Ik ben na mijn bevallingsrust en ouderschapsverlof ongeveer een 16 maanden terug fulltime (38u) gaan werken. Hoewel ik veel hulp krijg van mijn man in het huishouden en met de meisjes werd het me toch allemaal teveel. Ook mede door mijn toch wel intensieve job. Het is 'maar' een administratieve functie maar er is enorm veel werkdruk. Dus besloten om 4/5e (van 36u) te gaan werken en zo een betere balans tussen werk en privé te vinden. En ook om een beetje gas te kunnen terugnemen op mijn werk. Ik heb ook aangegeven dat ik die 4/5e wou omdat het me teveel werd. Goed, ik heb goedkeuring gekregen, al was het absoluut niet van harte en met de melding dat mijn werk niet ging aangepast worden maar dat ik enkel niks nieuws meer zou bijkrijgen. Dan zou het op termijn vanzelf lichtjes minder worden. Ik ben nu twee en half weken bezig en ik verzuip en zit onder de stress. Ik krijg mijn werk gewoon niet gedaan en hier is totaal geen begrip voor. Ik wil binnenkort toch aan de alarmbel trekken vooraleer ik hopeloos achter raak. Maar ja, wil ook niet te vlug gaan want misschien panikeer ik wel te snel gewoon... En hoe moet ik dit aanbrengen? Er wordt eigenlijk gewoon gezegd dat ik zelf minder wou werken en dat het werk niet verminderd wordt. Ja dan weet ik niet meer wat zeggen! Dus hou zouden jullie dit aanpakken? En hoe ontspan ik 's avonds zodat ik toch in slaap raak? Iemand tips?
wacht even hoor.. je bent van 38 u naar 36u gegaan? Lijkt me niet echt een normale situatie dat je dezelfde werkzaamheden blijft houden als je minder gaat werken. Plus dat als ze willen dat je niet overspannen raakt en er langdurig uitvalt.. zou ik als ik jou baas was er toch wat aan doen!
Nee ik heb het verkeerd uitgelegd . Ik werk 4/5e van 36u dus dat is rond de 29uur ongeveer. Er is precies gewoon niks begrip. Er is pas iemand ziek thuis geweest owv stress en daar is ook geen begrip voor. En collaga's die er langer werken dan hebben ooit al eens laten vallen dat bij langdurige ziekte je buiten gegooid wordt. Nu klinkt alles heel negatief maar het is verder wel een toffe job met leuke collega's. Allen dus die druk . En ik ben zelf niet ongevoelig voor stress ook niet...
Ik denk dat je gewoon duidelijk moet maken dat het op deze manier teveel word voor je, dat je inmiddels moeilijk in slaap komt en dus echt gas terug moet nemen. Dat je op deze manier overspannen raakt en dat je dit dus wilt voorkomen. Het is lastig maar je moet een beetje meepraten met de baas: ik weet dat het vervelend is dat er werkzaamheden af moeten maar ik wil voorkomen dat ik langdurig moet gaan verzuimen. Begrip voor de situatie van de baas en proberen mee te denken. Denk dat dit het beste werk!
Ik weet niet wat de regels in België zijn maar hier kunnen ze je er niet zomaar uitgooien als je in de ziektewet zit. Dreigen is makkelijk maar ze hebben ook regels waar ze aan vast zitten. Helaas word je als werknemer snel bang waardoor je eerder weer begint
Ja hier zijn ook wel zo een regels maar ze kunnen je dan nog ontslaan als je terugkomt. Nu zo een vaart zal het allemaal wel niet lopen. Ik mag gewoon niet panikeren, moet goed doorwerken en het gesprek aan durven gaan. En leren om beter met stress om te gaan. Want de druk ligt nu eenmaal hoog bij veel jobs... Dus alle tips zijn welkom (omgaan met stress maar ook voor het gesprek zelf). Bedankt al voor het meedenken .
Als je gevoelig bent voor homeopathische middeltjes zou je lavendeldruppels kunnen proberen op je slaapkamer. Bad in lavendel doet ook wonderen!
Nog tips meiden? Ik wil me echt goed voorbereiden op het gesprek of wordt zo onder de tafels gekletst Oh ik gebruik al een combinatie van is lavendel op mijn hoofdkussen. Helpt wel iets maar zolang ik zo lig te malen, helpt.dat natuurlijk niet voldoende.
wel de hoeveelheid werk van 36 uur en dat moet jij in 29 uur proppen terwijl het al veel is bij 36 uur. ?? Wil je werkgever dat het goed gedaan word of vind hij het prima dat je afraffelt, want het is gewoon niet mogelijk om 7 uur werk te doen in tijd die je niet hebt. Zou hem ook vragen, wil je dat het werk goed gedaan word, dan geef je me een werklast van de 29 uur die ik werk. Maakt het niet uit hoe het gedaan word als het maar gedaan word, prima . Maar dan heb ik geen tijd om op fouten te letten. enne "maar"administratief werk! alsdat niet bestond hadden ze een groot probleem. Over het algemeen staat administratief werk hier in nederland niet als een "laag "beroep te boeken en dat klopt ook dat is het niet. Al was je putjesschepper, iemand moet het doen en ook daarbij kan de werkdruk te hoog liggen.
Ja dat is waar natuurlijk. Wilde maar zeggen dat het geen fysieke arbeid is en ook geen job met serieuze verantwoordelijkheden gelijk een dokter of chirurg bijvoorbeeld. Ja kan en mag je dat zo uitspreken naar je baas? Is dat niet te hard? Wordt je daar niet op afgerekend? Heb hier totaal geen ervaring mee en ben onzeker. Dus ook makkelijke 'prooi'...
Waarom houd je niet gewoon hetzelfde werktempo aan als toen je voltijds werkte? Meer dan dat kan je niet doen, je werkuren laten dat niet meer toe, en je wordt er ook niet meer voor betaald. Als je leidinggevende daarmee niet tevreden is, dan is hij vrij om je te ontslaan, verspeel je je recht op een uitkering niet, en heb je genoeg tijd om iets anders te vinden. Heb je al lang stressklachten? Dan is het wellicht handig om naar een stresskliniek te gaan in een ziekenhuis of naar een therapiepraktijk gespecialiseerd in stress. Verder zou ik je aanraden om te gaan sporten, indien je dit nog niet doet. En wees veel buiten nu met dit mooie weer.
Nee de stress is van recent. Ben ook in behandeling bij psychologe voor zelfbeeld en zelfvertrouwen enzovoorts dus daar kan ik het ook zeker aankaarten. Tja ik wil ook dat oude tempo aanhouden want dat was al pittig genoeg. Maar ik zal het gesprek toch moeten aangaan want anders weet mijn verantwoordelijke niet hoe het staat he...
tuurlijk mag jij uitspreken dat de werkdruk te hoog is en dat daardoor je werk eronder lijd, dus dat de hoeveelheid werk naar beneden moet om op het gewenste niveau te kunnen functioneren. enne het is je werkgever.. een hond heeft een baas. Een werkgever is ook maar een mens.
Als jij zo doorgaat, zit je zo in een burnout. En dan is je baas nog verder van huis. Hij moet je dan namelijk wel doorbetalen, maar je zit thuis in de ww, voor máánden. Dus laat hem maar kiezen. Ik zou ook een dossier aanleggen met alle communicatie over jouw werkzaamheden. Probeer ook alle afspraken die gemaakt worden zwart op wit te krijgen ("kun je dat in een mailtje zetten?") Het is namelijk best mogelijk, dat ze jou maar moeilijk vinden en je weg proberen te werken. Als het ooit zover komt, ben je in elk geval voorbereid.
Haha baas is typisch Vlaams denk ik . Ja een burn out wil ik echt niet! Daar zou het hele gezin serieus onder lijden en dat is net het tegenovergestelde van wat ik wil. Dingen op mail laten zetten wordt heel moeilijk. Dat is hier totaal de.gewoonte niet... Ik denk dat ze hier raar op gaan reageren gezien vroegere ervaringen. Echt bedankt voor het meedenken!
Toevallig ging het er vrijdag over met een collega en de andere collega's die erbij zaten trokken hele grote ogen toen die collaga zei dat ze het schandalig vond dat ik het werk nu op veel minder uren gedaan moet krijgen. Die collega werkt er nog niet zo lang trouwens. Viel weer op hoe krom de situatie is maar dat de anciens dit gewoon normaal lijken te vinden... Dit geeft me niet echt moed hoor. Het gesprek ga ik begin volgende maand proberen aan te gaan omdat ik er de komende week echt geen tijd voor heb.
Deze week is er iets gebeurd op het werk waar ik buiten stond maar wat de sfeer wel heeft verslechterd. Niet het juiste moment om een gesprek te vragen. Ik heb besloten om te wachten tot na mijn verlof en het dan bespreekbaar te maken. Nog drie weken en half op mijn tanden bijten! En moed verzamelen . Waarom ben ik ook zo bang he...
Het is logisch dat je je werk niet af krijgt. Je werkt immers 7 uur minder, maar de de hoeveelheid werk is hetzelfde gebleven. Dat had je werkgever al aangegeven. Is het idee of voorlopig meer uren te werken totdat je werk is verminderd? Voor je thuissituatie zou je kunnen overwegen om een huishoudelijke hulp aan te nemen. Dan is in elk geval je huis lekker schoon na een drukke kantoordag en is er tijd voor de kinderen.
Oei... ja nog even op je tanden bijten. Misschien weet die collega, die jou bijviel, wel iets om te doen met de situatie?
In de praktijk is het meestal zo dat als je minder gaat werken.... Je niet minder werk krijgt. Allemaal leuk en aardig maar als je het met meer uur al niet redt... Hoe ga je het dan ooit in 20% minder tijd wel afkrijgen? Ik werk al jaren 32 uur en meestal heb je dus een fulltime baan in 32 uur gepropt. Maar je kunt niet meer doen dan je kunt doen.. Op een zeker moment is de tijd gewoon op. Dus ja, je bent misschien onzeker. Maar je merkt zelf ook dat het zo niet gaat en je wil ook geen burnout. Al leren meeste mensen na een burnout ineens wel hoe ze hun eigen grenzen beter kunnen aangeven Maar goed... Liever op een andere manier lijkt me