Mijn oudste dochter is een boef! Dat is niet te geloven... De streken die ze uithaalt horen volgens mij ook echt bij haar leeftijd en ik vind het verder prima alleen weet ik af en toe niet zo goed wat ik ermee aan moet. Ik ben dus benieuwd wat jullie in zulke situaties doen, hoe jullie het aanpakken. Voorbeelden: 1. Tijdens het verschonen en aankleden/omkleden steeds mij liggen trappen of omrollen, wat ik ook zeg of doe, ze houdt niet op. 2. Met eten gooien Als ze geen zin meer heeft graait ze met haar handen in haar bord en vliegt het eten in het rond. Nu haal ik gewoon haar bord weg zodat ze er niet bij kan maar daar leert ze het niet mee af lijkt me. 3. Gillen! Ik vind gillen omdat papa achter haar aan rent als spelletje geen probleem. Zodra ik iets verbied begint ze keihard te gillen, ze houdt pas op als zij er zin in heeft.. Dit kan na 3x zijn maar ook pas na 10x. Er moet toch wel een manier zijn om dit op te laten houden? 4. Jas aandoen duurt 10 min. Ze rent weg, laat zichzelf vallen, gaat op de grond liggen rollen. Als ik zeg dat ik zonder haar ga zegt ze 'doei' en kijkt weer de andere kant op dus dat werkt niet. Nogmaals, ik begrijp dat het erbij hoort en ik lig er ook niet wakker van maar ik weet even niet zo goed hoe ik haar sommige dingen duidelijk moet maken. In de hoek zetten werkt hier trouwens niet, dat vind ze alleen maar leuk. Zodra ik 'boos' op haar word gaat ze zelf in de hoek staan en gaat ze liedjes zingen en haar tong naar me uitsteken.
allereerst, leuk he die peuterpuberteit , waarschijnlijk probeert ze je ook nogal uit omdat ze net een zusje heeft gekregen, dat herken ik wel! maar het lijkt me wel slim om haar echt te laten merken dat je het meent en desnoods een andere 'straf' verzinnen zodat ze het wel afleert. want sorry als ik zeg tegen mijn dochter dat ze me niet mag trappen dan heeft ze gewoon op te houden, geld ook voor schreeuwen/gillen... en dat was ook al zo toen ze 2 was, dat heeft vind ik niks met de leeftijd te maken. dus consequent zijn dan is de fase meestal zo weer over... ietsje strenger denk ik dat je moet zijn
Ik heb geen tips, maar ik wil wel even zeggen dat alles heel herkenbaar is!! Mijn zoontje scheelt een paar daagjes met jou dochtertje, dus het zal ook wel aan de leeftijd liggen Het enige verschil is dat mijn zoontje niet gaat gillen maar erg boos wordt als ik hem iets verbied (soms zelfs met "slaan"). En een strafhoekje werkt hier wel Daarnaast het zal ook wel schelen dat jou dochtertje onlangs een zusje heeft gekregen, heeft vaak ook een enorme invloed op het gedrag van een kind! Maar ik lees dus graag even mee voor tips van andere moeders! En natuurlijk veel succes gewenst met de kleine boef
Ik vind ook wel degelijk dat ze op moet houden met trappen maar ik weet dus niet hoe ik haar kan laten ophouden? Want wat ik ook zeg of doe, ze houdt toch niet op. Overigens doet ze het ook vrijwel alleen maar bij mij.. naar papa luistert ze veel beter! Iemand nog een idee wat ik dan als straf kan geven? Toch nog de hoek proberen? Op de gang kan niet, daar zit de trap en dat vind ik geen veilig idee.. Dat met eten gooien vind ik stiekem wel grappig, maar dat mag zij dus niet weten Gisteren nog vliegende tuinbonen..
Haha ja daar moet ik hier ook altijd om lachen.. En idd naar mijn man luisteren ze ook sneller als naar mij! Grr haha Maar hier werkt de hoek heel goed dus dat is lastig misschien gewoon wachten tot ze klaar is met schoppen dan gaat de lol er gouw genoeg af als je niet reageert.. En dat gillen misschien toch ook negeren...dus geen aandacht aan schenken
Wat gien ook zegt eigenlijk: ongewenst maar niet gevaarlijk gedrag zo veel mogelijk negeren. Meestal dooft dit gedrag 'vanzelf' uit als je het maar consequent negeert. Dus eten op de grond gooien e.d.: zonder omhaal bord weghalen en er totaal geen aandacht aan besteden. Hier gooit zoon zijn beker met regelmaatom op het moment. In eerste instantie reageer je boos, nu negeer ik het en merk dat het steeds minder wordt. Wat betreft gillen: wellicht in de gang zetten en zeggen dat ze daar zo hard mag gillen als ze wil? Want als iets mag (maar dan uiteraard in de gang zodat je er minder last van hebt) dan gaat de lol er vaak ook wel vanaf. O, en vergeet je dochter vooral niet heel veel positieve aandacht te geven op momenten dat ze wel lief aan het spelen is o.i.d. Vaak laten ze dat gedrag dan meer zien, want kindjes vinden positieve aandacht toch ook wel heel fijn
1 -> kun je haar niet staand aankleden/omkleden? Ze is bijna 2, ik kan me voorstellen dat liggend aankleden dan een beetje vervelend gaat worden. Qua verschonen en trappen, ik zou haar voeten vasthouden en nee zeggen oid. En dat steeds doen als ze gaat trappen. 2 -> zou ik ook zo doen, ze leert dan dat haar eten weggaat als ze gaat gooien, prima les toch? 3 -> ik denk dat het probleem hierin zit wat je zegt, ze gaat door tot je toegeeft... en zoals ik het begrijp geef je dus uiteindelijk toe. Probeer voet bij stuk te houden, op de gang laten gillen tot ze klaar is lijkt me ook een goeie. Als ze dan weer normaal kan doen, kan ze weer spelen. 4 -> sowieso alleen dreigen met dingen die je ook echt uit zou voeren, dus als je zegt nou dan ga ik zonder je, dus ook echt weggaan. Ik denk dat je hier even moet bedenken of je deze strijd wil aangaan, ik zou de jas gewoon laten en samen weggaan. Ze merkt vanzelf wel of het te koud is. Mijn verdere tips: - doe wat je zegt (zoals ik zei, niet dreigen met dingen die je niet gaat doen) - wees duidelijk in wat wel en niet mag en 'pick your battles'. Ik vind het bijvoorbeeld niet de moeite waard om te gaan zeuren over een t-shirt wat thijmen heeft gekozen. Hij heeft een tshirt aan dat is goed genoeg! - als iets niet mag, dan mag het dus niet... ook niet na 10 minuten gillen. Hou vol!!
1 slaan of schoppen, is hier direct op de strafplek zonder waarschuwing 2 eten gooien of met eten spelen is hier direct bord weg, inmiddels niet meer nodig, we hebben dit vanaf begin dat ze zelf eten gedaan 3 als ze gilt als ze haar zin niet krijgt, waarschuw ik 2 keer en leg uit waarom ze haar zin niet krijgt, na de tweede waarschuwing gaat ze op de strafplek 4 ik tel tot drie en bij drie gaat hoe dan ook de jas aan wij zijn altijd consequent, nee is nee en blijft dat ook.
Hier gaat het eigenlijk net zo als bij sandraske. Strafplek is hier trouwens buiten de kamer, want in de kamer werkt hier niet. Ze heeft dan echt even 'afzondering' nodig, dat is dan het enige wat werkt. In eerste instantie gaat ze naar de gang (met trap, maar ze weet dat ze die niet op mag en dat doet ze dus meestal ook niet), is dat niet voldoende of gaat ze op de gang gekke dingen doen, dan gaat ze naar haar kamer (en daar zit nog steeds een traphekje in de deuropening, omdat er geen traphekje onderaan de zoldertrap kan).
Als ze naar papa beter luisterd dan zegt dat al hoop. Ik denk dat je je wat strenger en consequenter moet opstellen. Er zijn al een hoop tips gegeven en daar sluit ik me bij aan. Dat jouw dochter dag zegt als je zegt weg te gaan is logisch. Ben je wel eens echt naar buiten gelopen en de deur gesloten? Ze weet dat je toch niet gaat dus waarom zou ze zich druk maken. In deze fase is het heel belangrijk dat je consequent bent en strenger wordt. Zij moet zien/leren wie de baas is.
Idd consequent zijn in heel belangrijk. Hier moet ze op de trap als straf. wat ook wel eens helpt hier als ze echt niet luistert is iets afnemen. laatst bijv "als je nu niet luistert mag je geen tv kijken meer vandaag" na 3 tellen luisterde ze niet dus geen tv meer. hoe ze ook haar best deed en lief was hij kwam niet meer aan die dag en dat maakte wel indruk. Dat ze beter naar papa luistert heeft er ook mee te maken (denk ik) dat ze een nieuw zusje heeft gekregen door jou en ben jij dus de boosdoener (papas hebben daar in hun beleving vaak weinig of niks mee van doen, tenminste dat is hier wel zo. het is mamas baby niet van papa)
Consequent zijn... Als ze de jas niet aanwil en je zegt weg te gaan en je doet het vervolgens niet... Tsjaa beetje doelloos... Doen wat je zegt
Als ze op die leeftijd al zo kunnen denken, zou dat alleen zo gelden als ze de baby als negatief ervaren. Hier vonden ze een nieuwe baby geweldig.
Is allemaal heel herkenbaar. Wij hanteren supernanny methodes en die werken goed! Is weer op tv en kun je ook op youtube opzoeken.
Kijk gewoon even rond in huis wat een goede plek is. En desnoods installeer je een traphekje waar ze niet overheen kan klimmen. Strafplek werkt wel goed als je het consequent toepast. En verder wat bij mijn dochter heel goed werkt; afleiden. Geef tijdens het verschonen een boekje, zing samen een liedje. Als ze haar jas niet wil doen, vraag dan wat ze dan wel wil doen en ga hier in mee (alleen met praten, ondertussen gewoon de jas aan doen) etc. Geloof mij; je wordt er erg goed in en werkt prima om conflicten te vermijden.
Ja maar dat is niet altijd zo. Mijn dochter vind haar nieuwe broertje ook geweldig. Maar als ze boos is of voor haar gevoel geen aandacht krijgt, dan ineens niet meer. Zo zijn peuters nou eenmaal; wispelturig, door emoties geregeerd en egocentrisch. Jaloersheid is toch een veel voorkomend iets. En dat richt zich inderdaad toch voornamelijk op mama hoor.
Dank jullie voor de reacties! Er zitten zeker wat tips bij die ik kan gebruiken. Misschien dat ik toch de gang probeer, dan laat ik de gangdeur de eerste tijd op een klein kiertje zodat ik kan horen/zien of ze de trap op gaat. Op het cb hadden ze tegen mijn vriend gezegd dat kinderen vaak diegene die het meeste thuis is gaan uitproberen.. Vanavond na het badje was ze weer flink aan het trappen met afdrogen, elke keer als ik haar benen naar beneden duwde en stilhield ging ze gillen. Met zo'n uitdagende glimlach die jullie vast herkennen.
Mijn zoontje deed dat trappen ook. Op een gegeven moment uitgelegd dat mamma trappen niet leuk vind, maar kietelen veel leuker is. Op een gegeven moment begreep hij dat een lachende mamma leuker is als een boze mamma. En toen ging hij over op kietelen. Volgens mij is t echt zo'n fase. Hij heeft ook zo'n periode gehad dat ie bij boosheid mij sloeg. Dan mocht ie even naar de hoek. Dit is nu wel over. Of met speelgoed gooien. Dat doet ie nu nog wel eens. Dan mag hij ook linea recta de hoek in(en daarna t speelgoed zelf opruimen)
Ja zoooo herkenbaar dit! En zelf hoogzwanger, heeft madam ook precies door wanneer ik wat minder geduld heb, zucht. Maar het blijft dus inderdaad de kunst van het consequent zijn, en zorgen dat je eigen emoties er buiten blijven. Dus wel streng zijn/doen maar niet echt boos wrden, van binnen. Maakt het voor jezelf ook een stuk makkelijk. Ik moet er meestal wel om lachen, stiekem. De hoek wordt hier niet zo vaak gebruikt maar maakt wel indruk. Daarna meestal een poeslief meisje.