Hier een pindakaas-verslaafde. Dat eet ze elke dag. 1 boterham met pindakaas, 1 boterham met wat anders. Gekleurde muisjes, kokosbrood en andere zoete meuk hebben we niet in huis dus komen ook niet op brood. Chocopasta/hagelslag soms... Maar vanochtend vanochtend warm brood met pindakaas en banaan... En de andere warme boterham met banaan en hagelslag. Dat is minstens zo lekker als gekleurde hagel hoor En ook de lunch.. 1x pindakaas, 1x vrije keuze. Die pindakaas is trouwens ook vrije keuze hoor... Het hoeft van mij niet perse maar ze eet het echt het allerliefst. Al vanaf de eerste boterham met pindakaas. Verder eet ze meestal graag worst (leverworst, ham, kip, gebraden gehakt, salami.. Alles behalve pepersalami eigenlijk) En kaas met komkommer, tomaat, olijven, augurk.. Verzin het maar Boterham 2 gaat inderdaad meetsal in fases... Ene week eet ze heel de week leverworst, week erna enkel kaas met komkommer. En 's avonds heeft dochterlief pech (en wij mazzel!) want ze eet gewoon wat er op tafel staat. Alleen spinazie uit de wok vind ze echt vies... Nahja.. 1 ding niet lusten moet kunnen vind ik Wat betreft geen pindakaas mee naar school.. Zou ik vervelend vinden. Maar tja.. Dan moet ze maar wat anders verzinnen voor op brood
Ik heb een kind wat super slecht eet. Van broodbeleg eet hij alleen cervelaat of zoet. Momenteel zit hij in de stroop fase. Liefst zou hij hagelslag of chocopasta eten, maar dat hebben we niet in huis. Wij zijn (en nog steeds) altijd alles blijven aanbieden. De boterham at hij eerst dan gewoon zonder beleg, haalde het vlees er van af. Later at hij gewoon niet. Nu doen wij bij de boterham niet zo moeilijk meer, want het belangrijkste is dat hij eet. Hij mag namelijk niet vasten. Dan liever vaker stroop. Avondeten krijgt hij gewoon wat de pot schaft en vaak is dit tegen zijn zin. Dan eet hij niet, of 3 hapjes. Soms heeft hij goede dagen en proeft hij zelfs iets nieuws. Als hij nu niks eet van zijn avondeten dan gaat hij gewoon na het eten in bad en geven we daarna nog een boterham. Dit ivm het niet mogen vasten. Ik ben dus ook van mening dat ze niet maar 1 ding lusten en dat ze moeten varieeren. Maar helaas werkt het in de praktijk niet altijd zo, als je een kind met een eetprobleem hebt. De jongste eet vrijwel alles. Van broodbeleg sowieso alles.
En ik ben heel benieuwd wat jij nu eet. Mijn zoontje heeft namelijk hetzelfde. Al sinds hij 8 maanden is, hij is nu 5. En het is echt geen onwil, heel sneu om te zien. Brood eet ie goed overigens, alleen warm eten en fruit dus niet. Hij wil het uberhaupt niet in zijn mond hebben. Lastig proeven dan he. oh ja, de jongste eet/proeft wel alles. Van haring tot citroen, van broccoli tot olijven, alles verdwijnt dat bekkie in. Dus het is ook niet zo dat ik mijn oudste niet genoeg variatie bidet ofzo.
Mijn kindjes lustten ook geen friet of snacks. Oudste lust wel pizza, maar niet van harte. Pannenkoeken zijn hier ook geen succes. Ik heb niet eens iets 'slechts' om aan te bieden haha.
Wij hebben twee types kinderen hier in huis: type vuilnisbak en type fijnproever. Duidelijk resp de genen van mijn man en mijzelf.... Kan bij m'n oudste op m'n kop gaan staan, maar een aantal dingen eet ze gewoon echt niet en ze was al erg kieskeurig toen we met bijvoeding begonnen, terwijl de jongste nu al alles eet en wil eten. Kijkt het eten uit onze mond, (en probeert het soms ook letterlijk uit je mond te eten!!!), terwijl de oudste nooit veel belangstelling heeft gehad voor eten en ook altijd maar weinig eet. Kinderen die echt maar 1 ding eten, daarvan denk ik dan wel dat daar een slechte eter ook wel wat gecultiveerd is: je moet natuurlijk wel van meet af aan verschillende dingen aanbieden en niet al te snel akkoord gaan met 'niet lekker', (10 keer aanbieden voor een kind een smaak leert eten, wordt wel gezegd). Maar simpelweg mama die wel stuurt wat voor eter haar kind wordt? Nee, zo simpel is het niet. Was het maar waar....
Nou idd, ik vind het erg jammer en verdrietig dat mijn zoontje niet van eten kan genieten. Ik houd er wel erg van en haal er ook 'geluk' uit. Heerlijk biefstukje bijv. of lekkere gewokte groenten hmmm.. ik hoop dat mijn zoontje dat toch later ook kan ervaren.
Ik was zelf ook een moeilijke eter als kind, gelukkig nu niet meer... wat ik nog weet is dat ik altijd net zo lang aan tafel moest blijven zitten totdat ik het op had... verschrikkelijk tot huilens toe zat ik daar. Die strijd ga ik met mijn kinderen niet aan, wel proeven als ze echt iets niet lusten en bij sommige groente hebben we de regel zoals spruitjes dat je er net zoveel van eet als dat je oud bent. Zo heeft mijn oudste een periode gehad dat ze ineens geen groentesoep lustte wel 5 hapjes eten en dan klaar, nu vind ze het lekker als ik eerst een boterham in een diep bord leg en er dan soep overheen giet... Oke dan doen we het zo als je het dan weer lust. Over die pindakaas, als ik mijn dochter elke dag laat kiezen zou ze ws ook elke dag pindakaas willen, maar dat mag gewoon niet. Maarja ik heb natuurlijk makkelijk praten want ik heb geen moeilijke eters
Ben niet de moeilijkste moeder. En zie resultaat beide eten eigenlijk prima. De oudste eet dingen die ik nooit zelf gegeten hebt en de jongste gaat die weg ook op. Ze zijn niet te moeilijk. De jongste heeft graag smeerkaas op haar brood maar het kan ook zijn dat ze een week later weer hagelslag wil prima,. Oudste is vooral gek van kaas op zijn brood.
Soms is het wel eens wat gecompliceerder....mijn oudste zoon lust echt NIKS. Al vanaf de eerste dag dat hij geboren is weigerde hij te eten. Toen hij 8 weken was, ben ik op het inloopspreekuur van het cb binnengelopen, heb hem aan de verpleegkundige gegeven en gezegd: je ziet maar wat je met hem doet, hij wil zijn fles niet, heb ALLES geprobeerd en ben radeloos! Toen werd ik serieus genomen. Talloze eettherapieen, noem het maar op en hij/wij hebben het gedaan. Van boven tot onder onderzocht, hij wil niet eten. En ik ben blij dat hij nu 's morgens 1 beschuit eet met hagelslag, en tussedn de middag 1 boterham met hagelslag. Alleen hagelslag dus. Ik heb het eetpatroon moeten loslaten want ik blijf het moeilijk vinden dat hij niet wil eten. Daarom is besloten in overleg met schoolmaatschappelijkwerk, dat hij 2 dagen in de week overblijft op school om mij te ontlasten. Ik kreeg nl al buikpijn als tussen de middag de school uit was, en hij dus thuis kon komen. Ook Tim kreeg hier heel veel last van. Laatst kwam de schooldokter en werd hij gemeten en gewogen. Hij is nu 1.41 en weegt 28 kilo. Zorgelijk, maar soms heb je het echt niet in de hand.
Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik eet nog steeds geen groenten & vlees. Vlees niet eten is mijn eigen keuze trouwens. Ik eet vooral veel rijst, pasta, brood e.d. Fruit kan dat wat compenseren maar ook daar lust ik niet veel van. Toch zijn mijn bloedwaarden altijd goed gelukkig. (En ik kan me er ook niet toe zetten om nieuwe dingen te proberen) Maar bij mij zit er denk ik iets psychisch achter. Ik lustte álles als klein kind, maar nadat ik in het ziekenhuis belandde toen ik twee was lustte ik niets meer en was ik ook overal bang voor.. dus denk dat er meer achter zit. En goed gevulde groentesoep trouwens? Gaat dat ook niet lukken bij je zoontje?
hier zijn ze ook niet gek op zulke dingen.. Van de week liep mn dochter te zeuren wanneer we nou weer eens sushi gingen eten haha.
Gijs eet meestal 2 boterhammen (1 s ochtends en 1 smiddags ) en hij mag 1 boterham met zoet en ander met vlees of kaas (hartig) welke wanneer maakt mij niet uit. Maar vraag het meestal wel wat hij wil. Meestal kiest hij pindakaas maar ook regelmatig hartig. En hij lust allee dus als hij sochtends zoet heeft gehad en wil smiddags weer kan ik hem makkelijk laten kiezen tussen hartig gelukkig.
dan weet je toch ook niet hoe het is om een kind te hebben die wel moeilijk is neem ik aan? Ik heb 2 kinderen die enorm goed eten, mijn middelste is gewoon enorm moeilijk. Heeft totaal niks met verwend gedrag te maken, en hoe 'leer ik dit in hemelsnaam af'? Weet jij het? Dit duurt nu al 1,5 jaar, het ging even wat beter na een operatie aan zn amandelen maar nu is het weer dramatisch. Hij wordt volgende maand drie en draagt nog maat 86, zelfde maat als zn broertje van 15 maanden, die overigens ook nog eens ruim een kilo zwaarder is als hem.
Ja er zit misschien bij mijn zoontje ook wel een psychisch component achter, maar ik kan het dus niet herleiden tot een incident. Groentesoep, Nee helaas overal waar stukjes inzitten hoeft ie niet. Champignonnensoep bijv. vind hij lekker, maar ik moet het eerst door een zeef halen, anders eet hij het niet. Fruit nee, knijpfruit (dus verder dan dat ik vers kan pureren) 'eet' ie wel. Het verste wat hij ooit is gekomen is een stukje appel op zijn tong te leggen. Waarna hij in huilen uitbarstte en begon te spugen Het is dus niet de smaak, maar het mondgevoel denk ik. Het gekke is dus dat hij wel stukken brood eet en tanden poetsen (wat veel prikkels geeft) niet erg vind. Bij het cb en de logopedist zeggen ze dat ie er wel overheen groeit. Mja, ik weet het dus niet.
Onze jongste lust alles, maar onze oudste heeft beperkte voorkeuren betreft eten. S'morgens op zijn boterham is het altijd sandwichspread, s'middags zijn het altijd 2 croissants met sandwichspread en s'avonds moet hij gewoon met pot mee eten maar dat blijft ook een gevecht.
Mijn ervaring is dat het aangeboren gedrag is, niet aangeleerd. Hier 3 kinderen, waarvan de oudste een periode wat moeilijker heeft gegeten, maar gewoon genegeerd en elke keer proberen. Op een gegeven moment was het over. Hij lust alleen geen zuurkool, verder alles. Middelste is nu 3, is een vreselijk slechte eter, neemt 2 happen en dan wil ze ijs (wat ze niet krijgt) Rijst wil ze niet, macaroni niet, haar lievelingseten is aardappels met sperciebonen, maar ja, dat geef je ook geen 4x in de week. Verder is ze wel gek van komkommer, paprika, olijf, banaan etc, dus meestal krijgt ze dat 's morgens, zodat ze in elk geval wat groenten en fruit binnenheeft. Jongste is net een vuilnisbak, die eet echt alles en als hij 15 min van tafel is, eet hij rustig nog een keer brood of een stuk banaan of zo. Maar ik maak er geen machtstrijd van, niet eten is alleen na het eten water drinken, verder krijg je niets meer. Ik wordt niet boos. Mijn kinderen hoeven ook hun bord niet leeg te eten. Ik schep altijd met grote hand op, ook bij mezelf. Genoeg is genoeg, ze hoeven zich niet misselijk te eten. En een drama maak ik er zeker niet van, het gaat vanzelf wel over.
herkenbaar! ik ben zelf van kleins af aan ook een zeer moeilijke groente eter. niet omdat ik nooit wou, ik zou het heel graag willen, maar ik kreeg/krijg het er gewoon echt niet in. Vlees en aardappels zijn me heilig. En nu zie ik dit dus terug in zoonlief, die eet voornamelijk zijn vlees en appelmoes. Spinazie a la creme gaat er gelukkg ook nog in en olvarit potjes soms ook nog. Brood lust hij wel, maar ook daarin is hij kritisch. Als er beleg op zit dat niet blijft plakken, eet hij eerst al het beleg op. Wat er met het brood gebeurd? .... tja maar broodjes met chocopasta, appelstroop of jam of smeerworst eet hij wel (op de korstjes na) helemaal op. Ik had ook voor ogen om mijn kids te leren eten wat de pot schaft, maar de praktijk leert toch altijd anders dan hoe je het in je hoofd hebt. Hopelijk groeit hij er nog overheen en leert hij ooit nog eens goed te eten, ik ga er nu geen strijd van maken, het laatste dat ik wil is dat hij (avond)eten gaat zien als iets vreselijks en er een trauma aan overhoudt waardoor hij er elke avond zwaar tegenop ziet om te eten.
tja, ik heb misschien makkelijk praten met mijn veelvraat... maar van mij moet ze ook afwisselen in broodbeleg. Ze is nu 2 en een behoorlijke peuterpuber, en soms wil ze idd iets anders, maar dan is het simpel; je eet dit, of anders maar niets. Werkt prima!