Onze oudste werd standaard wakker zodra de bestekla open ging. Ook als hij boven lag te slapen en dat helemaal niet kon horen en we veel eerder of later aten. Regelmatig dus met baby over de schouder zitten eten, zelfs nog wel eens gevoerd door mijn man als ik zelf de baby voedde. Bij de jongste hebben we weken rondgelopen met het jochie in de draagzak, tijdens eten en wc gaan ook gewoon bij ons gehangen. Bij de meeste baby's is die vol continue aandacht fase na een maand of 3 grotendeels over. Je bent dan wat aan elkaar gewend en weet beter waarop te letten en dergelijke. Dan is het toch geen issue om je eigen maaltijden een beetje creatief in te regelen. Toevallig vandaag weer een keer niet mee kunnen eten ivm hongerige baby, maar inmiddels komt dit meestal wel goed. Ik vind dat bij een "gewone" baby je het alleen huilen tot een minimum kunt beperken. Ik kan me bij een huilbaby best voorstellen dat je soms even niet weet wat je doen moet en even wegloopt van de situatie, maar ik laat echt mijn baby niet hysterisch huilen ivm een maaltijd of een kop koffie.
Wat ik mij afvraag, misschien dat andere tweelingmoeders dit herkennen, is of je houding anders is ten opzichte van een meerling versus een eenling wat huilen betreft. Ik kreeg eerst een tweeling. Ik merk, eigenlijk sinds de jongste er is, hoe makkelijk ik toen met het huilen omging. Ik kreeg verder geen hulp (man werkte ft) en vanzelfsprekend moest de een soms wachten op de ander wat dus met huilen gepaard ging. Tja, ik kon niet anders. Ook met troosten. Soms moest de een gewoon even wachten zodat ik dat één op een momentje kon hebben met de ander. Toen ze nog <3 maanden waren kon ik ze beide vasthouden maar alles daarboven ging al veel moeilijker. Nu met de jongste is het héél anders. Ik kán hem niet laten huilen. Niet in bed, niet tijdens het eten koken, niet tijdens het eten, niet als ik naar de wc ga. Ik heb die diepgaande drang om meteen op hem af te vliegen en hem te troosten. Hij heeft dus, in tegenstelling tot zijn broers, nooit langer dan 5 minuten gehuild. Mijn vraag dus, hoe kan dat? En is er iemand die dat herkent?
Ik herken het niet, heb geen tweeling, maar denk het volgende; Bij je 2ling kun je niet anders. Je hebt nu eenmaal maar 2 handen, net als nu zul je keuzes moeten maken of het ene kind troosten of het andere kind. Tegelijk kan vaak niet, dat heb ik met mijn 2 kinderen Jij bent of was gewend aan 2 baby's en nu heb je er 'maar' 1. Dus heb je het 'rustiger' en kun je dit gedrag vertonen. Snap je wat ik bedoel en denk?
Heb niet meer alles gelezen. Heb ik de tijd ff niet voor. De reactie van de ha kennen jullie. Ik heb t braaf geprobeerd. Gevolg: kindje overstuur en nog steeds niet slapen... ml en ik zaten er helemaal doorheen en zijn naar de huiartsenpost gegaan. Zo op t eerste gezicht konden ze niets medisch vinden. Maar de ka heeft haar gisteravond opgenomen om haar te observeren. Het moet ergens vandaan komen dat ze niet wil gaan slapen. Nu maar afwachten wat hier uit komt. Voor wie me heel dringend wat wil vertelleb, je kunt beter pb-eb want ik denk niet dat ik voorlopig me de tijd gun om het hier bij te houden...
Hier ook. Ik moest wel, want alleen laten liggen huilen was binnen de kortste keren krijsen, overstuur, kokhalsen en liggen verslikken tot stikken aan toe. Dat was echt niet verantwoord, dus ik moest toch iets. Achteraf bleek het vele huilen te komen door, bij de oudste respectievelijk kiss-syndroom met reflux, KMA+eczeem+extreme buikkrampen en chronische oorklachten. De jongste had last van KMA, verborgen reflux, extreme buikkrampen met verstopping en een hartritmestoornis. Niet zo gek dus dat ze alleen maar bij mij wilden zijn. Als het gejengel was geweest, dan zou ik ze in de box hebben laten liggen voor de korte momentjes dat ik naar de wc moest, maar nu heb ik beide keren allerlei dingen met ze op de arm of in de doek gedaan die ik eerder niet voor mogelijk hield. Ook wel thee drinken dus, (niet kokend heet uiteraard), maar ook wel vaak niet aan drinken toe komen, of enkel water pakken. Bij Thirza kookte mijn man dan als hij thuis kwam en aten we gewoon later. Nu de mazzel dat ie op 10 minuten fietsen van z'n werk woont en dus op tijd thuis, dus hij kon dan weer koken als hij thuis kwam, (of ik, en hij voor Caitlyn zorgen).
Maar dat werkt niet voor elke baby zo he? Kinderen met medische problemen en pijn, stoppen niet met huilen als je ze in hun bedje legt. Die van mij iig niet, die werden overstuur tot stikken aan toe. Dat is gewoon niet verantwoord, om ze dan alleen in bed te leggen, ook al zou ik nog zo geloofd hebben in laten huilen, (ik ben geen voor- en geen tegenstander op zichzelf, ik kijk graag naar wat bij een kind en de situatie past). Hier werden ze alleen maar rustig bij mij op de arm. Logisch ook, als je veel pijn hebt. En ja, dan schuiven allerlei andere dingen op de lange baan. Daar ga je wel prioriteiten van stellen (Waarmee ik niet bedoel dat jij dat niet doet, maar als je kind getroost MOET worden, dan kom je dus niet toe aan allerlei huishoudelijk taken die echt niet perse moeten).
Ohhhh hopelijk komen ze er snel achter wat er aan de hand is! Soms is het ook een kwestie van cirkel doorbreken hoor! Sterkte iig! Lijkt me naar om je kindje achter te laten!
Oké als je baby zodanig overstuur is zou ik ook samen poepen dat is echt heel zielig. Ieders situatie is ook weer anders. Je moeder gevoel snapt vanzelf wel wanneer je wat moet doen. Mijn kindje heeft nog nooit gekrijst alleen sinds zijn sprong wel, als hij honger heeft. Dan pakt hij de fles niet en moet ik allerlei capriolen uithalen om hem te kalmeren zodat hij de fles pakt en dan is hij weer rustig en vrolijk. (Verder jengelt hij de hele dag als ik maar even niet met m speel ofzo en normaal kan hij zich beter vermaken in de box. Er zit wel wat in dat met een sprong hij terug naar mama wil en ik er goed aan zou doen hem De hele dag in een draagzak te doen. Maar dan nog zou ik hem in de box leggen met koken.
Hahaha inderdaad, is hier ook dagelijkse kost! Voordat de eerste geboren was, wist ik nog niet dat ik de slogan van de prenatal zo letterlijk moest nemen. "Wanneer jij, wij wordt."
Ik schuif dan een hele hoop gewoon aan de kant. Dat huishouden wacht wel. Leren om dingen zelf op te lossen, doen ze vooral als ze goed in hun vel zitten, en gelukkig begint dat hier nu de overhand te krijgen, dus daar heeft ze tijd zat voor. Dus op die momenten kom ik dan echt wel toe aan wat perse moet. Mijn huis wordt wel weer echt van boven tot onder blinkend als de jongste ook op school zit
Ja je hebt gelijk. Dochter is al lang blij, dat ze zoveel achter de IPad mag. Dat wordt nog afkicken dadelijk! Het is echt even overleven op het moment, maar ik kreeg gisteren wel een kort schaterlachje uit hem. Dus ik kan er weer even tegen aan. Het is afgelopen vrijdag begonnen, dus ik hoop dat het einde in zicht is. Hoewel ik vrees voor de prikjes die morgen gepland staan...
Hoe oud is hij inmiddels? Hier beginnen we ook net weer uit de verlatingsangst te komen. Echt erg fijn, want ik kon nog geen 3 cm van d'r vandaan gaan en dan was het al mis. Nu speelt ze weer zelf, vermaakt zich prima, snapt dat als ik de hoek om ga de keuken in, zij er achteraan kan komen zelf, enz enz. Maar tijdens die sprongetjes dus even niet, dan gaat dat schakeltje even niet aan ofzo. Nouja, dan doen we een hele hoop maar even niet, zet ik 'r te spelen op de bank en barricadeer met de salontafel en mijn benen, en zet zelf de TV dan nog eens lekker aan met uitzending gemist ofzo. Op die manier hou ik het voor mezelf ook relaxed
Bizaar hoe sommige met baby omgaan en daaronder lijden met poepen met baby niet eten etc... Ik had een huil baby en ik weet dat bij ons zou het ook die richting gaan als we snel de patroon niet door reken. We zijn bih huilpoli geweest toen en die huilpatroon moest doorgebroken worden. Baby die niet kan slapen en die wakker is uren die hazenslaapjes doet die kan niet ontspannen etc raakt in patroon. Hij is enkel tevreden op schouders en dat ook niet altijd. Ben blij dat ik advies van Ka en huilpoli heb gevolgt ipv adviezen hier zoals : niet laten huilen en op borst 24/7 dragen. Sommige denken dat laten huilen is dar je baby laat liggen terwijl je naar wc bent: dat is niet zo. Baby die overstuurd is en krijst laat je inderdaad niet liggen. Het gaat bij huilbabys om het patroon door te breken. Je gaat gewoon regelmatig baby naar eten beetje spelen luier wisselen in box. Direct van box weghalen= in bed brengen. Daar laten instoppen verhaltj kusjes etc en dan pas laten huilen. We deden het 2-3min en dan speentje erin weer zo paar keer lopen. Zo doe je na elke voeding en na twee dagen baby vind de ritme erg goed en huilt al niet meer vaak. Als je baby van bed pakt betekent dat gelijk eten geven. Tja iedereen zijn keuzes hoor maar ik heb liever vroolijk tevreden baby die zelf kan in slaap vallen, uitgerust en kan zich even zelf zonder mamma vermaken. Ik heb meer tijd en meer ritme in de dag. Na crisis van huilbaby zijn we binnen paar dagen gekregen een andere vroolijke baby due lacht praat en speelt! Moet benadrukken dan medische oorzaak uitgesloten eerst moet worden of geholpen( bij ons was het andere voeding en osteopaat) Als ze sprongethe heeft geeft ze dat duidelijk aan dan mag ze ook meer hangen en aandacht vragen maar sprongetje afgelopen gaan we direct in ritme. Sorry voor fouten ik gebruik iphone..
@piccolina: sorry, maar wat kraam je weer een ongelovelijke onzin uit. Dat JOUW baby goed gereageerd heeft op doorbreken van een patroon, betekent BESLIST NIET dat dat voor elke baby werkt! Bij onze oudste zijn we door de medische sector ongelovelijk niet serieus genomen, dus heeft het bijna 2 jaar geduurd voor we de medische oorzaken onder controle hadden. Nu bij de jongste zijn we ook pas net uit de medische factoren, en tada: ze begint uit zichzelf beter te slapen, (net als onze oudste destijds). Helemaal geen slaaptraining voor nodig!
Ik was ook bang voor het afkicken van de tv (veel ziek tijdens zwangerschap en erna de bevalling), maar het viel mij reuze mee! Daarnaast komt de zomer, dus dan heb je ook weer wat afleiding buiten En ik probeer de tijd die ik heb gelijk goed aan hem te besteden. Dus lekker met lego bouwen etc. Dan maar niet het huis blinkend, ben bang dat dat met kinderen nooit langer dan een half uur blijft.
Ze schrijft toch ook dat medische oorzaken eerst onder controle moeten zijn? Ik geloof er wel in dat als er medisch niks aan de hand is dat je meer bereikt met een goed ritme en een bepaald patroon doorbreken. En ritme betekend niet altijd dezelfde tijden maar volgens een patroon de dag door komen. Hier heeft dat perfect gewerkt ook al gingen we veel weg en sliep hij op veel verschillende plekken. Het was altijd wakker worden, eten, spelen tot moeheid en dan weer slapen en zo ging het de hele dag door. Dan even mopperen of huilen en steeds weer laten voelen dat je er wel bent maar dat hij echt moet gaan slapen. Werkte hier perfect en hebben een kindje wat eigenlijk altijd goed slaapt. Wat de omstandigheden ook zijn.
We hebben trouwens ook geen ritueeltje van een uur maar gewoon melk drinken, omkleden, wassen, tanden poetsen, 2 dikkie dik verhaaltjes en bed in. Geen poespas en gewoon lekker slapen.
Ja, maar ze haalt wel aan dat naar de wc gaan met een baby in de draagdoek van de zotte is. Iets wat ik even daarvoor beschreven heb als noodzakelijk vanwege het vele huilen hier. Ze zou er dus goed aan doen om bepaalde dingen uit haar posts weg te laten en niet eindeloos blijven te herhalen dat het meestal echt doorbreken van patroon is, enz enz. Het wordt onderhand wel echt een beetje vervelend.
Rozenarijke: haha volgens mij begrijp je steeds een ding niet dat het gaat om gezonde babys. Tja hoe moelijk kan het zijn haha is toch nederlands of schrijf ik chinees? Heb je zon zieken babys en wil je met hun poepen mijn best hoor wat kan het mij schelen? Het gaat hiet om dat veel mensen onnodig het doen en tja elke moeder bepaald zelf wat het beste is of niet? Er zijn ook andere meningen dan jou dus leer eemee leven zou ik zeggen Raak aub niet in paniek hier ik ga al weg )