Ik kreeg zelf mijn eerste bril toen ik 8 jaar was, had toen iets van -2 of zo. Inmiddels (33 jaar later) zit ik met lenzen in op -6,5 en -8. Met bril mag je daar zo nog 1,5 punt bij doen. De reden dat ik geen bril wil dragen is omdat ik daarmee niet zo scherp kan zien als met lenzen in, hoe goed de glazen ook zijn, en omdat ik een vreselijke dode hoek heb als je over je schouder naar achteren kijkt. Dan kijk je langs je bril en daar zit ik dan met -8. Niet echt fijn met auto rijden. En met koud weer vind ik het razend irritant dat je glazen zo beslaan als je ergens binnengaat. Vroeger vond ik het vreselijk die bril, maar tegenwoordig heb je voor kinderen zulke leuke monturen! Mijn vriend heeft net zulke slechte ogen als ik, ook van kinds af aan. Dus we zijn vast aan het sparen voor mooie kinderbrilletjes... denk dat die van ons over een paar jaar ook aan de beurt zijn.
Nou mijn dochter is 10, en die vind niet dat een bril een modeaccesoire is hoor. Ze vind het jammer dat ze er 1 nodig heeft en ze gaat dan ook zo snel ze kan lenzen dragen. overigens heeft die -4 en -4,5
Wat is dat nou weer voor een opmerking? Waar heb je mij horen zeggen dat ik niet blij ben met mijn bril? Het is juist niet de bedoeling om er negatief over te doen. En ja, ik heb hier sleuven in mijn hoofd zitten van de brillenpootjes omdat ik al zolang een bril draag - dat jouw man dat niet heeft verbaasd mij maar dat zou best kunnen. Ik vind het wel cool, want als ik mijn bril niet op heb, en je gaat met je vingers boven mijn oren over mijn schedel heen, voel je de plek waar de brillenpootjes aansluiten. Zo heeft mijn schedel zich uiteindelijk gevormd naar de ietwat knellende kinderbril. Mijn bril hoort bij mij, op zowel het uiterlijk aspect als het lichamelijke! Mijn neus en zijkant van mijn hoofd verraden ondersteunen dat.
Iemand die moet huilen omdat haar kind een bril moet, ga je toch niet vertellen dat er 'sleuven' in je hoofd 'geboord' zitten? Dat vind ik dus negatief, snap je? Ik meen het dat je maar eens moet laten kijken of je bril goed zit, een bril mag nergens knellen, net zoals schoenen of een bh dat niet mag.
Mijn dochter van 5 heeft ook pas een bril, - 1.75. Ik vind het helemáál niet erg! En ik ben echt van het tutten en opleuken. Ze is er zelf heel blij mee want ze ziet ineens veel meer. Het staat echt schattig...ze heeft er 2, van Hello Kitty. Een rode en een roze. Het verbaasde mij juist dat de schoolarts zei dat ik de 1e ouder was die zo positief reageerde op toen nog 'een mogelijke bril'... Er zijn ouders die het gewoon negeren omdat ze het zo vervelend vinden. En gepest? Ze is de 3de in de kleuterklas met een bril, alle kindjes kwamen om haar heen staan om haar te bewonderen, zo lief! En ze krijgt eigenlijk alleen maar complimentjes, het staat haar ook heel leuk moet ik zeggen. Buiten dat.... de verbazing op haar gezichtje toen ze hem even op had..onbetaalbaar!
Snap je reactie wel hoor. Hier ook zo. Zoontje met 4,5 een bril, wij Moesten ook even slikken en "baalde" ook enorm. Angst voor pesten etc. Dit hebben we natuurlijk niet aan hem laten merken, maar moeilijk vonden We het wel. Niemand wil toch dat zijn of haar kind een beperking heeft. Want dat is het wel, laten we eerlijk blijven. We zijn nu ondertussen 1,5 jaar verder En helemaal gewend. Hij word totaal niet gepest. Maar..hij ervaart het nog steeds als een belemmering. Hij weet dat hij niet zonder kan, heeft hem altijd op. Maar geeft heel vaak aan dat hij geen bril wil en dat hij zijn bril stom vind. Bril zit in de weg met stoeien en spelen...maar het is nu eenmaal zo..dus acceptatie..
Ik heb overigens niet voor de wat zwaardere kunststof monturen gekozen maar voor een wat fijner montuurtje. Dat pas veel beter bij haar, het is een zacht dromerig meisje, geen stoer typje. Hoewel ik het bij sommige kindjes wel heel leuk vind staan! Ik ben eerst verschillende winkels afgegaan om te kijken welk montuur ik haar het leukst vond staan, en toen deze brillen op zicht besteld, van Hello Kitty bij city bril. Hier de rode...
Ze is heel trots op haar bril! Ze wilde altijd die van oma op, en dat mocht eigenlijk nooit, en nu heeft ze er zelf een! Haar kleine zusje is dus ook serieus jaloers
Ik zou het ook vreselijk vinden dus begrijp je verdriet wel maar gelukkig voor (onder andere) jouw meisje bestaan er brillen zodat ze snel weer goed kan zien!
Wij hadden nog niet zo gek veel te kiezen, dit was de enige bril die klein genoeg was voor zo'n guppie van 3 bij de Pearle (die doen zaken met onze zorgverzekering, vandaar dat we daarheen gegaan zijn)