Bij onze eerste zwangerschap had ik geen enkele voorkeur. Als het maar gezond was. (kwam er met 6 weken achter. Gebeurde door de pil heen dus heb 6 weken pil geslikt en geen foliumzuur terwijl ik zwanger was). Mijn man had wel een grote voorkeur. Hij komt uit een echt mannengezin maar het had ook te maken met dat de baby dan stamhouder van de familie zou worden. Omdat mijn man het ook is. En inderdaad het werd een pracht jongen. Toen kregen we ook de opmerking (althans mijn man) Heel goed gedaan hoor. echte mannen maken mannen. Dat was een opmerking die mij pas echt stoorde. Alsof je geen man meer bent als je een meisje krijgt. Nu zijn we bezig voor een tweede. En ja ik geef toe ik heb een lichte voorkeur naar een meisje. Maar als het straks een jongen wordt ben ik net zo blij. Als het maar gezond is (er standaard i know maar is de waarheid). Ik heb genoeg gezien en gehoord in mijn omgeving waarbij dat niet het geval was. Mijn man heeft weer een voorkeur voor een jongen. Das best een lang verhaal. Eerst maar genieten van het zwanger worden.
Bij de eerste had ik totaal geen voorkeur. Had daarvoor 2 mk's gehad het enige wat voor mij telde was dat de baby gezond was. Ik had wel sterk het gevoel dat het een jongen was en dat was ook zo. Bij de 2de was mijn gevoel wederom een jongen daar stelde ik me eigen op in en ook was het weer een jongen hahah. Mijn vriend wil de graag een meisje hij was wel iets teleurgesteld hihi. NU zwanger van nummer 3 en ik geef toe dat ik het wel leuk zou vinden als het een meisje is, maar heb geen voorkeur. Ik ga er eigenlijk weer vanuit dat het een jongen is hahah
Voor en in de eerste paar weken van de zwangerschap had ik heel sterk het gevoel voor een jongetje en dat wou ik ook graag. Mijn man had dat bij een meisje. Maar wij zijn zo blij met onze 1e zwangerschap dat we allebei willen wachten tot de geboorte voor het geslacht. Het maakt ons allebei helemaal niks uit! Ons kindje is welkom!
Mij maakte het bij de eerste zwangerschap helemaal niets uit en nu weer niet. Het is een cliché, maar als het maar gezond is. Volgens mij kan ik zowel een hele leuke meisjes- als jongensmama zijn . Maar, als je echt wilt weten hoe de dames op ZP hier over denken, liever een meisje, liever een jongen of maakt niet uit, waarom maak je dan geen poll aan? Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd .
Ja ik had ook een voorkeur bij de 2de voor een meisje...So what??? En het is een meisje geworden en had natuurlijk tranen van geluk...helemaal verliefd op mama's meisje!! En als het wel een jongen geweest was dan was het inderdaad even omschakelen geweest omdat een meisje mijn droom was. Maar een jongen was dan net zo welkom geweest!! Dus JAAAA.. Ik had een voorkeur....Don't judge me!
Ik snap die voorkeuren ook niet echt. Je mag blij zijn dat je een kindje mag verwachten toch? Bij mijn eerste kreeg ik heel vaak de vraag van waar hoop je op. En ik wist het niet ja een gezond kindje en het geslacht maakte mij niets uit. Toen bij de tweede was het nu wil je zeker wel een meisje? Uhm nee ik wil een gezond kind en wat het dan is maakt me niets uit. En nu bij de derde was het waarom nog een derde je hebt toch beide geslachten al...... Ik kan niet begrijpen dat geslacht zo belangrijk is. Je gaat toch samen voor een kindje en niet voor een jongen of meisje?
Uiteraard staat een gezond kind voorop, ongeacht het geslacht maar was wel héél gelukkig dat ik een dochter heb gekregen. Gewoon omdat ik altijd graag een dochter wilde hebben en ook een echte meisjes mama ben. Als mijn dochter een zoon was geweest was ik overigens niet teleurgesteld geweest. Nu bij de tweede maakt het me niets uit, gezien mijn leeftijd, hoop ik alleen op een goede afloop en een gezond kind en wat het geslacht betreft...twee meisjes lijkt me ontzettend leuk en een jongetje is ook super welkom om dat dat weer een hele nieuwe ervaring zal zijn.
Ik snap je gevoel. Ik heb al een jongetje en hij is echt de liefste van de hele wereld en ben zo supertrots op hem! Iedereen denkt dat je bij een tweede dan wel heel graag een meisje wilt, maar het maakte me echt niet uit. Ik heb zelfs het idee dat ik mezelf nu moet verdedigen dat ik net zo lief een jongetje had gekregen (nu dat ik weet dat het een meisje is), omdat iedereen doet alsof ik ' opgelucht' moet zijn dat we nu een meisje krijgen.
Ik heb nooit een voorkeur gehad. Een gezond kindje is wat telt voor mij en niet het geslacht. Toevallig krijgen we nu een 3e meisje maar ik had een jongetje net zo leuk gevonden. Krijg nu wel heel vaak de opmerking: Nu ga je zeker door tot je een jongetje verwacht...ppfff dood vermoeiend die opmerkingen. We zijn gezegend met 3 gezonde meisjes straks en dan zijn wij echt helemaal compleet. En tja,ik heb een zoontje maar die was te zwak om buiten de baarmoeder te kunnen leven. Maar dat vertel ik lang niet tegen iedereen,het is iets van ons en gaat een vreemde of vage kennis niks aan. Wij zijn gelukkig met 3 meisjes,maar ik had net zo gelukkig geweest met 3 jongens of hoe het nog meer kan Kijk,als je een voorkeur hebt naar een meisje of jongen ivm ziekte's die erfelijk zijn met naar geslacht toe vind ik het anders. Maar in een gewone gezonde toestand vind ik eigenlijk dat een voorkeur hebben zo jammer is. Een kindje krijgen is al een wonder op zich!!!
Bij mij was het net andersom; Iedereen dacht dat ik wel graag een meisje zou willen, maar diep van binnen zag ik mezelf wel met een kleine knulletje lopen ipv een meisje.. Dus toen ik wist dat ik ook daadwerkelijk een zoon kreeg was ik helemaal gelukkig. Was het een meid geweest was ik ook heel blij geweest maar ergens kriebelde het meer voor een knul.. Maar heel cliché ; een kindje mogen krijgen is al heel bijzonder, een gezond kindje een wonder. Het geslacht is dus echt niet het belangrijkste maar ik vind het wel natuurlijk dat je een lichte voorkeur kunt hebben..
Ik heb het in mijn eerste zwangerschap nooit uitgesproken (na 2 miskramen weet ik echt wel dat het zo vanzelsprekend allemaal niet is! Ben dus sowieso dankbaar voor wat ons gegunt wordt!) maar ik wilde stiekem toch wel heel graag een dochter. Hoefde niet perse de eerste zwangerschap te zijn maar ik was toch wel heel blij dat het een meisje was. Van een jongen zou ik nét zoveel gehouden hebben hoor maar ik ben gek op roze, tutten met haartjes, jurken en kleertjes shoppen en hopelijk later lekker samen stadten . Maar dat al heeft niets met houden van te maken hoor! Nu bij de 2e maakte het me niets uit, 2 meiden super, jongen meisje ook super. Vriendlief hoopte nu stiekem wel op een zoontje als 'stamhouden' maar ook dit staat los van houden van!
Ben het hier helemaal mee eens! Ben zelf opgegroeid met een broer, papa en mama hadden dus van allebei 1. Maar ik heb soms weleens het gevoel van "had ik maar een zus(je), vooral als ik dan zie hoe goed mijn moeder met haar 2 jongere zussen op kan schieten, ze weekendjes weg gaan en dagjes uit. En het feit dat je niet altijd met "vrouwendingen" naar je moeder hoeft of een vriendin, maar het aan een zus(je) kwijt kan, heerlijk lijkt me dat. Zeker als je moeder er op een dag niet meer is... Ik heb soms sterk het gevoel dat ik wel een zus heb (gehad), mijn moeder heeft namelijk voor ze zwanger werd van mijn broer een miskraam gehad We zullen het nooit weten, maarja, misschien heeft mijn gevoel wel gelijk, daar houd ik me dan maar vast, dat ook ik ergens een grote zus heb, al is ze dan heel erg ver weg Nu ik zelf zwanger ben maakt het me helemaal niets uit wat we op de wereld zetten. Het is voor ons een grote verrassing, aangezien de kleine uk met de 20 weken echo niet zijn/haar geslacht wou laten zien. Ik droom trouwens wel vaak over een meisje, maar daar doe ik niet veel op, straks word er toch een jongen geboren. Beide lijkt mij leuk!
Ik denk niet dat ze bedoelt dat je geen voorkeur mag hebben maar ze heeft het gevoel dat het bij vrouwen die zwanger zijn vaker voorkomt dat ze liever een meisje willen dan andersom.. ik hoop alleen dat iedereen begrijpt dat niet alle meisjes houden van tutten en niet alle jongens houden van voetballen... Ik heb zoveel meiden gehad op de opvang die echte rauwdouwers waren, geen strikje ging erin ....en andersom ook, jongetjes die liever knutselen als voetballen... Alles kan, meisje of jongen tis gewoon een mensje , ik hou zelf gewoon niet zo van stereotypen, maar een lichte voorkeur hebben is niet erg.
Waar ik me wel soms aan irriteer is dat mensen zeggen van ''oh nu wel is het zeker wel een meisje of jongen. Omdat je dat al een meid of een jongen heb. Ik heb 2 jongens en kreeg bij mijn vorige zwangerschap(die mis gegaan) steeds te horen ''nu wel een meid want ja je heb al 2 jongens''. Mij maakt het echt niet uit zei ik dan..'' Staan ze je raar aan te kijken dat je geen voorkeur heb. Heb wel eens gezegd ''wat moet ik met een meisje ik ben piemels gewend'' Wisten ze al gauw niks meer te zeggen. Ik mag blij zijn als de zwangerschap goed gaat tot het einde. Heb 4 mk's gehad, als de baby maar gezond ter wereld komt. wat ik eerder aan gaf zou het heel leuk vinden als het een meid is, zeker na 2 jongens maar een 3de knul mag van mij ook
Ik heb nu ook totaal geen voorkeur, lijkt me allebei erg leuk.. Maar kan me wel voorstellen dat ik bij een evt. volgende misschien dan graag het andere geslacht zou willen, puur om het allebei een keer te hebben meegemaakt Ach, wij laten ons toch verrassen dus op het moment zelf ben je zo overdonderd dat je kindje er eindelijk is dat het geslacht geen moer uitmaakt ga ik vanuit Edit: Vriendinnen denken wel meer van oh een meisje is zo leuk met die schattige kleertjes enzo.. Ik denk dan: die v ons krijgt echt niet alleen maar roze en jurkjes mocht het een meisje zijn, ik hou van lekker stoer!
Ja, bij mijn eerste zwangerschap wist m'n mama ergens wel dat het een jongen ging worden, terwijl ze stiekem toch nog hoopte op een meisje, toen ik haar dan opbelde als ik bevallen was en zei dat het een jongen was, hoorde ik enige teleurstelling in haar stem en dat heeft mij eigenlijk heel diep geraakt! Nu zou ze het niet meer anders willen natuurlijk maar ik zal dat toch nooit vergeten! Nu ik weer zwanger ben, probeer ik tegen iedereen te zeggen dat ik het HEEL leuk zou vinden om 2 jongens te hebben om mij later de opmerkingen te besparen van "teleurgesteld?" zijn
Maar ik heb niets tegen mensen die een persoonlijke voorkeur hebben hoor! Vroeg me gewoon af waarom dat zou zijn!
Ik herken het wel, deels al hoopte ik bij de eerste echt op een knul! Bij de tweede (wat eigenlijk onze laatste zou zijn) hoopte ik wel erg op een meid, leek me zo leuk van beiden wat. Onze tweede werd idd een dochter en we mochten nog een derde kindje krijgen. Voorronde dochter leek me een zusje leuk maar zelf had ik niet echt een wens. Sterker nog, toen we hoorde dat het weer een meid was, kwam als eerste bij me op, jammer!! Geen stoere pakjes en stoere dingen meer. Ik denk dat de wens voort komt uit het feit dat de band met een dochter later anders is als met een zoon. Jongens verlaten het huis en krijgen een gezin, een meisje trekt altijd meer naar de ouders toe. Een zoon trekt dan automatisch mee naar (schoon) ouders. Ik heb twee meiden wat niet echt prinsesjes zijn. Houden wel van jurken maar dan moet het wel stoer zijn. Maar nagels lakken en stoere vlechten maken vinden ze wel heel leuk.
Ik vind het beide erg leuk maar heb dadelijk 2 jongens, vind ik helemaal geweldig! Ben al dolgelukkig dat ik 2 gezonde jongens mag hebben! M'n man had nu wel heel graag een meisje gehad, omdat we dan van elk geslacht 1 zouden hebben haha maar die is ook gewoon net zo blij met een jongen als met een meisje