Nou, na de vele reacties dan nu nog maar eentje van mijzelf! Wat betreft mijn nicht, ik heb haar vandaag gesproken. En natuurlijk een normaal gesprek gehad. Dit forum is er ook om even van je af te schrijven en geen haar op mijn hoofd die er aan gedacht heeft om haar negatief te benaderen. Een hele andere uitkomst dat ik had gedacht. Ze bleek al 2 weken met kloven te tobben. En de voedingen duurden echt lang (1 a 1,5 uur)!. Ze had ondertussen een LK laten langskomen omdat er toch een lichtje begon te branden dat er iets niet klopte, en wat bleek...verkeerd aanleggen en niet effectief drinken. De bekende opstartproblemen dus...het gaat, zoals verwacht, al wat beter nu, vooral nu ze weet waarom het de laatste weken niet liep. Voor de rest denkt ze er nog steeds hetzelfde over, maar ze gaat nog wel even door. Ik heb tussen de berichten door mijn excuses voor de woordkeuze gemaakt. Ik geloof dat dit niet helemaal is doorgekomen bij een aantal van jullie, maar dit terzijde. En blijkbaar telt gezegd is gezegd. Overigens kreeg ik een reactie dat het "niet hoort"om zoiets te zeggen. Waarom niet? Dat was toch mijn gevoel op dat moment? Je kan het er niet mee eens zijn maar dat is een ander verhaal. Eigenlijk ben ik helemaal niet een enorme fanatiekeling wat betreft borstvoeding. Maar in dit geval kwam het voor mij opeens heel dichtbij, en kreeg de emotie de overhand. Ik heb een aantal reacties gelezen (@andreams @lov23 @blemma @mopje en zo zijn er nog velen, dank daarvoor) die ik zelf had kunnen pennen in een ander topic. Iedere vrouw maakt de eigen keuze. Prima. Wat ik jammer vind, en ja dat mag ik dus ook vinden, is het feit dat zo veel vrouwen al met zo weinig info aan de borstvoeding beginnen, de bekende problemen tegenkomen (die meestal goed te verhelpen zijn), stoppen en achteraf denken/zeggen dat bv bij hun gewoon niet lukte. Op dat gebied valt er nog zoveel te winnen. Voor de vrouwen die hun keuze al gemaakt hebben is dit verhaal verder dus ook niet van belang. Je merkt dat er allerlei meningen zijn. Van de ene kant naar de andere kant. Wel valt me op dat er een aantal fv-dames ook al eerder wat bozige reacties hebben geplaatst bij andere bv-topics. Ik ben dan toch altijd benieuwd waar dat dan vandaan komt. Mischien is het beter (moderator/forumbeheer??) om dit topic af te sluiten. Tenzij er nog veel behoefte is om verder de discussie aan te gaan.
Zeg je dat nou om te stangen? Heeft toch niets met elkaar te maken? Sure bv is de eerste keuze, maar als je dat niet kunt of wilt dan is kv ook gezond hoor...
Eens met Rosao, zit je echt te stangen van mc donalds. antwoord op Nescio, neen ik vind niets aan een pasgeboren baby die op mijn borst ligt, ik krijg er de kriebels van. Echt, 3x voorgehad en 3x gedacht. "Oke, baby is geboren, mag ik nu wat slapen aub en laat er iemand anders eens voor zorgen" Nu mijn verhaal is welbekend, giga-problemen met een gele baby, die niet dronk, anderhalfuur over 1 voeding, dag en nacht. En joep na 14 dagen de psychiatrie in. Maar die nadelen vind je niet in de voorlichtingsboekjes, daar is het rozegeur en maneschijn. Nu verhaal van zus. Nr1 bv gegeven: ging direct als een tierelier, goede baby, goede productie al wat je wilt. Nr2: problemen in zwangerschap, baby daardoor op 38weken gebore, baby geel, baby wou niet drinken, zus kreeg geen productie, afkolven, motillium pilletjes, vroedvrouw kwam elke dag controleren, baby kreeg baby-acne. Hele lijdensweg. Na 5 weken miserie krijgt baby kv en fleurt helemaal op. Zus zegt dat als dit haar eerste baby geweest was, ze ook in de vernieling lag. Verder zegt ze ook dat ze nu voelt dat ze zich overal moet verantwoorden, ze zegt dat het nu heel anders voelt dan bij nr1 die bv kreeg. En dit zijn dus woorden van iemand die beide kanten gehad heeft.
Onje en ook heleentje80, bedankt voor jullie duidelijke antwoord. Dat staat echt haaks op wat ik voelde na de bevalling . Toen ze zo ging 'klimmen' op me en mijn borst zocht, werd ik echt overspoeld door alle emoties. Ik vond het zo geweldig! Al was de periode daarna heus niet zo geweldig, bv geven was ook hier geen uitgemaakte zaak. Al had ik ook een heel voorspoedige bevalling en was dochter ook kerngezond, dus dat hielp uiteraard mee.
Zou ik idd laten sluiten... verkeersbordje hierboven en aangeven. Ik snap je iig.....maar soms kun je dingen beter voor je houden op dit forum.
@nescio, Jij hebt het heel anders ervaren dan ik. Ik vond bv geven verschrikkelijk, ik had het gevoel dat ik geen leven meer had. Constant ter beschikking staan van dat babietje. En zoals hierboven al beschreven: bij de minste kik schoot ik al in de stress, hij moet toch geen eten hebben of wel of niet of wel. Ook dat ik er helemaal alleen voorstond (flesje kan je al eens aan papa geven, of oma) maakt mij wanhopig, ik werd overspoeld van de gedachte dat ik en IK ALLEEN voor die baby KON/MOEST zorgen. Ik zag echt geen licht meer aan het einde vn de tunnel. Daarom dat ik dat ook probeer uit te leggen (had nl al geen goed gevoel over bv tijdens zwangerschap van nr1) aan jullie. Sommige moeders voelen niets voor bv, hebben er niets mee, of geraken compleet gestoord. En dat is gewoon de aard van het beestje denk ik
heleentje, dat denk ik ook. Juist dat gevoel dat mijn dochter iets van mij wilde, heeft mij als moeder enorm gesterkt. Natuurlijk was de eerste periode loodzwaar, maar ik heb een heel lieve man die mij zoveel mogelijk ontlastte en gewoon, zoals een vader hoort te doen, direct meedraaide in de verdere verzorging. Voeden is niet alleen iets wat papa kan doen, het is zoveel meer. Haar dragen als ze krampjes had, bijvoorbeeld. Vooral in de avond heeft hij uren met haar rondgelopen. Dan zat ik uit te zakken op de bank.
het was juist dat gevoel dat mij enorm beklemde; Ik kan het moeilijk uitleggen, behalve dat ik het enorm claimend en eisend vond. Zo erg zelf dat ik compleet ging dissocieren ed, echt gruwelijk gevoel. Ik bedoel dus maar, dat elke vrouw enorm anders is en dat wat de ene "normaal" vind voor de andere enorm belastend is. Maar dat is gewoon zo, dat is je karakter. En daarom dat die roze wolk bij sommige fluoroze is, bij andere wat minder of neutraal en bij sommige grijs of in mijn geval orkaankracht 10. Dus zomaar andere moeders/ouders/mensen hun keuzes lopen afbreken vind ik gewoon verkeerd. Je kan nooit weten wat een mens drijft, en kv-moeders hebben ook die bv-foldertjes gekregen ed en deze zullen ook hun keuze weloverwogen hebben met wat in hun karakter/aard/mogelijkheden zit en daarom er een beetje op zitten afgeven vind ik soms erg, dat is al (in het algemeen, niet persoonlijk naar jou toe bedoeld hoor) Ik denk altijd aan mijn moeders stelregel: doe nooit met een ander wat je zelf niet leuk vind. En dat vind ik een hele goede.
Waarom MOET iemand bepaalde redenen hebben om met borstvoeding te stoppen willen andere dames dit accepteren?? Ze had tepelkloven, borstontsteking enz oowww dan mag het en is het goedgekeurd Ze wilde niet, het stond haar niet aan...ow dan is het een egoist ikke ikke ikke. Daar kan ik mij dus kwaad om maken ja... En kunstvoeding is netals mcdonalds??? Omdat??
En mijn tweeling heeft vanaf dag 1 flesvoeding gehad omdat ik slechte ervaringen had met het borstvoeden van mijn eerste en geen zin had in "gedoe" Dan ben ik maar een egoist...ik vond de eerste weken al heftig genoeg
Tuurlijk, iedereen maakt de keuze die voor haar en haar situatie het beste is. Ik kan me heel goed voorstellen dat je na een eerste zware kraamtijd of als je nog meerdere kinderen rond hebt lopen, niet moet denken aan weer een intensieve bv-periode. Feit blijft wel dat de mentaliteit van deze samenleving niet is ingericht op bv. De moeders die direct voor kunstvoeding kiezen hebben die keuze weloverwogen gemaakt en moeten zich daar zeker niet schuldig over voelen of iets dergelijks. Maar er is een groep in het midden die met de beste intentie wel begint aan de bv, maar die het ziet mislukken door falende begeleiding, valse verwachtingen, druk van de omgeving. De foldertjes van 'de borst is het beste' werken dan echt niet. Minder foldertjes en meer begeleiding op maat werkt volgens mij veel beter. Dan hebben moeders die weloverwogen voor kunstvoeding kiezen ook niet dat 'betuttelingsgevoel'.
Gelukkig hebben we allemaal een andere mening, andere gedachtes en manier van doen.. Anders zou de wereld ook maar saai worden he Dan zal ik ook wel egoïstisch zijn, heb bij mijn eerste alles op alles gezet om bv te kunnen geven.. Is niet gelukt en ik heb het gevoel gehad dat ik daardoor haar eerste weken gemist heb, omdat ik alleen maar bezig was met het slagen van de bv. Ik heb daar lang over gedaan om te verwerken dus ben ik er bij mijn tweede helemaal niet aan begonnen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik al kippenvel kreeg bij de gedachte dat ik weer BV zou 'moeten' geven. Heb na de bevalling misschien 1 sec; Wel bv? gedacht, maar ik wist dat ik er niet gelukkig van zou worden. Vast egoïstisch dus voor meerdere moeders, maar ik heb er vrede mee en ben blij dat ik er niet een tweede keer aan ben begonnen. Natuurlijk had het dit keer super kunnen gaan, maar niemand kon me die garantie geven.
Amen, zijn we het toch eens. alle moeders willen het beste voor hun kind. En wat meer begeleiding op maat zou handig zijn (voor alles hoor, niet voor bv alleen). Zie mijn post in het televisie forum over lachende babies op potjes olvarit. ZZOOOO handig om wetjes te maken en dan diegene te blameren die er toch niet in slagen, want met hun nieuwe wetje moet het nu toch mooi voor elkaar zijn. Dat je man je niet steunt, geen tijd hebt om voor de andere kinderen te zorgen ed dat zal dat wetje dan ook wel allemaal verhelpen (sarcastisch hé)
Ik heb hard gewerkt om de bv te laten slagen:x Nee, het was niet makkelijk.....om de 1 1/2 a 2 uur voeden, tot 1 jaar 's nachts voeden, gebrek aan vrijheid, borstontsteking enz. enz. Dan vergelijk ik kv met Mc Donalds.....Lekker makkelijk....even kopen, hup in de magnetron en klaar is kees....En daarbij niet de gezondste keuze.
prachtig en nu krijg je een kus van de juf en een bank vooruit. Wat verwacht je nu dat iedereen handjeklapje staat omdat jij je je zoveel voor ontzegd hebt. Zie, niet leuk wat ik zeg he. Dus hoe denk je dan je overkomt bij anderen met zo'n toontje
Mac uit de magnetron is echt niet lekker probeer maar eens Echt netjes vind ik jouw vergelijking trouwens niet. En de gezondste keuze is de keuze die je als moeder gelukkig maakt. Zodat je als gelukkige moeder een gezond kind kan opvoeden.
Kunstvoeding is gewoon een prima voeding, vergelijken met McDonald's gaat een beetje te ver. En ook met kunstvoeding heb je gebroken nachten, kun je baby's hebben met klachten of die veel huilen. Kunstvoeding betekent echt niet een makkelijkere kraamtijd of een keuze uit 'gemakzucht'. Voor mij was bv, na die eerste maanden dan, de 'makkelijke' keuze. Nooit hoeven sjouwen met flesjes en poedertorens, nooit me af hoeven vragen of ze niet teveel krijgt, nooit flessen afwassen, nooit een fles moeten klaarmaken. Kind groeit goed en is blij, prima!