Zo oneerlijk..

Mijn vriend werkt sinds een tijdje voor een bedrijf, waar hij op kantoor zit met 3 vrouwen en 1 andere man. Tijdens de sollicitatie en de kennismaking met het team was iedereen ontzettend aardig en enthousiast, maar helaas is daar weinig meer van over..

Met de andere man die op het kantoor zit kan hij prima opschieten, maar door de anderen wordt hij genegeerd. Het gebeurt regelmatig dat de andere man is lunchen, en dat de 3 vrouwen dan onderling mailtjes naar elkaar aan het sturen zijn, waar om gelachen wordt. Hij heeft een keer, op een normale en leuke manier, gevraagd of hij ook mee mocht lachen, maar toen werd er geroepen dat er 'niks' was en was het stil.. Het kan natuurlijk over hele normale dingen gaan, maar door de hele sfeer daar krijgt hij toch regelmatig het gevoel dat het over hem gaat.

Hij krijgt op z'n lazer om de meest domme dingen. Laatst moest hij een probleem van een klant oplossen, dit heeft hij netjes gedaan. Hij werd bij z'n baas op het matje geroepen, omdat zij de klant op had gebeld en toen bleek dat het probleem al was opgelost. Ze voelde zich 'voor schut staan' omdat ze toch had gebeld. Ze had het met een andere collega nog over die klant gehad terwijl ze 'in de buurt van zijn bureau stonden', dus hij had dat moeten horen en er iets over moeten zeggen. Nu is mijn vriend natuurlijk ook gewoon bezig met z'n werk, e-mails en telefoontjes, hij kan moeilijk letten op alle gesprekken die 'in de buurt van zijn bureau' worden gevoerd, toch?

Vorige week maandag startte hij z'n computer op. Normaal gesproken worden ze alleen uitgelogd, maar deze keer waren ze dus volledig afgesloten. Z'n baas vroeg of hij een bepaalde e-mail voor zijn rekening wilde nemen, toen heeft hij aangegeven dat z'n computer nog niet helemaal was opgestart. Toen werd ze boos, omdat hij maar gewoon een kwartier eerder op z'n werk moet verschijnen, want dat is de tijd die de computer nodig heeft om op te starten

Ook hebben z'n collega's het regelmatig over hoe graag ze zouden willen dat de persoon die mijn vriend vervangt weer terug zou komen, en hoe erg ze hem missen. Dat mag natuurlijk, maar ik kan me voorstellen dat het knap lullig voelt als jij daar zit en alles kunt horen.

Goed, allemaal mee te leven natuurlijk, het is natuurlijk ontzettend kl/ote als je collega's je liever zien gaan dan komen (met de man op het kantoor en met mensen van andere afdelingen kan hij overigens prima opschieten, dus het is in mijn ogen echt iets wat onder de andere collega's op kantoor speelt), maar ach..

Maarja, nu is het dus zo; Bij z'n sollicitatie moest hij aangeven of hij nog op vakantie ging dit jaar. Hij heeft gezegd dat hij geen lange vakanties op wilde nemen, maar alleen af en toe een losse dag. Dat was prima, geen enkel probleem, dat kon hij gewoon later doorgeven. Een paar weken terug heeft hij aangegeven dat hij graag op 20 en 26 juni vrij wilde hebben. Hij kreeg meteen als antwoord dat dat niet kan, omdat z'n baas gaat trouwen en 2 weken afwezig is, en dat er maar 1 persoon tegelijk afwezig mag zijn, omdat ze anders niet voldoen aan het contract met het bedrijf waar in staat dat er minimaal een bepaald aantal werknemers aanwezig moet zijn. Hij zou zeker niet weg mogen, omdat hij de manager supervisor was, en als de baas er niet is moet hij altijd aanwezig zijn.

Hij heeft aangegeven dat het geen probleem was als de 20e niet door kon gaan (op die dag zouden we als hulpouders meehelpen op school, jammer dat hij nu niet kan, maar ach, dat is niet zo'n drama) maar dat de 26e toch echt wel heel erg belangrijk is. Die dag gaan we naar een concert waar we VIP-kaarten voor hebben, en waar we dus 's middags een meet & greet met de band hebben, inclusief rondleiding door de kleedkamers, tourbus, e.d. We hebben hier veel geld voor betaald, het staat al maanden gepland, en we doen weinig leuke dingen voor onszelf omdat elke overgebleven euro in onze behandelingen in Duitsland wordt gestopt dus ik heb hier echt waanzinnig naar uitgekeken.. Hij is tig keer naar z'n baas gegaan, maar die blijft bij haar standpunt. Hij heeft aangegeven dat hij eventueel tot 12:00 kan werken (z'n dienst loopt van 7:30 tot 16:00 die dag) en dus maar 4 uurtjes nodig heeft, maar ook dat is onmogelijk.. Niet omdat er zoveel werk is en omdat ze echt al het personeel nodig hebben, maar gewoon omdat ze nu eenmaal een contract hebben met het bedrijf en er zoveel personeel aanwezig moet zijn..

Hij heeft van functie gewisseld met een andere supervisor. Nu is hij dus een 'gewone' supervisor, en z'n collega de manager supervisor. Nu heeft z'n baas gezegd dat zij (de nieuwe manager supervisor) maar moet bepalen of het op 26 juni rustig genoeg is om eerder weg te kunnen.. Maar goed, daar kunnen we natuurlijk weinig mee. Wij zullen toch ook wat moeten plannen, en tot het laatste moment wachten of we nu wel of niet kunnen gaan is echt ontzettend rot.

Maar, en nu komt het mooiste; Gisteren hebben TWEE collega's (een gewone supervisor en de manager supervisor) een middag vrij gevraagd om naar de bruiloft van de baas te kunnen. En guess what? Ze hebben zonder problemen allebei vrij gekregen! Dan doet het er dus schijnbaar niet toe dat ze niet aan het contract voldoen en dat er niet voldoende personen aanwezig zijn, en dat naast de baas ook de manager supervisor weg is.

Ligt het aan mij, of is dit echt ontzettend oneerlijk? Ik ben er gewoon verdrietig van.. Als hij een vrije middag nodig heeft zijn er tig regeltjes en excuses waardoor het onmogelijk is om die vrije middag op te nemen, maar als er twee collega's zijn die weg willen hoeven ze daar geen enkele moeite voor te doen..

 

Hij heeft het er al over gehad met HR, maar die zeggen hetzelfde als z'n baas.. Maarja, dat zijn dus ook de mensen die gisteren de andere 2 toestemming hebben gegeven. Zouden jullie daar nog een keer langsgaan?

Ik vind het in ieder geval al fijn dat er ook anderen zijn die het oneerlijk vinden.. Dat verandert de situatie natuurlijk niet, maar het geeft me wel het gevoel dat ik niet helemaal alleen sta

 

Nee, daar waar Drievliet is

Wij hebben uiteraard ook de neiging om maar gewoon vrij te NEMEN in plaats van te krijgen, maar tja.. Grote kans dat je er dan helemaal niet meer hoeft te komen natuurlijk. Omdat hij er pas 2 maanden werkt loopt z'n contract nog via een wervingsbedrijf en ze hoeven op dit moment nog geen geldige reden op te geven om hem te ontslaan.. Ik denk dat, als hij de 26e opeens ziek is, zij ook wel weten wat er aan de hand is en dat hij dan niet meer terug hoeft te komen. Zijn contactpersoon van het wervingsbedrijf is het overigens met hem eens, maar die zegt ook dat ze er vrij weinig mee kunnen..

Er wordt inderdaad alweer gesolliciteerd, maar het duurt nog geen 2 weken voor het de 26e is, en voor die tijd een andere baan vinden gaat niet lukken.. 2 maanden geleden waren we nog zo blij dat hij deze baan kreeg, het leek zo ideaal.. Maar nu..

Mijn vriend is ook echt niet iemand die snel opgeeft, en overigens ook helemaal geen persoon die moeite heeft met omgang met anderen, maar hij gaat nu elke dag met lood in z'n schoenen naar z'n werk. Ik vind het ook zo sneu als ik weer een whatsapp berichtje krijg dat hij weer volkomen genegeerd wordt terwijl de rest het zooooo gezellig heeft met elkaar.. Bah. Tegen de andere man op kantoor, waar hij dus wel mee op kan schieten, doet de rest wel normaal. Hij heeft hem eens een keer gevraagd of ze misschien wat tegen hem hadden, maar toen zeiden ze dat ze ook zo tegen hem deden toen hij er net werkte.. Dat is dus vanzelf over gegaan, maar dat verandert nu niets aan de situatie natuurlijk..