Dat kan ja, ik ben het er mee eens dat moeders best normaal kan reageren. Maar je weet niet wat er tussen die 2 kinderen is gebeurt. Wellicht hadden ze de hele ochtend ( of eerder in de week ) al onenigheid en was dat meisje het helemaal zat. Dan wil ik ook nog wel eens gillen
Ik vind dat je zoon niet had moeten duwen. Ik ken dat meisje niet, maar mijn dochter zou ook huilen. Meer omdat ze verlegen en bang is.... Ik zou als moeder NIET op jou afstappen. Als het een duwtje was omdat het bij een spel hoorde of omdat je zoon enthousiast was, zou ik dit mijn dochter uitleggen. Was het duwtje gemeend zou ik haar leren niet te huilen, maar met woorden uit te drukken.
ik zou ook niet op je afstappen, maar ik vind dat er niet geduwd mag worden. Mijn dochter bijt niet van zich af en is altijd de klos, die zou ook moeten.huilen en zou mij direct roepen. Ik zou wel tegen jou zoon zeggen dat hij niet mag duwen. overigens is het hier ook niet altijd zo dat het maar klaar moet zijn als er sorry gezegd is.. mijn dochter heeft een ventje in de klas die al sorry zegt terwijl hij nog pijn aan het doen is. simpelweg omdat hij heeft geleerd dat alles kan zolang je er maar snel sorry achteraan roept.. want dan is het klaar. maar ik ben denk ik bevooroordeeld omdat ik een meisje heb die steeds de klos is en niet weerbaar
Als mijn kind een ander kind duwt en snel sorry zegt zodat dat ook weer "opgelost" is dan wil ik nog wel even met haar praten waarom ze dat deed en dat duwen niet mag. En sorry hoor maar het is dat meisje haar goedrecht te gaan huilen als ze valt. Hoe weet je hoe ze valt of dat ze misschien vaker het pispaaltje van de klas is.
Vind de reactie ook een beetje overdreven.... kinderen lossen dat heus zelf wel op zo'n wissewasjes. wel zie ik op het schoolplein en elders een tendens van kinderen die steeds iets doen wat niet leuk is en gelijk sorry zeggen en dan denken dat de kous ermee af is. Ze gebruiken dan het woord sorry om hun gedrag goed te praten , maar gebruiken het niet in de betekenis waarvoor het woord bedoeld is. Maar dat is bij ts helemaal niet aan de orde.
Hm, misschien dat het op die andere moeder overkwam alsof je zoontje gewoon mag duwen, als hij maar sorry zegt? Waarom heb je niet tegen je zoontje gezegd dat ie niet mag duwen? Dat zal hij echt wel weten maar ik denk dat ze daarover gestruikeld is.
Hier heb ik laatst een onderzoek over gelezen inderdaad. Dat juist vooral jongens maar ook sommige meiden de gelegenheid moeten krijgen om te kunnen stoeien en dat er tegenwoordig te vaak ingegrepen wordt om niets. Heeft te maken met iets hormoniaals stond er geloof ik indat jongens daar vaak meer behoefte aan hebben.
klinkt voor mij als een echte meisjemeisjemoeder, prinses op de erwt. Ik had haar rustig uitgelegd dat als zij dat met haar kinderen doet prima, maar dat jij je zoon zo hebt opgevoed, en je weet dat hij oprecht sorry zegt. Men serieus.. bemoei er toch eens niet mee en ga eerst eens kijken of kinderen het zelf oplossen. Daar worden ze groot en sterk van!
Het onderwijs is ook steeds meer ingericht op meisjes. Ze mogen van alles niks, lichamelijk contact word beperkt door allerlei regels. Jongens zijn gewoon anders. Die moeten hun energie kwijt. En tjaah.. dan duw je soms voordat je je dan bedenkt dat je dat beter niet had kunnen doen..
zo te lezen zelf nog geen kinderen op de basisschool? Mijn kleuter word daat bang en vreselijk onzeker van! zeker niet groot en sterk.
In het voorbeeld van TS: wat een onzin, als het precies is gegaan zoals jij omschijft: fluwele handschoentjes opvoeding noemen ze dat... Dat zijn de kids die later als volwassenen denken dat de hele wereld om hen draait, denken dat ze alles mogen en kunnen maken en die niet kunnen omgaan met afwijzing....want dat zijn ze niet gewend, ouders lossen immers alles op. Een vorm van opvoeding die een tijdje helemaal "hip" was, want wat is er nu mooier dan je kind altijd maar op te hemelen en je kinds beste vriend zijn...maar nu uit onderzoek is gebleken dat deze kids als volwassenen moeite hebben om mee te draaien in de normale maatschappij....krijgen geen vast contract omdat ze niet met autoriteit om kunnen gaan, vinden dat ze altijd recht hebben op de eerste plek... Maar goed, nu ga ik volledig Off topic. Overigens vind ik wel, als een kind bewust iemand treitert, ettert, pijn doet en dit gaat door, dan vind ik dat er wel ingegrepen moet worden. Laten we dat wel voorop stellen...
ik denk dat niemand hier kan beoordelen of dit een overdreven reactie was. Ts, misschien is jouw zoontje zonder dat jij het weet wel een vreselijke stiekeme etterbak die dit kindje vaker duwt zonder dat jij of de juf dat ziet. Of misschien wordt dit meisje door andere kindjes wel vaker geduwd. Of misschien is ze verkeerd terecht gekomen en heeft ze zich echt pijn gedaan. Snap je...je kan er niks over zeggen. Ik zou het overigens geen probleem vinden als iemand mij aanspreekt op het gedrag van mijn kinderen, ik beoordeel zelf of ik er iets mee moet doen.
Ik was vanmorgen op de kinderboerderij en daar kwam een jongetje naar mijn zoontje lopen en die gaf hem zomaar een tik. Zijn moeder kon dat niet zien dus ik zei tegen dat jongetje (zodat zijn moeder het hoorde) dat hij niet zomaar mag slaan. Ze kwam er meteen aan en corrigeerde haar zoontje en bood haar excuses aan. Heel netjes van haar en zo hoort het ook vind ik. Ik zou niet weten waarom ik mijn zoontje zou laten slaan en niet aan de moeder zou vragen haar kind te corrigeren.
Die moeder van dat meisje heeft vast geen zoontje. Wedden? Jongens zijn nu eenmaal wilder. Ik was er natuurlijk niet bij, maar je zoontje zei sorry en het was geen opzet en ook geen harde duw, dus ik zou hoogstwaarschijnlijk net als jij gedacht en gereageerd hebben.
LOL Mijn zoon vindt meisjes wel leuk, maar ze moeten wat hem betreft wel eens doorkrijgen dat jongens niet gekust willen worden. Dat doen ze namelijk 'de hele tijd' en 'wij willen dat helemaal niet'. Goed zo jongen, hou dat vol. Ik hoef de komende 20 jaar nog geen oma te worden
Toch vind ik wel dat ze een punt had. Door het steeds voor je kind op te lossen, leer je hem/haar dat hij/zij dat zelf niet kan. En daar worden kinderen ook bang en onzeker van. Ik ben groot voorstander van kinderen leren hoe ze het zelf moeten oplossen. Dat gaat niet van de ene dag op de andere goed, daar moet je ze in begeleiden. Maar juist als je kind op de basisschool zit, heeft je kind er enorm veel baat bij om dat soort probleemoplossende vaardigheden te hebben. Jij bent er dan niet bij, en de juf heeft ook wel eens wat anders te doen dan alleen maar kleuter-ruzietjes oplossen. Dat wil niet zeggen dat je ze helemaal los moet laten en niet bij moet sturen, maar het is toch echt wel een leeftijd waarop ze moeten gaan leren hoe ze het zelf kunnen oplossen, zonder dat mama of juf inspringt.
Als je kind elke dag huilend thuiskomt en het nog verliest van een peuter, vreselijk onzeker en bang is, dan houd het eens op hoor. Dit soort dingen hoor ik inderdaad vveel vaker. maar wel altijd van de ouders waarvan het kind sterker is als de mijne tuurlijk moet ze weerbaarder worden, maar op een gegeven moment knapt je moederhart als je kind altijd maar de klos is.En dan ben je even klaar met andermans 'ettertjes' gelukkig hebben we een hele fijne juf die ook bemiddeld en waar ze altijd heen mag gaan