Hey meiden, Ik heb nu iets waar ik mee zit, waar ik van te voren nooit over na gedacht had. Ik ben nu bijna 20 weken zwanger, gister de 20-weken echo gehad en alles is goed! Helemaal blij zou je zeggen, maar zit nu al een uur tranen met tuiten te huilen op de bank, omdat m'n man net weg is met vrienden voor dit weekend. Hij doet zoiets eigenlijk nooit en ik gun het hem echt wel, maar ik ben ineens zo vreselijk bang dat hem iets overkomt. Nu ik zwanger ben, heb ik zoveel angst om er straks alleen voor te komen te staan. Normaal ben ik helemaal niet zo maar nu ben ik gewoon bang dat hij niet meer terug komt. Ik baal hier echt van, en snap er niks van. Ik kan hem toch moeilijk in huis vast binden? Wat moet ik hiermee? Zijn er meer die heer last van hebben (gehad)? Ik wil hem er niet teveel mee lastig vallen omdat ik dan ook de lol van zijn weekendje eraf haal, maar hoe ga ik dit weekend doorkomen met mezelf?
Zelf ook lekker weggaan? Naar je moeder, vriendin enz enz? In ieder geval iets wat je gedachten lekker verzet.
Heel herkenbaar. Jezelf afleiden, veel op visite en dingen doen. Ga anders zelf ergens anders slapen, doe een film marathon met vriendinnen. enz enz
Heel herkenbaar. Toen ik zwanger was droomde ik heel vaak dat manlief er niet meer was. Ook tegen een weekendje weg met vrienden zag ik erg op terwijl ik mijn hand er normaal niet voor omdraai. Hij is ook wel eens een week in newyork geweest en gaat elk jaar een weekend of week naar het buitenland. Ik denk dat dit aan de hormonen ligt. Probeer leuke dingen voor jezelf te plannen dan gaat de tijd lekker snel voorbij.
Door lekker dingen voor jezelf te doen. Naar de stad ofzo, of een lekker filmpje pakken, dingen die je anders niet snel zou doen als hij in de buurt is. je kunt 'm idd niet vasthouden, maar thuis op de bank gaan zitten grienen gaat ook niet bijdragen dan wordt het een heeeeeel lang weekend. Ik heb het alleen als mijn man 's avonds weg moet voor werk, en hij laat thuiskomt. Dat vind ik persoonlijk niet zo geweldig. Ik heb dan liever dat hij ergens in een hotel blijft en dus helemaal niet thuis komt, dan dat ik weer niet kan slapen en naar de klok blijf kijken. Dan kan ik me gewoon instellen dat hij niet thuiskomt. Klaar, veel makkelijker Daar kan ik dus niet tegen. Als ik weet dat hij thuis moet komen, dan slaap ik dus gewoon niet - rete vervelend. Ga gewoon dingetjes plannen, dan zal je zien dat de tijd zo over is.
Precies mijn gedachten toen ik zwanger was en manlief weekendje wegging. Hij gaat zo'n 2 of soms 3x per jaar weg en nooit bang of verdrietig, maar juist lekker om een weekendje helemaal voor mezelf te hebben. TOT ik zwanger was, ik was met name de eerste dag echt een wrak. Hormonen zullen we maar zeggen. Lekker dingen doen die je leuk vindt, zo;n weekend is zo weer om. En het gaat ook weer over volgende week gaat hij weer (en is al vaker geweest) en zonder blikken of blozen zwaai ik hem uit hoor
Nou dit had mij kunnen zijn - ongeveer zo'n kleine 13 weken geleden. Hij is voor zijn werk wel eens vaker weg (als in; 2 weken Engeland) en ook al vond ik dat niet leuk, ik had er verder geen problemen mee... Nu ik zwanger ben, mocht hij van mij niet naar Zwitserland (of weet ik veel waar het was). En verder kwam hij dus zo'n kleine 13 weken geleden te laat thuis. Hij is normaal gesproken altijd rond half zes/kwart voor zes binnen en daar kun je op 1 dag na, de klok letterlijk op gelijk zetten - hij doet het al zo lang als ik ken. Als hij in de file staat onderweg en hij verveelt zich, belt hij soms ook eventjes. Ondertussen werd het al half zeven en begon ik mij echt zorgen te maken. Omdat hij in de auto zat, wilde ik hem ook niet bellen... Om kwart voor zeven/zeven uur was hij een keer thuis en ik had mij al 100 rampen in mijn hoofd gehaald. Ongeluk, op de kop in de rivier beland, kettingbotsing, in brand gevlogen, over het asfalt gerold etc. "Het werd opeens druk op het werk, had er niet aan gedacht om even te bellen..." Zo, hij wist gelijk hoe hysterisch zwangere vrouwen konden zijn. Eens maar nooit weer !
Ooh meid ik heb precies hetzelfde! Mijn lief is ook zojuist vertrokken voor een mannenweekend, en nu zit ik hier in m'n eentje tranen met tuiten te huilen... En ik ben niet eens zwanger. Het is ook niet de eerste keer dat hij een weekend weg is. Maar ineens besef ik me gewoon weer eens extra hoeveel ik van hem hou en hoe incompleet ik me voel zonder hem Ik moet vannacht werken, dat scheelt, is alweer wat afleiding. Ik denk dat dat het beste helpt, zelf dingen doen en zo min mogelijk in je eentje thuis zitten. Woon je in de buurt? Kunnen we elkaar afleiding bieden
t zullen geheid de hormonen zijn. ik heb er gelukkig geen last van mijn vriend is elke week van zondagavond tot vrijdagavond weg voor zijn werk over ver. Tja tis niet anders. Maar wil je wel sterkte wensen dit weekend
Heel normaal hoor jouw gevoel. Ga lekker leuke dingen doen met vriendinnen/familie of verwen je zelf met een filmpje op de bank of ga lekker uitgebreid in bad. lekker naar de bioscoop etc.... Probeer er wel van te genieten.
Ga iets leuks doen zodat het weekend voorbij vliegt. Mijn vriend is net een week weggeweest naar San Fransisco en Las Vegas, dus die zat helemaal aan de andere kant van de wereld. Ik heb hem in gedachten ook al zien neerstorten met het vliegtuig of dat ie werd opgepakt omdat een ander drugs in zn koffer zou stoppen oid. Ja heel erg, ik weet het... Gelukkig is ie inmiddels weer terug. Maar heb bijna elke dag wel iets gedaan met mn zoontje om ervoor te zorgen dat de dag voorbij vloog. Dagje zwemmen, uiteten bij het pannekoekenhuis, op bezoek bij familie etcetc. Als ik jou was ging ik lekker shoppen voor babyspulletjes. Samen met een vriendin oid. Installeer jezelf met een paar leuke films en iets lekkers op de bank zaterdagavond. Er is genoeg te bedenken waardoor de tijd voorbij vliegt.
Serieus? Ik denk niet dat ik dat ooit zou doen. Het is wat anders als ik 36 weken zou zijn en hij dan voor een paar dagen de hort op zou moeten. Maar hij weet nu al dat hij dan niet "mag" reizen, heeft ie ook al tegen zijn baas gezegd. Maar ik zou 'm niet kunnen verbieden om nu te reizen voor z'n werk. Zal z'n baas ook niet zo geweldig vinden als ik hem dat verbied ... Hormonen zijn er idd, maar ik vind het ook altijd een beetje een hele makkelijke stok om het daar altijd maar aan op te hangen.
Een weekendje. Denk maar zo.. gun het hem dat weekendje heel erg.. Er gebeurd heus niks! Zijn inderdaad je hormonen en ook omdat je het misschien niet gewend ben. Mijn vent zit in dienst, en kan soms dus hele week weg zijn. Tjah en dan kan er ook van alles gebeuren. Er kan altijd van alles gebeuren. Zelfs als hij boodschappen gaat doen. Ik wil je niet banger maken hoor.. Hihi.. Maar dat er iets gebeurd is wel kleine kans. Komt misschien ook doordat je dat vaker ziet in het nieuws ofzo. Pin je niet vast op negatieve dingen, ga ook iets leuks doen in het weekend. relaxen. je zelf verwennen. Uit eten met vriendinnen ofzo?
Het fijne is dat hij zelf ook niet wilt en het vrijblijvend aangeboden wordt. Het is niet verplicht en als hij niet gaat, willen er tien anderen wel. Je mag gewoon passen zonder dat er consequenties aan verbonden zijn. Mijn vriend is een liefhebber van sleur en had enkel toegezegd om naar Engeland te gaan omdat hij mij nog niet kende en 'toch niets beters te doen had'. Haha.
Ah, okee, dat scheelt dan. Reizen hoort bij zowel mijn als mijn mans werk. Nu reis ik niet meer, ik vond het risico te groot en gelukkig was mijn baas het daar roerend mee eens (waarom het risico nemen als we het ook anders op kunnen lossen) maar manlief is verantwoordelijk voor global sales, dus ja, dan zit je wel eens in een vliegtuig.. Ik weet namelijk nu al dat hij eind november, en dan zal die kleine 2 tot 4 weken zijn, voor 4 dagen in Parijs zal zitten. Ach, het is maar kort en ik vermaak me wel denk ik
het is ook af en toe best wel lekker hoor om even het huis voor jezelf te hebben. Mijn vriend is standaard 1 nacht per week van huis. Kan ik heerlijk gtst kijken zonder gezucht, hahahaha.... ojwa en lekker slapen zonder gesnurk
mijn man was 1 maand in het buitenland toen ik 14 weken zwanger was tja mocht er wat gebeuren hij kan er weinig aan veranderen probeer er zelf ook lekker van te genieten films kijken waar hij niks aan vind wat lekkers erbij en dan vliegt dat weekend wel voorbij
Ik had dat ook.. en eerlijk.. hij mocht niet weg van mij hoor. Maar anders had ik zelf bij mijn moeder blijven slapen.
Mijn man is ook regelmatig weg, nu ook voor 3 weken schat ik. Vind het wel even lekker. Kan ook op mn gemakkie even alles uitzoeken thuis, makkelijk koken, mijn tv programma's kijken
Mijn man was 3 weken weg in de zwangerschap van de oudste, tja, niks aan te doen. Ik vermaakte me wel, heerlijk nog even lekker in mijn eentje Met niemand rekening houden Met 2 kleine kinderen is het een stuk zwaarder als mijn man een paar weken weg is.