam tenslotte ook vragen of haar inzichten goed waren, maar ik snap wel degelijk haar terughoudendheid. Het is ook gewoon niet altijd te begrijpen dat je constant misselijk bent, maar toch die vette zooi naar binnen werkt. En als je dat dus niet hebt meegemaakt, kan je daar dus ook verkeerde conclusies uit trekken. Maar om maar per definitie de zwangere op haar blauwe ogen te geloven is absoluut ook niet de bedoeling. Dus ja, ze heeft rekening te houden met de zwangere, maar ook zeker met de andere medewerkers, die ze dan dus met juiste informatie kan informeren.
Miauw! Zo zeg, mag het iets minder? Een manager is er niet alleen om je handje vast te houden en je het zo gemakkelijk mogelijk te maken, als je dat soms dacht. Een manager heeft de taak om een juiste balans te vinden tussen het werk en de mensen. De mensen op de werkvloer moeten het naar hun zin hebben ja, maar het werk moet net zo goed gedaan worden! Als je goed gelezen had dan had je gezien dat ts direct de werkzaamheden/diensten van deze zwangere is kwestie heeft aangepast. Zwangere zelf zegt misselijk te zijn maar eet ondertussen als een slootgraver. TS vindt het moeilijk om uit te leggen aan de andere collega's dat de zwangere aangepaste diensten krijgt omdat ze zo misselijk is, terwijl die collega's haar alles zien eten wat los en vast zit. Daarbij komt dat zwangere zelf zegt dat de huisarts haar heeft gezegd het rustig aan te doen. Dit vind ik zelf ook vreemd. Hoezo al bij 8 weken (op zwaar tillen e.d. na dan he) en waarom zegt de huisarts dat en niet bijv. de verloskundige? Juist omdat ts hier raad komt vragen (ze had ook gewoon keihard de zwangere dame een uitbrander kunnen geven en kunnen zeggen: jij draait je normale diensten maar weer) denk ik dat een iets meer gematigde reactie op zijn plaats was geweest.
Dat is toch niet zo vreemd? Als je ernstig misselijk bent in de zwangerschap, ga je namelijk over het algemeen naar de huisarts toe. Die kan namelijk ook medicatie voorschrijven. Ernstige misselijkheid met overgeven in de zwangerschap heeft baat bij veel rust, en het put enorm uit. Dus dan is een advies van rustig aan doen ook vrij normaal.
Ik heb niet alle reacties gelezen, en ik weet niet waarom je vérder denkt dat je collega misbruik maakt van de situatie. Ik weet wél dat je bij zwangerschapsmisselijkheid juist heel veel/gek/ongezond kunt gaan eten. Ik heb verschillende zwangerschappen meegemaakt. De ene keer kon ik alleen hele droge (gezonde) dingen binnenhouden, de andere keer hielp juist alleen vet/ongezond eten. En dat dan inderdaad de hele dag door. Aan wat je collega eet, kan je absoluut niet zien of zij daadwerkelijk misselijk is of niet.
Vooral die eerste 3 maanden zijn bikkelen, je lichaam is dan zo hard aan het werk. Misselijk, doodmoe, je ruikt alles, hormonen gieren door je lichaam. Grote kans dat je in je tweede trimester je een stuk beter voelt.
Het is inderdaad slim uit te leggen hoe het op anderen over komt. Maar je weet natuurlijk niet wat bij haar goed valt, qua eten.
En je bent zelf 2x zwanger geweest, maar weet je ook wat het is om erg misselijk te zijn geweest? Ik ben wel benieuwd hoe je het nu verder hebt aangepakt en of je iets aan de reacties hebt gehad.
Niet alles gelezen. Ik ben 9 maand 24/7 misselijk geweest en alleen eten hielp een btje, overgeven kon ik niet, normaal kan ik het ook niet. Ben ook 35 kilo aangekomen Weet niet welk moment van de dag ze het misselijkste is maar bij mij was het zo erg dat ik tot 20 weken thuis heb gezeten en met 23 weken ben ik weer thuis gekomen Succes
Ik heb hg gehad en kon alleen pizza en mc Donalds eten en cola drinken. Tsjah je moet toch iets om het binnen te houden.
Hier ook hg gehad bij de eerste. En leefde ook meer op vet eten en cola idd terwijl ik het eigenlijk nooit drink.
Hier ook een grote fan van cola.. haha, nu al een glas achter de kiezen Jammer van die topics met een open einde...
Nou ik word dus ook misselijk van normaal (netjes) eten en voel me goed bij vetter eten e.d. ik vond dat zo raar en dacht echt dat ik niet normaal was haha maar blijkbaar komt het vaker voor, ik kan eten en eten, om me maar even niet misselijk te voelen (soms komt het dan na een tijdje dubbel en dwars terug dus of het verstandig is weet ik niet) Ik geef niet over (nouja amper) maar ben gewoon heel misselijk steeds, op het randje zeg maar, iedere keer als ik op mijn ergste punt ben eet ik bv een zakje paprika chips of iets in die trant en dan is het weg , zo vreemd!! haha