minder complicaties bij thuisbevalling

@adi, ze zijn de vk en arts-assistent in het ziekenhuis. Maar zo als ik al aangaf is het geen best ziekenhuis. Ik ging er van te voren vol vertrouwen heen ookal wilde ik liever thuis bevallen. Maar had idd thuis ook kunnen gebeuren.

In een ander ziekenhuis zou ik voor de 2e (over een paar jaar ) ook vol vertrouwen gaan. Maar ik geef de voorkeur aan thuis. Hoewel ik toegeef dat in een ziekenhuis bij complicaties wel direct de juiste hulp voor handen is. Ik geloof dat als de aanrijd tijd naar een ziekenhuis te lang is je niet eens thuis mag bevallen, mochten er complicaties optreden.

Ik vind beide voor- en nadelen hebben

 

Je moet je gevoel volgen en kiezen voor de plek waar jij je goed bij voelt. Is dat thuis, dan zal thuis meer ontspannen zijn. Enzo ook in het ziekenhuis.
Wanneer er niet te kiezen valt, dan is het zo goed mogelijk proberen te accepteren dat het anders verloopt.
Thuis is net zo veilig, mits de verloskundige geen risico's neemt( wat soms niet het geval is). Bij een klein vermoeden van een mogelijk gevaarlijke complicatie, moet het zijn; spullen pakken en wegwezen met auto of ambulance. Kan dit niet meer, alles in gang zetten om na de geboorte het zo snel/goed mogelijk op te vangen. Bijv. Hulp in schakelen, alle "EHBO" spullen klaar zetten( wordt vaak niet meteen klaargelegd) en zorgen dat er meteen vervoer is naar het zh.
Meestal wordt bovenstaande ook gedaan hoor!

Ik wilde thuis bevallen, maar had na 38/39 uur toch echt wat hulp nodig voor effectievere weeën.

Adi verpleegkundige hechten volgens mij niet. Tenminste hier in de omgeving niet.

 

tot een dag voor de bevalling leek alles prima ondanks dat ik al weken riep ik voel me niet goed,

uiteindelijk met spoed opgenomen wegens hoge bloeddruk en ben toen ingeleid, maar ik was toen al 39.2 en had dus elk moment zo kunnen bevallen, sven was 2 keer strak omstrengeld met de navelstreng, had er nooit uitgekomen zonder hulp, (toen zijn hoofd er uit was gehaald via vaciumpomp hebben ze eerst de navelstreng moeten loshalen, verder dan het hoofd kon nl niet) na een keer persen moest ik stoppen en is hij met hulp van een gynecoloog gehaald, binnen 10 minuten was hij er vanaf de eerste perswee, en toen hebben ze zuurstof alles moeten geven, om hem op gang te helpen, de gevolgen waren enorm na de bevalling achter af voor hem. bij een thuisbevalling was dit never nooit goed gegaan, is me ook verteld dat ik mazzel had dat ik dus door mijn hoge bloeddruk ingeleid was, want dit kunnen ze anders niet inschatten vooraf, tevens de goede hulp van de verloskundige heeft mij er door geholpen, ze reageerde direct en adequaat op alle signalen.

 

Maar als dat zo is, dan valt het hele argument van meer ontspannen dus ontsluiting gaat sneller en wel of niet ingrijpen met bijvoorbeeld een knip toch weg?
Ik ben gewoon lekker thuis geweest de eerste 8 cm, eigen bad en bed. Ritje naar het ziekenhuis was genoeg voor die laatste cm. En onze Vk is gewoon fan van de knip, wordt expliciet gezegd tijdens avond over de bevalling, dus ik geloof niet dat ze hem thuis niet had gezet. Want bij een verplaatste thuisbevalling, waar dit over zou moeten gaan, zie je in principe dezelfde mensen als thuis.. En anders is er al een complicatie opgetreden.. (en had je dus sowieso gemoeten).

 

@ Jessie: ik geloof niet dat ik je redenatie helemaal snap. Je bedoelt dat als je thuis bijna de gehele ontsluiting afwacht de ontspannenheid ziekenhuis/thuis geen verschil meer maakt?

Hier ga je ongeveer met 5cm naar het ziekenhuis en je hoort wel eens dat dan de ontsluiting ineens veel langzamer kan gaan of zelfs kan stoppen.

Ik geloof ook wel dat er verschil zit tussen de verschillende vk's hoe snel zij ingrijpen, maar er wordt bij onderzoeken niet naar individuen gekeken, maar naar hele groepen. Een vk die onder alle omstandigheden snel een bepaalde ingreep doet valt dan gewoon weg in de groep. Bovendien zou ook een knipgrage vk sneller kunnen knippen in een ziekenhuis dan thuis.

Vond je dat trouwens niet vervelend dat ze zo'n fan was van de knip? Begrijp me niet verkeerd, heb graag een knip, maar alleen als het echt nodig is (of wordt verwacht dat het echt nodig is).

 

Ben trouwens zelf nog nooit bevallen, dus spreek niet uit ervaring

 

Dat bedoel ik inderdaad. Maar het zal inderdaad heel verschillend zijn wanneer je gaat. Misschien had ze ook niet verwacht dat ik in 2 uurtjes van 3 naar 8 cm zou gaan..

Dat van die knip.. Heb daar geen problemen mee gehad. Persen moet niet te lang duren, en ik ga er vanuit dat zijn dat het beste kon inschatten op dat moment.

Maar wel grappig dat het dus vooral voor tweede en volgende bevallingen gaat. Misschien toch opnieuw een keuze maken..

 

Dat persgedeelte valt mee hoor, als je mag persen voel je de weeen niet meer.En dat is echt heel fijn! Waar het bij mij fout ging was toen het hoofdje kwam, auw dat deed pijn en ik schrok ervan en stopte van schrik met persen. Daardoor duurde het langer allemaal.maar ik verzeker je, de tijd vliegt als je aan het bevallen bent!

Minn dochter heeft inderdaad een Spaanse naam.
Ik ben zelf half Spaans en vond Carmen altijd al een hele mooie naam.
En ik vond het ook wel mooi om haar een Spaanse naam te geven omdat ze in Spanje 'gemaakt' is.

 

Ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden. Binnenkort bespreek ik met de vk die mijn eerste bevalling heeft gedaan, wat er nu allemaal precies gebeurd is en hoe dit thuis was afgelopen. Een hééél klein deeltje van mij zou wel thuis willen bevallen, omdat dit met onze oudste zoon gewoon praktischer zou kunnen zijn. Ik zou best even wat tijd alleen met ons gezinnetje willen, voordat er grootouders komen. Maar als hij tijdens een bevalling naar hun toe gaat en ze komen hem nadien brengen, laat ik ze toch niet een uur beneden zitten voordat ze mogen kijken.

Maar dat os dan ook het enige wat bij mij voor een thuisbevalling pleit. Vorige keer bewust gekozen voor het ziekenhuis: bij onverwachte complicaties heb je alles bij de hand. En bij mij was dat -in mijn beleving- toch wel het geval. In ruim 15 uur had ik pas 5 cm ontsluiting. Ik kon de ontsluitingsweeën niet goed meer aan en wilde op dat moment eindelijk naar het ziekenhuis omdat ik toch pijnstilling wilde. In het ziekenhuis aangekomen moesten ze me natuurlijk eerst een half uur monitoren. In die periode ben ik van 5 naar ruim 9 cm gegaan. Dus het idee dat je thuis meer ontspannen bent en dus sneller ontsluiting hebt, ging voor mij niet op. Eerder andersom. En dat vind ik ook niet onlogisch voor moeders die bewust kiezen voor een zkh bevalling. Daar zou je inderdaad kunnen verwachten dat ze in het zkh op dat moment net zo ontspannen of meer ontspannen zijn dan thuis.
Ik mocht snel door naar de verloskamer. Daar heb ik een paar goede persweeën gehad. Maar ik had een nacht overgeslagen en de ontsluitingsweeën hadden me behoorlijk uitgeput. Ik denk tenminste dat dat de reden was dat de persweeën heel snel minder werden.
Mijn eigen verloskundige heeft hulp gekregen van andere verloskundigne en verleegkundigen. uiteindelijk stonden ze met zijn vieren rond mijn bed. Onze zoon heeft in mijn beleving lang op hetzelfde punt klem gezeten in het geboortekanaal. Ik krege hem niet verder. Ze waren al bezig met weeënopweekkers (infuus aanprikken lukte niet) en hebben uiteindelijk met een knip en fundusexpressie toch onze zoon naar buiten gekregen.
Ik vraag me af hoe dit thuis was gegaan met 'maar' één verloskundig en een kraamverzorgster. Dat gaan we dus komende week bespreken.

En het frapante van dit soort onderzoeken vind ik altijd dat er dan wordt gezegd dat in NL huisbevallen net zo veilig is als een ziekenhuisbevalking. (Mits geen risico's). Maar toch scoort Nederland qua veiligheid rondom de bevalling nog steeds lager dan landen die verder redelijk vergelijkbaar zijn, maar waar een ziekenhuisbevalling meer de norm is. De cijfers zijn gelukkig al verbeterd, maar er is nig steeds sprake van een verschil.

 

Je gaat (meestal) ook niet bedenken dat je je niet prettig voelt. Je raakt lichtelijk gestrest waardoor adrenaline vrij komt, wat de weeën kan afremmen en de pijn erger maakt.
Dat jij al in het zkh was en dat de ontsluiting zo snel ging, heeft niet zoveel met elkaar te maken(neem aan dat het ook de bedoeling was dat je daar zou bevallen) Je had hele goede weeën en een baarmoeder/hals/mond die snel verstreek en ontsloten was.
Er zijn altijd uitzonderingen en daar hoor jij bij.

 

Waarom niet? Hebben wij wel gedaan hoor!
Eerst even met z'n 4tjes. En daarna opa's & oma's opgehaald.

 

.....

 

Ik heb 2x een hele slechte ervaring gehad met een verloskundige en heb er daardoor ook helemaal 0 vertrouwen in.

Beide keren is het uitgelopen op een keizersnee, eerste keer met spoed!
Vlogen we door de gangen heen in het ziekenhuis, 1 verpleegkundige die bij mij op bed zat en al rennend mijn kleren uittrok.

2de keer ook een keizersnee, gelukkig geen spoed. Maar dat was niet te danken aan de vk. Maar meer aan mezelf omdat ik voet bij stuk hield en er een gyn bij wilde hebben die wél naar mij luisterde en wel de tijd nam om mijn dossier te lezen.

Hier dus nooit weer een bevalling met een verloskundige!
De volgende keer zal een geplande keizersnee zijn en lekker controle bij de gyn in het ziekenhuis.

 

Ik weet niet zo goed wat ik van het onderzoek moet denken, maar ik zet er inderdaad mijn vraagtekens bij.

Gelukkig hoef ik hier in Spanje deze keuze niet te maken want thuisbevallingen zijn hier niet aan de orde.

Hier bevalt bijna iedereen pijnloos en hoor hier zelden van de horror bevallings verhalen die ik hier op het forum lees of hoor van bekenden en familie in Nederland.


Voor mij valt een bevalling onder een medische ingreep, met alle risicos van dien en naar mijn mening hoor je dat niet thuis te doen.

 

Ik ben het er niet mee eens dat bevallen een medische ingreep is. Het is in de basis een natuurlijk proces. Maar ik heb wel het idee dat het in Nederland minder professioneel wordt aangepakt dan in andere Westerse landen. En dan zeg ik niet dat het allemaal per se met pijnbestrijding enzo moet (wel mag als je dat zelf wilt!)

Maar zoals het bij ons gaat:
- elke controle een andere vk voor je neus, die je dossier nauwelijks lijkt te kennen. En van diverse verloskundige krijg je heel andere adviezen. (Tijdens mijn vorige zwangeschap voortdurend gesteggel over wel / niet wegen tijdens de zwangerschap, wel / geen noodzaak om suikertest te doen. Het lag er maar net aan wie ik voor mijn neus had.)
- Na 20 weken meestal geen echo meer. Gewicht wordt gegokt op basis van voelen aan de buitenkant. Dit klopte bij mij totaal niet. En uit topics op dit forum merk ik dat dit bij erg veel vrouwen niet blijkt te kloppen.)
- Verloskundigen geven bij een zwangerschap zonder bijzonderheden standaard het advies om thuis te bevallen, ook bij een eerste bevalling. Terwijl een goede zwangschap geen garantie is voor een ongecompliceerde bevalling. En zeker bevallingen van een eerste kind erg vaak alsnog in het ziekenhuis eindigen.

 

Helemaal mee eens!

Maar geloof dat het nu wel standaard is dat je na de 30ste week 2x een groeiecho krijgt.

 

maar die groeiecho's kloppen volgens mij ook vaker niet dan wel..