Hoe lossen jullie t op als jullie kinderen niet luisteren? Voel me soms wat onzeker (ineens)....vriendje van de kinderen en daar de ouders van " bemoeien" zich namelijk als ik mijn kinderen toespreek ( uiteraard alleen als zij erbij zijn). Ik ben gewoon van mening dat de kinderen moeten luisteren naar me, logisch lijkt me, alleen ik kan het soms 3 x herhalen voor er wat gebeurd wat ik vraag/zeg...dat ben ik soms zoooo zat, dan waarschuw ik dus dat ik tot drie tel en anders gaan ze maar op de gang zitten! Als ik ze moet waarschuwen waar die ouders bij zijn, gaan ze zich dus mee bemoeien , en het proberen op te lossen op een " praatmanier" .... Voorbeeld: ik haal de kinderen bij hun op omdat ze naar bed moeten, als ik dit moet blijven herhalen kom ik dus met mijn waarschuwing. De ouders van dat vriendje gaan dan soort van overleggen " ja maar X moet ook zo slapen dus jullie ook, Hoe pakken jullie het aan; ben ik nou zo streng ? Ik houd gewoon niet zo van discussies, en het gedraai eromheen als ik iets van ze verwacht.... Kreeg ze vandaag ook bij een gezamenlijk vriendje haast niet mee naar huis toen ikze ophaalde, bleven lekker zitten op de bank , waarschuwingen en tellen tot drie (wat normaal altyd werkt, werkte nu niet)...heb ze toegesproken en had ze gewaarschuwd dat als ze dat nog een x doen,we voorlopig ff niet bij een ander mogen spelen...lijkt me redelijk toch??? #ffonzekeremoeder#
Nou misschien kan je beter de koe bij de hoorns vatten na de boodschap we gaan zo gelijk weg. En niet blijven waarschuwen maar na de eerste aankondiging meteen ook de koe bij de hoorns vatten en weg gaan ze moeten toch mee. Ze kunnen moeilijk daar blijven toch. Niet blijven waarschuwen dus na de eerste keer en je woorden gelijk om zetten in daden dan weten ze ook meteen dat je ze geen uit weg meer bied. Klinkt simpeler dan het is. Van te voren al een afspraak maken dus mama komt je halen en mama praat even over koetjes en kalfjes en we gaan daarna altijd gelijk weg. Dan weten ze ook dat je het meent de volgende keer. En doen ze het niet mag je best zeggen als je niet luistert dan ga je de volgende keer maar niet daar spelen. Klinkt allemaal zo leuk op geschreven van mij de praktijk is vaak anders.
Ik doe het zelf niet zo maar ieder zijn ding toch? Mijn oudste is 4,5 en daar kun je goed mee praten. En uitleggen Wat hier heel goed werkt is zeggen wat er gaat gebeuren. Dus ..... over 5 minutengaan we naar huis. Dan met 2 minuten nog een keer en de derde keer weet hij dat we gaan. Hier is er ruimte voor tegenwoord juist omdat ik het belangrijk vind om open te zijn. Tuurlijk na 30x zeggen dat we naar huis gaan uit school of iets. Is het wel van we gaan NU naar huis en geen tegen spraak. Maar als hij nou nog even of het plein wil spelen mag dat 5 min.
Zat nog ff m'n stukje te lezen; ti's niet zo dat er nooit ruimte is om iets langer ergens te blijven ofzo of dat ze nooit even mogen plakken (want ik klets vaak ook nog even) maar soms kan dat gewoon niet, omdat we ergens heen moeten en dan wil je gewoon gauw weg... Weet dat ik niet de enige ouder ben hierin, want andersom zie ik t ook gebeuren, maar ik wil niet eraan toegeven aan m'n kinderen en dat doen sommigen ouders wel....of die laten t maar en gaan dan zelf verder kletsen ...
O maar dan ben ik heel makkelijk als ik bijvoorbeeld gelijk school nog jet moet doen dan vertel ik dat al eerder dus als ik hem naar school breng. Ik zeg dan gewoon ...... ik moet na school gelijk door naar ....... dus vandaag kun je niet kieken maar gaan we gelijk op de fiets naar school..... Dat onthoud hij wel en dan is het ook goed.
Ik snap wat je bedoelt. Ik vind het ook irritant als andere ouders zich gaan bemoeien met mijn opvoeding. Achterbuurvrouw deed dat wel eens. Want het is nooit goed en bovendien een momentopname. Als je zelf haast hebt (en zij niet), dan sta je er op dat moment gewoon even anders in. En mijn dochter kan ook wel eens anders reageren dan ze normaal gesproken doet. Maar ik trek me daar niets van aan hoor, trek mijn eigen lijn. En ik zie dr zelf ook wel eens pissig worden op dr kinderen
Thanks Mimi en arevinol; soms kan ik dan ineens onzeker worden terwijl ik dat normaal nooit ben...waarschijnlijk is het bemoeien van de andere ouder goed bedoeld, maar voor mij werkt t niet...en krijg ik t idee alsof ik t dan niet goed aanpak door die bemoeienis...jullie reactie deed me ff goed; en nu kan ik t weer relativeren
Ik vind je zeker niet streng. Onze kleine klim aap, heeft precies dezelfde streken. Sommige tactieken werken niet bij ons, en bij anderen wel, want ja vreemde ogen dwingen. Zoals dat tot 3 tellen. Maar hij is goed zuur als mama hem moet komen halen, want dan is ie van mij. En dat weet de kleine man maar al te goed. Ik zou wel op een rustig moment als de kinderen er niet bij zijn, die andere mensen aanspreken op het feit dat zij zich bemoeien terwijl jij er zelf mee bezig bent. Ik zou het in ieder geval zeker niet waarderen, en die kleintjes hebben zulke dingen maar al te goed door, en kunnen dan ff lekker wat erger draken wanneer die anderen er zijn. Snel korte mette mee maken. Jouw kinderen, hebben naar jou te luisteren!
ik snap ook wat je bedoelt...ik weiger idd ook om in onderhandeling te gaan over allles met die snotapen Over sommige dingen is idd onderhandelingsruimte en dan geef ik dat ook duidelijk aan. Net als edelweiss probeer ik bepaalde situaties wel voor te zijn door het alvast te bespreken.
van de week een voorbeeld, had hier iemand op visite, kindjes mochten iets uit de trommel pakken. Mijn dochter weet ook dat dat 1 keer op de dag is normaal gesproken en vroeg een uur later dus om fruit. Kindje wat hier was koos een appel, maar wilde die niet opeten na 3 happen. Moeder heeft wel 10 keer geroepen als je hem niet opeet krijg je verder geen koek of snoep meer. Uiteindelijk heeft hij nog 1 stuk op en kreeg hij dus bij het instappen van de auto nog een snoepje....ja zo ga ik dus niet te werk.
Hehehe ten eerste dreig ik zelden tot nooit met "als je dit of dat niet doet/eet krijg je geen snoep" Maar dan alsnog dat snoepje geven maakt het wel kansloos. Zie het hier in de supermarkt ook wel.. Mogen kinderen snoep uitzoeken en opeten na het afrekenen. Mits ze zich gedragen... Vaak zie ik dan alsnog een continu dwars kind even later met een enorme zak snoep de supermarkt uit schuiven Soep is hier overigens gewoon geen machtsmiddel. Je krijgt het of wel of niet.. Maar ik ga er niet mee "chanteren" Hoe practisch het ook mag zijn
Ik vind je niet streng hoor. Hier gaat dat ook zo. Probeer het tegenwoordig wel voor te zijn. De oudste kan soms echt een drama maken, als ik haar op kom halen of we moeten weg uit de speeltuin. Dan zeg ik van te voren, als mama je komt roepen, gaan we weg en wil ik geen drama's. Doe je dit wel, dan is het weer even afgelopen met spelen in de speeltuin of bij een vriendinnetje. Dat werkt heel goed. Maar goed, ze is al bijna 6.