Mijn moeder is echt een pietleut in het huishouden alles moet schoon stofvrij en precies! Dr beddengoed strijkt ze zo dat er precies in het midden van het dekbedovertrek een strijk vouw zit en deze vouw moet met het opmaken dan ook precies in het midden zitten. Ik grap altijd dat ze een tic heeft en een vorm van dwangneurose heeft wbt het huishouden en de was etc omdat ze precies is En ook niemand anders mag wat in huis doen want dan is het niet goed. Nou belde ze me gisteren op na 3 dagen een of ander flink virus gehad te hebben waardoor ze alleen maar op bed kon liggen of op de bank en niks binnenhield en moest haar man dus het huishouden doen en het bed op maken. Dit heeft hij gedaan zei ze met daar achteraan volgend: En hij zei dat ik het toch weer opnieuw ging doen omdat het vast niet goed genoeg was. J.amie je hebt gelijk! Ik heb écht een tic met het huishouden etc al die jaren dacht ik dat het wel mee viel tot hij zei dat het waarschijnlijk niet goed genoeg was je hebt écht gelijk!!!! *grinnik* Told u so! Hebben jullie ook van dat soort dingen met je ouders?
Nee, vooral mijn moeder zal haar fout nooit toegeven. Als ik dan zelf maar hint dat ik toch wel gelijk had, probeert ze er overheen te praten
Whahaha ja dat was hier dus ook echt heul lang zo.. Maar ws ook echt omdat ze het gewoon niet door had!
Dat is echt een unicum! Wow... Ik wist niet dat het bestond dat ouders je ooit gelijk konden geven. Ik dacht dat dat genetisch gezien gewoon volstrekt niet mogelijk was. Zou ik je erover mogen interviewen ( ) ?!!!
Whahahaha Nee ik heb een moeder die me gelukkig wel meer gelijk geeft hoor ( alleen in dit geval vond ik het erg komisch ) En wbt het intervieuw ik neem aan dat dat een grapje is
Ja, gelukkig kan ik goed praten met mijn moeder (vader leeft niet meer) en trouwens ook mijn schoonouders. Maar mijn gelijk halen doe ik niet. Ik kan gewoon op een nette manier zeggen wat ik er van vindt en op een gegeven moment krijg ik dit dan terug in de vorm van een bedankje bijvoorbeeld. Andersom gebeurt dit ook.
Ohh maar het gaat me niet om mn gelijk halen hoor dat doe ik niet. Ik vond het alleen grappig dat ze nu na al die tijd dat ik roep dat ze het wat meer los moet laten omdat het net lijkt of ze een tic heeft eindelijk zegt dat ik daar gelijk in heb. Gelukkig hebben mn moeder en ik dezelfde humor dus ze weet dat ik dat van die tic etc ook echt bedoel als een grapje
Wauw, herkenning! Mijn moeder was ook zo met poetsen, en ik kon het nooit goed doen, totdat ze inzag dat niet iedereen hetzelfde poetst en ze toch wel een controlefreak was op dat gebied hihihi. En wat betreft het gelijk geven, daar hebben we eigenlijk nooit moeite mee gehad, hadden anderen gelijk dan was dat ook zo.
Hier idem! Stoor ik mij zo erg aan. Bij mijn moeder valt er echt niets goed te doen, betreft het huishouden, alles moet op haar manier. Ik dacht een keer lief te zijn, toen ik daar met mijn kids was. Had haar hele badkamer gesopt, en zo ook de badkamerkast. Maar ze ging helemaal over de zeik, dat spullen die in de badkamerkast stonden, niet op haar volgorde waren terug gezet. Nou dan ben je in mijn ogen wel heel erg dwangmatisch.
Oh nee mijn moeder gaat gelukkig niet over de zeik en waardeert het wel als ik wat doe in huis bij dr. Alleen gaat ze het gerust overnieuw doen omdat het niet goed is hahaha. Wel wilt ze altijd bij mij thuis komen poetsen en opruimen omdat het volgens haar niet netjes is of te rommelig is. Dan dank ik haar vriendelijk omdat ik vind dat het wel netjes en schoon is en ze niet van mij kan verwachten dat ik een zelfde huishouden ga krijgen als dat zij heeft.
Ow ja ook al zoiets ( heb nu geen contact meer met familie) maar daarvoor als ze dan kwam, ging ze gelijk schoonmaken. Terwijl ik liever had dat ze wat met haar kleinkids deed. Zag ze al niet vaak, hooguit paar keer per jaar. Dus ik irriteerde mij daar ook altijd aan.
Als ik echt gelijk heb krijg ik ook wel mijn gelijk gelukkig. Mijn vader weet ook heel goed wat zijn eigen tekortkomingen zijn Zo zou hij bij ons de keuken in elkaar zetten, en het was zo tegen vijf uur dat hij aan het aanrechtblad zou beginnen. Ik zei tegen hem, zou je dat nu nog wel doen, niet beter morgen als je weer lekker fris en fruitig bent? Maar nee... hij kon dat nu nog wel even doen... right. Ik zei tegen mijn man, ik ben even boven... En ja hoor na een half uurtje. Eh Napoleon, kan je even komen? dus ik naar beneden... Ja hoor, het verkeerde end van het aanrecht gezaagd... Mijn moeder leeft niet meer helaas.
Mijn moeder hoeft nooit fouten toe te geven want ze maakt ze gewoon echt NOOIT, in haar beleving dan hè? En anders hebben we haar gewoon verkeerd begrepen, haha, zoo vermoeiend!
Niet over het gelijk krijgen, maar het schoonmaken is erg herkenbaar. Mijn schoonmoeder is zo'n type. Pas geleden kwam ze oppassen. Ze heeft de onderbroeken gestreken (wie ziet dat nou), mijn netjes opgevouwen was uit de droger weer uit de wasmand gehaald en gestreken (grrrrrrrr).
Geen moeder maar wel een schoonmoeder met een dwangmatige schoonmaaktic... Een keer een doekje erover is niet voldoende, nee, minstens 3x!
Nou mijn ma... Nooit! Helaas borderline... Alles ligt altijd aan de ander en nooit aan haar. En mijn pa en stiefma... Ooh die geven zo toe als ze idd ongelijk zouden hebben. Hebben ze alleen niet vaak
Haha, heel herkenbaar! Mijn moeder geeft het dan toe door er een grapje over te maken. Laatst was ze hier en ging ze thee maken. Trekt ze de keukenla open om een theelepeltje te pakken, zegt ze: Dat ziet er toch niet uit? Het ziet er zo veel netter uit als alle vorken en lepels netjes in elkaar liggen. Waarop ik zeg: Ik hou je niet tegen hoor, maar zonde van je tijd, daarna ram je de la weer dicht en niemand die het ziet Dan duwt ze de la dicht en zucht: En toch is het netter. Als ze commentaar leveren, is mijn standaard antwoord: ik hou je niet tegen hoor!